Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

Caspĭae

  • 1 Caspiae

    Caspĭum măre, = to kaspion pelagos, the Caspian Sea, Mel. 1, 2, 1; 3, 5, 3; 3, 6, 10; Plin. 6, 11, 12, § 31; Hor. C. 2, 9, 2:

    pelagus,

    Mel. 1, 19, 13:

    Caspius oceanus,

    Plin. 6, 13, 15, § 36:

    Caspium aequor,

    id. 5, 27, 27, § 97 al. —
    II.
    Hence adjj.,
    A.
    Cas-pĭus, a, um, of or belonging to the Caspian Sea, Caspian:

    sinus,

    Mel. 1, 2, 3 and 4; 3, 5, 3, 4 and 8; Plin. 2, 68, 68, § 173:

    litora,

    id. 6, 25, 29, § 112:

    mons,

    i. e. a part of Taurus, Mel. 1, 19, 13.—And as subst.: Caspĭus, ii, m. (sc. mons), Plin. 5, 27, 27, § 99;

    hence pylae or portae,

    narrow passes in the Taurus, id. 1, 15, 2; Plin. 6, 11, 12, § 30; 6, 14, 17, § 43; 6, 13, 15, § 40; Suet. Ner. 19;

    so also via,

    Tac. A. 6, 33.— And subst.: Caspĭae, ārum (sc. portae), Tac. H. 1, 6; Plin. 6, 16, 18, § 46:

    regna,

    the country on the Caspian Sea, Verg. A. 6, 798:

    tigris,

    Stat. Th. 10, 288:

    iaspis,

    Plin. 37, 8, 37, § 115:

    gens,

    the inhabitants on the Caspian Sea, id. 6, 15, 17, § 45; 6, 13, 15, § 40. —As subst.: Caspii, ōrum, m., = gens Caspia, Mel. 3, 5, 4; Plin. 6, 13, 15, § 39.—
    B.
    Caspĭāni, ōrum, m., the same people, Mel. 1, 2, 4; Curt. 4, 12.—
    C.
    Cas-pĭădae, ärum, m., the same, Val. Fl. 6, 106.—
    D.
    Caspĭăcus, a, um:

    porta = Caspia porta,

    Stat. S. 4, 4, 64.

    Lewis & Short latin dictionary > Caspiae

  • 2 Caspiacus

    Caspĭum măre, = to kaspion pelagos, the Caspian Sea, Mel. 1, 2, 1; 3, 5, 3; 3, 6, 10; Plin. 6, 11, 12, § 31; Hor. C. 2, 9, 2:

    pelagus,

    Mel. 1, 19, 13:

    Caspius oceanus,

    Plin. 6, 13, 15, § 36:

    Caspium aequor,

    id. 5, 27, 27, § 97 al. —
    II.
    Hence adjj.,
    A.
    Cas-pĭus, a, um, of or belonging to the Caspian Sea, Caspian:

    sinus,

    Mel. 1, 2, 3 and 4; 3, 5, 3, 4 and 8; Plin. 2, 68, 68, § 173:

    litora,

    id. 6, 25, 29, § 112:

    mons,

    i. e. a part of Taurus, Mel. 1, 19, 13.—And as subst.: Caspĭus, ii, m. (sc. mons), Plin. 5, 27, 27, § 99;

    hence pylae or portae,

    narrow passes in the Taurus, id. 1, 15, 2; Plin. 6, 11, 12, § 30; 6, 14, 17, § 43; 6, 13, 15, § 40; Suet. Ner. 19;

    so also via,

    Tac. A. 6, 33.— And subst.: Caspĭae, ārum (sc. portae), Tac. H. 1, 6; Plin. 6, 16, 18, § 46:

    regna,

    the country on the Caspian Sea, Verg. A. 6, 798:

    tigris,

    Stat. Th. 10, 288:

    iaspis,

    Plin. 37, 8, 37, § 115:

    gens,

    the inhabitants on the Caspian Sea, id. 6, 15, 17, § 45; 6, 13, 15, § 40. —As subst.: Caspii, ōrum, m., = gens Caspia, Mel. 3, 5, 4; Plin. 6, 13, 15, § 39.—
    B.
    Caspĭāni, ōrum, m., the same people, Mel. 1, 2, 4; Curt. 4, 12.—
    C.
    Cas-pĭădae, ärum, m., the same, Val. Fl. 6, 106.—
    D.
    Caspĭăcus, a, um:

    porta = Caspia porta,

    Stat. S. 4, 4, 64.

    Lewis & Short latin dictionary > Caspiacus

  • 3 Caspiadae

    Caspĭum măre, = to kaspion pelagos, the Caspian Sea, Mel. 1, 2, 1; 3, 5, 3; 3, 6, 10; Plin. 6, 11, 12, § 31; Hor. C. 2, 9, 2:

    pelagus,

    Mel. 1, 19, 13:

    Caspius oceanus,

    Plin. 6, 13, 15, § 36:

    Caspium aequor,

    id. 5, 27, 27, § 97 al. —
    II.
    Hence adjj.,
    A.
    Cas-pĭus, a, um, of or belonging to the Caspian Sea, Caspian:

    sinus,

    Mel. 1, 2, 3 and 4; 3, 5, 3, 4 and 8; Plin. 2, 68, 68, § 173:

    litora,

    id. 6, 25, 29, § 112:

    mons,

    i. e. a part of Taurus, Mel. 1, 19, 13.—And as subst.: Caspĭus, ii, m. (sc. mons), Plin. 5, 27, 27, § 99;

    hence pylae or portae,

    narrow passes in the Taurus, id. 1, 15, 2; Plin. 6, 11, 12, § 30; 6, 14, 17, § 43; 6, 13, 15, § 40; Suet. Ner. 19;

    so also via,

    Tac. A. 6, 33.— And subst.: Caspĭae, ārum (sc. portae), Tac. H. 1, 6; Plin. 6, 16, 18, § 46:

    regna,

    the country on the Caspian Sea, Verg. A. 6, 798:

    tigris,

    Stat. Th. 10, 288:

    iaspis,

    Plin. 37, 8, 37, § 115:

    gens,

    the inhabitants on the Caspian Sea, id. 6, 15, 17, § 45; 6, 13, 15, § 40. —As subst.: Caspii, ōrum, m., = gens Caspia, Mel. 3, 5, 4; Plin. 6, 13, 15, § 39.—
    B.
    Caspĭāni, ōrum, m., the same people, Mel. 1, 2, 4; Curt. 4, 12.—
    C.
    Cas-pĭădae, ärum, m., the same, Val. Fl. 6, 106.—
    D.
    Caspĭăcus, a, um:

    porta = Caspia porta,

    Stat. S. 4, 4, 64.

