-
1 cúria
curia -
2 curia
cúria -
3 curia
curia -
4 curia
cūria, ae, f. (wohl aus *co-viria zu vir), die Kurie, I) eig., eine der 30 Abteilungen der patrizischen Geschlechter, die Romulus anordnete, indem er jede von den 3 Tribus der röm. freien Urbürgerschaft (Patrizier) in 10 Kurien teilte. Jede Kurie (als großer Geschlechterkomplex) zerfiel wieder in 10 Geschlechter (gentes), Liv. 1, 13, 6 sq. Aur. Vict. de vir. ill. 2, 12. Vgl. 1. curio no. I; vgl. übh. den Artikel curia von Kübler u. Hülsen in Pauly-Wissowa Realenz. IV, 1815 ff. – II) meton.: A) zunächst der Versammlungsort einer Kurie, das Kuriengebäude, die Kurie, worin die Kurien zusammenkamen, um die heiligen Gebräuche zu beobachten, sich über gemeinschaftliche Angelegenheiten zu besprechen und feierliche Mahlzeiten zu halten, curiae veteres, die alten, ursprünglichen, an der Ostspitze des palatinischen Hügels, Varro LL. 5, 155. Tac. ann. 12, 24. Ov. fast. 3, 140 (curia prisca), im Ggstz. zu den später in der Nähe des compitum Fabricium (in der 1. Region Roms) angelegten curiae novae, Fest. p. 174 (b), 6. – B) übtr., von Versammlungshäusern ähnlicher Art: 1) ein Gebäude für Senatssitzungen, die Kurie, a) curia Hostilia, später auch curia vetus gen. (in der 10. Region auf dem palatinischen Berge), bei der Bestattung des Klodius abgebrannt, Varro LL. 5, 155. Liv. 1, 30, 2. Plin. 35, 22: gew. bl. curia, Cic. de rep. 2, 31; Cat. 4, 2. – dah. α) curia als Zeichen und Unterpfand des Rechts u. der Gesetze, pro curia inversique mores! Hor. carm. 3, 5, 7: stante urbe et curiā, Cic. Planc. 71. – β) als Ort ernster Beratung, lectus in curiam, Varro sat. Men. 453: ut dies inter eos curiae fuisse videretur, convivium Tusculani, als hätte in ihrem Zirkel der Tag der Kurie, das Mahl dem Tuskulanum angehört, Cic. de or. 1, 27. – γ) als Versammlungsort der Senatoren und hohen Staatsbeamten, curia pauperibus clausa est, d.i. die Armen können nicht zur Senatorenwürde (od. einer hohen Staatswürde übh.) gelangen, Ov. am. 3, 8, 55. – δ) als Ort für Senatssitzung = Senatsversammlung, Senat, Liv. 2, 23, 14 u. 2, 24, 3. Suet. Caes. 22, 2: alqm in curiam introducere, Liv. 22, 1, 14: a curia nulla me res divellet, Cic. ad Att. 1, 20, 3. – b) curia Iulia, auf dem Komitium, von J. Cäsar angefangen, von den Triumvirn beendigt und ihm zu Ehren benannt, Sitz des Senates (nachdem die curia Hostilia abgebrannt war), Suet. Cal. 60. – c) curia Pompeia od. Pompeii, von Pompejus erbaut, Sitz des Senates, seit der dort vorgefallenen Ermordung Cäsars für immer geschlossen, Cic. de div. 2, 23. Suet. Caes. 80 sqq. – 2) curia Calabra, eine Kurie auf dem Kapitol, so gen. nach dem Ausrufen (calare) der Kalenderdaten an dieser Stelle, Varro LL. 5, 13. Macr. sat. 1, 15. § 10 sq. u. § 19. Verg. Aen. 8, 654. Paul. ex Fest. 49, 1. – 3) curia Saliorum, das Amtsgebäude der Salier auf dem palatinischen Berge, dem Mars geweiht, worin der heilige Lituus seit der Stadtgründung aufbewahrt wurde, Cic. de div. 1, 30. – 4) = βουλευτήριον, der Versammlungsort nichtröm. hoher Behörden, wie in Salamis, Cic. ad Att. 6, 1, 6: in Syrakus, Cic. Verr. 2, 50: in Troja, Ov. met. 13, 197: in Athen, curia Martis, der Areopag, Iuven. 9, 101: nemo de curia (kein Senator), Apul. 10, 12 in.
