-
1 deserta
1. 2.dē-sĕro, rŭi, rtum, 3, v. a. Lit., to undo or sever one's connection with another; hence, with esp. reference to the latter, to leave, forsake, abandon, desert, give up (cf. derelinquere; more restricted in signif. than relinquere, which denotes, in general, to depart from, to leave any one. Deserere, orig. in milit. lang., implies a cowardly running away; frequently used with prodere; also in the flg. phrase: deserere vitam; and later, absol. in the sense of to desert, etc.; cf. also: linquere, destituere, deficere, discedere—freq. and class.).I.Lit.A.In gen.:B.ut jurent omnes, se exercitum ducesque non deserturos neque prodituros,
Caes. B. C. 1, 76, 2; cf. id. ib. 2, 32, 7:deseritur a suis Varus,
id. ib. 1, 13, 3; cf. id. ib. 1, 15, 3; id. B. G. 5, 3, 6 al.:pignus,
Plaut. Capt. 2, 3, 75 et saep.:te amantem non deseram,
id. Ps. 1, 1, 101; cf. id. Mil. 4, 8, 53 et saep.:cum amici partim deseruerint me, partim etiam prodiderint,
Cic. Q. Fr. 1, 3, 5:me deseruisti ac dereliquisti,
id. Planc. 5, 13; cf. id. Verr. 2, 3, 51, and v. the foll.:Avaricum,
Caes. B. G. 7, 30, 2; cf.:cunctis oppidis castellisque desertis,
id. ib. 2, 29:fratrem ne desere frater,
Verg. A. 10, 600:thalamos ne desere pactos,
id. ib. 10, 649:bellum,
Just. 5, 2, 10:victoriam,
id. 14, 3, 6:milites insepultos,
Curt. 5, 13, 3:metu locum,
Tac. A. 1, 65 et saep.—Absol., in milit. lang., to desert, Nep. Eum. 5, 1; Sen. de Ira, 2, 10, 1; Tac. A. 13, 35; Quint. 9, 2, 85; Amm. Marc. 31, 7, 4; Dig. 49, 16, 3, § 7 sq. al.—II.Trop., to leave, desert, abandon:2.Petreius non deserit sese, armat familiam, etc.,
Caes. B. C. 1, 75, 2:suum jus,
Cic. Caecin. 35 fin.; cf.:desertarum derelictarumque rerum patrocinium suscipere,
id. N. D. 1, 5, 11:preces, promissa, spem, obsecrationem et fideles litteras alicujus,
id. Att. 3, 19, 2:causam,
id. Sull. 20, 58; cf.:desertam ac proditam causam queri,
Liv. 2, 54:ullam officii partem,
Cic. Fin. 1, 7, 24; cf.officium (with praetermittere defensionem),
id. Off. 1, 9: susceptum officium, Caes. B. C. 3, 18:vitam,
Cic. Sest. 22 fin.; cf. id. de Sen. 20, 72:deditionem,
Sall. J. 70, 1:studia sapientiae,
Quint. 12, 2, 8:viam virtutis,
Hor. Od. 3, 24, 44:vestigia Graeca,
id. A. P. 287:fastidiosam copiam,
id. Od. 3, 29, 9.—Esp., leg. t. t.:B.vadimonia deserere,
to forfeit recognizance, fail to appear, Cic. Cat. 2, 3, 5; id. Quint. 23, 75 et saep.—So absol.:deserui, tempestatibus impeditus,
Quint. 3, 6, 78.—Of subjects not personal, to fail, forsake, etc.:A.genua hunc cursorem deserunt,
Plaut. Merc. 1, 2, 13; cf.:aliquem corpus, vires,
Tac. A. 6, 50:donec te deseret aetas,
Hor. Ep. 1, 20, 10:me lucerna,
Cic. Att. 7, 7 fin.:fama Curium Fabricium,
id. Tusc. 1, 46, § 110; cf.:nec facundia deseret hunc nec lucidus ordo,
Hor. A. P. 41 et saep.— Poet.:mensa deserit toros,
is removed from, Ov. H. 12, 52.— Pass.:deseremur potius a re familiari, quam a republica,
Cic. Att. 16, 3; cf. Caes. B. G. 5, 34, 2; Cic. Att. 3, 15:a tribunitia voce,
id. Clu. 40, 110; Vell. 2, 80; Just. 2, 4, 29 al.; and poet. with simple abl.:deseror conjuge,
Ov. H. 12, 161; Prop. 2, 7, 17:desertus viribus leo,
Phaedr. 1, 21, 3; Stat. Th. 4, 707; cf.suis,
