-
1 Appulus
Appulus, s. Apūlia.
-
2 Appulus
Appulus, s. Apulia. -
3 Appulus
I.A province in Lower Italy, at the north of Calabria, and east of Samnium, on both sides of the Aufidus, which divides it into Daunia and Peucetia, now Puglia, Hor. S. 1, 5, 77; id. C. 3, 4, 10; id. Epod. 3, 16; Mart. 14, 155; cf. Mann. Ital. 2, 3.—Hence,II.Derivv.A.Appūlĭcus ( Āpūl-), a, um, adj., Appulian:B.mare Apulicum,
i.e. the Adriatic Sea, Hor. C. 3, 24, 4 (K. and H., publicum).— -
4 Appulia
I.A province in Lower Italy, at the north of Calabria, and east of Samnium, on both sides of the Aufidus, which divides it into Daunia and Peucetia, now Puglia, Hor. S. 1, 5, 77; id. C. 3, 4, 10; id. Epod. 3, 16; Mart. 14, 155; cf. Mann. Ital. 2, 3.—Hence,II.Derivv.A.Appūlĭcus ( Āpūl-), a, um, adj., Appulian:B.mare Apulicum,
i.e. the Adriatic Sea, Hor. C. 3, 24, 4 (K. and H., publicum).— -
5 Appulicus
I.A province in Lower Italy, at the north of Calabria, and east of Samnium, on both sides of the Aufidus, which divides it into Daunia and Peucetia, now Puglia, Hor. S. 1, 5, 77; id. C. 3, 4, 10; id. Epod. 3, 16; Mart. 14, 155; cf. Mann. Ital. 2, 3.—Hence,II.Derivv.A.Appūlĭcus ( Āpūl-), a, um, adj., Appulian:B.mare Apulicum,
i.e. the Adriatic Sea, Hor. C. 3, 24, 4 (K. and H., publicum).— -
6 Apulicus
I.A province in Lower Italy, at the north of Calabria, and east of Samnium, on both sides of the Aufidus, which divides it into Daunia and Peucetia, now Puglia, Hor. S. 1, 5, 77; id. C. 3, 4, 10; id. Epod. 3, 16; Mart. 14, 155; cf. Mann. Ital. 2, 3.—Hence,II.Derivv.A.Appūlĭcus ( Āpūl-), a, um, adj., Appulian:B.mare Apulicum,
i.e. the Adriatic Sea, Hor. C. 3, 24, 4 (K. and H., publicum).— -
7 Apulus
I.A province in Lower Italy, at the north of Calabria, and east of Samnium, on both sides of the Aufidus, which divides it into Daunia and Peucetia, now Puglia, Hor. S. 1, 5, 77; id. C. 3, 4, 10; id. Epod. 3, 16; Mart. 14, 155; cf. Mann. Ital. 2, 3.—Hence,II.Derivv.A.Appūlĭcus ( Āpūl-), a, um, adj., Appulian:B.mare Apulicum,
i.e. the Adriatic Sea, Hor. C. 3, 24, 4 (K. and H., publicum).— -
8 Horreum
1.horrĕum, i, n. [cf.: farreum, farina], a storehouse; esp. for preserving grain, a barn, granary, magazine (syn.:2.sirus, granarium, cumera): illi Capuam cellam atque horreum Campani agri esse voluerunt,
Cic. Agr. 2, 33, 89:si proprio condidit horreo, Quicquid de Libycis verritur areis,
Hor. C. 1, 1, 9; Cic. Verr. 2, 3, 8, § 20; Caes. B. C. 3, 42, 4:illius immensae ruperunt horrea messes,
Verg. G. 1, 49; cf. Tib. 2, 5, 84:si, quicquid arat impiger Appulus, Occultare meis dicerer horreis,
Hor. C. 3, 16, 27.—For other things:parcis deripere horreo amphoram?
Hor. C. 3, 28, 7; Dig. 18, 1, 76:argentum, quod in domo, vel intra horreum usibus ejus fuit,
ib. 34, 2, 33; 10, 4, 5; Col. 12, 52, 3.—In fig.: nunc argumentum vobis demensum dabo, non modio neque tri modio, verum ipso horreo, Plaut. Men. prol. [p. 865] 15.— Poet., of a beehive, Verg. G. 4, 250; of ant-burrows, Ov. Tr. 5, 6, 39. -
9 horreum
1.horrĕum, i, n. [cf.: farreum, farina], a storehouse; esp. for preserving grain, a barn, granary, magazine (syn.:2.sirus, granarium, cumera): illi Capuam cellam atque horreum Campani agri esse voluerunt,
Cic. Agr. 2, 33, 89:si proprio condidit horreo, Quicquid de Libycis verritur areis,
Hor. C. 1, 1, 9; Cic. Verr. 2, 3, 8, § 20; Caes. B. C. 3, 42, 4:illius immensae ruperunt horrea messes,
Verg. G. 1, 49; cf. Tib. 2, 5, 84:si, quicquid arat impiger Appulus, Occultare meis dicerer horreis,
Hor. C. 3, 16, 27.—For other things:parcis deripere horreo amphoram?
