-
1 deus
Deus -
2 deus
deus, ī (im Nom. Plur. dei, dii, gew. di, Genet. Plur. deorum u. deûm, Dat. Plur. deis, diis, gew. dis, s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 161 ff. u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 210; in Inschr. auch diibus u. dibus, s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1, S. 190 [Abl. diibus auch *Petron. 44, 16 B.]; Vokat. Sing. deus, erst spätlat. dee, s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 133), m. (verwandt mit θεός), der Gott, die Gottheit, I) eig.: deus hospitalis, Plaut.: di hospitales, Tac.: deus marinus, Serv. Verg. Aen. 1, 144 u. Varro bei Serv. Verg. Aen. 5, 824: di marini, Porphyr. Hor. od. 1, 5, 12: dea marina, Serv. Verg. Aen. 1, 144: di, quibus est imperium pelagi, Verg.: deus verus (Ggstz. dei falsi), Lact.: sospitalis et medicus deus (v. Äskulap), Macr.: deus pater et deus filius (v. Christus), Lact.: deus maritus, deus pastor, deus commeator, fabricator deus, aedificator mundi deus, Apul. (s. Koziol Stil des Apul. S. 258): unus illis deus nummus est, Hadr. imp. bei Vopisc. Sat. 8, 6: deum unum colere, praedicare (predigen), Lact.: multos ac falsos deos colere (Ggstz. uni et vero deo supplicare), Lact.: suos aut novos alienigenas deos colere, Cic.: alqm ut deum colere, Cic.: reges suos inter deos colere, Curt.: naturam tamquam deum sequi, Cic.: naturam quasi deum ducem subsequi, Cic.: tum sapientiae vocem audire videar eique quasi dei paream, Cic.: ab Iove optimo maximo ceterisque dis deabusque immortalibus pacem ac veniam peto, Cic.: homines sumus, non dei, Petron.: dis carus ipsis, Hor.: di hominesque, alle Welt, Cic. u.a. – v. weibl. Gottheiten, ducente deo, v. der Venus, Verg.: nec dextrae erranti deus afuit, v. der Alekto, Verg.: audentes deus ipse iuvat, v. der Fortuna, Ov.; vgl. Burmann Anthol. Lat. 3, 240, 4. Wagner Verg. Aen. 2, 632. – Besondere Verbindungen: a) Ausrufungsformeln: di, Ter.: di od. di boni, Ter. u. Cic. (s. Spengel Ter. Andr. 338): (pro) di immortales, Komik. u. Cic., di (obsecro) vostram fidem, weiß Gott (ma foi), Komik. (s. Brix Plaut. trin. 591): pro deûm atque hominum fidem, Ter. u. Cic.: elliptisch pro deûm immortalium, Ter. – b) Formeln des (freundlichen oder feindlichen) Wunsches, der Begrüßung, Beteurung u. dgl., di bene vortant! Gott schenke sein Gedeihen! Plaut. u. Ter.: di melius duint (dent) ! Ter., od. di meliora ferant! Tibull., od. bl. di meliora! Cic., od. di melius! Ov., d.i. das wolle Gott nicht! behüte Gott! Gott bewahre! di meliora piis (sc. dent)! Gnade, o Götter, den Frommen! Verg.: di tibi faciant bene! Plaut.: dent tibi di multa bona! Komik.: di tibi omnia omnes semper optata offerant! Plaut.: di te servassint mihi, Plaut.: di te perduint, Komik.: di me perdant (perduint), infelicitent, si etc., Gott straf mich, wenn usw., Komik. (s. Brix Plaut. mil. 833): di te ament (als Begrüßungsformel), Gott grüße dich! Plaut.: ita me di ament od. amabunt od. servent! so wahr mir Gott gnädig sein möge, als mir Gott helfe! Komik.: cum dis volentibus, mit Gottes Hilfe, Plaut.: u. so dis volentibus, Sall.: si di volent, Plaut., od. si di volunt, Cic.: si dis placet, so Gott will, Plaut. u. Liv.; häufig ironisch u. verächtlich = will's Gott, Ter., Cic. u.a.: vos rogo per deos superos inferosque, Inscr. – II) übtr.: a) v. ausgezeichneten Menschen, te in dicendo semper putavi deum, Cic.: audiamus Platonem quasi quendam deum philosophorum, Cic. – b) v. gütig schützenden, der Behüter u. Bewahrer, Schutzgott, P. Lentulus consul, parens, deus, salus nostrae vitae, fortunae, memoriae, nominis, Cic. post red. ad Quir. 11: P. Lentulus, cuius pater deus ac parens fortunae ac nominis mei, Cic. Sest. 144. – c) v. sehr glücklichen, deus sum, si hoc ita est, Ter.: sum deus, Plaut. – d) auch Benennung der Machthaber im Staate, deos quoniam propius contingis, d.i. Augustus u. Mäcenas, Hor. sat. 2, 6, 52: dah. seit der Kaiserzeit gew. Epitheton der Kaiser auf Münzen u. Inschriften. – / deus einsilb., Plaut. Amph. prol. 53: deorum zweisilb., ibid. 45.
