Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

Camerīnus

  • 1 Camerīnus

        Camerīnus ī,    a cognomen in the Sulpician gens, L.—Hence, Camerinos curare, i. e. to court the nobility, Iu.

    Latin-English dictionary > Camerīnus

  • 2 Camerinus

    Cămĕrĭa, ae, f., = Kameria, a town in Latium, Liv. 1, 38, 4 (in Plin. 3, 5, 9, § 68, and Tac. A. 11, 24, Cămĕrĭum).—
    II.
    Deriv.: Cămĕrīnus, a, um, adj., of Camerinus:

    municipium,

    Sid. Ep. 2, 9.— As subst.
    1.
    Cămĕrīni, ōrum, m., the inhabitants of Cameria, Val. Max. 6, 5, n. 1. —
    2.
    Cămĕrīnus, i, m., a cognomen in the very distinguished gens Sulpicia, Liv. 3, 31, 8; 5, 14, 5; 29, 2 al.—Hence, for people of rank in gen., Juv. 7, 90; 8, 38.

    Lewis & Short latin dictionary > Camerinus

  • 3 Camerinus

    I Camerīnus, a, um [ Cameria ] II Camerīnus, ī m.
    Камерин, cognomen в роде Сульпициев L

    Латинско-русский словарь > Camerinus

  • 4 Cameria

    Cămĕrĭa, ae, f., = Kameria, a town in Latium, Liv. 1, 38, 4 (in Plin. 3, 5, 9, § 68, and Tac. A. 11, 24, Cămĕrĭum).—
    II.
    Deriv.: Cămĕrīnus, a, um, adj., of Camerinus:

    municipium,

    Sid. Ep. 2, 9.— As subst.
    1.
    Cămĕrīni, ōrum, m., the inhabitants of Cameria, Val. Max. 6, 5, n. 1. —
    2.
    Cămĕrīnus, i, m., a cognomen in the very distinguished gens Sulpicia, Liv. 3, 31, 8; 5, 14, 5; 29, 2 al.—Hence, for people of rank in gen., Juv. 7, 90; 8, 38.

    Lewis & Short latin dictionary > Cameria

  • 5 Camerini

    Cămĕrĭa, ae, f., = Kameria, a town in Latium, Liv. 1, 38, 4 (in Plin. 3, 5, 9, § 68, and Tac. A. 11, 24, Cămĕrĭum).—
    II.
    Deriv.: Cămĕrīnus, a, um, adj., of Camerinus:

    municipium,

    Sid. Ep. 2, 9.— As subst.
    1.
    Cămĕrīni, ōrum, m., the inhabitants of Cameria, Val. Max. 6, 5, n. 1. —
    2.
    Cămĕrīnus, i, m., a cognomen in the very distinguished gens Sulpicia, Liv. 3, 31, 8; 5, 14, 5; 29, 2 al.—Hence, for people of rank in gen., Juv. 7, 90; 8, 38.

    Lewis & Short latin dictionary > Camerini

  • 6 Cameria

    Cameria, ae, f. u. Camerium, ī, n., uralte sabinische Stadt in Latium, -ia, Liv. 1, 38, 4: -ium, Plin. 3, 68. Tac. ann. 11, 24. – Dav. Camerīnus, a, um, zu Kameria gehörig, kamerinisch, municipium, Sidon. ep. 2, 9 (vgl. Prisc. 2, 51 wegen ī): u. Plur. subst., Camerīnī, ōrum, m., die Einw. von Kameria, die Kameriner, Val. Max. 6, 5, 1. – u. Camerīnus, Beiname der sehr berühmten gens Sulpicia, Liv. 3, 31, 8: dah. Camerini appell. = vornehme Leute, Iuven. 7, 90; 8, 38.

    lateinisch-deutsches > Cameria

  • 7 Cameria

    Cameria, ae, f. u. Camerium, ī, n., uralte sabinische Stadt in Latium, -ia, Liv. 1, 38, 4: -ium, Plin. 3, 68. Tac. ann. 11, 24. – Dav. Camerīnus, a, um, zu Kameria gehörig, kamerinisch, municipium, Sidon. ep. 2, 9 (vgl. Prisc. 2, 51 wegen ī): u. Plur. subst., Camerīnī, ōrum, m., die Einw. von Kameria, die Kameriner, Val. Max. 6, 5, 1. – u. Camerīnus, Beiname der sehr berühmten gens Sulpicia, Liv. 3, 31, 8: dah. Camerini appell. = vornehme Leute, Iuven. 7, 90; 8, 38.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Cameria

