Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

Caprĕae

  • 1 Capreae

    Caprĕae, ārum, f., an island in the Tyrrhene Sea, near Campania, now Capri, Plin. 3, 6, 12, § 82; Verg. A. 7, 735; Ov. M. 15, 709; Sil. 8, 541;

    celebrated as the dwelling-place of the emperor Tiberius,

    Tac. A. 4, 67; 6, 1; 6, 2; 6, 10; Suet. Tib. 39; 40; 60; 62; 74; Juv. 10, 72; 10, 93; who was thence, and in derision of his wantonness, called Caprinēus, Suet. Tib. 43.—Hence, Ca-prĕensis, e, adj.:

    secessus,

    Suet. Tib. 43.

    Lewis & Short latin dictionary > Capreae

  • 2 Capreensis

    Caprĕae, ārum, f., an island in the Tyrrhene Sea, near Campania, now Capri, Plin. 3, 6, 12, § 82; Verg. A. 7, 735; Ov. M. 15, 709; Sil. 8, 541;

    celebrated as the dwelling-place of the emperor Tiberius,

    Tac. A. 4, 67; 6, 1; 6, 2; 6, 10; Suet. Tib. 39; 40; 60; 62; 74; Juv. 10, 72; 10, 93; who was thence, and in derision of his wantonness, called Caprinēus, Suet. Tib. 43.—Hence, Ca-prĕensis, e, adj.:

    secessus,

    Suet. Tib. 43.

    Lewis & Short latin dictionary > Capreensis

  • 3 caprea

        caprea ae, f    [capra], a wild she-goat, roe, H., V., O.—Prov.: Iungentur capreae lupis, i. e. the impossible will occur, H.
    * * *
    roe deer; wild she-goat (L+S)

    Latin-English dictionary > caprea

  • 4 claudō (clūdō)

       claudō (clūdō) sī, sus, ere    [CLAV-], to shut, close, shut up: forem cubiculi: portas, Cs.: rivos, to dam up, V.: clausae fores, Tb.: ostia, Ct.: ocellos, Pr.: clausae hieme Alpes, L.: pupulas: lumina, V.—Fig., to shut, close: domus clausa pudori: aurīs ad voces: fugam hostibus, to cut off, L.: clausa consilia habere, i. e. to conceal: deum clausum pectore habere, O.: animam laqueo, i. e. to end one's life, O. — To close, end, conclude: lustrum, H.: opus, O.: epistulam, O.: agmen, to bring up the rear, Cs.—To shut in, enclose, encompass, surround, imprison, hide, confine: quae (urbs) loci naturā clauderetur: stabulis armenta, V.: claudens textis cratibus pecus, H.: rivus clausus ripis, L.: nemus claudit Silva, O.: (apes) in arbore inani, O.—To encompass, invest, besiege, blockade: portūs custodiā clausos teneri, Cs.: urbem obsidione, N.: multitudine, N. — To shut in, hem in: hinc Tusco claudimur amni, are hemmed in, V.: nemorum saltūs, V.: tibi clauduntur rete capreae, O.—To close, limit, restrict: Nolo tibi ullum commodum in me claudier, i. e. that you be deprived of, T.: nec ita claudenda est res familiaris, ut, etc.: numeris sententias, to express in poetical form: pedibus verba, i. e. to compose verses, H.

    Latin-English dictionary > claudō (clūdō)

  • 5 edūlis

        edūlis e, adj.    [ED-], edible: capreae, H.
    * * *
    edulis, edule ADJ
    edible, eatable

    Latin-English dictionary > edūlis

  • 6 frūstum

        frūstum ī, n    [2 FER-], a piece, bit: cadere frustum ex pulli ore: viscera in frusta secant, V.: semesa lardi, H.: capreae, Iu.: frusta rogare, scraps, Iu.
    * * *
    crumb, morsel, scrap of food

    Latin-English dictionary > frūstum

  • 7 Caprineus

    Caprinēus, i, m., v. Capreae.