Tac. A. 3, 20 fin.; Suet. Cal. 12.— With gen.:deserta natorum,
Stat. Th. 5, 608.—Hence, dēsertus, a, um, P. a., deserted; esp. of places, desert, solitary, waste.Adj. (cf.:B.vastus, inanis, solitarius): in locis desertis,
Caes. B. G. 5, 53, 4:urbes dirutae ac pene desertae,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 8:deserta via et inculta,
id. Cael. 18:frequens an desertus locus,
Quint. 5, 10, 37:terra,
Vulg. Lev. 26, 33 et saep.—Of objects in solitary places:stipes,
Tib. 1, 1, 12 (21 M.):arbores,
Prop. 1, 20, 36.— Subst.: dē-serta, ae, f., the abandoned wife:multi filii desertae,
Vulg. Gal. 4, 27.— Comp.:reditus desertior,
Cic. Pis. 23, 55:nihil turpius ac desertius,
id. Q. Fr. 3, 1, 5.— Sup.:orae desertissimae,
id. Sest. 22, 50:solitudo,
id. Verr. 2, 5, 67 al. —Since the Aug. per. subst.: dēserta, ōrum, n., desert places, deserts, wastes, Verg. E. 6, 81; id. G. 3, 342; Plin. 5, 4, 4, § 26 al.—With gen.:Libyae deserta,
Verg. A. 1, 384; so id. G. 3, 291; Front. Strat. 1, 7, 7; Vulg. Isa. 52, 9 al.—In sing.: dēsertum, i, n. (eccl. Lat.):in deserto,
Prud. Apoth. 774; Hier. Ep. 125, 2; Vulg. Num. 1, 1; Luc. 3, 2 et saep. -
2 deserta
abandoned/deserted wife -
3 a deşerta sacul
fig. to empty the bag. -
4 deserto
1. adj deserted2. m desert* * *deserto agg.1 ( disabitato, abbandonato) deserted; ( vuoto) empty: un palazzo deserto, a deserted (o empty) block of flats; il cinema era quasi deserto, the cinema was nearly empty; a quell'ora la spiaggia era deserta, at that hour the beach was deserted // (dir.) asta deserta, void auction sale2 ( desolato) desert: Robinson Crusoe si trovò su un'isola deserta, Robinson Crusoe found himself on a desert island◆ s.m.1 desert; wilderness: il deserto del Sahara, the Sahara Desert; deserto di ciottoli, reg; deserto di sabbia, areg; deserto salato, salt desert2 (fig.) wilderness, wasteland, deserted place: la città d'estate diventa un deserto, in summer the city becomes deserted // si è creato un deserto attorno, he has created an empty space (o emptiness) around him // predicare al deserto, to preach to the winds (o to talk to deaf ears): predicava al deserto, his words fell on deaf ears.* * *[de'zɛrto] deserto (-a)1. agg2. sm* * *[de'zɛrto] 1.1) (disabitato) [ isola] desert2.sostantivo maschile desert (anche fig.)* * *deserto/de'zεrto/1 (disabitato) [ isola] desertdesert (anche fig.). -
5 desero
1. 2.dē-sĕro, rŭi, rtum, 3, v. a. Lit., to undo or sever one's connection with another; hence, with esp. reference to the latter, to leave, forsake, abandon, desert, give up (cf. derelinquere; more restricted in signif. than relinquere, which denotes, in general, to depart from, to leave any one. Deserere, orig. in milit. lang., implies a cowardly running away; frequently used with prodere; also in the flg. phrase: deserere vitam; and later, absol. in the sense of to desert, etc.; cf. also: linquere, destituere, deficere, discedere—freq. and class.).I.Lit.A.In gen.:B.ut jurent omnes, se exercitum ducesque non deserturos neque prodituros,
Caes. B. C. 1, 76, 2; cf. id. ib. 2, 32, 7:deseritur a suis Varus,
id. ib. 1, 13, 3; cf. id. ib. 1, 15, 3; id. B. G. 5, 3, 6 al.:pignus,