  • 8 Sulpicius

    I a, um [ Sulpicius II \] II Sulpicius, a, um
    Сульпиций, римск. nomen; наиболее известны
    1) Servius S. Camerīnus Cornūtus, консул в 500 г. до н. э., победитель латинян в 496 г. до н. э. L
    2) Servius S. Galba, один из крупнейших ораторов своего времени (середина II в. до н. э.) C, Q, VM
    3) P. S. Rufus, народный трибун в 88 г. до н. э., вначале сторонник, а затем противник Суллы, по приказу которого умерщвлен в 82 г. до н. э. C
    4) Servius S. Rufus, оратор, правовед, друг Цицерона, претор в 65 г. до н. э., консул в 51 г. до н. э. (умер в 43 г. до н. э.) C

    Латинско-русский словарь > Sulpicius

  • 9 Camerinum

    Camerīnum, ī, n., eine Gebirgsstadt in Umbrien, an der pizenischen Grenze, j. Camerino, Caes. b. c. 1, 15. Gromat. vet. 240, 7. – Dav.: A) Camerīnēnsēs, ium, m., die Einw. von Kamerinum, die Kamerinenser, Flor. 2, 1, 13. – B) Camerīnus, a, um, kamerinisch, ager, Gromat. vet. 256, 16 u. 257, 2. – C) Camers, ertis, kamertisch, in agro Camerti, Cic. Sull. 53. – Plur. subst., Camertēs, ium, m., die Kamerter, Cic. u.a. (Genet. Plur. Camertum nur Sil. 4, 157): Sing. Camers, mertis, m., kollektiv, Sil. 8, 461. – D) Camertīnus, a, um, kamertinisch, foedus, Cic. Balb. 46.

    lateinisch-deutsches > Camerinum

  • 10 deinceps

    de-inceps, Adi. u. Adv. (dein u. capio), I) Adi. (Genet. deincipitis), darauf folgend, deincipite die, Apul. flor. 16. p. 21, 5 Kr.; vgl. Paul. ex Fest. 71, 2 u. 75, 4.

    II) Adv., in stetiger Reihe nacheinander, hintereinander, demnächst nach-, in der Reihe, in der Reihen folge (vgl. εξης, εφεξης), a) im Raume: his (saxis) collocatis et coagmentatis alius insuper ordo additur etc.... sic deinc. omne opus contexitur, dum iusta muri altitudo expleatur, Caes. b. G. 7, 23, 4; vgl. b. c. 1, 25, 8. – u. bei Adjektiven u. Substantiven den Begriff des entsprechenden Adjektivs vertretend, populari omnem deinc. agrum usque ad Padi ripas iussit, das ganze Land immer weiter hin (das ganze nach- od. nebeneinander liegende Land), Liv. 21, 52, 5: u. so tres deinc. turres... cum fragore ingenti procĭderunt, Liv. 21, 8, 5. – korresp. m. primus, ad Catabathmon... secundo mari prima Cyrene est, ac deinc. duae Syrtes interque eas Leptis, deinde Philaenon arae... post aliae Punicae urbes, Sall. Iug. 19, 3.

    b) in der Zeit: interreges deinc. M. Manlius Capitolinus, Ser. Sulpicius Camerinus, L. Valerius Potitus, Liv.: quos (tres fratres) video deinc. tribunos plebis per triennium fore, Cic.: in Originibus dixit Cato morem apud maiores hunc epularum fuisse, ut deinc. qui accubarent canerent ad tibiam clarorum virorum laudes atque virtutes, Cic. – stationes dispositas haberent atque alios alii deinc. exciperent, Caes.: possum deinc. totam rem explicare; deinde ad extremum id quod accĭdit dicere, Cic. – ost bei Pronominen u. Adjektiven od. Substantiven den Begriff des entsprechenden Adjektivs (nacheinander folgend, demnächst folgend) vertretend (vgl. Fabri Liv. 21, 36, 6 u. 22, 7, 11, Weißenb. Liv. 21, 8, 5), intuemini horum deinc. annorum vel secundas res vel adversas, Liv.: postero ac deinc. aliquot diebus ad portas maior prope mulierum quam virorum multitudo stetit, Liv.: cicatrices acceptas Veienti, Gallico aliisque deinc. bellis ostentans, Liv.: reliquis deinc. diebus Caesar silvas caedere instituit, Caes.: quo (nomine) Romulum conditorem deincepsque reges appellatos, Liv. – Spätlat. für deinde, hierauf, nachher, alsdann, quo deinc. mitius ageret, Aur. Vict. de Caes. 20, 13: missa deinc. legatio Romam est, Capit. Gord. 9, 7: non multo deinc., Eutr. 10, 4: haut multo deinc., Amm. 22, 7, 5.