-
5 curia
cūria, ae, f. (wohl aus *co-viria zu vir), die Kurie, I) eig., eine der 30 Abteilungen der patrizischen Geschlechter, die Romulus anordnete, indem er jede von den 3 Tribus der röm. freien Urbürgerschaft (Patrizier) in 10 Kurien teilte. Jede Kurie (als großer Geschlechterkomplex) zerfiel wieder in 10 Geschlechter (gentes), Liv. 1, 13, 6 sq. Aur. Vict. de vir. ill. 2, 12. Vgl. 1. curio no. I; vgl. übh. den Artikel curia von Kübler u. Hülsen in Pauly-Wissowa Realenz. IV, 1815 ff. – II) meton.: A) zunächst der Versammlungsort einer Kurie, das Kuriengebäude, die Kurie, worin die Kurien zusammenkamen, um die heiligen Gebräuche zu beobachten, sich über gemeinschaftliche Angelegenheiten zu besprechen und feierliche Mahlzeiten zu halten, curiae veteres, die alten, ursprünglichen, an der Ostspitze des palatinischen Hügels, Varro LL. 5, 155. Tac. ann. 12, 24. Ov. fast. 3, 140 (curia prisca), im Ggstz. zu den später in der Nähe des compitum Fabricium (in der 1. Region Roms) angelegten curiae novae, Fest. p. 174 (b), 6. – B) übtr., von Versammlungshäusern ähnlicher Art: 1) ein Gebäude für Senatssitzungen, die Kurie, a) curia Hostilia, später auch curia vetus gen. (in der 10. Region auf dem palatinischen Berge), bei der Bestattung des Klodius abgebrannt, Varro LL. 5, 155. Liv. 1, 30, 2. Plin. 35, 22: gew. bl. curia, Cic.————de rep. 2, 31; Cat. 4, 2. – dah. α) curia als Zeichen und Unterpfand des Rechts u. der Gesetze, pro curia inversique mores! Hor. carm. 3, 5, 7: stante urbe et curiā, Cic. Planc. 71. – β) als Ort ernster Beratung, lectus in curiam, Varro sat. Men. 453: ut dies inter eos curiae fuisse videretur, convivium Tusculani, als hätte in ihrem Zirkel der Tag der Kurie, das Mahl dem Tuskulanum angehört, Cic. de or. 1, 27. – γ) als Versammlungsort der Senatoren und hohen Staatsbeamten, curia pauperibus clausa est, d.i. die Armen können nicht zur Senatorenwürde (od. einer hohen Staatswürde übh.) gelangen, Ov. am. 3, 8, 55. – δ) als Ort für Senatssitzung = Senatsversammlung, Senat, Liv. 2, 23, 14 u. 2, 24, 3. Suet. Caes. 22, 2: alqm in curiam introducere, Liv. 22, 1, 14: a curia nulla me res divellet, Cic. ad Att. 1, 20, 3. – b) curia Iulia, auf dem Komitium, von J. Cäsar angefangen, von den Triumvirn beendigt und ihm zu Ehren benannt, Sitz des Senates (nachdem die curia Hostilia abgebrannt war), Suet. Cal. 60. – c) curia Pompeia od. Pompeii, von Pompejus erbaut, Sitz des Senates, seit der dort vorgefallenen Ermordung Cäsars für immer geschlossen, Cic. de div. 2, 23. Suet. Caes. 80 sqq. – 2) curia Calabra, eine Kurie auf dem Kapitol, so gen. nach dem Ausrufen (calare) der Kalenderdaten an dieser Stelle, Varro LL. 5, 13. Macr. sat. 1, 15. § 10 sq. u. § 19. Verg. Aen. 8, 654. Paul. ex Fest.————49, 1. – 3) curia Saliorum, das Amtsgebäude der Salier auf dem palatinischen Berge, dem Mars geweiht, worin der heilige Lituus seit der Stadtgründung aufbewahrt wurde, Cic. de div. 1, 30. – 4) = βουλευτήριον, der Versammlungsort nichtröm. hoher Behörden, wie in Salamis, Cic. ad Att. 6, 1, 6: in Syrakus, Cic. Verr. 2, 50: in Troja, Ov. met. 13, 197: in Athen, curia Martis, der Areopag, Iuven. 9, 101: nemo de curia (kein Senator), Apul. 10, 12 in. -
6 curia