    Lewis & Short latin dictionary > Caspiadae

  • 4 Caspiani

    Caspĭum măre, = to kaspion pelagos, the Caspian Sea, Mel. 1, 2, 1; 3, 5, 3; 3, 6, 10; Plin. 6, 11, 12, § 31; Hor. C. 2, 9, 2:

    pelagus,

    Mel. 1, 19, 13:

    Caspius oceanus,

    Plin. 6, 13, 15, § 36:

    Caspium aequor,

    id. 5, 27, 27, § 97 al. —
    II.
    Hence adjj.,
    A.
    Cas-pĭus, a, um, of or belonging to the Caspian Sea, Caspian:

    sinus,

    Mel. 1, 2, 3 and 4; 3, 5, 3, 4 and 8; Plin. 2, 68, 68, § 173:

    litora,

    id. 6, 25, 29, § 112:

    mons,

    i. e. a part of Taurus, Mel. 1, 19, 13.—And as subst.: Caspĭus, ii, m. (sc. mons), Plin. 5, 27, 27, § 99;

    hence pylae or portae,

    narrow passes in the Taurus, id. 1, 15, 2; Plin. 6, 11, 12, § 30; 6, 14, 17, § 43; 6, 13, 15, § 40; Suet. Ner. 19;

    so also via,

    Tac. A. 6, 33.— And subst.: Caspĭae, ārum (sc. portae), Tac. H. 1, 6; Plin. 6, 16, 18, § 46:

    regna,

    the country on the Caspian Sea, Verg. A. 6, 798:

    tigris,

    Stat. Th. 10, 288:

    iaspis,

    Plin. 37, 8, 37, § 115:

    gens,

    the inhabitants on the Caspian Sea, id. 6, 15, 17, § 45; 6, 13, 15, § 40. —As subst.: Caspii, ōrum, m., = gens Caspia, Mel. 3, 5, 4; Plin. 6, 13, 15, § 39.—
    B.
    Caspĭāni, ōrum, m., the same people, Mel. 1, 2, 4; Curt. 4, 12.—
    C.
    Cas-pĭădae, ärum, m., the same, Val. Fl. 6, 106.—
    D.
    Caspĭăcus, a, um:

    porta = Caspia porta,

    Stat. S. 4, 4, 64.

    Lewis & Short latin dictionary > Caspiani

  • 5 Caspii

    Caspĭum măre, = to kaspion pelagos, the Caspian Sea, Mel. 1, 2, 1; 3, 5, 3; 3, 6, 10; Plin. 6, 11, 12, § 31; Hor. C. 2, 9, 2:

    pelagus,

    Mel. 1, 19, 13:

    Caspius oceanus,

    Plin. 6, 13, 15, § 36:

    Caspium aequor,

    id. 5, 27, 27, § 97 al. —
    II.
    Hence adjj.,
    A.
    Cas-pĭus, a, um, of or belonging to the Caspian Sea, Caspian:

    sinus,

    Mel. 1, 2, 3 and 4; 3, 5, 3, 4 and 8; Plin. 2, 68, 68, § 173:

    litora,

    id. 6, 25, 29, § 112:

    mons,

    i. e. a part of Taurus, Mel. 1, 19, 13.—And as subst.: Caspĭus, ii, m. (sc. mons), Plin. 5, 27, 27, § 99;

    hence pylae or portae,

    narrow passes in the Taurus, id. 1, 15, 2; Plin. 6, 11, 12, § 30; 6, 14, 17, § 43; 6, 13, 15, § 40; Suet. Ner. 19;

    so also via,

    Tac. A. 6, 33.— And subst.: Caspĭae, ārum (sc. portae), Tac. H. 1, 6; Plin. 6, 16, 18, § 46:

    regna,

    the country on the Caspian Sea, Verg. A. 6, 798:

    tigris,

    Stat. Th. 10, 288:

    iaspis,

    Plin. 37, 8, 37, § 115:

    gens,

    the inhabitants on the Caspian Sea, id. 6, 15, 17, § 45; 6, 13, 15, § 40. —As subst.: Caspii, ōrum, m., = gens Caspia, Mel. 3, 5, 4; Plin. 6, 13, 15, § 39.—
    B.
    Caspĭāni, ōrum, m., the same people, Mel. 1, 2, 4; Curt. 4, 12.—
    C.
    Cas-pĭădae, ärum, m., the same, Val. Fl. 6, 106.—
    D.
    Caspĭăcus, a, um:

    porta = Caspia porta,

    Stat. S. 4, 4, 64.

    Lewis & Short latin dictionary > Caspii

  • 6 Caspium mare

    Caspĭum măre, = to kaspion pelagos, the Caspian Sea, Mel. 1, 2, 1; 3, 5, 3; 3, 6, 10; Plin. 6, 11, 12, § 31; Hor. C. 2, 9, 2:

    pelagus,

    Mel. 1, 19, 13:

    Caspius oceanus,

    Plin. 6, 13, 15, § 36:

    Caspium aequor,

    id. 5, 27, 27, § 97 al. —
    II.
    Hence adjj.,
    A.
    Cas-pĭus, a, um, of or belonging to the Caspian Sea, Caspian:

    sinus,

    Mel. 1, 2, 3 and 4; 3, 5, 3, 4 and 8; Plin. 2, 68, 68, § 173:

    litora,

    id. 6, 25, 29, § 112:

    mons,

    i. e. a part of Taurus, Mel. 1, 19, 13.—And as subst.: Caspĭus, ii, m. (sc. mons), Plin. 5, 27, 27, § 99;

    hence pylae or portae,

    narrow passes in the Taurus, id. 1, 15, 2; Plin. 6, 11, 12, § 30; 6, 14, 17, § 43; 6, 13, 15, § 40; Suet. Ner. 19;

    so also via,

    Tac. A. 6, 33.— And subst.: Caspĭae, ārum (sc. portae), Tac. H. 1, 6; Plin. 6, 16, 18, § 46:

    regna,

    the country on the Caspian Sea, Verg. A. 6, 798:

    tigris,

    Stat. Th. 10, 288:

    iaspis,

    Plin. 37, 8, 37, § 115:

    gens,

    the inhabitants on the Caspian Sea, id. 6, 15, 17, § 45; 6, 13, 15, § 40. —As subst.: Caspii, ōrum, m., = gens Caspia, Mel. 3, 5, 4; Plin. 6, 13, 15, § 39.—
    B.
    Caspĭāni, ōrum, m., the same people, Mel. 1, 2, 4; Curt. 4, 12.—
    C.
    Cas-pĭădae, ärum, m., the same, Val. Fl. 6, 106.—
    D.
    Caspĭăcus, a, um:

    porta = Caspia porta,

    Stat. S. 4, 4, 64.

    Lewis & Short latin dictionary > Caspium mare

  • 7 Caspius

    Caspĭum măre, = to kaspion pelagos, the Caspian Sea, Mel. 1, 2, 1; 3, 5, 3; 3, 6, 10; Plin. 6, 11, 12, § 31; Hor. C. 2, 9, 2:

    pelagus,

    Mel. 1, 19, 13:

    Caspius oceanus,

    Plin. 6, 13, 15, § 36:

    Caspium aequor,

    id. 5, 27, 27, § 97 al. —
    II.
    Hence adjj.,
    A.
    Cas-pĭus, a, um, of or belonging to the Caspian Sea, Caspian:

    sinus,

    Mel. 1, 2, 3 and 4; 3, 5, 3, 4 and 8; Plin. 2, 68, 68, § 173:

    litora,

    id. 6, 25, 29, § 112:

    mons,

    i. e. a part of Taurus, Mel. 1, 19, 13.—And as subst.: Caspĭus, ii, m. (sc. mons), Plin. 5, 27, 27, § 99;

    hence pylae or portae,

    narrow passes in the Taurus, id. 1, 15, 2; Plin. 6, 11, 12, § 30; 6, 14, 17, § 43; 6, 13, 15, § 40; Suet. Ner. 19;

    so also via,

    Tac. A. 6, 33.— And subst.: Caspĭae, ārum (sc. portae), Tac. H. 1, 6; Plin. 6, 16, 18, § 46:

    regna,

    the country on the Caspian Sea, Verg. A. 6, 798:

    tigris,

    Stat. Th. 10, 288:

    iaspis,

    Plin. 37, 8, 37, § 115:

    gens,

    the inhabitants on the Caspian Sea, id. 6, 15, 17, § 45; 6, 13, 15, § 40. —As subst.: Caspii, ōrum, m., = gens Caspia, Mel. 3, 5, 4; Plin. 6, 13, 15, § 39.—
    B.
    Caspĭāni, ōrum, m., the same people, Mel. 1, 2, 4; Curt. 4, 12.—
    C.
    Cas-pĭădae, ärum, m., the same, Val. Fl. 6, 106.—
    D.
    Caspĭăcus, a, um:

    porta = Caspia porta,

    Stat. S. 4, 4, 64.