    c) in der Reihenfolge: septimus sum deinc. praetorius in gente nostra, Varro: P. Sulpicius, qui deinceps (unmittelbar nach ihm) eum magistratum petiturus putabatur, Cic.: de quo cum mihi deinc. viderem esse dicendum, etsi movebant iam me illa quae supra dixeram, tamen eis quae sequuntur perturbabar magis, Cic.: posse ex his (litterarum formis) in terram excussis annales Ennii, ut deinc. legi possint, effici, hintereinander fort gelesen werden können, Cic. – de iustitia satis dictum est. Deinceps (demnächst), ut erat propositum, de beneficentia ac de liberalitate dicatur, Cic.: perge d., fahre weiter fort, Varro. – So nun: α) verb. deinde deinc., inde deinc. od. deinc. inde, postea deinc. (vgl. επειτα εξης), zB. funera deinde duo deinc. collegae fratrisque ducit, Liv.: idque in re publica nostra maxime valuit, quoad ei regalis potestas praefuit; deinde etiam deinc. posteris tradebatur, Cic.: deinc. inde multae (causae), quas non minus diligenter elaboratas et tamquam elucubratas afferebamus, Cic.: addit duos colles, Quirinalem Viminalemque, inde deinc. auget Esquilias, Liv. – u. so tum deinc., Liv. 2, 39, 4; 9, 6, 1: postea deinc., Liv. 45, 14, 2. – β) korresp. m. primus u. vgl., zB. primum est officium, ut se conservet in naturae statu, deinceps, ut ea teneat, quae secundum naturam sint, pellatque contraria; quā inventā selectione et item reiectione sequitur deinc. cum officio selectio, deinde ea perpetua, tum ad extremum constans consentaneaque naturae, Cic.: principes sint patria et parentes...: proximi liberi totaque domus...: deinc. (demnächst) bene convenientes propinqui, Cic.: ut prima (officia) dis immortalibus, secunda patriae, tertia parentibus, deinc. (und so weiter fort) gradatim reliqua reliquis debeantur, Cic.: de comitiis consularibus, quae tum primum illo principe ac deinc. (und dann so fort, und dann weiterhin) fuere, vix quidquam firmare ausim, Tac. – / deinceps zweisilbig bei Hor. sat. 2, 8, 80.

    lateinisch-deutsches > deinceps

  • 11 Camerinum

    Camerīnum, ī, n., eine Gebirgsstadt in Umbrien, an der pizenischen Grenze, j. Camerino, Caes. b. c. 1, 15. Gromat. vet. 240, 7. – Dav.: A) Camerīnēnsēs, ium, m., die Einw. von Kamerinum, die Kamerinenser, Flor. 2, 1, 13. – B) Camerīnus, a, um, kamerinisch, ager, Gromat. vet. 256, 16 u. 257, 2. – C) Camers, ertis, kamertisch, in agro Camerti, Cic. Sull. 53. – Plur. subst., Camertēs, ium, m., die Kamerter, Cic. u.a. (Genet. Plur. Camertum nur Sil. 4, 157): Sing. Camers, mertis, m., kollektiv, Sil. 8, 461. – D) Camertīnus, a, um, kamertinisch, foedus, Cic. Balb. 46.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Camerinum