-
3 deus
deus, ī (im Nom. Plur. dei, dii, gew. di, Genet. Plur. deorum u. deûm, Dat. Plur. deis, diis, gew. dis, s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 161 ff. u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 210; in Inschr. auch diibus u. dibus, s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1, S. 190 [Abl. diibus auch *Petron. 44, 16 B.]; Vokat. Sing. deus, erst spätlat. dee, s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 133), m. (verwandt mit θεός), der Gott, die Gottheit, I) eig.: deus hospitalis, Plaut.: di hospitales, Tac.: deus marinus, Serv. Verg. Aen. 1, 144 u. Varro bei Serv. Verg. Aen. 5, 824: di marini, Porphyr. Hor. od. 1, 5, 12: dea marina, Serv. Verg. Aen. 1, 144: di, quibus est imperium pelagi, Verg.: deus verus (Ggstz. dei falsi), Lact.: sospitalis et medicus deus (v. Äskulap), Macr.: deus pater et deus filius (v. Christus), Lact.: deus maritus, deus pastor, deus commeator, fabricator deus, aedificator mundi deus, Apul. (s. Koziol Stil des Apul. S. 258): unus illis deus nummus est, Hadr. imp. bei Vopisc. Sat. 8, 6: deum unum colere, praedicare (predigen), Lact.: multos ac falsos deos colere (Ggstz. uni et vero deo supplicare), Lact.: suos aut novos alienigenas deos colere, Cic.: alqm ut deum colere, Cic.: reges suos inter deos colere, Curt.: naturam tamquam deum sequi, Cic.: naturam quasi deum ducem subsequi, Cic.: tum sapientiae vocem audire videar eique quasi dei paream, Cic.: ab————Iove optimo maximo ceterisque dis deabusque immortalibus pacem ac veniam peto, Cic.: homines sumus, non dei, Petron.: dis carus ipsis, Hor.: di hominesque, alle Welt, Cic. u.a. – v. weibl. Gottheiten, ducente deo, v. der Venus, Verg.: nec dextrae erranti deus afuit, v. der Alekto, Verg.: audentes deus ipse iuvat, v. der Fortuna, Ov.; vgl. Burmann Anthol. Lat. 3, 240, 4. Wagner Verg. Aen. 2, 632. – Besondere Verbindungen: a) Ausrufungsformeln: di, Ter.: di od. di boni, Ter. u. Cic. (s. Spengel Ter. Andr. 338): (pro) di immortales, Komik. u. Cic., di (obsecro) vostram fidem, weiß Gott (ma foi), Komik. (s. Brix Plaut. trin. 591): pro deûm atque hominum fidem, Ter. u. Cic.: elliptisch pro deûm immortalium, Ter. – b) Formeln des (freundlichen oder feindlichen) Wunsches, der Begrüßung, Beteurung u. dgl., di bene vortant! Gott schenke sein Gedeihen! Plaut. u. Ter.: di melius duint (dent) ! Ter., od. di meliora ferant! Tibull., od. bl. di meliora! Cic., od. di melius! Ov., d.i. das wolle Gott nicht! behüte Gott! Gott bewahre! di meliora piis (sc. dent)! Gnade, o Götter, den Frommen! Verg.: di tibi faciant bene! Plaut.: dent tibi di multa bona! Komik.: di tibi omnia omnes semper optata offerant! Plaut.: di te servassint mihi, Plaut.: di te perduint, Komik.: di me perdant (perduint), infelicitent, si etc., Gott straf mich, wenn