    Lewis & Short latin dictionary > Caspius

  • 8 porta

    porta, ae (portabus for portis, Cn. Gell. ap. Charis. p. 40 P.), f. [from root par-, to pierce, pass through; Gr. peraô, peirô, poros, ford; Lat.: peritus, ex-perior, and v. periculum], a city-gate, a gate.
    I.
    Lit.:

    hic (miles) portas frangit, at ille (amans) fores,

    Ov. Am. 1, 9, 20:

    rectā portā invadam extemplo in oppidum antiquom et vetus,

    Plaut. Bacch. 4, 4, 60; id. Ps. 2, 2, 3:

    si Hannibal ad portas venisset,

    Cic. Fin. 4, 9, 22:

    pedem portā efferre,

    id. Att. 8, 2, 4; 7, 2, 6; Verg. A. 4, 130:

    ad portam praesto esse,

    Cic. Pis. 23, 55:

    portā introire,

    id. ib. 23, 55:

    egressus portā Capenā,

    id. Tusc. 1, 7, 13:

    extra portam Collinam,

    id. Leg. 2, 23, 58:

    porta Carmentalis,

    Liv. 2, 49, 8:

    pars egressa portis erat,

    id. 3, 60, 9; 23, 46, 10:

    omnibus portis effundi,

    id. 24, 1, 3:

    portā Capenā Romam ingressus,

    id. 26, 10, 1; 33, 26, 9:

    signa portis efferre,

    id. 27, 2, 5:

    portis ruere,

    id. 27, 41, 8:

    eādem portā signa infesta urbi inferre,

    id. 28, 3, 13:

    patefactā portā Romani erumpunt,

    id. 28, 36, 8:

    subito omnibus portis eruptione factā,

    Caes. B. G. 3, 6; 19; 5, 51:

    omnibus portis prorumpunt,

    Tac. H. 4, 20; 34:

    portarum claustra,

    Verg. A. 7, 185:

    limina portarum,

    id. ib. 2, 803:

    portas obice firmā claudere,

    Ov. M. 14, 780:

    portas reserare hosti,

    id. A. A. 3, 577:

    portā triumphali ducere funus,

    Tac. A. 3, 47:

    sanctae quoque res, veluti muri et portae, quodammodo divini juris sunt,

    Gai. Inst. 2, 8:

    vidi Portas (Carthaginis) non clausas, a proof that the people were fearless,

    Hor. C. 3, 5, 23.—Connected with urbis:

    qui urbis portas occuparent,

    Cic. Phil. 14, 6, 15:

    bellum a portis hujus urbis avolsum,

    id. Rep. 1, 1, 1.—With per (rare except in Livy):

    per unam portam praesidium Romanum irrumpit,

    Liv. 9, 24, 12:

    paulo ante lucem per effractam portam urbem ingreditur,

    id. 24, 46, 7:

    per aversam portam silentio excedere,

    id. 10, 34, 4; 4, 46, 6; 23, 47, 8:

    elapsus per eam portam quae... ad Darii castra pervenit,

    Curt. 4, 10, 25; Vulg. Gen. 34, 20:

    in fastigio portae,

    id. 2 Reg. 18, 24.—Prov.: porta itineri longissima, the way to the gate is the longest (sc. in making a journey), i. e. it is the first step that costs, Varr. R. R. 1, 2, 2.—
    B.
    Transf., in gen., like our gate, of an avenue, entrance, passage, outlet, door of any kind (syn.: fores, janua, ostium). —Of the gates of a camp:

    ab decumanā portā castra munita,

    Caes. B. G. 3, 25; so,

    principalis,

    Liv. 40, 27:

    quaestoria,

    id. ib.:

    villarum,

    Plin. 28, 10, 44, § 157: venti, velut agmine facto, Quā data porta, ruunt, [p. 1401] Verg. A. 1, 82.—Of a cage:

    ex portā ludis emitti, said of hares,

    Plaut. Pers. 3, 3, 30: porta tonat caeli, Enn. ap. Vet. Gram. ap. Col. (Ann. v. 597 Vahl.); Verg. G. 3, 261:

    somni,

    id. A. 6, 893; cf.

    eburna,

    Hor. C. 3, 27, 41:

    ubi portitor aera recepit, Obserat umbrosos lurida porta rogos,

    the portal of the infernal regions, Prop. 4 (5), 11, 8: belli portae, Enn. ap. Serv. Verg. A. 7, 622; Hor. S. 1, 4, 61 (Ann. v. 271 Vahl.):

    mortis,

    Vulg. Psa. 9, 15:

    inferi,

    id. Isa. 38, 10:

    portae, quae alibi Armeniae, alibi Caspiae, alibi Ciliciae vocantur,

    passes, gorges, defiles, Plin. 5, 27, 27, § 99; Nep. Dat. 7, 3; Val. Fl. 3, 496:

    solis,

    the signs of Cancer and Aries in the zodiac, Macr. Somn. Scip. 1, 12, and S. 1, 17: jecoris, a part of the liver (so too in Gr. pulê), Cic. N. D. 2, 55, 137:

    fluviorum,

    Vulg. Nahum, 2, 6.—Of the fundament, Cat. 15, 17.—
    * II.
    Trop.
    A.
    Et quibus e portis occurri cuique deceret, by what way, by what means, Lucr. 6, 32.—
    B.
    As the symbol of strength:

    portae inferi,

    the powers of hell, Vulg. Matt. 16, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > porta

  • 9 Pylae

    Pylae, ārum, f., = Pulai (gates, gateways).
    I.
    In gen., a narrow pass, defile:

    Tauri,

    between Cappadocia and Cilicia, Cic. Att. 5, 20, 2;

    called also Amanicae,

    Curt. 3, 8, 13; 3, 4, 2:

    Susides,

    in Persia, id. 5, 3, 17:

    Caspiae,

    Mel. 1, 15.—
    II.
    In partic., the Pass of Thermopylœ, Liv. 32, 4; 36, 15. —Hence,
    B.
    Pylăĭcus, a, um, adj., Thermopylœan:

    concilium,

    the congress of the Greeks at Thermopylœ, Liv. 31, 32;

    called also Pylaicus conventus,

    id. 33, 35.

    Lewis & Short latin dictionary > Pylae

  • 10 tendo

    tendo ( tenno), tĕtendi, tentum and tensum, 3, v. a. and n. [root ten-, tan, v. teneo; cf. Gr. teinô].
    I.
    Act., to stretch, stretch out, distend, extend, etc. (class.; cf.: extendo, explico).
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.:

    suntne igitur insidiae, tendere plagas?