  • 12 deinceps

    de-inceps, Adi. u. Adv. (dein u. capio), I) Adi. (Genet. deincipitis), darauf folgend, deincipite die, Apul. flor. 16. p. 21, 5 Kr.; vgl. Paul. ex Fest. 71, 2 u. 75, 4.
    II) Adv., in stetiger Reihe nacheinander, hintereinander, demnächst nach-, in der Reihe, in der Reihen folge (vgl. εξης, εφεξης), a) im Raume: his (saxis) collocatis et coagmentatis alius insuper ordo additur etc.... sic deinc. omne opus contexitur, dum iusta muri altitudo expleatur, Caes. b. G. 7, 23, 4; vgl. b. c. 1, 25, 8. – u. bei Adjektiven u. Substantiven den Begriff des entsprechenden Adjektivs vertretend, populari omnem deinc. agrum usque ad Padi ripas iussit, das ganze Land immer weiter hin (das ganze nach- od. nebeneinander liegende Land), Liv. 21, 52, 5: u. so tres deinc. turres... cum fragore ingenti procĭderunt, Liv. 21, 8, 5. – korresp. m. primus, ad Catabathmon... secundo mari prima Cyrene est, ac deinc. duae Syrtes interque eas Leptis, deinde Philaenon arae... post aliae Punicae urbes, Sall. Iug. 19, 3.
    b) in der Zeit: interreges deinc. M. Manlius Capitolinus, Ser. Sulpicius Camerinus, L. Valerius Potitus, Liv.: quos (tres fratres) video deinc. tribunos plebis per triennium fore, Cic.: in Originibus dixit Cato morem apud maiores hunc epularum fuisse, ut deinc. qui accubarent canerent ad tibiam clarorum virorum
    ————
    laudes atque virtutes, Cic. – stationes dispositas haberent atque alios alii deinc. exciperent, Caes.: possum deinc. totam rem explicare; deinde ad extremum id quod accĭdit dicere, Cic. – ost bei Pronominen u. Adjektiven od. Substantiven den Begriff des entsprechenden Adjektivs (nacheinander folgend, demnächst folgend) vertretend (vgl. Fabri Liv. 21, 36, 6 u. 22, 7, 11, Weißenb. Liv. 21, 8, 5), intuemini horum deinc. annorum vel secundas res vel adversas, Liv.: postero ac deinc. aliquot diebus ad portas maior prope mulierum quam virorum multitudo stetit, Liv.: cicatrices acceptas Veienti, Gallico aliisque deinc. bellis ostentans, Liv.: reliquis deinc. diebus Caesar silvas caedere instituit, Caes.: quo (nomine) Romulum conditorem deincepsque reges appellatos, Liv. – Spätlat. für deinde, hierauf, nachher, alsdann, quo deinc. mitius ageret, Aur. Vict. de Caes. 20, 13: missa deinc. legatio Romam est, Capit. Gord. 9, 7: non multo deinc., Eutr. 10, 4: haut multo deinc., Amm. 22, 7, 5.
    c) in der Reihenfolge: septimus sum deinc. praetorius in gente nostra, Varro: P. Sulpicius, qui deinceps (unmittelbar nach ihm) eum magistratum petiturus putabatur, Cic.: de quo cum mihi deinc. viderem esse dicendum, etsi movebant iam me illa quae supra dixeram, tamen eis quae sequuntur perturbabar magis, Cic.: posse ex his (litterarum formis) in terram excus-
    ————
    sis annales Ennii, ut deinc. legi possint, effici, hintereinander fort gelesen werden können, Cic. – de iustitia satis dictum est. Deinceps (demnächst), ut erat propositum, de beneficentia ac de liberalitate dicatur, Cic.: perge d., fahre weiter fort, Varro. – So nun: α) verb. deinde deinc., inde deinc. od. deinc. inde, postea deinc. (vgl. επειτα εξης), zB. funera deinde duo deinc. collegae fratrisque ducit, Liv.: idque in re publica nostra maxime valuit, quoad ei regalis potestas praefuit; deinde etiam deinc. posteris tradebatur, Cic.: deinc. inde multae (causae), quas non minus diligenter elaboratas et tamquam elucubratas afferebamus, Cic.: addit duos colles, Quirinalem Viminalemque, inde deinc. auget Esquilias, Liv. – u. so tum deinc., Liv. 2, 39, 4; 9, 6, 1: postea deinc., Liv. 45, 14, 2. – β) korresp. m. primus u. vgl., zB. primum est officium, ut se conservet in naturae statu, deinceps, ut ea teneat, quae secundum naturam sint, pellatque contraria; quā inventā selectione et item reiectione sequitur deinc. cum officio selectio, deinde ea perpetua, tum ad extremum constans consentaneaque naturae, Cic.: principes sint patria et parentes...: proximi liberi totaque domus...: deinc. (demnächst) bene convenientes propinqui, Cic.: ut prima (officia) dis immortalibus, secunda patriae, tertia parentibus, deinc. (und so weiter fort) gradatim reliqua reliquis debeantur, Cic.: de comitiis consularibus, quae tum primum illo principe ac deinc.
    ————
    (und dann so fort, und dann weiterhin) fuere, vix quidquam firmare ausim, Tac. – deinceps zweisilbig bei Hor. sat. 2, 8, 80.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > deinceps