usw., Komik. (s. Brix Plaut. mil. 833): di te ament————(als Begrüßungsformel), Gott grüße dich! Plaut.: ita me di ament od. amabunt od. servent! so wahr mir Gott gnädig sein möge, als mir Gott helfe! Komik.: cum dis volentibus, mit Gottes Hilfe, Plaut.: u. so dis volentibus, Sall.: si di volent, Plaut., od. si di volunt, Cic.: si dis placet, so Gott will, Plaut. u. Liv.; häufig ironisch u. verächtlich = will's Gott, Ter., Cic. u.a.: vos rogo per deos superos inferosque, Inscr. – II) übtr.: a) v. ausgezeichneten Menschen, te in dicendo semper putavi deum, Cic.: audiamus Platonem quasi quendam deum philosophorum, Cic. – b) v. gütig schützenden, der Behüter u. Bewahrer, Schutzgott, P. Lentulus consul, parens, deus, salus nostrae vitae, fortunae, memoriae, nominis, Cic. post red. ad Quir. 11: P. Lentulus, cuius pater deus ac parens fortunae ac nominis mei, Cic. Sest. 144. – c) v. sehr glücklichen, deus sum, si hoc ita est, Ter.: sum deus, Plaut. – d) auch Benennung der Machthaber im Staate, deos quoniam propius contingis, d.i. Augustus u. Mäcenas, Hor. sat. 2, 6, 52: dah. seit der Kaiserzeit gew. Epitheton der Kaiser auf Münzen u. Inschriften. – ⇒ deus einsilb., Plaut. Amph. prol. 53: deorum zweisilb., ibid. 45. -
4 deus
dĕus, i ( voc. sing. deus, Vulg. Psa. 22, 3 al.;I.but, dee,
Tert. adv. Marc. 1, 29; Prud. Hamart. 931; cf. Prob. Inst. Art. 532, p. 340. The nom. plur. is di and dei; dii is freq. in MSS., but prob. indicates only the length of the ī. Di alone is found in Verg. and Hor.; di and dei indifferently in post-Aug. poets.— Gen.: deōrum and deum. — Poet. also, divum or divom, Enn. ap. Varr. L. L. 5, 10, 65; Cic. N. D. 2, 2, 4; Ter. Ad. 4, 7, 28; Verg. A. 1, 46 et saep.; Hor. Od. 1, 2, 25 al.— Dat.: dis or diis, usually monosyl.; and, deis, mostly postAug.; also,DIBVS,
Inscr. Orell. 1307; 1676; 3091; 3413;and DIIBVS,
ib. 2118; 4608.—As monosyllable, deus, Plaut. Am. prol. 53: deorum, dissyl. id. ib. 45;but dĭī,
Luc. 4, 493:dĕī,
id. 4, 519:dĕīs,
Val. Fl. 7, 29), m. [root in Sanscr.: dī, div- (dyu-), to gleam: dyāus (Gr. zeus), heaven: dévas, God; cf. Gr. dios, eudia; but not theos, Curt. Gr. etym. 503 sqq.]. a god, a deity (for syn. cf.: divus, numen).Prop., Cic. N. D. 1, 22 sq.; id. Tusc. 1, 26, 65 sq.; Plin. 2, 7, 5, § 14: qualem te patriae custodem di genuerunt, etc., Enn. ap. Cic. Rep. 1, 41 (Ann. v. 116 sq. ed Vahl.): ab Jove ceterisque dis deabusque immortalibus... deorum immortalium numen, Cic. Rab. perd. 2, 5 et innum. al.—B.Special combinations.1.Forms of ejaculation:2.di,
Ter. And. 1, 4, 5; id. Phorm. 5, 1, 13:di boni,
id. And. 2, 2, 1; id. Eun. 2, 1, 19; Cic. Att. 6, 6 fin. al.:di immortales,
Plaut. Am. 1, 1, 299; id. Ep. 5, 1, 21; Ter. Eun. 2, 2, 1; Cic. Fin. 2, 28 fin. et saep.; cf.:pro di immortales,
Plaut. Am. 2, 2, 190; Ter. Ad. 3, 4, 1:di magni,
