Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

EYM

  • 1 eymðar-tíð

    f. and eymðar-tími, a, m. time of misery, 655 xxxii. 2. Stj. 404, Karl. 248.

    Íslensk-ensk orðabók > eymðar-tíð

  • 2 eymðar-ligr

    adj. (-liga, adv.), pitiful, piteous, Post.

    Íslensk-ensk orðabók > eymðar-ligr

  • 3 eymðar-skapr

    and eymdar-háttr, m. wretchedness.

    Íslensk-ensk orðabók > eymðar-skapr

  • 4 eymd

    * * *
    f.
    1) misery, wretchedness; sjá e. á e-m, to pity one;
    2) stinginess, meanness.
    * * *
    ( eymð), f. misery, Fms. i. 223, ii. 126, vi. 334, viii. 242: in pl., Stj. 38; af lítilli e., Fas. i. 215.
    COMPDS: eymðarskapr, eymðartíð.

    Íslensk-ensk orðabók > eymd

  • 5 Examine Your Material

    University: EYM

    Универсальный русско-английский словарь > Examine Your Material

  • 6 LINA

    * * *
    (að), v.
    1) to soften, mitigate;
    2) to soothe, alleviate (linit harmi mínum); impers., e-u linar, it abates (við átak hans linat þegar sóttinni);
    3) l. til, to give way;
    4) refl., linast, to be softened, give way (þá linuðust hugir þeirra).
    * * *
    að, [Dan. lindre; see linr], to soften, mitigate; þat linar saur, Pr. 473.
    2. metaph. to alleviate; Guð linaði þeirra eymðir, Stj.:—with dat., lina þvílíkum þunga, Dipl. ii. 14; lina atsókninni, Stj. 604; unit harmi mínum, Karl. 215; lina til, to give way, Fms. vi. 28:—to abate, Bs. ii. 49 (of the wind).
    II. impers. it abates; þá er líttat linaði élinu, Fms. xi. 136; við átak hans linar þegar sóttinni, Fb. ii. 145; at nokkut skyldi lina augna-verkinum, Bs. i. 317.
    III. reflex. to be softened, give way; þá linuðusk hugir þeirra, Fms. ii. 36, Pr. 471, Rb. 440, Sturl. iii. 19.

    Íslensk-ensk orðabók > LINA

См. также в других словарях:

  • eymənmə — «Eymənmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • eym — eym(e Sc. var. eme, Obs., uncle …   Useful english dictionary

  • eymə — (Ağcabədi, Basarkeçər, Borçalı, Gədəbəy, Goranboy, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Ucar, Zərdab) bax eğmə. – Eymənin şoru qufquro:lor, əmə motalınkı yox (Gədəbəy); – Eymədə qatıx saxlanır (Ağcabədi); – Ağartıyı eyməyə yığırıx yaxşı qalır… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • eyməmməx’ — (Ağbaba, Borçalı, Cəbrayıl, Gədəbəy, Qazax, Mingəçevir, Oğuz, Tovuz) qorxmaq, ehtiyat etmək. – Adam qarannıxda eyməner (Qazax); – Eyməmməx’ oğula yaraşan iş döy heç (Gədəbəy); – Tək adam evdə eymənir (Ağbaba); – Yaman qarıdı, heş kəsdən eymənmer… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • eyməçi — is. Eymə düzəldən, eymə ustası. Eyməçiyə doşab göstərməzlər. (Ata. sözü) …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • eymənmək — f. Qorxmaq, vahiməyə düşmək, xoflanmaq. Qaranlıqdan eymənmək. – <Yazgül:> Ay ana, mən də eyməndim, bəlkə xoxanmış. Ə. M.. Əhməd ətrafına baxdıqca minlərcə insan görür kimi eymənirdi. Ə. Vəl …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • eymə — is. məh. İçində qatıq, ayran və s. saxlamaq üçün qoyun və ya keçi dərisindən torba. Çatdılar obaya, ey qatıq satan; Hər eyməyə tökmüşdülər üç qazan. Q. Z.. Həmişə mal qara örüşdən qayıdanda həyətə çıxıb, əli belində, qulluqçulara göstəriş ve rən …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • eymən — sif. və zərf <ər.> klas. Arxayın, qorxusuz, təhlükəsiz, salamat. Yanan eşq atəşinə atəşi duzəxdən eyməndir. F.. Hər bir cani, qantökən, yolkəsən ki, divan əlindən qaçıb onun evinə girməyi özünə mümkün elərdi, daha hər bir divan siyasətindən …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • eymələmməx’ — (Kürdəmir, Cəbrayıl) genişlənmək, genəlmək. – Ayaqqabı eymələnib, ayağımda durmur (Kürdəmir) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • eyməç — bax eymə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • eyməlik — sif. köhn. Eyməyə yarar. Eyməlik dəri …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»