См. также в других словарях:

  • CAMERINUS — I. CAMERINUS Consul, Collega Nigri, an. urb. Cond. 890. II. CAMERINUS Poeta, cuius meminit Ovid. l. 4. De Ponto, Eleg. 16. v. 19. Quique canit domitam Camerinus ab Heztore Troiam. Ubi alii domito. Nic. Lloydius. III. CAMERINUS vide Pomponius, it …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Camerinus, S. — S. Camerinus, (21. Aug.), ein Martyrer in Sardinien unter Diokletian. S. S. Luxorius …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Camerinus Antistius Vetus — war ein römischer Senator und Sohn des gleichnamigen Konsuls des Jahres 23 und der Sulpicia, Tochter des Sulpicius Camerinus (Konsul 9). Nachdem er im Jahre 43 praetor urbanus war, wurde er drei Jahre später Suffektkonsul (46). Er war Bruder von… …   Deutsch Wikipedia

  • Servius sulpicius camerinus cornutus (consul en -461) — Pour les articles homonymes, voir Sulpicius Camerinus. Servius Sulpicius Camerinus Cornutus est un homme politique romain du Ve siècle av. J. C., fils de Quintus Sulpicius Camerinus Cornutus (consul en 490 av. J. C.) et père de Quintus… …   Wikipédia en Français

  • Quintus Sulpicius Camerinus Cornutus (Consul En -490) — Pour les articles homonymes, voir Sulpicius Camerinus. Quintus Sulpicius Camerinus Cornutus est un homme politique romain du Ve siècle av. J. C., fils de Servius Sulpicius Camerinus Cornutus (consul en 500 av. J. C.) et père de Servius… …   Wikipédia en Français

  • Quintus sulpicius camerinus cornutus (consul en -490) — Pour les articles homonymes, voir Sulpicius Camerinus. Quintus Sulpicius Camerinus Cornutus est un homme politique romain du Ve siècle av. J. C., fils de Servius Sulpicius Camerinus Cornutus (consul en 500 av. J. C.) et père de Servius… …   Wikipédia en Français

  • Servius Sulpicius Camerinus Cornutus (consul en -461) — Pour les articles homonymes, voir Sulpicius Camerinus. Servius Sulpicius Camerinus Cornutus est un homme politique romain du Ve siècle av. J.‑C., fils de Quintus Sulpicius Camerinus Cornutus (consul en 490 av. J. C.) et père de Quintus… …   Wikipédia en Français

  • Quintus Sulpicius Camerinus Cornutus (consul en -490) — Pour les articles homonymes, voir Sulpicius Camerinus. Quintus Sulpicius Camerinus Cornutus est un homme politique romain du Ve siècle av. J.‑C., fils de Servius Sulpicius Camerinus Cornutus (consul en 500 av. J. C.) et père de Servius… …   Wikipédia en Français

  • Servius Sulpicius Camerinus Cornutus (consul en -500) — Pour les articles homonymes, voir Sulpicius Camerinus. Servius Sulpicius Camerinus Cornutus est un des premiers consuls de la République romaine, en 500 av. J. C., et le premier de sa gens des Sulpicii à atteindre le consulat. Il est le père de… …   Wikipédia en Français

  • Quintus Sulpicius Camerinus Cornutus — Sulpicius Camerinus  Cette page d’homonymie répertorie les différentes personnes de la Rome antique partageant un même nom. Article détaillé : Sulpicii. Les Sulpicii Camerini sont des patriciens romains membres d une branche de la gens… …   Wikipédia en Français

  • Servius Sulpicius Camerinus Cornutus — Sulpicius Camerinus  Cette page d’homonymie répertorie les différentes personnes de la Rome antique partageant un même nom. Article détaillé : Sulpicii. Les Sulpicii Camerini sont des patriciens romains membres d une branche de la gens… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»