Ov. F. 6, 187:di deaeque, Plin. H. N. prooem. § 24: di vostram fidem,
Plaut. Poen. 4, 2, 78; id. Trin. 2, 4, 190; Ter. And. 4, 3, 1; 4, 4, 5 al. (for which in full:di, obsecro vostram fidem,
Plaut. Am. 5, 1, 78); cf.:pro deum atque hominum fidem,
Ter. And. 1, 5, 2; id. Hec. 2, 1, 1 al.;and ellipt.: pro deum immortalium,
Ter. Ph. 2, 3, 4.—Forms of wishing (well or ill), greeting, asseveration, etc.:C.di bene vortant,
Plaut. Trin. 2, 4, 101; Ter. Ad. 4, 7, 10;and in the order: di vortant bene,
Ter. Eun. 2, 3, 98; id. Hec. 1, 2, 121:utinam di faxint ut, ne, etc.,
Plaut. Am. 2, 1, 85; Ter. Heaut. 1, 1, 109; cf.:ita di deaeque faxint,
id. Hec. 1, 2, 27:di faciant, ut, ne, etc.,
Cic. Verr. 2, 3, 35; 2, 5, 13:di prohibeant,
Ter. And. 3, 3, 36; cf.: di averruncent, Att. ap. Cic. Att. 9, 2 A, 1; and:quod di omen avertant,
the gods forbid, Cic. Phil. 3, 14, 35:di melius faciant,
Plaut. Ps. 1, 3, 81; cf.:di melius duint,
Ter. Ph. 5, 8, 16:di meliora ferant,
Tib. 3, 4, 1:di meliora velint,
Ov. M. 7, 37;also ellipt.: di meliora,
God forbid! Cic. Phil. 8, 3, 9; id. de Sen. 14, 47; Liv; 39, 10 et saep.;and di melius,
Ov. H. 3, 125; Sen. Ep. 98 med.:dent tibi di multa bona,
Plaut. Poen. 1, 1, 80; cf. id. ib. 3, 3, 54; id. Trin. 5, 2, 28; Ter. Ad. 5, 9, 21:di te servassint,
Plaut. As. 3, 3, 64; id. Trin. 2, 2, 103 et saep.:di me servatum volunt,
Plaut. Men. 5, 9, 61; id. Trin. 4, 3, 69 [p. 565] et saep.:di te perduint (perdant),
Plaut. As. 2, 4, 61; id. Ps. 4, 7, 129; Ter. Eun. 2, 3, 10 al.; cf.:di te eradicent,
Ter. And. 4, 4, 22; id. Heaut. 3, 3, 28; and:di tibi male faciant,
id. Phorm. 2, 3, 47; Cic. Fam. 11, 21 al.:di te ament (amabunt), as a form of greeting,
God bless you! Plaut. Most. 1, 4, 27; 3, 2, 28; id. Men. 2, 2, 6 al.:ita me di ament (amabunt),
so help me the gods! Plaut. Poen. 1, 3, 30; Ter. And. 5, 4, 44 et saep.; cf.:ita me di bene ament,
id. Eun. 4, 1, 1; id. Phorm. 1, 3, 13:per deos immortales,
by the immortal gods! Cic. Phil. 3, 14:per deos,
id. Off. 2, 2 al.:cum dis volentibus,
by the gods' help, Enn. in Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. v. 207 ed. Vahl.); Plaut. Mil. 4, 8, 41; id. Pers. 3, 1, 4; cf.:dis volentibus,
God willing, Sall. 3, 14, 19:si dis placet,
if it please the gods, Plaut. Capt. 2, 3, 94;for which: si di volent,
id. Poen. 4, 2, 88;more freq.: si dis placet, ironically or contemptuously,
an't please the gods; if you please; forsooth, Ter. Eun. 5, 3, 10; Cic. Pis. 16 fin.; Liv. 6, 40; 34, 32; Quint. 8, 3, 44; Flor. 3, 4, 1 al.:di hominesque,
i. e. all the world, every body, Cic. Fam. 1, 9, 19; Sall. C. 15, 4; Liv. 3, 17; 3, 19 al.:dis hominibusque invitis,
in spite of every body, Cic. Vatin. 16, 38; id. Q. Fr. 3, 2, 1.—Esp.1.In poets sometimes a goddess; cf. Gr. theos:2.ducente deo (sc. Venere),
Verg. A. 2, 632:audentes deus ipse juvat (sc. Fortuna),