    Lewis & Short latin dictionary > Caprineus

  • 8 edulia

    ĕdūlis, e, adj. [1. edo], eatable (rare).
    I.
    Adj.:

    capreae,

    Hor. S. 2, 4, 43.—
    II.
    Subst., in the plur., edulia, ium, n., eatables, food (for syn. cf.: alimenta, cibus, cibaria, esca, penus, victus, opsonium, pulmentum, etc.), Afran. ap. Non. 28, 30; Varr. ap. Non. 108, 22; Suet. Calig. 40 Oud. N. cr.; Dig. 1, 16, 6 fin.; Gell. 7, 16, 4; 17, 11 fin.; cf. Varr. L. L. 6, § 84 Müll.—In the postclass. per., heterocl., gen. eduliorum, App. M. 5, p. 160; dat. eduliis, Gell. 19, 9, 3; nom. sing. edulium, Fulg. 565, 9; and perh. also Varr. L. L. 7, § 61 Müll. N. cr.; whence abl. edulio, Vulg. Gen. 25, 34; id. Lev. 7, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > edulia

  • 9 edulis

    ĕdūlis, e, adj. [1. edo], eatable (rare).
    I.
    Adj.:

    capreae,

    Hor. S. 2, 4, 43.—
    II.
    Subst., in the plur., edulia, ium, n., eatables, food (for syn. cf.: alimenta, cibus, cibaria, esca, penus, victus, opsonium, pulmentum, etc.), Afran. ap. Non. 28, 30; Varr. ap. Non. 108, 22; Suet. Calig. 40 Oud. N. cr.; Dig. 1, 16, 6 fin.; Gell. 7, 16, 4; 17, 11 fin.; cf. Varr. L. L. 6, § 84 Müll.—In the postclass. per., heterocl., gen. eduliorum, App. M. 5, p. 160; dat. eduliis, Gell. 19, 9, 3; nom. sing. edulium, Fulg. 565, 9; and perh. also Varr. L. L. 7, § 61 Müll. N. cr.; whence abl. edulio, Vulg. Gen. 25, 34; id. Lev. 7, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > edulis

  • 10 frustum

    frustum, i, n., a piece, bit (syn.: fragmentum, segmentum).
    I.
    Lit., of food (class.): frusto panis conduci potest, vel uti taceat, vel uti loquatur, Cato ap. Gell. 1, 15, 10:

    necesse est, offa objecta cadere frustum ex pulli ore cum pascitur,

    Cic. Div. 1, 15, 27:

    esculenta,

    id. Phil. 2, 25 fin. (also ap. Quint. 9, 4, 44):

    viscera pars in frusta secant, verubusque trementia figunt,

    Verg. A. 1, 212:

    lardi semesa frusta,

    Hor. S. 2, 6, 85:

    sunt qui frustis et pomis viduas venentur avaras,

    id. Ep. 1, 1, 78:

    capreae,

    Juv. 11, 142:

    nudum et frusta rogantem,

    scraps, id. 3, 210:

    solidae frusta farinae,

    lumps, id. 5, 68; cf. 14, 128.—
    II.
    Transf., in gen., a piece as a small part of a whole (very rare;

    not in Cic.): unde soluta fere oratio, et e singulis non membris sed frustis collata, structura caret,

    Quint. 8, 5, 27;

    so (opp. membra),

    id. 4, 5, 25; cf.:

    philosophiam in partes, non in frusta dividam,

    Sen. Ep. 89:

    frusta pannorum,

    rags, Amm. 15, 12, 2.—Comically:

    frustum pueri,

    you bit of a boy! Plaut. Pers. 5, 2, 68.

    Lewis & Short latin dictionary > frustum

  • 11 jungo

    jungo, nxi, nctum, 3, v. a. [Sanscr. jug, junagmi, to unite; juk, joined; Goth. juk; O. H. Germ. joh, joch; Gr. zug, zeugnumi, zugos, zugon], to join or unite together, connect, attach, fasten, yoke, harness.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.
    1.
    With acc.:

    Narcissum et florem anethi,

    Verg. E. 2, 48:

    pontes et propugnacula,

    id. A. 9, 170:

    nemoris carentia sensu robora,

    Claud. B. G. 17:

    gradus,

    to close the ranks, Sil. 4, 372:

    montes,

    to heap up, Val. Fl. 1, 198:

    ostia,

    to shut, Juv. 9, 105; cf.:

    junctas quatere fenestras,

    Hor. C. 1, 25, 1:

    oscula,

    to exchange, Ov. M. 2, 357; cf. id. Am. 2, 5, 59; Petr. 67:

    da jungere dextram,

    to clasp, Verg. A. 6, 697:

    cur dextrae jungere dextram non datur,

    id. ib. 1, 408; cf.:

    quas junximus hospitio dextras,

    id. ib. 3, 83;

    11, 165: duos sinus,

    Plin. 5, 29, 31, § 116:

    juncto ponte milites transmittit,

    Tac. A. 1, 49.—So with abl. of means or manner:

    Ticinum ponte,

    to span, Liv. 21, 45, 1:

    amnem ponte,

    Plin. 5, 24, 21, § 86:

    ratibus flumen,

    to bridge, Liv. 21, 47, 2; cf.:

    qui biduo vix locum rate jungendo flumini inventum tradunt,

    id. 21, 47, 6:

    eo omnia vallo et fossa,

    id. 38, 4, 6:

    plumbum nigrum albo,

    Plin. 33, 5, 30, § 94; cf.:

    nam calamus cera jungitur,

    Tib. 2, 5, 32:

    illos defendit numerus junctaeque umbone phalanges,

    Juv. 2, 46:

    erga juncta est mihi foedere dextra,

    Verg. A. 8, 169:

    Pompei acies junxerat in seriem nexis umbonibus arma,

    Luc. 7, 453. —
    2.
    With dat. of indir. object:

    hoc opus ad turrim hostium admovent, ut aedificio jungatur,

    Caes. B. C. 2, 10 fin.:

    humano capiti cervicem equinam,

    Hor. A. P. 2:

    mortua corpora vivis,

    Verg. A. 8, 485; cf.:

    his tignis contraria duo juncta,

    Caes. B. G. 3, 17, 5:

    se Romanis,

    Liv. 24, 49, 1:

    exercitum sibi,

    Vell. 2, 80, 1:

    socia arma Rutulis,

    Liv. 1, 2, 3:

    victores Germani juncturi se Pannoniis,

    Suet. Tib. 17:

    cervicem meam amplexui,

    Petr. 86 dub. (Büch., vinxit amplexu):

    dextra dextrae jungitur,

    Ov. M. 6, 447; cf. Verg. A. 1, 408 supra:

    aeri aes plumbo fit uti jungatur ab albo,

    Lucr. 6, 1079:

    juncta est vena arteriis,

    Cels. 2, 10:

    Comius incensum calcaribus equum jungit equo Quadrati,

    drives against, Hirt. B. C. 8, 48.—
    3.
    With inter se:

    tigna bina inter se,

    Caes. B. G. 3, 17, 3:

    maxime autem corpora inter se juncta permanent, cum, etc.,

    Cic. N. D. 2, 45, 115:

    disparibus calamis inter se junctis,

    Ov. M. 1, 712:

    saltus duo alti inter se juncti,

    Liv. 9, 2, 7.—
    4.
    With cum:

    cum Bruto Cassioque vires suas,

    Vell. 2, 65, 1:

    legiones se cum Caesare juncturae,

    id. 2, 110, 1:

    erat cum pede pes junctus,

    Ov. M. 9, 44:

    lecto mecum junctus in uno,

    id. H. 13, 117:

    digitis medio cum pollice junctis,

    id. F. 5, 433:

    lingua cum subjecta parte juncta est,

    Cels. 7, 12, 4.—
    B.
    Esp.
    1.
    To harness, yoke, attach.
    (α).
    Of animals: angues ingentes alites juncti jugo, Pac. ap. Cic. Inv. 1, 19, 27 (Trag. v. 397 Rib.):

    junge pares,

    i. e. in pairs, Verg. G. 3, 169; Grat. Cyneg. 263:

    nec jungere tauros norant,

    Verg. A. 8, 316:

    currus et quatuor equos,

    id. G. 3, 114:

    grypes equis,

    id. E. 8, 27 Forbig.:

    curru jungit Halaesus Equos,

    id. A. 7, 724:

    leones ad currum,

    Plin. 8, 16, 21, § 54:

    mulis e proximo pistrino ad vehiculum junctis,

    Suet. Caes. 31.—
    (β).
    Of a vehicle (rare):

    reda equis juncta,

    Cic. Att. 6, 1, 25:

    neve (mulier) juncto vehiculo veheretur,

    Liv. 34, 1, 3:

    juncta vehicula, pleraque onusta, mille admodum capiuntur,

    id. 42, 65, 3. —
    2.
    Of wounds, etc., to join, bring together, unite, heal:

    ego vulnera doctum jungere Etiona petam,

    Stat. Th. 10, 733:

    parotidas suppuratas,

    Scrib. Comp. 206:

    oras (tumoris),

    Cels. 7, 17, 1:

    oras vulneris,

    id. 5, 4, 23 al. —
    3.
    Of lands, territories, etc.:

    juncta pharetratis Sarmatis ora Getis,

    adjoining, Ov. Tr. 4, 10, 110; cf.:

    juncta Aquilonibus Arctos,

    id. M. 2, 132:

    quibus (campis) junctae paludes erant,

    Front. Strat. 2, 5, 6; Vell. 2, 110, 4:

    fundos Apuliae,

    to add, join to, Petr. 77:

    longos jungere fines agrorum,

    Luc. 1, 167.—
    4.
    To connect in time, cause to follow immediately:

    cum diei noctem pervigilem junxisset,

    Just. 12, 13, 7:

    somnum morti,

    Petr. 79:

    vidit hic annus Ventidium consularem praetextam jungentem praetoriae,

    Vell. 2, 65, 3:

    nulla natio tam mature consino belli bellum junxit,

    id. 2, 110, 5:

    junge, puer, cyathos, atque enumerare labora,

    Stat. S. 1, 5, 10:

    laborem difficilius est repetere quam jungere,

    to resume than to continue, Plin. Ep. 4, 9, 10.—So of pronunciation:

    si jungas (opp. interpunctis quibusdam),

    Quint. 9, 4, 108.—
    5.
    Milit. t. t., of troops, an army, etc., to join, unite:

    cum juncti essent,

    Liv. 25, 35; 25, 37:

    exercitum Pompei sibi,

    Vell. 2, 80, 1:

    junctis exercitious,

    Vell. 2, 113, 1:

    cum collegae se junxisset,

    Front. Strat. 1, 1, 9; so,

    exercitum,

    id. ib. 1, 2, 9:

    Ajacem naves suas Atheniensibus junxisse,

    Quint. 5, 11, 40.—
    6.
    To add, give in addition:

    commoda praeterea jungentur multa caducis,

    Juv. 9, 89.—
    7.
    In mal. part.:

    corpora,

    Ov. M. 10, 464:

    turpia corpora,

    id. H. 9, 134: tu mihi juncta toro, id. F. 3, 511; id. R. Am. 408:

    si jungitur ulla Ursidio,

    Juv. 6, 41; 6, 448; cf.

    Venerem,

    Tib. 1, 9, 76; Ov. H. 353; id. R. Am. 407.
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., of abstract things, to bring together, join, unite:

    cum hominibus nostris consuetudines, amicitias, res rationesque jungebat,

    Cic. Deiot. 9, 27:

    omnem naturam, quae non solitaria sit... sed cum alio juncta atque conexa, etc.,

    id. N. D. 2, 11, 29:

    an virtus et voluptas inter se jungi copularique possint,

    id. de Or. 1, 51, 122:

    sapientiam junctam habere eloquentiae,

    id. ib. 3, 35, 142:

    indignationem conquestioni,

    id. Inv. 2, 11, 36:

    insignis improbitas et scelere juncta,

    id. de Or. 2, 58, 237:

    plura crimina junguntur,

    are combined, Quint. 4, 4, 5.—
    B.
    Esp.
    1.
    Of persons, to join, unite, bring together, associate, in love, marriage, relationship, etc.:

    cum impari,

    Liv. 1, 46:

    cum pare,

    Ov. F. 4, 98:

    alicujus filiam secum matrimonio,

    Curt. 5, 3, 12:

    si tibi legitimis pactam junctamque tabellis non es amaturus,

    Juv. 6, 200:

    juncta puella viro,

    Ov. A. A. 1, 682; id. Tr. 2, 284. —Of animals, etc.:

    Appulis jungentur capreae lupis,

    Hor. C. 1, 33, 8:

    variis albae junguntur columbac,

    Ov. H. 15, 37:

    unaque nos sibi operā amicos junget,

    Ter. Hec. 5, 2, 32:

    ut quos certus amor junxit,

    Ov. M. 4, 156:

    amicos,

    Hor. S. 1, 3, 54:

    Geminum mecum tua in me beneficia junxerunt,

    Plin. Ep. 10, 26, 1:

    puer puero junctus amicitia,

    Ov. P. 4, 3, 12.—Esp., of a treaty, alliance, etc.:

    si populus Romanus foedere jungeretur regi,

    Liv. 26, 24; Just. 15, 4, 24. —
    2.
    Of things, to make by joining, enter into:

    pacem cum Aenea, deinde adfinitatem,

    Liv. 1, 1:

    nova foedera,

    id. 7, 30:

    cum Hispanis amicitiam,

    Just. 43, 5, 3:

    societatem cum eo metu potentiae ejus,

    id. 22, 2, 6:

    foedus cum eo amicitiamque,

    Liv. 24, 48; 23, 33:

    juncta societas Hannibali,

    id. 24, 6:

    foedera,

    id. 7, 30:

    jungendae societatis gratia,

    Just. 20, 4, 2.—
    3.
    Of words, etc., to join, unite.
    (α).
    Esp., gram. t. t.: verba jungere, to make by joining, to compound:

    jungitur verbum ex corrupto et integro, ut malevolus,

    Quint. 1, 5, 68:

    in jungendo aut in derivando,

    id. 8, 3, 31; so,

    juncta verba,

    Cic. Or. 56, 186; id. Part. Or. 15, 53.—
    (β).
    To connect so as to sound agreeably:

    quantum interest... verba eadem qua compositione vel in textu jungantur vel in fine claudantur,

    Quint. 9, 4, 15.—Hence, P. a.: junc-tus, a, um, joined, united, connected, associated:

    in opere male juncto,

    Quint. 12, 9, 17.— Comp.:

    causa fuit propior et cum exitu junctior,

    Cic. Fat. 16, 36.— Sup.:

    junctissimus illi comes,

    most attached, Ov. M. 5, 69:

    principum prosperis et alii fruantur: adversae ad junctissimos pertineant,

    their nearest of kin, Tac. H. 4, 52.

    Lewis & Short latin dictionary > jungo

  • 12 Teleboae

    Tēlĕbŏae, ārum, m., = Têleboai, a people in Acarnania, noted for robbing travellers, Plaut. Am. prol. 101; 1, 1, 56; 1, 1, 95 al. A colony of them afterwards inhabited the island of Capreae:

    Teleboūm Capreas regna,

    Verg. A. 7, 735; Tac. A. 4, 67; Sil. 7, 418.—Hence, Tēlĕbŏis, ĭdis, adj., of Teleboæ, Teleboic.—Plur, as subst.: Tēlĕbŏĭdes, um, f., the name of some small islands between Leucadia and Achaia, Plin. 4, 12, 19, § 53.

    Lewis & Short latin dictionary > Teleboae

  • 13 Teleboides

    Tēlĕbŏae, ārum, m., = Têleboai, a people in Acarnania, noted for robbing travellers, Plaut. Am. prol. 101; 1, 1, 56; 1, 1, 95 al. A colony of them afterwards inhabited the island of Capreae:

    Teleboūm Capreas regna,

    Verg. A. 7, 735; Tac. A. 4, 67; Sil. 7, 418.—Hence, Tēlĕbŏis, ĭdis, adj., of Teleboæ, Teleboic.—Plur, as subst.: Tēlĕbŏĭdes, um, f., the name of some small islands between Leucadia and Achaia, Plin. 4, 12, 19, § 53.