cūrĭa, ae, f. [kindr. with Quiris, Quirites; cf. the letter C], a curia or court, one of the thirty parts into which Romulus divided the Roman people, ten for each of the three tribes; each curia contained ten gentes, Varr. ap. Dion. Hal. 2, 83; Liv. 1, 13, 6; Aur. Vict. Vir. Ill. 2, 12; Dig. 1, 2, 2; Paul. ex Fest. p. 49, 1 Müll.—II.Meton.A.A structure built for the religious services of a curia (sometimes also serving for other purposes), Varr. L. L. 5, § 155 Müll.; Fest. p. 174, 6 ib.: veteres, on the east side of the Palatine Hill, Varr. l. l. ib.; Tac. A. 12, 24;2.called curia prisca,
Ov. F. 3, 140; Fest. l. l.: Novae, id. l. l.—Hence, dies curiae, a festival day, Cic. de Or. 1, 7. 27.—Hence,B. 1.Commonly kat exochên, the Curia Hostilia built by Tullus Hostilius (in reference to the later Curia Julia and Pompeiana, v. infra), the Curia, Senate-house, Varr. L. L. 5, § 155 Müll.; Liv. 1, 30, 2; Plin. 35, 4, 7, § 22; Varr. L. L. 6, § 46; id. Fragm. ap. Non. p. 57, 5; Cic. Rep. 2, 17, 31; id. Cat. 4, 1, 2; id. Fl. 24, 57; id. Mil. 33, 89; Quint. 11, 1, 47; Ov. M. 15, 802. —2.Curia Julia, the Senate-house begun by Julius Cæsar, finished by the triumvirs, and used by the Senate after the burning of the Curia Hostilia, Suet. Calig. 60.—3.Curia Pompeji or Pompeja, the Senate-house built by Pompey, finally closed after the assassination of Julius Cæsar in it, Cic. Div. 2, 9, 23; Suet. Caes. 80 sq. et saep.—Hence, trop., as emblem of law:C.stante urbe et curiā,
Cic. Planc. 29, 71:pro curia inversique mores,
Hor. C. 3, 5, 7;of the senatorial rank: curia pauperibus clausa est,
Ov. Am. 3, 8, 55.—Of the places of assembly of high councils out of Rome, Cic. Att. 6, 1, 6; id. Verr. 2, 2, 21, § 50; Liv. 24, 24, 4; Ov. M. 13, 197; Juv. 9, 101.—D.The assembly of the Senate, the Senate (cf. Cic. de Or. 3, 42, 167):E.a curiā nulla me res divellet,
Cic. Att. 1, 20, 3:aliquem in curiam introducere,
Liv. 22, 1, 14; 2, 23, 11 sq.; 2, 24, 3; Suet. Caes. 22; id. Aug. 38; Hor. C. 2, 1, 14 et saep.—Curia Calabra, so called from the proclamation of the dates which was there made; v. Calabra.—F.Curia Saliorum, the official building of the Salii on the Palatine Hill, consecrated to Mars, in which the sacred lituus was kept, Cic. Div. 1, 17, 30. -
7 curia
cūrĭa, ae, f. [st2]1 [-] curie (une des divisions du peuple romain). [st2]2 [-] curie, assemblée du sénat, sénat, lieu de réunion du sénat, salle des séances d'une assemblée quelconque. [st2]3 [-] temple (où chaque curie s'assemblait pour sacrifier). - ex bello tam tristi laeta repente pax cariores Sabinas viris ac parentibus et ante omnes Romulo ipsi fecit. Itaque cum populum in curias triginta divideret, nomina earum curiis imposuit, Liv. 1, 13, 6: à la suite d'une guerre si pénible, la paix bénéfique et soudaine rendit les Sabines plus chères à leurs époux, aux parents et surtout à Romulus en personne. Aussi donna-t-il leur nom aux trente curies où il avait réparti le peuple (romain). - dies curiae, Cic. de Or. 1, 7. 27: jour de fête. - aliquem in curiam introducere, Liv. 22, 1, 14: introduire qqn à la curie (au sénat). - Curia Saliorum, Cic. Div. 1, 17, 30: la curie des Saliens (temple des Saliens, consacré à Mars et dans lequel se trouvait le lituus). - curia Martis, Juv. 9, 101: l'Aréopage. - frequenti curiā, Sall.: en plein sénat. - voir hors site curie.