Plaut. Capt. 2, 3, 75 et saep.:te amantem non deseram,
id. Ps. 1, 1, 101; cf. id. Mil. 4, 8, 53 et saep.:cum amici partim deseruerint me, partim etiam prodiderint,
Cic. Q. Fr. 1, 3, 5:me deseruisti ac dereliquisti,
id. Planc. 5, 13; cf. id. Verr. 2, 3, 51, and v. the foll.:Avaricum,
Caes. B. G. 7, 30, 2; cf.:cunctis oppidis castellisque desertis,
id. ib. 2, 29:fratrem ne desere frater,
Verg. A. 10, 600:thalamos ne desere pactos,
id. ib. 10, 649:bellum,
Just. 5, 2, 10:victoriam,
id. 14, 3, 6:milites insepultos,
Curt. 5, 13, 3:metu locum,
Tac. A. 1, 65 et saep.—Absol., in milit. lang., to desert, Nep. Eum. 5, 1; Sen. de Ira, 2, 10, 1; Tac. A. 13, 35; Quint. 9, 2, 85; Amm. Marc. 31, 7, 4; Dig. 49, 16, 3, § 7 sq. al.—II.Trop., to leave, desert, abandon:2.Petreius non deserit sese, armat familiam, etc.,
Caes. B. C. 1, 75, 2:suum jus,
Cic. Caecin. 35 fin.; cf.:desertarum derelictarumque rerum patrocinium suscipere,
id. N. D. 1, 5, 11:preces, promissa, spem, obsecrationem et fideles litteras alicujus,
id. Att. 3, 19, 2:causam,
id. Sull. 20, 58; cf.:desertam ac proditam causam queri,
Liv. 2, 54:ullam officii partem,
Cic. Fin. 1, 7, 24; cf.officium (with praetermittere defensionem),
id. Off. 1, 9: susceptum officium, Caes. B. C. 3, 18:vitam,
Cic. Sest. 22 fin.; cf. id. de Sen. 20, 72:deditionem,
Sall. J. 70, 1:studia sapientiae,
Quint. 12, 2, 8:viam virtutis,
Hor. Od. 3, 24, 44:vestigia Graeca,
id. A. P. 287:fastidiosam copiam,
id. Od. 3, 29, 9.—Esp., leg. t. t.:B.vadimonia deserere,
to forfeit recognizance, fail to appear, Cic. Cat. 2, 3, 5; id. Quint. 23, 75 et saep.—So absol.:deserui, tempestatibus impeditus,
Quint. 3, 6, 78.—Of subjects not personal, to fail, forsake, etc.:A.genua hunc cursorem deserunt,
Plaut. Merc. 1, 2, 13; cf.:aliquem corpus, vires,
Tac. A. 6, 50:donec te deseret aetas,
Hor. Ep. 1, 20, 10:me lucerna,
Cic. Att. 7, 7 fin.:fama Curium Fabricium,
id. Tusc. 1, 46, § 110; cf.:nec facundia deseret hunc nec lucidus ordo,
Hor. A. P. 41 et saep.— Poet.:mensa deserit toros,
is removed from, Ov. H. 12, 52.— Pass.:deseremur potius a re familiari, quam a republica,
Cic. Att. 16, 3; cf. Caes. B. G. 5, 34, 2; Cic. Att. 3, 15:a tribunitia voce,
id. Clu. 40, 110; Vell. 2, 80; Just. 2, 4, 29 al.; and poet. with simple abl.:deseror conjuge,
Ov. H. 12, 161; Prop. 2, 7, 17:desertus viribus leo,
Phaedr. 1, 21, 3; Stat. Th. 4, 707; cf.suis,
Tac. A. 3, 20 fin.; Suet. Cal. 12.— With gen.:deserta natorum,
Stat. Th. 5, 608.—Hence, dēsertus, a, um, P. a., deserted; esp. of places, desert, solitary, waste.Adj. (cf.:B.vastus, inanis, solitarius): in locis desertis,
Caes. B. G. 5, 53, 4:urbes dirutae ac pene desertae,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 8:deserta via et inculta,
id. Cael. 18:frequens an desertus locus,
Quint. 5, 10, 37:terra,
Vulg. Lev. 26, 33 et saep.—Of objects in solitary places:stipes,
Tib. 1, 1, 12 (21 M.):arbores,
Prop. 1, 20, 36.— Subst.: dē-serta, ae, f., the abandoned wife:multi filii desertae,
Vulg. Gal. 4, 27.— Comp.:reditus desertior,
Cic. Pis. 23, 55:nihil turpius ac desertius,
id. Q. Fr. 3, 1, 5.— Sup.:orae desertissimae,