    Cic. Off. 3, 17, 68:

    plagam, Pac. ap. Fest. s. v. nequitum, p. 162 Müll.: quia non rete accipitri tennitur,

    Ter. Phorm. 2, 2, 16 sq.; cf.:

    retia (alicui),

    Prop. 2, 32 (3, 30), 20; Hor. Epod. 2, 33; Ov. M. 4, 513; 7, 701; 8, 331 al.:

    casses alicui,

    Tib. 1, 6, 5:

    intumescit collum, nervi tenduntur,

    Col. 6, 14, 4:

    chordam,

    Plaut. Most. 3, 2, 55:

    arcum,

    to bend, Verg. A. 7, 164; Hor. C. 2, 10, 20; Ov. M. 2, 604; 5, 55; 5, 63; Stat. S. 3, 1, 51.—Hence, poet. transf.:

    sagittas Arcu,

    to shoot, hurl, Hor. C. 1, 29, 9; cf.:

    spicula cornu,

    Verg. A. 9, 606:

    pariterque oculos telumque,

    id. ib. 5, 508:

    barbiton,

    to tune, Hor. C. 1, 1, 34; cf.:

    tympana tenta tonant palmis,

    Lucr. 2, 618:

    validā lora manu,

    Ov. Am. 3, 2, 72:

    vela (Noti),

    to swell, Verg. A. 3, 268:

    praecipiti carbasa tenta Noto,

    Ov. H. 10, 30:

    praetorium,

    to stretch out, pitch, Caes. B. C. 3, 82: pelles in ordine tentae, Lucil. ap. Non. 181, 30:

    conopia,

    Prop. 3, 11 (4, 10), 45: grabatos restibus, Lucil. ap. Non. 181, 29:

    cubilia,

    Hor. Epod. 12, 12: manus ad caeli caerula templa, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 51 Vahl.); so, manus ad caelum, Caes. B. C. 2, 5; Verg. A. 3, 176:

    bracchia ad caelum,

    Ov. M. 6, 279; 9, 293;

    for which: bracchia caelo,

    id. ib. 2, 580;

    9, 210: ad legatos atque exercitum supplices manus tendunt,

    Caes. B. C. 2, 12; so,

    manus ad aliquem,

    id. B. G. 2, 13:

    ad sidera palmas,

    Verg. A. 1, 93:

    super aequora palmas,

    Ov. M. 8, 849:

    ad aliquem orantia bracchia,

    id. P. 2, 9, 65:

    manus supplices dis immortalibus,

    Cic. Font. 17, 48; cf.:

    vobis supplex manus tendit patria communis,

    id. Cat. 4, 9, 18; so,

    manus alicui,

    Caes. B. G. 7, 48; Ov. M. 3, 723; id. H. 10, 146:

    manus supinas,

    Liv. 3, 50, 5:

    manus ripae ulterioris amore,

    Verg. A. 6, 314; cf.

    also: Graecia tendit dexteram Italiae,

    stretches forth, reaches, Cic. Phil. 10, 4, 9; id. Prov. Cons. 4, 9:

    (conjux) parvum patri tendebat Iulum,

    reaches out, Verg. A. 2, 674:

    tu munera supplex Tende, petens pacem,

    id. G. 4, 535:

    quo tendant ferrum,

    aim, direct, id. A. 5, 489:

    qua nunc se ponti plaga caerula tendit,

    stretches itself out, extends, Lucr. 5, 481. —
    2.
    In partic.:

    nervum tendere, in mal. part.,

    Auct. Priap. 70; cf. Mart. 11, 60, 3.—Hence, tentus, a lecherous man, Mart. 11, 73, 3; Auct. Priap. 20; 27; 34 al.; and tenta, ōrum, n., = membrum virile, Cat. 80, 6.—
    B.
    Trop.: insidiae tenduntur alicui, are spread out, laid (qs. like nets), Cic. Rosc. Com. 16, 46:

    insidias alicui,

    Sall. C. 27, 2; Suet. Caes. 35:

    omnes insidias animis,

    Cic. Leg. 1, 17, 47:

    animum vigilem,

    to strain, exert, Stat. Achill. 1, 543: longo tendit praecordia voto, Claud. Cons. Prob. et Ol. 66; cf.:

    sunt quibus in Satirā videor nimis acer et ultra Legem tendere opus,

    i. e. to heighten, aggravate, Hor. S. 2, 1, 2:

    aestivam sermone benigno noctem,

    to protract, extend, id. Ep. 1, 5, 11:

    (lunam) Tanto posse minus cum Signis tendere cursum,

    to direct, Lucr. 5, 631:

    cursum ex acie in Capitolia,

    Sil. 9, 216:

    cursum ad agmina suorum,

    id. 10, 73:

    iter ad naves,

    Verg. A. 1, 656:

    iter pennis,

    id. ib. 6, 240:

    ad dominum iter,

    Ov. M. 2, 547:

    cursum unde et quo,

    Liv. 23, 34, 5:

    iter in Hispaniam, Auct. B. Afr. 95: cunctis civibus lucem ingenii et consilii sui porrigens atque tendens,

    tendering, offering, Cic. de Or. 1, 40, 184.—
    II.
    Neutr.
    A.
    To direct one ' s self or one ' s course; to aim, strive, go, travel, march, tend, bend one ' s course in any direction (class.).
    1.
    Lit.:

    dubito an Venusiam tendam,

    Cic. Att. 16, 5, 3:

    Beneventum,

    Hor. S. 1, 5, 71:

    cursuque amens ad limina tendit,

    Verg. A. 2, 321:

    ad castra,

    Liv. 9, 37:

    in castra,

    id. 10, 36:

    ad aedes,

    Hor. Ep. 1, 7, 89:

    ad domum Bruti et Cassii,

    Suet. Caes. 85:

    ad portus,

    Ov. M. 15, 690:

    Ciconum ad oras,

    id. ib. 10, 3:

    ad metam,

    id. ib. 15, 453; cf.:

    cum alter ad alterum tenderemus,

    Plin. Ep. 1, 5, 9:

    unde venis? et Quo tendis?

    Hor. S. 1, 9, 63; id. Ep. 1, 15, 11; id. C. 3, 3, 70:

    quo tendere pergunt,

    Verg. A. 6, 198; Nep. Milt. 1, 6:

    tendimus huc (sc. in Orcum) omnes,

    Ov. M. 10, 34 et saep. —
    b.
    Of things concrete or abstract, to go, proceed, extend, stretch, etc.:

    in quem locum quaeque (imago) tendat,

    Lucr. 4, 179:

    levibus in sublime tendentibus,

    Plin. 2, 5, 4, § 11:

    sursum tendit palmes,

    Col. 5, 6, 28:

    simulacra viis derectis omnia tendunt,

    Lucr. 4, 609.— Poet., with acc. of direction:

    tunc aethera tendit,

    Luc. 7, 477:

    dextera (via), quae Ditis magni sub moenia tendit,

    Verg. A. 6, 541:

    gula tendit ad stomachum, is ad ventrem,

    reaches, extends, Plin. 11, 37, 66, § 176:

    Taurus mons ad occasum tendens,

    id. 5, 27, 27, § 97; so id. 5, 5, 5, § 35; 16, 30, 53, § 122; cf.:

    Portae Caspiae, quae per Iberiam in Sarmatas tendunt,

    id. 6, 13, 15, § 40:

    seu mollis quā tendit Ionia,

    Prop. 1, 6, 31.—
    2.
    Trop.
    a.
    In gen., to aim, strive, be directed or inclined, to tend in any direction:

    ad reliqua alacri tendebamus animo,

    Cic. Div. 2, 2, 4; cf.:

    ad altiora et non concessa tendere,

    Liv. 4, 13, 4:

    ad majora,

    Quint. 2, 4, 20; 12, 2, 27:

    ad eloquium,

    Ov. Tr. 4, 10, 17:

    ad suum,

    Liv. 4, 9, 5; cf.:

    ad Carthaginienses,

    id. 24, 5, 8:

    cum alii alio tenderent,

    id. 24, 28, 1:

    in diversum sententiae tendebant,

    id. 36, 10, 7: tenes, quorsum haec tendant, quae loquor, tend, look, = spectent, Plaut. Ps. 1, 2, 81; Hor. S. 2, 7, 21. —
    (β).
    To exert one ' s self, to strive, endeavor (mostly poet.); with inf.:

    (Laocoon) manibus tendit divellere nodos,

    Verg. A. 2, 220:

    pasta (nitedula) rursus Ire foras pleno tendebat corpore frustra,

    Hor. Ep. 1, 7, 31: captae [p. 1853] civitati leges imponere, Liv. 6, 38, 7; 24, 35; 10, 1:

    quod efficere tendimus,

    Quint. 9, 1, 21:

    fratresque tendentes opaco Pelion imposuisse Olympo,

    Hor. C. 3, 4, 51:

    tendit disertus haberi,

    id. Ep. 1, 19, 16:

    aqua tendit rumpere plumbum,

    id. ib. 1, 10, 20; Pers. 5, 139; Juv. 10, 154. — Absol.:

    miles tendere, inde ad jurgium,

    insists, persists, Ter. Eun. 4, 1, 12. —
    b.
    In partic., to exert one ' s self in opposition, to strive, try, endeavor, contend (class. but not freq. till the Aug. per.):

    nec nos obniti contra nec tendere tantum Sufficimus,

    Verg. A. 5, 21; cf.: nec mora nec requies;

    vasto certamine tendunt,

    id. ib. 12, 553:

    Petreius ubi videt Catilinam contra ac ratus erat magnā vi tendere,

    Sall. C. 60, 5; cf.:

    summā vi,

    Liv. 32, 32, 7 Drak.:

    adversus, etc.,

    id. 34, 34, 1:

    contra,

    id. 35, 51, 6:

    ultra,

    id. 24, 31, 4:

    acrius,

    Tac. A. 2, 74; cf.:

    acrius contra, ut, etc.,

    Liv. 3, 15, 2; so with ut, id. 4, 7, 8; with ne, id. 4, 8, 6:

    quid tendit? cum efficere non possit, ut, etc.,

    what does he strive for? to what do his efforts tend? Cic. Fin. 2, 5, 16; cf.:

    nihil illi tendere contra,

    Verg. A. 9, 377. —
    B.
    For tentoria tendere, to set up tents, to be under tents, be encamped, to encamp:

    qui sub vallo tenderent mercatores,

    Caes. B. G. 6, 37; cf.:

    omnibus extra vallum jussis tendere, Frontin. Strat. 4, 1, 18: vallo tendetis in illo,

    Luc. 7, 328:

    hic Dolopum manus, hic saevus tendebat Achilles,

    Verg. A. 2, 29:

    legio latis tendebat in arvis,

    id. ib. 8, 605:

    isdem castris,

    Liv. 44, 13, 12; 27, 46; 44, 5; Suet. Galb. 12; 19; cf.:

    isdem hibernis tendentes,

    Tac. H. 1, 55:

    Lugduni tendentes,

    id. ib. 1, 59:

    cum multitudo laxius tenderet,

    Curt. 3, 8, 18; 5, 7, 6; 7, 2, 37:

    tendere in campis,

    id. 10, 7, 20. — Hence, tensus, a, um, P. a., stretched out, drawn tight, strained, tense (rare):

    rectissima linea tensa,

    Quint. 3, 6, 83:

    collum,

    id. 11, 3, 82; cf.:

    remissis magis quam tensis (digitis),

    id. 11, 3, 99:

    vox tensior (opp. remissior),

    id. 11, 3, 42:

    lacerti,

    Luc. 7, 469:

    rudentes,

    id. 2, 683:

    frons,

    Lucr. 6, 1195:

    tormento citharāque tensior,

    Auct. Priap. 6 and 70.— Sup. and adv. do not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > tendo

  • 11 tenno

    tendo ( tenno), tĕtendi, tentum and tensum, 3, v. a. and n. [root ten-, tan, v. teneo; cf. Gr. teinô].
    I.
    Act., to stretch, stretch out, distend, extend, etc. (class.; cf.: extendo, explico).
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.:

    suntne igitur insidiae, tendere plagas?

    Cic. Off. 3, 17, 68:

    plagam, Pac. ap. Fest. s. v. nequitum, p. 162 Müll.: quia non rete accipitri tennitur,

    Ter. Phorm. 2, 2, 16 sq.; cf.:

    retia (alicui),

    Prop. 2, 32 (3, 30), 20; Hor. Epod. 2, 33; Ov. M. 4, 513; 7, 701; 8, 331 al.:

    casses alicui,

    Tib. 1, 6, 5:

    intumescit collum, nervi tenduntur,

    Col. 6, 14, 4:

    chordam,

    Plaut. Most. 3, 2, 55:

    arcum,

    to bend, Verg. A. 7, 164; Hor. C. 2, 10, 20; Ov. M. 2, 604; 5, 55; 5, 63; Stat. S. 3, 1, 51.—Hence, poet. transf.:

    sagittas Arcu,

    to shoot, hurl, Hor. C. 1, 29, 9; cf.:

    spicula cornu,

    Verg. A. 9, 606:

    pariterque oculos telumque,

    id. ib. 5, 508:

    barbiton,

    to tune, Hor. C. 1, 1, 34; cf.:

    tympana tenta tonant palmis,

    Lucr. 2, 618:

    validā lora manu,

    Ov. Am. 3, 2, 72:

    vela (Noti),

    to swell, Verg. A. 3, 268:

    praecipiti carbasa tenta Noto,

    Ov. H. 10, 30:

    praetorium,

    to stretch out, pitch, Caes. B. C. 3, 82: pelles in ordine tentae, Lucil. ap. Non. 181, 30:

    conopia,

    Prop. 3, 11 (4, 10), 45: grabatos restibus, Lucil. ap. Non. 181, 29:

    cubilia,

    Hor. Epod. 12, 12: manus ad caeli caerula templa, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 51 Vahl.); so, manus ad caelum, Caes. B. C. 2, 5; Verg. A. 3, 176:

    bracchia ad caelum,

    Ov. M. 6, 279; 9, 293;

    for which: bracchia caelo,

    id. ib. 2, 580;

    9, 210: ad legatos atque exercitum supplices manus tendunt,

    Caes. B. C. 2, 12; so,

    manus ad aliquem,

    id. B. G. 2, 13:

    ad sidera palmas,

    Verg. A. 1, 93:

    super aequora palmas,

    Ov. M. 8, 849:

    ad aliquem orantia bracchia,

    id. P. 2, 9, 65:

    manus supplices dis immortalibus,

    Cic. Font. 17, 48; cf.:

    vobis supplex manus tendit patria communis,

    id. Cat. 4, 9, 18; so,

    manus alicui,

    Caes. B. G. 7, 48; Ov. M. 3, 723; id. H. 10, 146:

    manus supinas,

    Liv. 3, 50, 5:

    manus ripae ulterioris amore,

    Verg. A. 6, 314; cf.

    also: Graecia tendit dexteram Italiae,

    stretches forth, reaches, Cic. Phil. 10, 4, 9; id. Prov. Cons. 4, 9:

    (conjux) parvum patri tendebat Iulum,

    reaches out, Verg. A. 2, 674:

    tu munera supplex Tende, petens pacem,

    id. G. 4, 535:

    quo tendant ferrum,

    aim, direct, id. A. 5, 489:

    qua nunc se ponti plaga caerula tendit,

    stretches itself out, extends, Lucr. 5, 481. —
    2.
    In partic.:

    nervum tendere, in mal. part.,

    Auct. Priap. 70; cf. Mart. 11, 60, 3.—Hence, tentus, a lecherous man, Mart. 11, 73, 3; Auct. Priap. 20; 27; 34 al.; and tenta, ōrum, n., = membrum virile, Cat. 80, 6.—
    B.
    Trop.: insidiae tenduntur alicui, are spread out, laid (qs. like nets), Cic. Rosc. Com. 16, 46:

    insidias alicui,

    Sall. C. 27, 2; Suet. Caes. 35:

    omnes insidias animis,

    Cic. Leg. 1, 17, 47:

    animum vigilem,

    to strain, exert, Stat. Achill. 1, 543: longo tendit praecordia voto, Claud. Cons. Prob. et Ol. 66; cf.:

    sunt quibus in Satirā videor nimis acer et ultra Legem tendere opus,

    i. e. to heighten, aggravate, Hor. S. 2, 1, 2:

    aestivam sermone benigno noctem,

    to protract, extend, id. Ep. 1, 5, 11:

    (lunam) Tanto posse minus cum Signis tendere cursum,

    to direct, Lucr. 5, 631:

    cursum ex acie in Capitolia,

    Sil. 9, 216:

    cursum ad agmina suorum,

    id. 10, 73:

    iter ad naves,

    Verg. A. 1, 656:

    iter pennis,

    id. ib. 6, 240:

    ad dominum iter,

    Ov. M. 2, 547:

    cursum unde et quo,

    Liv. 23, 34, 5:

    iter in Hispaniam, Auct. B. Afr. 95: cunctis civibus lucem ingenii et consilii sui porrigens atque tendens,

    tendering, offering, Cic. de Or. 1, 40, 184.—
    II.
    Neutr.
    A.
    To direct one ' s self or one ' s course; to aim, strive, go, travel, march, tend, bend one ' s course in any direction (class.).
    1.
    Lit.:

    dubito an Venusiam tendam,

    Cic. Att. 16, 5, 3:

    Beneventum,

    Hor. S. 1, 5, 71:

    cursuque amens ad limina tendit,

    Verg. A. 2, 321:

    ad castra,

    Liv. 9, 37:

    in castra,

    id. 10, 36:

    ad aedes,

    Hor. Ep. 1, 7, 89:

    ad domum Bruti et Cassii,

    Suet. Caes. 85:

    ad portus,

    Ov. M. 15, 690:

    Ciconum ad oras,

    id. ib. 10, 3:

    ad metam,

    id. ib. 15, 453; cf.:

    cum alter ad alterum tenderemus,

    Plin. Ep. 1, 5, 9:

    unde venis? et Quo tendis?

    Hor. S. 1, 9, 63; id. Ep. 1, 15, 11; id. C. 3, 3, 70:

    quo tendere pergunt,

    Verg. A. 6, 198; Nep. Milt. 1, 6:

    tendimus huc (sc. in Orcum) omnes,

    Ov. M. 10, 34 et saep. —
    b.
    Of things concrete or abstract, to go, proceed, extend, stretch, etc.:

    in quem locum quaeque (imago) tendat,

    Lucr. 4, 179:

    levibus in sublime tendentibus,

    Plin. 2, 5, 4, § 11:

    sursum tendit palmes,

    Col. 5, 6, 28:

    simulacra viis derectis omnia tendunt,

    Lucr. 4, 609.— Poet., with acc. of direction:

    tunc aethera tendit,

    Luc. 7, 477:

    dextera (via), quae Ditis magni sub moenia tendit,

    Verg. A. 6, 541:

    gula tendit ad stomachum, is ad ventrem,

    reaches, extends, Plin. 11, 37, 66, § 176:

    Taurus mons ad occasum tendens,

    id. 5, 27, 27, § 97; so id. 5, 5, 5, § 35; 16, 30, 53, § 122; cf.:

    Portae Caspiae, quae per Iberiam in Sarmatas tendunt,

    id. 6, 13, 15, § 40:

    seu mollis quā tendit Ionia,

    Prop. 1, 6, 31.—
    2.
    Trop.
    a.
    In gen., to aim, strive, be directed or inclined, to tend in any direction:

    ad reliqua alacri tendebamus animo,

    Cic. Div. 2, 2, 4; cf.:

    ad altiora et non concessa tendere,

    Liv. 4, 13, 4:

    ad majora,

    Quint. 2, 4, 20; 12, 2, 27:

    ad eloquium,

    Ov. Tr. 4, 10, 17:

    ad suum,

    Liv. 4, 9, 5; cf.:

    ad Carthaginienses,

    id. 24, 5, 8:

    cum alii alio tenderent,

    id. 24, 28, 1:

    in diversum sententiae tendebant,

    id. 36, 10, 7: tenes, quorsum haec tendant, quae loquor, tend, look, = spectent, Plaut. Ps. 1, 2, 81; Hor. S. 2, 7, 21. —
    (β).
    To exert one ' s self, to strive, endeavor (mostly poet.); with inf.:

    (Laocoon) manibus tendit divellere nodos,

    Verg. A. 2, 220:

    pasta (nitedula) rursus Ire foras pleno tendebat corpore frustra,

    Hor. Ep. 1, 7, 31: captae [p. 1853] civitati leges imponere, Liv. 6, 38, 7; 24, 35; 10, 1:

    quod efficere tendimus,

    Quint. 9, 1, 21:

    fratresque tendentes opaco Pelion imposuisse Olympo,

    Hor. C. 3, 4, 51:

    tendit disertus haberi,

    id. Ep. 1, 19, 16:

    aqua tendit rumpere plumbum,

    id. ib. 1, 10, 20; Pers. 5, 139; Juv. 10, 154. — Absol.:

    miles tendere, inde ad jurgium,

    insists, persists, Ter. Eun. 4, 1, 12. —
    b.
    In partic., to exert one ' s self in opposition, to strive, try, endeavor, contend (class. but not freq. till the Aug. per.):

    nec nos obniti contra nec tendere tantum Sufficimus,

    Verg. A. 5, 21; cf.: nec mora nec requies;

    vasto certamine tendunt,

    id. ib. 12, 553:

    Petreius ubi videt Catilinam contra ac ratus erat magnā vi tendere,

    Sall. C. 60, 5; cf.:

    summā vi,

    Liv. 32, 32, 7 Drak.:

    adversus, etc.,

    id. 34, 34, 1:

    contra,

    id. 35, 51, 6:

    ultra,

    id. 24, 31, 4:

    acrius,

    Tac. A. 2, 74; cf.:

    acrius contra, ut, etc.,

    Liv. 3, 15, 2; so with ut, id. 4, 7, 8; with ne, id. 4, 8, 6:

    quid tendit? cum efficere non possit, ut, etc.,

    what does he strive for? to what do his efforts tend? Cic. Fin. 2, 5, 16; cf.:

    nihil illi tendere contra,

    Verg. A. 9, 377. —
    B.
    For tentoria tendere, to set up tents, to be under tents, be encamped, to encamp:

    qui sub vallo tenderent mercatores,

    Caes. B. G. 6, 37; cf.:

    omnibus extra vallum jussis tendere, Frontin. Strat. 4, 1, 18: vallo tendetis in illo,

    Luc. 7, 328:

    hic Dolopum manus, hic saevus tendebat Achilles,

    Verg. A. 2, 29:

    legio latis tendebat in arvis,

    id. ib. 8, 605:

    isdem castris,

    Liv. 44, 13, 12; 27, 46; 44, 5; Suet. Galb. 12; 19; cf.:

    isdem hibernis tendentes,

    Tac. H. 1, 55:

    Lugduni tendentes,

    id. ib. 1, 59:

    cum multitudo laxius tenderet,

    Curt. 3, 8, 18; 5, 7, 6; 7, 2, 37:

    tendere in campis,

    id. 10, 7, 20. — Hence, tensus, a, um, P. a., stretched out, drawn tight, strained, tense (rare):

    rectissima linea tensa,

    Quint. 3, 6, 83:

    collum,

    id. 11, 3, 82; cf.:

    remissis magis quam tensis (digitis),

    id. 11, 3, 99:

    vox tensior (opp. remissior),

    id. 11, 3, 42:

    lacerti,

    Luc. 7, 469:

    rudentes,

    id. 2, 683:

    frons,

    Lucr. 6, 1195:

    tormento citharāque tensior,

    Auct. Priap. 6 and 70.— Sup. and adv. do not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > tenno

  • 12 tenta

    tendo ( tenno), tĕtendi, tentum and tensum, 3, v. a. and n. [root ten-, tan, v. teneo; cf. Gr. teinô].
    I.
    Act., to stretch, stretch out, distend, extend, etc. (class.; cf.: extendo, explico).
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.:

    suntne igitur insidiae, tendere plagas?