Ov. M. 10, 586; Macr. Sat. 3, 8; cf. of Aurora, Cat. ap. Cic. N. D. 1, 28 fin.;of Alecto,
Verg. A. 7, 498 (but in all these passages, some regard deus as absol., = to theion, the divinity, Heyne ad Verg. A. 2, 632).—Of Bacchus, Verg. A. 9, 337; 1, 636.—D.In eccl. Lat., esp. the God of the Hebrews and Christians, God:II.Deus summus,
Lact. 1, 1:omnipotens,
Vulg. Gen. 17, 1 et passim. Also of the Son of God, God the Son, Christ:Deus pater et Deus filius,
Lact. 4, 29, 1; Vulg. Johan. 1, 1 al.Transf., of highly distinguished or fortunate persons:te in dicendo semper putavi deum,
Cic. Or. 1, 23, 106; cf. id. ib. 2, 42, 179:facio te apud illum deum,
Ter. Ad. 4, 1, 19:audiamus Platonem quasi quendam deum philosophorum,
Cic. N. D. 2, 12; cf.:deus ille noster Plato,
id. Att. 4, 16, 3:ubi nunc nobis deus ille magister, Eryx,
Verg. A. 5, 392:deos quoniam propius contingis (i. e. Augustus and Maecenas),
Hor. S. 2, 6, 52:deus sum, si hoc ita est,
Ter. Hec. 5, 4, 3; cf.:sum deus,
Plaut. Curc. 1, 3, 11; esp. of great patrons or protectors, a guardian god:Lentulus consul, parens deus, salus nostrae vitae,
Cic. post Red. ad Quir. 5, 11:Lentulus, cujus pater deus ac parens nominis mei,
id. Sest. 69, 144.—Hence freq. in inscriptions and on coins of the period of the empire, as an epithet of the emperors:DEO AUG.,
Inscr. Orell. 609 et saep.; cf. Nem. Venat. 71; Calp. Ecl. 7. -
5 Deus
[d‘ews] sm dieu. Deus te ajude! Dieu vous aide! Que deus te ouça! Dieu vous entende! Queira Deus! Dieu le veuille!* * *deus, sa[`dewʃ, za]Substantivo masculino(plural masculino: -es plural feminino: -s)Substantivo masculino Dieu masculin* * *nome masculinoDieuDeus me livre!le Ciel m'en préserve!graças a Deusgrâce à Dieu, Dieu mercio homem põe e Deus dispõel'homme propose et Dieu disposepelo amor de Deus!pour l'amour de Dieu!se Deus quisersi Dieu le veut -
6 deus
dĕus, i, m. (arch. deivos) - voc. sing. inus., mais à la décad. deus Vulg. Psa. 22, 3 ou dee Tert. Marc. 1, 29 II au plur. nom. di, dii, dei; gén. deorum et deum; dat. dis, diis, deis II deus monos. Plaut. Amp. 53. - voir la déclinaison. - cf. gr. ὁ Ζεῦς: Zeus --- gén. Διός (et Ζηνός); acc. Δία (et Ζῆν / Ζῆνα); dat. Διί (et Ζηνί). [st1]1 [-] dieu, divinité. - Deus aeterne! Hier.: ô Dieu éternel ! - Cic. Rep. 6, 17; Tim. 26; etc. - di boni, Cic. Mil. 59: grands dieux ! dieux bons ! - di immortales! Cic. Nat. 1, 72: dieux immortels ! - pro di immortales ! Cic. Par. 42: dieux immortels ! - avec ellipse de fidem pro deum immortalium, Cic. fr. F. 1, 8: au nom des dieux immortels ! - per deos ou per deos immortales, Cic. Off. 2, 5; Balb. 23: au nom des dieux, par les dieux immortels. - di melius duint (dent), di meliora ferant, velint, Ter. Ph. 1005; Tib. 3, 4, 1; Ov. M. 7, 37 ou simplt di meliora, Cic. Phil. 8, 9: que les dieux nous assistent ! aux dieux ne plaise ! les dieux nous en préservent ! - di vortant bene! Ter. Eun. 390: que les dieux nous protègent! --- cf. Ad. 728; Hec. 196, etc.. - quod di omen avertant ! Cic. Phil. 3, 35: que les dieux détournent ce présage ! - si dis placet, Cic. Pis. 38: [ironique] dieu me pardonne ! [st1]2 [-] en parl. de qqn un dieu. - Cic. de Or. 1, 106; Nat. 2, 32; Att. 4, 16, 3; Sest. 144; Quir. 11.