* * *cūrĭa, ae, f. [st2]1 [-] curie (une des divisions du peuple romain). [st2]2 [-] curie, assemblée du sénat, sénat, lieu de réunion du sénat, salle des séances d'une assemblée quelconque. [st2]3 [-] temple (où chaque curie s'assemblait pour sacrifier). - ex bello tam tristi laeta repente pax cariores Sabinas viris ac parentibus et ante omnes Romulo ipsi fecit. Itaque cum populum in curias triginta divideret, nomina earum curiis imposuit, Liv. 1, 13, 6: à la suite d'une guerre si pénible, la paix bénéfique et soudaine rendit les Sabines plus chères à leurs époux, aux parents et surtout à Romulus en personne. Aussi donna-t-il leur nom aux trente curies où il avait réparti le peuple (romain). - dies curiae, Cic. de Or. 1, 7. 27: jour de fête. - aliquem in curiam introducere, Liv. 22, 1, 14: introduire qqn à la curie (au sénat). - Curia Saliorum, Cic. Div. 1, 17, 30: la curie des Saliens (temple des Saliens, consacré à Mars et dans lequel se trouvait le lituus). - curia Martis, Juv. 9, 101: l'Aréopage. - frequenti curiā, Sall.: en plein sénat. - voir hors site curie.* * *Curia, huius curiae. Cic. Le lieu dedié à consulter des affaires publiques, La cour. \ Curia. Cic. Le Senat.\Curia municipalis. Vitru. La maison de la ville. B.\Curiae. Festus. Le peuple romain estant divisé en trente cinq pars, qui s'appeloyent Curies, ou Tribus. -
8 cūria
cūria ae, f [SCV-], a court, curia, association (each of the three patrician tribes contained ten curiae), L.— A house for the religious services of a curia: prisca, O.—A senate-house, place of meeting of the senate (usu. the Curia Hostilia built by Tullus Hostilius), L.: (curiam) incendere, C., S., V., O.: Pompeia, built by Pompey: Syracusis: Troiae, O.: Saliorum, the official building of the Salii on the Palatine Hill.—Fig., the senate: summum auxilium omnium gentium: alqm in curiam introducere, L.: Martis, i. e. the Areopagus, Iu.— As emblem of law: stante urbe et curiā: pro curia inversique mores! H.* * *senate; meeting house; curia/division of Roman people; court (Papal/royal) -
9 curia
cùria f 1) st, eccl курия la curia romana -- папская канцелярия, римская курия 2) судейское сословие 3) ant суд; судебная палата -
10 curia
cùria f 1) st, eccl курия la curia romana — папская канцелярия, римская курия 2) судейское сословие 3) ant суд; судебная палата -
11 curia
cūria, ae f.1) курия, каждая из 30 категорий (общин) римск. патрициата (по 10 в каждой трибе), состоявшая из 10 родов (gentes) L2) здание (место) куриальных собраний Vr, T, Oc. pauperibus clausa est O — беднякам закрыт доступ в сенатaliquid in sequentem curiam protulisse Ap — перенести что-л. на следующее заседание сената5) место общественных собраний (вообще) (c. Saliorum C; in curiā — sc. aedilium — aliquem pilare Pt)6) право и закон, законность, правовой порядок (pro c. inversique mores! H)7) место заседаний высших органов в неримских центрах (c. Carthagihiensium Ap)c. Martis J — афинский ареопаг -
12 curia
-
13 curia
curiacuria ['ku:ria] <- ie>sostantivo FemininKurie FemininDizionario italiano-tedesco > curia
14 Curia
15 curia
curia s.f. 1. (Rel.catt) curie. 2. (Stor.rom) curie. 3. ( insieme degli avvocati di un luogo) barreau m.16 curia
17 curia
18 curia
