-
1 defensor
dēfēnsor, ōris, m. (defendo), I) der Abwehrer, calamitatum suarum, Cic.: necis, Cic.: periculi, Cic. – II) der Verteidiger, 1) im allg., a) v. Pers., bes. als milit. t. t. (im Plur. oft = Besatzung, Bedeckung), paucitas defensorum, Caes.: oppidum vacuum a defensoribus, Liv.: classis vacua a defensoribus (Besatzung), Auct. b. Afr.: moenia vacua defensoribus, Liv.: urbs deserta a defensoribus, Iustin.: def. templorum atque tectorum, Cic.: interioris munitionis defensores, Caes.: defensores oppidi, Auct. b. Afr. – alqm datis defensoribus (unter Bed.) ad alqm dimittere, Tac.: depellere defensores vallo munitionibusque, Caes.: muros defensoribus nudare, Liv. (u. so murus defensoribus nudatus est, Caes.): speciem defensorum praebent, Caes.: Alexandro defensore adversus Bruttios uti, Iustin. 18, 1, 2. – b) v. Hunde, als Vert. der Ziegen gegen den Wolf, Varro r. r. 2, 9, 1. – c) v. Lebl.: his defensoribus, durch deren (der (Strebepfeiler) Abwehr, Caes. b. G.4, 17, 10. – 2) der Verteidiger, Verfechter, Vertreter, sowohl im Staats- u. Privatleben, als insbes. vor Gericht (Ggstz. adversarius, petitor od. accusator): a) übh.: defensores vestri, Sall.: def. optimatium (v. den Aristokraten), Cic.: ebenso def. bonarum partium, Cic.: tribunus plebis custos defensorque iuris et libertatis, Cic.: actor hic defensorque causae meae, Cic.: def. eius sententiae, Cic.: propugnator mearum fortunarum et defensor assiduus, Cic.: apud consulem deprecatorem defensoremque alci adesse, Liv.: adoptare sibi alqm defensorem sui iuris, Cic.: constituere alci defensorem, Cic.: ab alqo defensorem constitui et deligi, Cic.: exsistere salutis defensorem, Cic.: sic ex defensore senatoriae causae repente patronus plebis evasit, Iustin.: fieri defensorem alcis, Cic.: parare alqm ingenti mercede defensorem (als V.), Suet. – v. weibl. Pers., etsi mulier defensor alicuius exstiterit, Ulp. dig. 16, 1, 2 extr. – b) insbes. (in der spät. Kaiserzt.), def. civitatis, plebis, loci u. dgl., eine Magistratsperson in den Provinzialstädten zum Schutz gegen die Bedrückungen der Statthalter, zugleich Polizeibeamter u. Richter in Sachen bis zu einer gewissen Summe, spät. ICt.
-
2 defensor
dēfēnsor, ōris, m. (defendo), I) der Abwehrer, calamitatum suarum, Cic.: necis, Cic.: periculi, Cic. – II) der Verteidiger, 1) im allg., a) v. Pers., bes. als milit. t. t. (im Plur. oft = Besatzung, Bedeckung), paucitas defensorum, Caes.: oppidum vacuum a defensoribus, Liv.: classis vacua a defensoribus (Besatzung), Auct. b. Afr.: moenia vacua defensoribus, Liv.: urbs deserta a defensoribus, Iustin.: def. templorum atque tectorum, Cic.: interioris munitionis defensores, Caes.: defensores oppidi, Auct. b. Afr. – alqm datis defensoribus (unter Bed.) ad alqm dimittere, Tac.: depellere defensores vallo munitionibusque, Caes.: muros defensoribus nudare, Liv. (u. so murus defensoribus nudatus est, Caes.): speciem defensorum praebent, Caes.: Alexandro defensore adversus Bruttios uti, Iustin. 18, 1, 2. – b) v. Hunde, als Vert. der Ziegen gegen den Wolf, Varro r. r. 2, 9, 1. – c) v. Lebl.: his defensoribus, durch deren (der (Strebepfeiler) Abwehr, Caes. b. G.4, 17, 10. – 2) der Verteidiger, Verfechter, Vertreter, sowohl im Staats- u. Privatleben, als insbes. vor Gericht (Ggstz. adversarius, petitor od. accusator): a) übh.: defensores vestri, Sall.: def. optimatium (v. den Aristokraten), Cic.: ebenso def. bonarum partium, Cic.: tribunus plebis custos defensorque iuris et libertatis, Cic.: actor hic defensorque causae meae, Cic.: def. eius sententiae, Cic.: pro-————pugnator mearum fortunarum et defensor assiduus, Cic.: apud consulem deprecatorem defensoremque alci adesse, Liv.: adoptare sibi alqm defensorem sui iuris, Cic.: constituere alci defensorem, Cic.: ab alqo defensorem constitui et deligi, Cic.: exsistere salutis defensorem, Cic.: sic ex defensore senatoriae causae repente patronus plebis evasit, Iustin.: fieri defensorem alcis, Cic.: parare alqm ingenti mercede defensorem (als V.), Suet. – v. weibl. Pers., etsi mulier defensor alicuius exstiterit, Ulp. dig. 16, 1, 2 extr. – b) insbes. (in der spät. Kaiserzt.), def. civitatis, plebis, loci u. dgl., eine Magistratsperson in den Provinzialstädten zum Schutz gegen die Bedrückungen der Statthalter, zugleich Polizeibeamter u. Richter in Sachen bis zu einer gewissen Summe, spät. ICt.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > defensor
-
3 defensor
đefen'sɔrm (f - defensora)1) Vertreter(in) m/f, Befürworter(in) m/f2) JUR Verteidiger(in) m/f→ link=abogado abogado{————————defensor del soldadoEinrichtung zum Schutz Wehrpflichtiger vor Übergriffen dienstälterer SoldatenDer "defensor del pueblo" ist eine relativ junge Erscheinung der spanischen Demokratie. Vorbild ist der Ombudsmann der skandinavischen Länder. Seine Aufgabe ist es, die Bürger vor willkürlicher Bürokratie zu schützen. Es handelt sich um ein öffentliches Amt, dessen Träger durch die Parlamentsmehrheit bestimmt wird. Sollte sich das Parlament einmal nicht auf einen Kandidaten einigen, kann es auch von einem höheren Beamten ausgeübt werden.defensorI adjetivoverteidigendVerteidiger(in) masculino (femenino); (de ideas) Verfechter(in) masculino (femenino); defensor de la naturaleza Naturschützer masculino -
4 defensor
-
5 defensor de la naturaleza
defensor de la naturalezaNaturschützer -
6 defensor de oficio
defensor de oficioPflichtverteidiger -
7 defensor del pueblo
-
8 defensor del soldado
Einrichtung zum Schutz Wehrpflichtiger vor Übergriffen dienstälterer Soldaten -
9 Fidei Defensor
Fidei Defensor [ˌfaıdıaıdıˈfensɔː(r); fıˌdeıiː-] s Verteidiger m des Glaubens (Titel der englischen Könige)FD abk Fidei Defensor, Defender of the Faith Verteidiger m des GlaubensFid.Def. abk Fidei Defensor, Defender of the Faith Verteidiger m des Glaubens -
10 abogado defensor
-
11 abogado
abo'ɡ̱ađom1) JUR Rechtsanwalt m, Anwalt m2)abogadoabogado , -a [aβo'γaðo, -a]sustantivo masculino, femeninonum1num (profesión) (Rechts)anwalt, -wältin masculino, femenino; abogado defensor (Straf)verteidiger masculino; abogado divorcista Scheidungsanwalt masculino; abogado de oficio Pflichtverteidiger masculinonum2num (defensor) Fürsprecher(in) masculino (femenino); ser un abogado de las causas perdidas (figurativo) sich für aussichtslose Dinge einsetzen -
12 paladín
-
13 patronus
patrōnus, ī, m. (pater), I) der Schutzherr, Schirmherr, Vertreter, Patron, sowohl einzelner als ganzer Städte u. Provinzen vor Gericht, vor dem röm. Senate usw. (Ggstz. cliens, der Klient, u. vor Gericht Ggstz. accusator), patronus, defensor, custos coloniae, Cic.: p. agri Piceni, Cic.: partis adversae, adversarii (beide = Gegenanwalt), Quint.: patronum causae dare alqm, Cic.: huic causae patronum exsistere, Cic. – insbes. (weil der freigelassene Sklave unter dem Schutze seines Herrn blieb) = der Herr eines Freigelassenen, der Patron, Cic. – II) übtr., übh. der Vertreter, Beschützer, Verteidiger, plebis, Liv. u. (Ggstz. defensor senatoriae causae) Iustin.: foederum, Cic.: patr. causae (des Prozesses) u. bl. patronus = Advokat, Cic.