* * *dĕus, i, m. (arch. deivos) - voc. sing. inus., mais à la décad. deus Vulg. Psa. 22, 3 ou dee Tert. Marc. 1, 29 II au plur. nom. di, dii, dei; gén. deorum et deum; dat. dis, diis, deis II deus monos. Plaut. Amp. 53. - voir la déclinaison. - cf. gr. ὁ Ζεῦς: Zeus --- gén. Διός (et Ζηνός); acc. Δία (et Ζῆν / Ζῆνα); dat. Διί (et Ζηνί). [st1]1 [-] dieu, divinité. - Deus aeterne! Hier.: ô Dieu éternel ! - Cic. Rep. 6, 17; Tim. 26; etc. - di boni, Cic. Mil. 59: grands dieux ! dieux bons ! - di immortales! Cic. Nat. 1, 72: dieux immortels ! - pro di immortales ! Cic. Par. 42: dieux immortels ! - avec ellipse de fidem pro deum immortalium, Cic. fr. F. 1, 8: au nom des dieux immortels ! - per deos ou per deos immortales, Cic. Off. 2, 5; Balb. 23: au nom des dieux, par les dieux immortels. - di melius duint (dent), di meliora ferant, velint, Ter. Ph. 1005; Tib. 3, 4, 1; Ov. M. 7, 37 ou simplt di meliora, Cic. Phil. 8, 9: que les dieux nous assistent ! aux dieux ne plaise ! les dieux nous en préservent ! - di vortant bene! Ter. Eun. 390: que les dieux nous protègent! --- cf. Ad. 728; Hec. 196, etc.. - quod di omen avertant ! Cic. Phil. 3, 35: que les dieux détournent ce présage ! - si dis placet, Cic. Pis. 38: [ironique] dieu me pardonne ! [st1]2 [-] en parl. de qqn un dieu. - Cic. de Or. 1, 106; Nat. 2, 32; Att. 4, 16, 3; Sest. 144; Quir. 11.* * *Deus, Dei. Dieu.\Aduerso deo agere aliquid. Ouid. Contre la volunté de Dieu, Dieu nous estant contraire.\AEquorei dii. Ouid. Les dieux marins.\Cum Deo beneuolente faciam. Gellius. Je le feray se Dieu plaist, ou au plaisir de Dieu.\Dii boni, boni quid porto! Exultantis vox. Terent. O bon dieu.\Caerulei dii. Ouid. Dieux marins.\Dii immortales, homo homini quid praestat? Admirantis exclamatio est. Terent. O Dieu immortel!\Dii meliora, Modus optandi, imperfecto sermone. Liu. A Dieu ne plaise.\O dii, qui comitatus. Cic. O Dieu.\Secundis diis agere aliquid. Virgil. Dieu nous aidant et favorisant.\Deum suae vitae Lentulum vocat Cicero. Conservateur.\Hanc occasionem oblatam tenete, per deos immortales, Patres conscripti, etc. Cic. Je vous prie pour l'honneur de Dieu.\Auertant omem dii. Cic. A Dieu ne plaise, Ce que Dieu ne veuille.\Dii faciant. Cic. Dieu le veuille.\Dii faciant vt rei militaris mentionem facere audeas. Cic. Pleust à Dieu que tu en eusses parlé pour veoir.\Dii vestram fidem! Admiratis aduerbium cum exclamatione. Terent. Mon Dieu aide nous!\Infringere deos precatu. Stat. Flechir Dieu par prieres.\Inuantibus diis. Cic. Dieu aidant, Au plaisir de Dieu.\Plaudentibus diis et hominibus. Cic. Au gré, A la grande joye et contentement de Dieu et des hommes.\Teste Deo credere. Ouid. Croire aucun quand il jure Dieu.\Testari deos. Virgil. Appeler Dieu en tesmoing.\Dii bene vertant. Terent. Dieu veille tourner tout à bien. -