    Lewis & Short latin dictionary > Teleboides

  • 14 Telebois

    Tēlĕbŏae, ārum, m., = Têleboai, a people in Acarnania, noted for robbing travellers, Plaut. Am. prol. 101; 1, 1, 56; 1, 1, 95 al. A colony of them afterwards inhabited the island of Capreae:

    Teleboūm Capreas regna,

    Verg. A. 7, 735; Tac. A. 4, 67; Sil. 7, 418.—Hence, Tēlĕbŏis, ĭdis, adj., of Teleboæ, Teleboic.—Plur, as subst.: Tēlĕbŏĭdes, um, f., the name of some small islands between Leucadia and Achaia, Plin. 4, 12, 19, § 53.

    Lewis & Short latin dictionary > Telebois

  • 15 tirunculus

    tīruncŭlus, i, m. dim. [tiro], a young beginner, little tiro (post-Aug.):

    ut probarem tibi, quam vehementes haberent tirunculi impetus primos ad optima quaeque,

    Sen. Ep. 108, 23:

    servitia sic tirunculum (vilicum) contemnunt ut senem,

    Col. 11, 1, 3:

    quod me quamquam tirunculum sollicitavit ad Emendum,

    Plin. Ep. 3, 6, 4: nec frustum capreae Novit noster tirunculus, Juv. 11, 143. —

    In apposition: miles,

    Suet. Ner. 21 fin. —In fem.: tīruncŭla, ae, a female beginner:

    saluta Blaesillam et Eustochium, tirunculas nostras,

    female pupils, novices, Hier. Ep. 31, 14.—Of a bitch that has littered for the first time, Col. 7, 12, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > tirunculus

См. также в других словарях:

  • CAPREAE — insula regni Neapolitani ultra Surrentum Campaniae urbem circiter 8. mill. pass. nobilis coturnicum incredibili multitudine, quae ex Italia volantes illic bis in anno capiuntur. Ovid. l. 15. Met. v. 709. Inde legit Capreas, promontoriumque… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Capreae (Titularbistum) — Capreae (italienisch Capri) ist ein Titularbistum der römisch katholischen Kirche. Es geht zurück auf einen Bischofssitz in der Stadt Capri, die sich in der italienischen Region Kampanien befindet. Das Bistum Capreae wurde 987 gegründet und… …   Deutsch Wikipedia

  • CAPREAE Palus — ad quam Romulus evanuit. Plut. Cicero. Ovid. l. 2. Fast. v. 491. Est locus; antiqui Capreae dixêre paludem, Forte tuis illic, Romule, iura dabas …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Capreae — geographical name see Capri …   New Collegiate Dictionary

  • Braungelber Weidenblattkäfer — (Lochmaea capreae) Systematik Klasse: Insekten (Insecta) Ordnung …   Deutsch Wikipedia

  • CAPREA — Hebr. tsebi, a decore. Hinc passim in Cantico Sponsus capreae comparatur et hinnulo cervorum; idque ratione formae, ut multi volunt: quia de eodem Sponso dicitur Psalm. 45. v. 3. Filiorum hominis pulcherrimus es. Bochart. tamen potius ob… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Ива (раст.) — (Salix Tournf., ветла, ракита, лоза, лозина, верба) род двудольных растений из семейства ивовых (Salicaceae). Это очень распространенные и весьма известные у нас растения ( ивушка , ракитовый кусточек ). Большинство видов И. любят влажность и… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • PYGARGUS — Graece πύγαργος, aquilae genus est; a candicante caudae sic dictae, cuius meminêre Aristoteles, Hist. Anim. Plin. l. 10. c. 3. Hesychius, Suidas. Sed et inter damarum aut caprearum genera. Sic Herodoti, l. 4. inter animalia, quae habent… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • REEM — seu Reim, Hebr. Gap desc: Hebrew vel Gap desc: Hebrew, Iobi c. 39. v. 9. (aliis 12.) animal est procerum, ἁλτικὸν, validum, ferum, indomitum, cornutum, Principum in S. Scriptura typus: quod Aben Ezra ibicem, bootius urum; Alii monocerotem, sed… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Capri — Infobox Islands name = Capri image caption = View of Capri from the sea image size = locator native name = native name link = nickname = location = Tyrrhenian Sea coordinates = archipelago = total islands = major islands = area = 10.4 km² highest …   Wikipedia

  • Dino Monduzzi — Styles of Dino Cardinal Monduzzi Reference style His Eminence Spoken style Your Eminence …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»