id. Sest. 22, 50:solitudo,
id. Verr. 2, 5, 67 al. —Since the Aug. per. subst.: dēserta, ōrum, n., desert places, deserts, wastes, Verg. E. 6, 81; id. G. 3, 342; Plin. 5, 4, 4, § 26 al.—With gen.:Libyae deserta,
Verg. A. 1, 384; so id. G. 3, 291; Front. Strat. 1, 7, 7; Vulg. Isa. 52, 9 al.—In sing.: dēsertum, i, n. (eccl. Lat.):in deserto,
Prud. Apoth. 774; Hier. Ep. 125, 2; Vulg. Num. 1, 1; Luc. 3, 2 et saep. -
6 dēsertus
dēsertus adj. with comp. and sup. [P. of desero], deserted, desert, solitary, lonely, waste: angiportus, T.: anus, T.: planities penuriā aquae, S.: loca, Cs.: urbes: via: portūs, V.: vetustas, long disuse, H.: reditus desertior: nihil desertius: orae desertissimae: solitudo.— Plur n. as subst, desert places, deserts, wastes: Libyae deserta, V.: ferarum, the lonely haunts, V.* * *deserta -um, desertior -or -us, desertissimus -a -um ADJdeserted, uninhabited, without people; solitary/lonely; forsaken; desert/waste -
7 tesca
tesca ( tesqua), ōrum (the sing. v. in foll.), n., rough or wild regions, wastes, deserts: tesqua sive tescua katakrêmnoi kai rhacheis kai erêmoi topoi, Gloss. Philox.: deserta et tesca loca, Att. ap. Varr. L. L. 7, § 11 Müll.; v. Varr. in loc.: loca aspera, saxea tesca tuor, Cic. poët. ap. Fest. pp. 356 and 357 Müll.; so,deserta et inhospita tesca,
Hor. Ep. 1, 14, 19:nemorosa,
Luc. 6, 41:remota,
App. Flor. p. 358, 22; cf. id. ib. p. 348, 22. Such places were sacred to the gods: loca quaedam agrestia, quae alicujus dei sunt, dicuntur tesca, Varr. l. l.— Sing.: templum tescumque finito in sinistrum, an old religious formula, Varr. l. l.; cf. Fest. l. l. -
8 tesqua
tesca ( tesqua), ōrum (the sing. v. in foll.), n., rough or wild regions, wastes, deserts: tesqua sive tescua katakrêmnoi kai rhacheis kai erêmoi topoi, Gloss. Philox.: deserta et tesca loca, Att. ap. Varr. L. L. 7, § 11 Müll.; v. Varr. in loc.: loca aspera, saxea tesca tuor, Cic. poët. ap. Fest. pp. 356 and 357 Müll.; so,deserta et inhospita tesca,
Hor. Ep. 1, 14, 19:nemorosa,
Luc. 6, 41:remota,
App. Flor. p. 358, 22; cf. id. ib. p. 348, 22. Such places were sacred to the gods: loca quaedam agrestia, quae alicujus dei sunt, dicuntur tesca, Varr. l. l.— Sing.: templum tescumque finito in sinistrum, an old religious formula, Varr. l. l.; cf. Fest. l. l. -
9 чернотелка пустынная
Entomology: Microdera desertaУниверсальный русско-английский словарь > чернотелка пустынная
-
10 desert
-
11 Cerēs
Cerēs eris, f the daughter of Saturn, goddess of agriculture, V., H., O.: Deserta, secluded, V.— Meton., bread, fruit, corn, grain, food: fruges Cererem appellamus, C., T., V., H., O.* * *Ceres (goddess of grain/fruits); wheat; bread; food -
12 cēterum
cēterum adv. [ acc n. sing. of ceterus], for the rest, in other respects, else, otherwise: foedera alia aliis legibus, ceterum eodem modo omnia fiunt, L.: brevior via per loca deserta, ceterum dierum erat fere decem, N. — In transitions, now, besides, for the rest, T.: Ceterum ex aliis negotiis, etc., S. —Restrictive, but, yet, notwithstanding, still, on the other hand: id quidem (bellum) spe omnium serius fuit: ceterum, id quod non timebant, etc., L.: multa ceterum levia, S.: multum laboris suscipere, ceterum maxume tutos esse, S.—Otherwise, else, in the opposite event: non enim cogitaras; ceterum Idem hoc melius invenisses, T.* * *moreover; but yet; still, for the rest, but, besides; in other respects -