7 deus
[d‘ews] sm dieu. Deus te ajude! Dieu vous aide! Que deus te ouça! Dieu vous entende! Queira Deus! Dieu le veuille!* * *deus, sa[`dewʃ, za]Substantivo masculino(plural masculino: -es plural feminino: -s)Substantivo masculino Dieu masculin* * *deus, -anome masculino, femininoRELIGIÃO, MITOLOGIA d|ieu, -éesse m., f.os deuses da Antiguidadeles dieux de l'Antiquité -
8 deus
deus ī ( nom plur. dī, diī, rarely deī; gen. deōrum or deūm, poet. also divōm or divūm; dat. dīs, diīs, and later deīs), m [DIV-], a god, deity: deorum inmortalium numen: consilio deorum, Cs.— In ejaculations: di! T.: di boni! T.: di inmortales! T.: Pro di inmortales! T.: per deos inmortalīs!: di magni! O.: di vostram fidem! T.: pro deūm fidem! T.: Pro deūm atque hominum fidem! T.: pro deūm inmortalium! T.—In wishes, greetings, and asseverations: di bene vortant, T.: utinam ita di faxint, T.: quod di prohibeant, T.: quod di omen avertant, the gods forbid: di melius duint, T.: Di meliora piis, V.: di meliora velint, O.: di meliora! god forbid!: di melius, O.: Di tibi omnia optata offerant, T.: Ut illum di deaeque perdant, T.: Di tibi male faciant, T.: Ita me di ament, T.: cum dis volentibus, by the gods help: dis volentibus, S.: si dis placet, an't please the gods, T.: di hominesque, i. e. all the world: dis hominibusque invitis, in spite of everybody.—The divine power: deum ire per omnīs Terras (dicunt), V.: Incaluit deo, O.— A goddess (poet.): ducente deo (sc. Venere), V.: Audentīs deus ipse iuvat (sc. Fortuna), O.—Of persons, a god, divine being: te in dicendo semper putavi deum: Plato quasi deus philosphorum: deus ille magister, V.: deos quoniam propius contingis, the powers that be, H.: deus sum, si hoc ita est, my fortune is divine, T.* * *Igod; God!: Oh GodIIGod (Christian text); god; divine essence/being, supreme being; statue of god -
9 deus
deus deus, i m Бог, божество -
10 Deus
Deus, i, m., God; pl. dii, false Gods, A. 14:11. -
11 deus
deus | deusess. m. dios, principio supremo considerado por las religiones como superior a la naturaleza, ser infinito perfecto creador del universo, en las religiones politeístas divinidad de personificación masculina. -
12 deus