Hor. C. 3, 28, 7; Dig. 18, 1, 76:argentum, quod in domo, vel intra horreum usibus ejus fuit,
ib. 34, 2, 33; 10, 4, 5; Col. 12, 52, 3.—In fig.: nunc argumentum vobis demensum dabo, non modio neque tri modio, verum ipso horreo, Plaut. Men. prol. [p. 865] 15.— Poet., of a beehive, Verg. G. 4, 250; of ant-burrows, Ov. Tr. 5, 6, 39. -
10 impiger
impĭger ( inp-), gra, grum, adj. [2. inpiger], not indolent, diligent, active, quick, unwearied, indefatigable, energetic (class.; cf.:laboriosus, navus, industrius): se praebebat patientem atque impigrum,
Cic. Verr. 2, 5, 10, § 27:in scribendo,
id. Fam. 2, 1, 1:vir ad labores belli,
id. Font. 15, 33: ceciditque in strage suorum, Impiger ad letum, Luc. 4, 798:impiger manu,
Tac. A. 3, 20:mercator,
Hor. Ep. 1, 1, 45:Appulus,
id. C. 3, 16, 26:Hercules,
id. ib. 4, 8, 30:impiger, iracundus, inexorabilis, acer,
id. A. P. 121:equus,
Lucr. 5, 883; Hor. C. 4, 3, 4:Jugurtha ut erat impigro atque acri ingenio,
Sall. J. 7, 4:impigrae mentis experientia,
Lucr. 5, 1452: impigrae linguae, ignavi animi, Sall. Or. Licin. ad Pleb. med.:militia,
Liv. 3, 5, 15.— With a partitive gen.:impiger fluminum Rhodanus,
i. e. the swiftest, Flor. 3, 2, 4.— With a respective gen.:Quirinus impiger militiae,
Tac. A. 3, 48.—With inf.:impiger hostium vexare turmas,
Hor. C. 4, 14, 22; Claud. in Ruf. 1, 240. — Adv.: impĭgrē, actively, quickly, readily:ut de nocte multa impigreque exsurrexi,
Plaut. Rud. 4, 2, 10; cf. id. ib. 19:Marius impigre prudenterque suorum et hostium res pariter attendere,
Sall. J. 88, 2:impigre se movere,
Liv. 1, 10, 3:consulem impigre milites secuti sunt,
id. 2, 47, 2:impigre promissum auxilium,
id. 3, 8, 4.— Comp. and sup. in the adj. and adv. seem not to occur. -
11 inpiger
impĭger ( inp-), gra, grum, adj. [2. inpiger], not indolent, diligent, active, quick, unwearied, indefatigable, energetic (class.; cf.:laboriosus, navus, industrius): se praebebat patientem atque impigrum,
Cic. Verr. 2, 5, 10, § 27:in scribendo,
id. Fam. 2, 1, 1:vir ad labores belli,
id. Font. 15, 33: ceciditque in strage suorum, Impiger ad letum, Luc. 4, 798:impiger manu,
Tac. A. 3, 20:mercator,
Hor. Ep. 1, 1, 45:Appulus,
id. C. 3, 16, 26:Hercules,
id. ib. 4, 8, 30:impiger, iracundus, inexorabilis, acer,
id. A. P. 121:equus,
Lucr. 5, 883; Hor. C. 4, 3, 4:Jugurtha ut erat impigro atque acri ingenio,
Sall. J. 7, 4:impigrae mentis experientia,
Lucr. 5, 1452: impigrae linguae, ignavi animi, Sall. Or. Licin. ad Pleb. med.:militia,
Liv. 3, 5, 15.— With a partitive gen.:impiger fluminum Rhodanus,
i. e. the swiftest, Flor. 3, 2, 4.— With a respective gen.:Quirinus impiger militiae,
Tac. A. 3, 48.—With inf.:impiger hostium vexare turmas,
Hor. C. 4, 14, 22; Claud. in Ruf. 1, 240. — Adv.: impĭgrē, actively, quickly, readily:ut de nocte multa impigreque exsurrexi,
Plaut. Rud. 4, 2, 10; cf. id. ib. 19:Marius impigre prudenterque suorum et hostium res pariter attendere,
Sall. J. 88, 2:impigre se movere,
Liv. 1, 10, 3:consulem impigre milites secuti sunt,
id. 2, 47, 2:impigre promissum auxilium,
id. 3, 8, 4.— Comp. and sup. in the adj. and adv. seem not to occur.
См. также в других словарях:
Thraco-Illyrian — v · d … Wikipedia
Classification of Thracian — The linguistic classification of the ancient Thracian language has long been a matter of contention and uncertainty, and there are widely varying hypotheses regarding its position among other Paleo Balkan languages.[1] [2] It is not contested,… … Wikipedia
ARPI — urbs Apuliae, quae Servio in l. 7. Aen. primo Argos Hippium, post Argyripa, deinde Arpi dicta; a Diomede condita, cum post captam Troiam, uxoris conspiratione, regnô pulsus esset. Quondam inter Italicarum maximas, in planitie sita est, non procul … Hofmann J. Lexicon universale
GARGANUS — mons Apuliae Dauniae, vix 80. mill. in circuitu habens, cum late sumitur, i. e. cum illa patte Apuliae Daun. quae in Hadr. mare excurrit, praecelsus valde, et ascensu difficillimo, latere quo mare spectat, prom. habet, spatio 300. stadiorum… … Hofmann J. Lexicon universale
LUCANI — pop. Italiae a Samnitibus oriundi, alii habent a Brutiis, Duce Luco, hoc profecti, secundum mare extensi, Silato fluv. a Picentinis, Lao a Brutiisdirempti. Plin. l. 3. c. 5. Dionys. v. 362. Ε῎νθα δὲ Λευκανοὶ καὶ Βρέντιοι ἄνδρες ἔασι, Τοςςάτιον… … Hofmann J. Lexicon universale
VENUSIA — Ptolem. oppid. Apulorum Dauniorum, non procul a finibus Lucaniae, Episcopalis sub Archiepiscopo Acherontino. Venosa nunc, urbs Basilicatae ad radices Apennini, parva, cum titulo Principatus gentis Ludovisiae, 12. mill. pass. ab Acherontia in… … Hofmann J. Lexicon universale