13 cursus
cursus ūs, m [1 CEL-], a running, course, way, march, passage, voyage, journey: cursum quom institeris, T.: navium, Cs.: ingressus, cursus, accubitio: cursu cum aequalibus certare, S.: cursu contingere metam, H.: se cursu miratur in ipso, O.: quique pedum cursu valet, V.: huc magno cursu intenderunt, at full speed, Cs.: cursu Troas agebat, V.: cursu in hostem feruntur, advance at a run, L.: cursum in medios dedit, rushed, V.: effuso cursu, L.: eodem cursu contendere, right onward, Cs.: tam brevi tempore tantos cursūs conficere: cursum direxit, quo tendebat, N.: iterare cursūs relictos, H.: Hunc morem cursūs docuit, sort of race, V.: Cursibus decernere, in racing, V.: Quo cursu deserta petiverit, flight, V.: in hoc medio cursu, i. e. half-way across, Cs.: secundissimo vento cursum tenere.—Of things, a course, way, flow: stellarum: mutata suos flumina cursūs, movement, V.: Cursibus obliquis fluens, O. — A passage: cursum exspectare, i. e. a fair wind.—Poet.: et vi cursus in altum Vela vocet, V.—Fig., a course, progress, direction, way, passage, access, succession: rerum: vitae: quem dederat cursum fortuna, V.: temporum: continuus proeliorum, Ta.: vocis per omnīs sonos: invectus contexere cursu, i. e. in a breath, Iu.: In cursu meus dolor est, i. e. is permanent, O.: recto depellere cursu, from virtue, H.* * *running; speed/zeal; charge, onrush; forward movement/march; revolution (wheel); course/direction, line of advance, orbit; voyage/passage; race; career; series; lesson -
14 dē-serō
dē-serō ruī, rtus, ere, to leave, forsake, abandon, desert, give up: exercitum, Cs.: castra, L.: castellis desertis, Cs.: fratrem, V.: thalamos pactos, V.: Mensa deserit toros, is removed from, O.: Raro scelestum Deseruit poena, fails to follow up, H.: qui non deseruerant, revolted, N.—Fig., to leave, desert, abandon, forsake, leave in the lurch: hoc timet, Ne deseras se, T.: me in his malis, T.: non deserit sese, armat familiam, etc., Cs.: suum ius: desertarum rerum patrocinium suscipere: quae faciebam, ea ut deseram, the course of conduct, S.: inceptum, V.: vitae reliquum: viam virtutis, H.: deseror coniuge, O.: desertus suis, Ta.—Esp., in law: vadimonium mihi, to forfeit his recognizance: vadimonia deserere quam illum exercitum maluerunt.—Of things, to fail, forsake: tempus quam res maturius me deseret, S.: donec te deseret aetas, H.: nisi me lucerna deseret: facundia deseret hunc, H.: deserta (natura) deseret ignīs, let die, O.: leo desertus viribus, Ph.: a fortunā deseri, Cs.: a tribuniciā voce. -
15 hospitium
