-
1 Apicianus
1.ăpīcĭus, a, um, adj. [apis], sought by bees, liked by bees; hence, sweet, dainty, = apianus, q. v.:2.uvae,
Cato, R. R. 24, 1; Varr. R. R. 1, 58; Plin. 14, 4, 5, § 46; Macr. S. 2, 16.—Hence, ăpīcĭum, i, n., sc. vinum, Cato, R. R. 6, 5; 7, 1; Varr. R. R. 1, 25.Ăpīcĭus, ii, m.I.A.. A notorious epicure under Augustus and Tiberius, Plin. 10, 48, 68, § 133; cf. Tac. A. 4, 1.—Hence,B.The title of a Latin book on cookery, yet extant, in ten books, whose author is unknown, v. Bähr, Lit. Gesch. p. 521; Teuffel, Rom. Lit. § 278, 4.—II.Deriv.: Ăpīcĭ-ānus, a, um, adj., of or pertaining to Apicius:coctura,
Plin. 19, 8, 41, § 143:patina,
Apic. 4, 2:condimenta,
Tert. Anim. 33. -
2 Apicius
Apīcius, ī, m., ein röm. Beiname, unter dem bes. bekannt: M. Gabius Apicius, der berühmteste Feinschmecker u. Kochkünstler der Römer unter Tiberius, Sen. ad Helv. 10, 2 sq. Plin. 9, 66. Tac. ann. 4, 1. – dah. Titel eines Buches über die Kochkunst, das noch erhalten, dessen Verfasser aber unbekannt ist. – Dav.: 1) Apīciānus, a, um, zu Apicius gehörig, apicianisch, coctura, Plin.: patina, Apic.: condimenta, Tert. – 2) Apīcius, a, um, zu Apicius gehörig, apicisch, des Apcius, a) = von einem Apicius vor od. zu der Zeit des M. Porcius Kato benannt, uva, Cato u.a.: u. subst. Apīcium, ī, n. (sc. vinum), »apicischer Wein«, Cato u. Varr. – b) des oben gen. M. Gabius Apicius, epulones, Sidon. ep. 4, 7.
-
3 apicius
[st1]1 [-] ăpīcĭus, a, um [apis]: apprécié des abeilles, doux, sucré. [st1]2 [-] Ăpīcĭus, ĭi, m.: Apicius. - [abcl][b]a - gastronome romain, qui nous a laissé ses recettes. - [abcl]b - autres du même nom.[/b] Apicius était un gourmet fameux du temps d'Auguste et de Tibère, dont le nom était devenu proverbial, d'autant plus qu'il y eut d'autres du même nom. Après avoir perdu une grande fortune, il s'empoisonna pour ne pas mourir de faim, bien qu'il lui restât largement de quoi vivre. - multa videmus quæ miser et frugi non fecit Apicius, Juv. 4, 22: nous voyons aujourd’hui bien des choses que ne se permettait pas le pauvre, le frugal Apicius (adjectifs ironiques). - Ăpīcĭānus, a, um: d'Apicius. - voir hors site Apicius. -
4 Apicius
Apīcius, ī, m., ein röm. Beiname, unter dem bes. bekannt: M. Gabius Apicius, der berühmteste Feinschmecker u. Kochkünstler der Römer unter Tiberius, Sen. ad Helv. 10, 2 sq. Plin. 9, 66. Tac. ann. 4, 1. – dah. Titel eines Buches über die Kochkunst, das noch erhalten, dessen Verfasser aber unbekannt ist. – Dav.: 1) Apīciānus, a, um, zu Apicius gehörig, apicianisch, coctura, Plin.: patina, Apic.: condimenta, Tert. – 2) Apīcius, a, um, zu Apicius gehörig, apicisch, des Apcius, a) = von einem Apicius vor od. zu der Zeit des M. Porcius Kato benannt, uva, Cato u.a.: u. subst. Apīcium, ī, n. (sc. vinum), »apicischer Wein«, Cato u. Varr. – b) des oben gen. M. Gabius Apicius, epulones, Sidon. ep. 4, 7.
См. также в других словарях:
Apician — A*pi cian, a. [L. Apicianus.] Belonging to Apicius, a notorious Roman epicure; hence applied to whatever is peculiarly refined or dainty and expensive in cookery. H. Rogers. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
apician — əˈpishən adjective Usage: usually capitalized Etymology: Latin apicianus, from Marcus Gavius Apicius fl A.D. 14 37 Roman epicure + Latin anus an : befitting Apicius; specifically : epicurean … Useful english dictionary