-
14 Defender of the Faith
FD abk Fidei Defensor, Defender of the Faith Verteidiger m des GlaubensFid.Def. abk Fidei Defensor, Defender of the Faith Verteidiger m des Glaubens -
15 patronus
patrōnus, ī, m. (pater), I) der Schutzherr, Schirmherr, Vertreter, Patron, sowohl einzelner als ganzer Städte u. Provinzen vor Gericht, vor dem röm. Senate usw. (Ggstz. cliens, der Klient, u. vor Gericht Ggstz. accusator), patronus, defensor, custos coloniae, Cic.: p. agri Piceni, Cic.: partis adversae, adversarii (beide = Gegenanwalt), Quint.: patronum causae dare alqm, Cic.: huic causae patronum exsistere, Cic. – insbes. (weil der freigelassene Sklave unter dem Schutze seines Herrn blieb) = der Herr eines Freigelassenen, der Patron, Cic. – II) übtr., übh. der Vertreter, Beschützer, Verteidiger, plebis, Liv. u. (Ggstz. defensor senatoriae causae) Iustin.: foederum, Cic.: patr. causae (des Prozesses) u. bl. patronus = Advokat, Cic.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > patronus
-
16 accusator
accūsātor, ōris, m. (accuso), der Anschuldiger, Beschuldiger, I) im allg., Nep. Lys. 4, 3. – II) insbes. a) der öffentliche Kläger, Ankläger, selten in Zivilsachen, wie Cic. part. or. 110; gew. in Kriminalsachen (Ggstz. reus od. defensor od. patronus od. petitor [der Kläger in Zivilsachen]), acc. sat bonus, Cic.: alqm accusatorem apponere, Cic.: accusatorem parare, alci od. in alqm comparare, Cic.: accusatorem constituere (aufstellen), Cic.: accusatorem instituere, Cic.: accusatores instruere et subornare, Cic.: crimina et accusatorem moliri, Tac.: accusatorem subdere, Tac.: eundem accusatorem capitis sui ac iudicem esse, Liv. – b) der heimliche Ankläger, der Angeber, Denunziant (delator), Iuven. 1, 161. Suet. Aug. 66, 2. – III) übh., der Ankläger = Tadler, Socrates morum vitiorumque publicorum accusator acerrimus fuit, Lact. 5, 9, 19.
-
17 defenstrix
dēfēnstrīx, strīcis, f. (Femin. zu defensor), die Beschützerin, Cic. b. Prisc. partit. XII vers. Aen. 1, 16. p. 463, 19 K. Prob. cathol. 13, 1 K. (1452 P. defensatrix).
-
18 litigiosus
lītigiōsus, a, um (litigium), voller Streit, I) v. lebl. Subjj.: 1) eig.: a) wobei viel Zank ist, zänkisch, disputatio, Cic. de fin. 5, 76. – b) voller Prozesse, forum, Ov. fast. 4, 188. – 2) übtr., worüber viel Streit ist, strittig, praediolum, Cic.: ager, Ov. – II) (m. Compar. u. Superl.) v. Pers., streit- od. prozeßsüchtig, zänkisch, mulier lit., Vulg.: defensor nimis lit., Cic.: homo id aetatis minime litigiosus, Cic.: duae anus, quibus nihil litigiosius, Sidon.: homines pertinacissimi et litigiosissimi, Augustin.: Ggstz., hodie pacificus, crastinā die litigiosus, Ambros. epist. 7, 22.
-
19 oppugnator
oppūgnātor, ōris, m. (oppugno), der Berenner, Bestürmer, Angreifer, als milit. t. t. u. bildl. im polit. Leben, hostis et oppugnator patriae Antonius, Cic.: Caulonis oppugnatores, Liv.: ignem tectis oppugnatores iniecerunt, Tac. – bildl., meae salutis non modo non oppugnator sed etiam defensor fuit, Cic. Planc. 76.
-
20 patrimonium
patrimōnium, iī, n. (pater), das vom Vater geerbte Gut, das väterliche Erbgut, Erbvermögen, Vermögen, patr. satis amplum, satis lautum, Cic.: artum (spärliches), Val. Max.: amplum et copiosum, Cic.: lautum et copiosum, Cic.: exiguum, Val. Max. u. Iustin.: luculentissimum, Cic.: ornatissimum (wohlbestellte, schönste), Cic.: publicum, Staatsvermögen, Cic.: patrimonii inops, Val. Max.: fundus in Veienti, caput (Hauptteil) patrimonii, Liv.: patrimonii possidendi communio, Gütergemeinschaft, Val. Max.: non amplissimae patrimonii copiae, Cic.: naufragium patrimonii luculentissimi, Cic.: patrimonii tertia pars, Plin. ep.: patr. populi Romani, Cic. – paterni iuris defensor et quasi patrimonii propugnator (Verfechter), Cic. – accipere duo lauta et copiosa patrimonia, Cic.: aequare patrimonia, Iustin.: quadrantes aggerere patrimonio, Phaedr.: acquirere magnum patrimonium, Hygin.: amittere patrimonium, Nep. u. Sall.: amplificare patrimonium, Colum.: augere patrimonium, Cic.: comedere patrimonium, Cic.: concedere alci patrimonii partes, Iustin.: conferre patrimonii tertiam partem in ea, quae solo continerentur, auf liegende Güter verwenden, Plin. ep.: patrimonium conficere (verbrauchen, vertun) cum alqo, Cic.: consequi amplissimum patrimonium, Val. Max.: ut frater meus existimet adiuncto isto fundo patrimonium fore suum per te constitutum (geregelt), Cic.: devorare patrimonium, Cic.: dimittitur patrimonium, wild verschleudert, Cic.: dissipare patrimonium Graecorum conviviis (in Schm. mit Gr.), Cic.: lege Semproniā patrimonium publicum dissipari, Cic.: distribuere liberis patrimonium, unter die K. verteilen, Val. Max.: ebenso dividere patrimonium omne suum amicis, Iustin.: non patrimoniis ditare Scythas (v. unfruchtbarem Boden), Iustin.: effundere (vergeuden) patrimonium suum, patrimonia, Cic.: eripere alci patrimonium, Cic.: expellere alqm e patrimonio tamquam e naufragio nudum, Cic.: obtinere (behaupten) alcis tam amplum et copiosum patrimonium, Cic.: partiri (inter se) exigua patrimonia, Iustin.: redigere patrimonium in nummos, zu Gelde machen, Lact.: relinquere (hinterlassen) patrimonium, Colum. (vgl. unten bildl.): retinere (zu behaupten suchen) patrimonium, Cic.: patrimonium alcis liberis incolume servare, Val. Max.: spoliari patrimonio ornatissimo, Cic.: patrimonium ne ad exsequiarum quidem impensam sufficit, Val. Max. – Bildl., filio meo satis amplum patrimonium relinquam memoriam nominis mei, Cic.: liberis nostris satis amplum patrimonium paterni nominis ac memoriae nostrae relinquemus, Cic.
См. также в других словарях:
Defensor — Defensor, the Latin word from which Defender and its equivalents in various languages stem, may refer to: Title or function Defensor civitatis, a function in the Roman and Byzantine Empire, with later imitations defensor matrimonii, in canon law … Wikipedia
Defensor SC — Defensor Sporting Voller Name Defensor Sporting Club Gegründet 15. März 1913 Stadion … Deutsch Wikipedia
Defensor — Saltar a navegación, búsqueda Defensor puede referirse a: Defensor del vínculo (defensor matrimonii), en derecho canónico. Defensor público, en materia procesal penal. Defensor del Pueblo, un cargo político. Defensor, un puesto de jugador en el… … Wikipedia Español
defensor — DEFENSÓR, defensori, s.m. (Rar) Apărător. – Din fr. défenseur, lat. defensor. Trimis de dante, 14.07.2004. Sursa: DEX 98 DEFENSÓR s. v. apărător, avocat. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime defensór s. m … Dicționar Român
defensor — defensor, ra (Del lat. defensor, ōris). 1. adj. Que defiende o protege. U. t. c. s.) 2. m. y f. Der. Persona que en juicio está encargada de una defensa, y más especialmente la que nombra el juez para defender los bienes de un concurso, a fin de… … Diccionario de la lengua española
Defensor — est un super héros créé par Marvel Comics. Il est apparu pour la première fois dans Contest of Champions #1 (le Tournoi des Champions en VO), en 1982. Origines L Argentin Gabriel Sepulveda était un ouvrier creusant les fondations d une maison à… … Wikipédia en Français
Defensor — Defensor, lat., Vertheidiger, Abwehrer, Beschützer; defensor, auch actor, advocatus, tutor ecclesiae, syndicus hieß der vom röm. Kaiser nach bischöflichem Vorschlag ernannte kirchliche Beamte, welcher Geistliche in weltlichen Angelegenheiten… … Herders Conversations-Lexikon
defensor — |ô| s. m. 1. Pessoa que defende outra ou alguma coisa. 2. Advogado. 3. defensor de ex ofício: o mesmo que defensor oficioso. 4. defensor oficioso: advogado nomeado pelo tribunal para defender um réu … Dicionário da Língua Portuguesa
defensor — defensor, ra adjetivo,sustantivo masculino y femenino 1. Que defiende o protege: Es un gran defensor de la naturaleza. abogado defensor. defensor del pueblo Persona nombrada por el Parlamento para presidir la institución que se encarga de la… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
defensor — defensor, ra adjetivo y sustantivo 1) protector, patrón, patrono. En esta acepción, defensor, patrón y patrono designan al santo protector de un pueblo o colectividad. adjetivo 2) encomiástico, apologético. sustantivo masculino … Diccionario de sinónimos y antónimos
Defensor — (lat.), 1) Vertheidiger, Beschützer, bes. 2) welcher des Beklagten Sache vor Gericht führt, s. u. Defension; daher Defensorĭo nomĭne, als Vertheidiger für Jemand; Defensor civitatis, in den römischen Municipien seit Arcadius u. Valentianus… … Pierer's Universal-Lexikon