[from Lat. "nec unus"?] izo.1. ( ezezkoan) nothing; \deus ez nothing; \deus ere ez nothing at all ; \deus ez da iraunkorra nothing is permanent ; ez du \deus egiten he does nothing | he doesn't do anything; baina ez du \deus gehiago esan but he has said nothing else; \deus handirik ezin dezaket nik jakin I can't know very much; \deus esan gabe without saying anything ; \deusek ez du haren hunkitu ahal izan haren bihotza nothing has been able to touch his heart; ez dut galdu nahi \deusengatik he doesn't want to miss it for anything2. ( baiezkoan)a. anything, something; \deus baldin bada lur honen gainean zuzenik if anything on this earth is justb. \deus gutxi next to nothing3. ( galderazkoan) anything; \deus entzun duzu? have you listened to anything?4. ( izen bezala) \deusak i. ( zerak) stuff | things ii. accessories; \deus guzti everything; \deus guztien ahal duzu you have dominion over everything; ez zen \deus\\\deusik esan not a thing was said io. insignificant, paltry; arrazoi \deusa insignicant reason -
13 Deus
mБог, Божество••- pelo amor de Deus
- prouvera a Deus
- Deus queira
- Deus nos livre
- ao Deus dará
- dos Deuses -
14 Deus
subst. Deus -
15 Deus a se
(лат. - Бог в самом себе) - ссылка на божественную внутреннюю, мистическую природу, в к-рую человеческий разум никогда не сможет проникнуть. Противоположно Deus pro nobis, т. е. Богу как Богу, известному людям. -
16 deus
ī (pl. dei, dii или di; gen. pl. deorum и deum; dat. /abl. deis, diis или dis) m.1)а) бог, божествоdeos colere C, QC etc. — чтить боговdii (di) meliora или melius! (sc. velint, duint = dent или ferant) Ter, Tib, C, O — да сохранят боги!di, vestram fidem (sc. obsecro)! Pl, Ter — видят боги! ( клятва)majorum gentium di, тж. dei majores C — старшие боги, перечисленные в двустишии: Juno, Vesta, Minerva, Ceres, Diana, Venus, Mars || Mercurius, Jovi; Neptunus, Vulcanus, Apollo Enn2) богиня -
17 Deus
-
18 Deus
-
19 Deus
◙ n. (לטינית) אלוהים* * *◙ םיהולא (תיניטל)◄ -
20 deus
См. также в других словарях:
deus — deus … Dictionnaire des rimes
Deus Ex — Изображение с обложки игры Разработчик Ion Storm Inc. Издатель … Википедия
Deus Ex — Éditeur Eidos Interactive Développeur Ion Storm Inc. (Austin) Concepteur … Wikipédia en Français
Deus ex — Éditeur Eidos Interactive Développeur Ion Storm Inc. (Austin) Concepteur … Wikipédia en Français
Deus Ex — Entwickler … Deutsch Wikipedia
Deus Ex 2 — Deus Ex Entwickler: Ion Storm Verleger: Eidos Publikation: 2000 … Deutsch Wikipedia
Deus Ex 3 — Deus Ex Entwickler: Ion Storm Verleger: Eidos Publikation: 2000 … Deutsch Wikipedia
DEUS — Pour les articles homonymes, voir Deus. dEUS … Wikipédia en Français
Deus Ex 3 — Разработчик Eidos Montreal Издатель Eidos … Википедия
Deus — Трибьют альбом Адриано Челентано … Википедия
DEUS — Saltar a navegación, búsqueda dEUS dEUS es un grupo de música, de Art rock, de Amberes, Bélgica, formado actualmente por: Tom Barman, (voz y guitarra), Klaas Janzoons (violin y teclado), Mauro Pawlowski (segunda voz y guitarra), Alan Gevaert… … Wikipedia Español