hospitium ī, n [hospes], a hospitable reception, entertainment: agreste, modicum, H.: (alqm) domum ad se hospitio recipere, Cs.: hospitio invitabit: deorum, L.: hospitiis indulgere, Ta.— Hospitality, tie of hospitality, relation of host and guest, friendship: cum Metellis erat ei hospitium: de hospitio violato queri: iungimus hospitio dextras, V.: solvere hospitiis animum, H.: renuntiare, L.: hospitium cum Cornelio fecerunt: publice privatimque hospitia iungere, L.: testatus Hospitii deos, O.— A place of entertainment, lodging, inn, guest-chamber: Piliae paratum: (milites) divisi in hospitia, L.: imperatoris, L.: miserabile, Iu.: longa deserta sine ullis Hospitiis, V.* * *hospitality, entertainment; lodging; guest room/lodging; inn -
16 regiō
regiō ōnis, f [REG-], a direction, line: de rectā regione deflectere, from the direct path: ab planitie rectā regione abesse, in a straight line, Cs.: non rectā regione iter instituit, sed ad laevam flexit, L.: notā excedo regione viarum, i. e. the frequented streets, V.: Nec sidus regione viae fefellit, direction, V.: superare regionem castrorum, line, Cs.: haec eadem est nostrae rationis regio et via, I follow the same direction and path.—In the phrase, e regione, in a straight line, directly: e regione moveri: ferri, petere.— In the opposite direction, over against, exactly opposite: (luna) cum est e regione solis: e regione turris: e regione castris castra ponere, Cs.— A line of sight, visual line, boundary-line, boundary, limit: quae regione orbem terrarum definiunt: caeli regionibus terminare: si res eae orbis terrae regionibus definiuntur.—Esp., in augury: nempe eo (lituo) Romulus regiones direxit, drew (in the air): lituus quo regiones vineae terminavit.—Fig.: quibus regionibus vitae spatium circumscriptum est: vix facile sese regionibus offici continere.—Of the sky, a quarter, region: regio (lunae mutatur), quae tum est aquilonia tum australis: Atque eadem regio Vesper et Ortus erit, O.: Vespertina, H.: caeli serena, V.: occidentis, L.— A region, neighborhood, quarter, situation: eam esse naturam et regionem provinciae tuae, ut, etc., i. e. the geographical situation: agri fertilissima, Cs.: regione castrorum, in the vicinity of the camp, L.: deserta siti regio, V.: acie regione instructā non apertissimā, N.: Quor in his te conspicor regionibus? T.— A portion of country, territory, province, district, region: regio, quae ad Aduaticos adiacet, Cs.: regio, quae mari cincta esset: Pedana, H.: Cantium, quae regio est maritima omnis, Cs.: terrae maximae regiones inhabitabiles: in quattuor regiones dividi Macedoniam, L.: ut quam latissimas regiones praesidiis teneret, Cs.— A district with its people, country, nation: aspera et fidelis et fautrix suorum: quae regio si fida Samnitibus esset, L.—Fig., a province, department, sphere: ‘benedicere’ non habet definitam aliquam regionem, has no determinate province.* * *area, region; neighborhood; district, country; direction -
17 sitis
sitis is (acc. im, no plur.), f thirst: ardentibus siti faucibus, L.: tibi cum fauces urit sitis, H.: cum potione sitis depulsa est: ubi quarta sitim caeli conlegerit hora, excited, V.: sitim tolerare, Ta.: finire, H.: relevare, O.: deponere, O.: reprimere, Cu.: sitis arida guttur Urit, O.—Of things, dryness, drought, aridity: siti findit canis aestifer arva, V.: deserta siti regio, V.—Fig., strong desire, eagerness, greediness, thirst: cupiditatis sitis: diutina, L.: libertatis: cruoris, O.: argenti, H.: sitis maior famae quam virtutis, Iu.* * * -