    Cic. Off. 3, 17, 68:

    plagam, Pac. ap. Fest. s. v. nequitum, p. 162 Müll.: quia non rete accipitri tennitur,

    Ter. Phorm. 2, 2, 16 sq.; cf.:

    retia (alicui),

    Prop. 2, 32 (3, 30), 20; Hor. Epod. 2, 33; Ov. M. 4, 513; 7, 701; 8, 331 al.:

    casses alicui,

    Tib. 1, 6, 5:

    intumescit collum, nervi tenduntur,

    Col. 6, 14, 4:

    chordam,

    Plaut. Most. 3, 2, 55:

    arcum,

    to bend, Verg. A. 7, 164; Hor. C. 2, 10, 20; Ov. M. 2, 604; 5, 55; 5, 63; Stat. S. 3, 1, 51.—Hence, poet. transf.:

    sagittas Arcu,

    to shoot, hurl, Hor. C. 1, 29, 9; cf.:

    spicula cornu,

    Verg. A. 9, 606:

    pariterque oculos telumque,

    id. ib. 5, 508:

    barbiton,

    to tune, Hor. C. 1, 1, 34; cf.:

    tympana tenta tonant palmis,

    Lucr. 2, 618:

    validā lora manu,

    Ov. Am. 3, 2, 72:

    vela (Noti),

    to swell, Verg. A. 3, 268:

    praecipiti carbasa tenta Noto,

    Ov. H. 10, 30:

    praetorium,

    to stretch out, pitch, Caes. B. C. 3, 82: pelles in ordine tentae, Lucil. ap. Non. 181, 30:

    conopia,

    Prop. 3, 11 (4, 10), 45: grabatos restibus, Lucil. ap. Non. 181, 29:

    cubilia,

    Hor. Epod. 12, 12: manus ad caeli caerula templa, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 51 Vahl.); so, manus ad caelum, Caes. B. C. 2, 5; Verg. A. 3, 176:

    bracchia ad caelum,

    Ov. M. 6, 279; 9, 293;

    for which: bracchia caelo,

    id. ib. 2, 580;

    9, 210: ad legatos atque exercitum supplices manus tendunt,

    Caes. B. C. 2, 12; so,

    manus ad aliquem,

    id. B. G. 2, 13:

    ad sidera palmas,

    Verg. A. 1, 93:

    super aequora palmas,

    Ov. M. 8, 849:

    ad aliquem orantia bracchia,

    id. P. 2, 9, 65:

    manus supplices dis immortalibus,

    Cic. Font. 17, 48; cf.:

    vobis supplex manus tendit patria communis,

    id. Cat. 4, 9, 18; so,

    manus alicui,

    Caes. B. G. 7, 48; Ov. M. 3, 723; id. H. 10, 146:

    manus supinas,

    Liv. 3, 50, 5:

    manus ripae ulterioris amore,

    Verg. A. 6, 314; cf.

    also: Graecia tendit dexteram Italiae,

    stretches forth, reaches, Cic. Phil. 10, 4, 9; id. Prov. Cons. 4, 9:

    (conjux) parvum patri tendebat Iulum,

    reaches out, Verg. A. 2, 674:

    tu munera supplex Tende, petens pacem,

    id. G. 4, 535:

    quo tendant ferrum,

    aim, direct, id. A. 5, 489:

    qua nunc se ponti plaga caerula tendit,

    stretches itself out, extends, Lucr. 5, 481. —
    2.
    In partic.:

    nervum tendere, in mal. part.,

    Auct. Priap. 70; cf. Mart. 11, 60, 3.—Hence, tentus, a lecherous man, Mart. 11, 73, 3; Auct. Priap. 20; 27; 34 al.; and tenta, ōrum, n., = membrum virile, Cat. 80, 6.—
    B.
    Trop.: insidiae tenduntur alicui, are spread out, laid (qs. like nets), Cic. Rosc. Com. 16, 46:

    insidias alicui,

    Sall. C. 27, 2; Suet. Caes. 35:

    omnes insidias animis,

    Cic. Leg. 1, 17, 47:

    animum vigilem,

    to strain, exert, Stat. Achill. 1, 543: longo tendit praecordia voto, Claud. Cons. Prob. et Ol. 66; cf.:

    sunt quibus in Satirā videor nimis acer et ultra Legem tendere opus,

    i. e. to heighten, aggravate, Hor. S. 2, 1, 2:

    aestivam sermone benigno noctem,

    to protract, extend, id. Ep. 1, 5, 11:

    (lunam) Tanto posse minus cum Signis tendere cursum,

    to direct, Lucr. 5, 631:

    cursum ex acie in Capitolia,

    Sil. 9, 216:

    cursum ad agmina suorum,

    id. 10, 73:

    iter ad naves,

    Verg. A. 1, 656:

    iter pennis,

    id. ib. 6, 240:

    ad dominum iter,

    Ov. M. 2, 547:

    cursum unde et quo,

    Liv. 23, 34, 5:

    iter in Hispaniam, Auct. B. Afr. 95: cunctis civibus lucem ingenii et consilii sui porrigens atque tendens,

    tendering, offering, Cic. de Or. 1, 40, 184.—
    II.
    Neutr.
    A.
    To direct one ' s self or one ' s course; to aim, strive, go, travel, march, tend, bend one ' s course in any direction (class.).
    1.
    Lit.:

    dubito an Venusiam tendam,

    Cic. Att. 16, 5, 3:

    Beneventum,

    Hor. S. 1, 5, 71:

    cursuque amens ad limina tendit,

    Verg. A. 2, 321:

    ad castra,

    Liv. 9, 37:

    in castra,

    id. 10, 36:

    ad aedes,

    Hor. Ep. 1, 7, 89:

    ad domum Bruti et Cassii,

    Suet. Caes. 85:

    ad portus,

    Ov. M. 15, 690:

    Ciconum ad oras,

    id. ib. 10, 3:

    ad metam,

    id. ib. 15, 453; cf.:

    cum alter ad alterum tenderemus,

    Plin. Ep. 1, 5, 9:

    unde venis? et Quo tendis?

    Hor. S. 1, 9, 63; id. Ep. 1, 15, 11; id. C. 3, 3, 70:

    quo tendere pergunt,

    Verg. A. 6, 198; Nep. Milt. 1, 6:

    tendimus huc (sc. in Orcum) omnes,

    Ov. M. 10, 34 et saep. —
    b.
    Of things concrete or abstract, to go, proceed, extend, stretch, etc.:

    in quem locum quaeque (imago) tendat,

    Lucr. 4, 179:

    levibus in sublime tendentibus,

    Plin. 2, 5, 4, § 11:

    sursum tendit palmes,

    Col. 5, 6, 28:

    simulacra viis derectis omnia tendunt,

    Lucr. 4, 609.— Poet., with acc. of direction:

    tunc aethera tendit,

    Luc. 7, 477:

    dextera (via), quae Ditis magni sub moenia tendit,

    Verg. A. 6, 541:

    gula tendit ad stomachum, is ad ventrem,

    reaches, extends, Plin. 11, 37, 66, § 176:

    Taurus mons ad occasum tendens,

    id. 5, 27, 27, § 97; so id. 5, 5, 5, § 35; 16, 30, 53, § 122; cf.:

    Portae Caspiae, quae per Iberiam in Sarmatas tendunt,

    id. 6, 13, 15, § 40:

    seu mollis quā tendit Ionia,

    Prop. 1, 6, 31.—
    2.
    Trop.
    a.
    In gen., to aim, strive, be directed or inclined, to tend in any direction:

    ad reliqua alacri tendebamus animo,

    Cic. Div. 2, 2, 4; cf.:

    ad altiora et non concessa tendere,

    Liv. 4, 13, 4:

    ad majora,

    Quint. 2, 4, 20; 12, 2, 27:

    ad eloquium,

    Ov. Tr. 4, 10, 17:

    ad suum,

    Liv. 4, 9, 5; cf.:

    ad Carthaginienses,

    id. 24, 5, 8:

    cum alii alio tenderent,

    id. 24, 28, 1:

    in diversum sententiae tendebant,

    id. 36, 10, 7: tenes, quorsum haec tendant, quae loquor, tend, look, = spectent, Plaut. Ps. 1, 2, 81; Hor. S. 2, 7, 21. —
    (β).
    To exert one ' s self, to strive, endeavor (mostly poet.); with inf.:

    (Laocoon) manibus tendit divellere nodos,

    Verg. A. 2, 220:

    pasta (nitedula) rursus Ire foras pleno tendebat corpore frustra,

    Hor. Ep. 1, 7, 31: captae [p. 1853] civitati leges imponere, Liv. 6, 38, 7; 24, 35; 10, 1:

    quod efficere tendimus,

    Quint. 9, 1, 21:

    fratresque tendentes opaco Pelion imposuisse Olympo,

    Hor. C. 3, 4, 51:

    tendit disertus haberi,

    id. Ep. 1, 19, 16:

    aqua tendit rumpere plumbum,

    id. ib. 1, 10, 20; Pers. 5, 139; Juv. 10, 154. — Absol.:

    miles tendere, inde ad jurgium,

    insists, persists, Ter. Eun. 4, 1, 12. —
    b.
    In partic., to exert one ' s self in opposition, to strive, try, endeavor, contend (class. but not freq. till the Aug. per.):

    nec nos obniti contra nec tendere tantum Sufficimus,

    Verg. A. 5, 21; cf.: nec mora nec requies;

    vasto certamine tendunt,

    id. ib. 12, 553:

    Petreius ubi videt Catilinam contra ac ratus erat magnā vi tendere,

    Sall. C. 60, 5; cf.:

    summā vi,

    Liv. 32, 32, 7 Drak.:

    adversus, etc.,

    id. 34, 34, 1:

    contra,

    id. 35, 51, 6:

    ultra,

    id. 24, 31, 4:

    acrius,

    Tac. A. 2, 74; cf.:

    acrius contra, ut, etc.,

    Liv. 3, 15, 2; so with ut, id. 4, 7, 8; with ne, id. 4, 8, 6:

    quid tendit? cum efficere non possit, ut, etc.,

    what does he strive for? to what do his efforts tend? Cic. Fin. 2, 5, 16; cf.:

    nihil illi tendere contra,

    Verg. A. 9, 377. —
    B.
    For tentoria tendere, to set up tents, to be under tents, be encamped, to encamp:

    qui sub vallo tenderent mercatores,

    Caes. B. G. 6, 37; cf.:

    omnibus extra vallum jussis tendere, Frontin. Strat. 4, 1, 18: vallo tendetis in illo,

    Luc. 7, 328:

    hic Dolopum manus, hic saevus tendebat Achilles,

    Verg. A. 2, 29:

    legio latis tendebat in arvis,

    id. ib. 8, 605:

    isdem castris,

    Liv. 44, 13, 12; 27, 46; 44, 5; Suet. Galb. 12; 19; cf.:

    isdem hibernis tendentes,

    Tac. H. 1, 55:

    Lugduni tendentes,

    id. ib. 1, 59:

    cum multitudo laxius tenderet,

    Curt. 3, 8, 18; 5, 7, 6; 7, 2, 37:

    tendere in campis,

    id. 10, 7, 20. — Hence, tensus, a, um, P. a., stretched out, drawn tight, strained, tense (rare):

    rectissima linea tensa,

    Quint. 3, 6, 83:

    collum,

    id. 11, 3, 82; cf.:

    remissis magis quam tensis (digitis),

    id. 11, 3, 99:

    vox tensior (opp. remissior),

    id. 11, 3, 42:

    lacerti,

    Luc. 7, 469:

    rudentes,

    id. 2, 683:

    frons,

    Lucr. 6, 1195:

    tormento citharāque tensior,

    Auct. Priap. 6 and 70.— Sup. and adv. do not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > tenta

См. также в других словарях:

  • CASPIAE Portae — variae dicuntur; Quidam Amazones portis Caspiis egressas ad Alexandrum venisse in Hyrcaniam prodidêre: sed illae Caucasiae fuerunt, per quas transitus est et Iberia in Scythiam. Neronis quoque comminatio ad Caspins portas (ut inquit Plin. l. 6. c …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PORTAE Caspiae — Plin. l. 5. c. 27. l. 6. c. 13. (Vide Caspiae) ab Ecbatanis 20. mill. pass. apud eundem, ubi numerus depravatus videtur. A portis Caspiis (quarum transitus angustus est, et valde difficilis ob magnam serpentum copiam et liquorem salis ex cautibus …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ARMENIAE Portae — apud Solin. c. 38. Ubi dehiscit (mons Taurus) hiulcis iugis, facit portas, quarum primae sunt, Armeniae, tum Caspiae, post Ciliciae: quid sibi velint, vide in voce Porta. Sed in ordine errat Solinus, cum, si Tauri iuga ab Occidente in Orientem… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Эйхвальд, Эдуард Иванович — (Carl Eduard Eichwald) д. c. c., профессор зоологии и минералогии в С. Петербургской медико хирургической академии и профессор палеонтологии в Горном институте; родился 4 июля 1795 г. в Митаве, умер 4 ноября 1876 г. Первоначальное образование Э.… …   Большая биографическая энциклопедия

  • Darial Gorge — The pass in Luigi Villari s book Fire and Sword in the Caucasus (1906). Looking no …   Wikipedia

  • Derbent — This article is about the city in the Republic of Dagestan, Russia. For the district in Konya Province, Turkey, see Derbent, Konya. Derbent (English) Дербент (Russ …   Wikipedia

  • АЛБАНСКИЕ (КАСПИЙСКИЕ) ВОРОТА — •Albaniae или Caspiae portae, узкий проход у Каспийского моря, еще и доныне единственный путь в Ширван …   Реальный словарь классических древностей

  • Persien [2] — Persien (n. Geogr., bei den Eingeborenen Iran), westlicher Theil des alten P s; begrenztim Norden vom Russischen Transkaukasien, dem Kaspischen Meere u. dem Khanat Khiwa, im Osten von Afghanistan u. Beludschistan, im Süden von der Straße von… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Alburs — (Kaspische Berge), Gebirg in Asien; stößt an den Kaukasus, geht an das Kaspische Meer, nach Afghanistan u. schließt sich an die östlichen asiatischen Gebirge an u. bildet in Irak die Kaspischen Pforten (Pylae caspiae). Spitze: Demawend; Vulkan,… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Demawend — Demawend, 1) Bezirk im äußersten NW. der persischen Provinz Taberistan; 2) Fluß darin, mündet in das Kaspische Meer; 3) Hauptstadt am Vorigen, südlich vom gleichnamigen Berge; 3000 Ew.; 4) (sonst Jasonius), der höchste Berg des Elbrusgebirges an… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Kaukăsus — Kaukăsus, 1) (a. Geogr.), eigentlich scythisch Groukasus (d.i. Schneegebirg), Gebirg in Asien, welches sich zwischen dem Kaspischen u. Schwarzen Meere von Sarmatien bis Iberien u. Albanien erstreckte u. nur einen schmalen Paß von dort hierher… …   Pierer's Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»