-
1 cardo
m.1 thistle (plant).cardo borriquero cotton thistle2 ugly mug (informal) (person) (fea). (peninsular Spanish)3 cardoon, Cynara cardunculus, wild artichoke, cardon.pres.indicat.1st person singular (yo) present indicative of spanish verb: cardar.* * *2 familiar (persona arisca) nasty person, unfriendly person3 familiar (persona fea) ugly person\* * *SM thistle- es un cardo* * *masculino (Bot) thistle* * *masculino (Bot) thistle* * *A ( Bot) thistleCompuesto:cotton thistleB* * *
Del verbo cardar: ( conjugate cardar)
cardo es:
1ª persona singular (yo) presente indicativo
cardó es:
3ª persona singular (él/ella/usted) pretérito indicativo
Multiple Entries:
cardar
cardo
cardar ( conjugate cardar) verbo transitivo
cardarse verbo pronominal ( refl) to backcomb
cardo sustantivo masculino (Bot) thistle
cardo sustantivo masculino
1 Bot (comestible) cardoon
(con espinas) thistle
cardo borriquero, cotton thistle
2 familiar (persona fea) very ugly person
(persona con mal carácter) ser un cardo (borriquero), to be a prickly person
' cardo' also found in these entries:
English:
thistle
* * *cardo nm1. [planta] thistlecardo borriquero cotton thistlees un cardo borriquero he's as ugly as sin, Br he has a face like the back end of a bus* * *m BOT thistle* * *cardo nm: thistle* * *cardo n thistle -
2 cardo
m бот.чертополох, репейник••cardo ajonjero (aljonjero) — колючелистник, колючелист, колючникcardo borriqueño ( borriquero) — колючий татарник -
3 cardo
m бот.чертополох, репейник••cardo ajonjero (aljonjero) — колючелистник, колючелист, колючник
cardo (estelado) corredor, cardo setero — полевой синеголовник
-
4 cardo
-
5 cardo
m 1) бот. трън, бодил; 2) прен. сприхав, свадлив човек; cardo borriqueño (borriquero) магарешки бодил. -
6 cardo
сущ.общ. репейник, чертополох, татарник (растение) (borriquero) -
7 cardo
-
8 cardo
m1) испа́нский артишо́к ( Cynara cardunculus)2) колю́чее расте́ние; репе́йник; репе́й, колю́чка разг3) pred упря́мец; стропти́вец4) pred нелюди́м; дика́рь5) pred грубия́н; самоду́р; хам -
9 cardo
• cardoon• thistle -
10 cardo
m• Am bot. agáve• bot. bodlák -
11 CARDO
m, bot:Múul. -
12 cardo
card -
13 cardo borriquero
m.cotton thistle, Scotch thistle.* * ** * *(Esp fam) cotton thistle; ser un cardo borriquero ( ser antipático) to be a prickly character (colloq); ( ser feo) to be as ugly as sin* * *(Esp fam) cotton thistle; ser un cardo borriquero ( ser antipático) to be a prickly character (colloq); ( ser feo) to be as ugly as sin -
14 cardo borriquero
-
15 cardo borriquero
сущ.общ. неприятный человек -
16 cardo corredor
сущ.общ. (растение) перекати-поле -
17 cardo cundidor
сущ.бот. (Cirsium arvense L.) бодяк полевой -
18 cardo de comer
сущ.общ. артишок -
19 cardo rojo
сущ.бот. (Carduus nutans L.) чертополох поникший -
20 cardo ajonjero
• carline thistle
См. также в других словарях:
cardo — (Del lat. cardus). 1. m. Planta anual, de la familia de las Compuestas, que alcanza un metro de altura, de hojas grandes y espinosas como las de la alcachofa, flores azules en cabezuela, y pencas que se comen crudas o cocidas, después de aporcada … Diccionario de la lengua española
Cardo — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase Cardo (desambiguación). Dos abejas sobre una flor de cardo (Cirsium arvense) Abrojo o cardo es el nombre vulgar que reciben distintas especies de … Wikipedia Español
cardo — sustantivo masculino 1. Grupo de plantas de diferentes familias que se caracterizan por tener hojas grandes y espinosas. cardo bendito / santo. cardo borriquero. cardo estrellado. 2. Uso/registro: coloquial, coloquial. Pragmática: intensificador … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
cardo — planta de la familia de las sinantáreas del género Carduus, una de cuya especies el Cardo mariano se ha empleado como sudorífico y amargo. dibujo de herbario [véase http://www.iqb.es/diccio/c/ca3.htm#cardo] monografía [véase… … Diccionario médico
CARDO — cuneus proprie, qui in foramine vertitur. Hi in liminibus ferrei erant aut aerei. Cornelius Gallus in Ceiri, sonitum nam fecerat illi Marmoreo aeratus stridens in limine cardo. Papinius Statius, Theb. l. 11. v. 49. Stabat in Argolicae ferrat… … Hofmann J. Lexicon universale
Cardo — Car do (k[aum]r d[ o]), n.; pl. {Cardines}.) [L., a hinge.] (Zo[ o]l.) (a) The basal joint of the maxilla in insects. (b) The hinge of a bivalve shell. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Cardo — (lat.), 1) Thürangel; 2) (röm. Ant.), ein in einen anderen gezapfter Balken; 3) Himmelspol, Himmelsachse; 4) eine durch einen Ort, z.B. Acker, Weinberg, von S. nach N. gezogene Linie als Weg, Grenzzeichen; die diese kreuzende, von O. nach W.… … Pierer's Universal-Lexikon
Cardo — (lat.), Türangel, Angelpunkt, um den sich etwas dreht; daher auch soviel wie Hauptsache … Meyers Großes Konversations-Lexikon
cardo — ● cardo nom masculin (mot latin) Voie nord sud servant à établir le quadrillage d un camp romain … Encyclopédie Universelle
cardo — s.m. [lat. scient. carduus, lat. tardo cardus ]. 1. (bot.) [pianta diffusa nei paesi mediterranei come ortaggio] ▶◀ Ⓖ (region.) gobbo. 2. (tosc.) [involucro delle castagne] ▶◀ riccio. 3. (tecn., tess.) [strumento per cardare] ▶◀ scardasso … Enciclopedia Italiana
cardo — s. m. 1. [Botânica] Planta espinhosa asterácea. 2. [Brasil] Espécie de cato. • adj. 3. Crespo; áspero. • Confrontar: sardo … Dicionário da Língua Portuguesa