18 sub-eō
sub-eō iī (-īvit, O.; -īvimus, Ta.), itus, īre, to come under, go under, enter: in nemoris latebras, O.: cum luna sub orbem solis subisset, L.: tectum, i. e. enter a house, Cs.: Triviae lucos atque aurea tecta, V.: cavum artum, H.: paludem, i. e. plunge into, O.: aquam, Cu.: si subeuntur prospera castra, Iu.—Poet., with dat: portu Chaonio, V.—To come up, advance, ascend, draw near, approach: subeunt herbae, spring up, V.: in adversos montīs, L.: testudine factā subeunt, press forward, Cs.: subeundum erat ad hostīs, L.: saxa ingerit in subeuntīs, climbing, L.: amne, i. e. sail up, Cu.: mixtum flumini subibat mare, i. e. was against them, Cu.: aciem subeuntium muros adgrediuntur, L.: subimus Inpositum saxis Auxur, H.: Umbra subit terras, comes over, O.: Fadumque Herbesumque, i. e. attack, V.—Poet., with dat: muro subibant, V.—To go under, support, take up, submit to: pars ingenti subiere feretro, i. e. carried on their shoulders, V.: Ipse subibo umeris, i. e. will take you up on, V.: currum dominae subiere leones, were harnessed to, V.: umeris parentem, V.—In order or time, to come under, come after, succeed, follow, take the place of: Pone subit coniunx, V.: subit ipse meumque Explet opus, takes my place, O.: furcas subiere columnae, took the place of, O.: subeuntes alii aliis in custodiam, relieving, L.; cf. subit esse priori Causa recens, O.—To slip under, elude: Aeneae mucronem, V.—To come stealthily, steal on, approach imperceptibly: subeunt morbi tristisque senectus, V.: subit Iumina fessa sopor, O.—Fig., to come upon, overtake: sua deinde paenitentia subiit regem, Cu.—In the mind, to come up, be thought of, enter, occur, suggest itself, recur: omnes sententiae sub acumen stili subeant necesse est: cum subeant audita et cognita nobis, O.: subiit cari genitoris imago... subiit deserta Creusa, V.: Subit, hanc arcana profana Detexisse manu, O.: dein cogitatio animum subiit, indignum esse, etc., L.: mentem subit, quo praemia facto, etc., O.: horum cogitatio subibat exercitum, Cu.—To subject oneself to, take upon oneself, undergo, submit to, sustain, accept, endure, suffer: omnes terrores: quis est non ultro subeundus dolor?: inimicitiae subeantur: maiora Verbera, H.: multitudinis inperitae iudicium esse subeundum: eorum odium: peregrinos ritūs novā subeunte fortunā, Cu. -
19 superō
superō āvī, ātus, āre [superus], to go over, rise above, overtop, surmount, transcend: capite et cervicibus, V.: has (turrīs) altitudo puppium ex barbaris navibus superabat, Cs.: ut aqua genua vix superaret, L.: Posterior partīs superat mensura priores, O.— To go over, rise above, mount, ascend, surmount, overtop: ardua montis Per deserta iugo superans, passing over the summit, V.: (tempestas) summas ripas fluminis superavit, Cs.: munitiones, L.: montīs, V.: Caucasum, Cu.: tantum itineris, traverse, Ta.: regionem castrorum, go beyond, Cs.: insidias circa ipsum iter locatas, L.: superant (Parnasi) cacumina nubes, O.— To sail by, pass, double, weather: promunturium, L.: Euboeam, N.: cursu Isthmon, O.: Regna Liburnorum, V.—Poet.: musarum scopulos, Enn. ap. C.