f.1 curia (history & religion).2 legal profession (law) (abogacía).* * *1 RELIGIÓN curia2 DERECHO Bar* * *SF1) (Rel) (tb: curia romana) papal Curia2) (Jur) legal profession, the Bar, the Bar Association (EEUU)* * *1) (Relig) Curia, curia; (Hist) curia2) (Der) bar* * *1) (Relig) Curia, curia; (Hist) curia2) (Der) bar* * *B ( Der) bar* * *curia nf1. Hist curia2. Rel curiala curia pontificia the papal curia;la curia romana the papal curia* * *f JUR legal profession19 curia
f curia* * *curia s.f.1 (st. romana) curia; senate house2 (dir.) court of justice, tribunal3 ( ceto dei legali) the bar4 (eccl.): la curia romana, the Holy See (o the Papal Court o the Curia); la curia vescovile, the bishop's see (o Court).* * *['kurja]sostantivo femminile curia* * *curia/'kurja/sostantivo f.curia.20 curia sf
См. также в других словарях:
Curia — Saltar a navegación, búsqueda Ciudad de Roma durante los tiempos de la república. Grabado de Friedrich Polack 1896. Para su acepción como organización religiosa, véase Curia Romana. Para la ciudad llamada del mismo modo durante la antigua Roma,… … Wikipedia Español
curia — sustantivo femenino 1. (no contable) Área: derecho Conjunto de abogados, procuradores y funcionarios de la administración de justicia: La curia ve su labor cuestionada por el mal funcionamiento de la Justicia. Locuciones 1. curia diocesana … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
curia — (Del lat. curĭa). 1. f. Tribunal donde se tratan los negocios contenciosos. 2. Conjunto de abogados, escribanos, procuradores y empleados en la Administración de Justicia. 3. Cuidado, esmero. 4. Una de las divisiones del antiguo pueblo romano. 5 … Diccionario de la lengua española
cúria — s. f. 1. Subdivisão de tribo, entre os romanos. 2. Lugar de reunião de cada uma dessas tribos romanas. 3. Lugar de reunião do senado romano. 4. Senado romano. 5. Classe dos curiais. 6. Corte do Papa. 7. Tribunal pontifício ou eclesiástico.… … Dicionário da Língua Portuguesa
curia — index bar (court), board Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 curia … Law dictionary
Curia — Cu ri*a (k? r? ?), n.; pl. {Curle} ( ?). [L.] 1. (Rom. Antiq.) (a) One of the thirty parts into which the Roman people were divided by Romulus. (b) The place of assembly of one of these divisions. (c) The place where the meetings of the senate… … The Collaborative International Dictionary of English
Curia — [lateinisch] die, /...riae, 1) Versammlungsraum für den römischen Senat; erste Curiabauten auf dem Forum in Rom gehen in die Königszeit zurück. Der von Caesar begonnene, von Augustus eingeweihte Bau wurde 283 n. Chr. durch Brand zerstört und … Universal-Lexikon
curia — / kurja/ s.f. [dal lat. curia, di etimo incerto]. (stor.) [complesso della residenza, della famiglia e delle persone addette a un sovrano: la c. siciliana ] ▶◀ corte … Enciclopedia Italiana
curia — (n.) c.1600, one of the ten divisions of each of the three ancient Roman tribes; also the Senate house of Rome, from L. curia court, perhaps from *co wiria community of men. Transferred to the Papal court (1840) … Etymology dictionary
curia — [rō mä′nə, rōmā′nəkyoor′ē ə] n. pl. curiae [kyoor′ēē΄] [L (in ML, court) < OL * co viria, assembly of men < co , together + * viro , man: see VIRILE] 1. in ancient Rome, a) any of the ten political subdivisions into which the Latin, Sabine … English World dictionary
Curia Ro|ma|na — «roh MAY nuh», the Curia … Useful english dictionary