— To exceed, be in excess, overrun, be abundant, abound: in quo superare mendosum est: quae Iugurthae fesso superaverant, had been too much for, S.: superante multitudine, L.: superat gregibus dum iuventas, V.: uter igitur est divitior, cui deest an cui superat?— To be left over, remain, survive: quae superaverunt animalia capta, immolant, Cs.: quod superaret pecuniae: nihil ex raptis commeatibus superabat, L.: si de quincunce remota est Uncia, quid superat? H.: vitā, survive, Cs.: Quid puer Ascanius? superatne? V.: quid igitur superat, quod purgemus? L.—In war, to be victorious, overcome, subdue, conquer, vanquish: superavit postea Cinna cum Mario: maximas nationes, Cs.: exercitūs regios: navali praelio superati, Cs.: ferro incautum, V.: bello Asiam, N.— To extend beyond: clamor superat inde castra hostium, L.—Fig., to have the upper hand, be superior, excel, overcome, surpass: numero hostis, virtute Romanus superat, L.: superans animis, i. e. exulting, V.: hostes equitatu superare, N.: superat sententia Sabini, Cs.— To surpass, excel, exceed, outdo, outstrip, transcend: quaerit, quā se virtute Plancius superarit: doctrinā Graecia nos superabat: Phoebum canendo, V.: Duritiā ferrum, O.: cursu canem, H.: non dubitabam, quin hanc epistulam fama esset celeritate superatura, will outstrip. —To master, overcome, suppress, defeat, subdue, surmount: hanc (orationem) diligens scriptura superabit: necessitas quam ne dii quidem superant, to which not even the gods are superior, L.: superanda omnis fortuna ferendo est, V.* * *superare, superavi, superatus Vovercome, conquer; survive; outdo; surpass, be above, have the upper hand -
20 tesqua (tesca)
tesqua (tesca) ōrum, n rough places, wild regions, wastes, steppes: deserta, H.
См. также в других словарях:
deşerta — DEŞERTÁ, deşért, vb. I. (pop.) 1. tranz. A scoate întregul conţinut dintr un recipient. ♢ expr. A deşerta sacul (până la fund) = a spune tot ce ştii (noutăţi, glume, necazuri etc.). ♦ A bea până la fund băutura dintr un vas; a da pe gât o băutură … Dicționar Român
Deserta Grande — Die Ilhas Desertas von Madeira aus gesehen Die Ilhas Desertas (portugiesisch für Wüsteninseln) sind eine (geopolitisch) zu Portugal gehö … Deutsch Wikipedia
Deserta Tarantel — Systematik Klasse: Spinnentiere (Arachnida) Ordnung: Webspinnen (Araneae) Unterordnung: Echte Webspinnen (Araneomorphae) … Deutsch Wikipedia
Deserta Grande — Vue de Deserta Grande depuis l île de Madère. Géographie Pays … Wikipédia en Français
Deserta-Tarantel — Systematik Klasse: Spinnentiere (Arachnida) Ordnung: Webspinnen (Araneae) Unterordnung: Echte Webspinnen (Araneomorphae) Familie … Deutsch Wikipedia
Deserta Grande Island — … Wikipedia
Deserta Bojōrum — (a. Geogr.), der frühere Sitz der Boji (s.d.) zwischen Mur u. Donau, s. u. Boji … Pierer's Universal-Lexikon
DESERTA Bojorum — Wienerwald, Lazio, tractus Norici, olim a Vindelicis per Noricos Pannoniam usque protensus, Strab … Hofmann J. Lexicon universale
Loxosceles deserta — Loxosceles deserta … Wikipédia en Français
Loxosceles deserta — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum … Wikipedia
Plectreurys deserta — Plectreurys deserta … Wikipédia en Français