-
1 Antiensis
Antiēnsis, e [ Antium ] -
2 Antiensis
Antiēnsis, s. Antium.
-
3 Antiensis
Antiēnsis, s. Antium.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Antiensis
-
4 Antiensis
Antiensis, v. Antium. -
5 Antium
Antium, ī, n. (Ἄντιον, Ἄνθιον), uralte Stadt in Latium auf einer sich weit ins Meer erstreckenden felsigen Landspitze, j. Torre od. Porto d' Anzio, Lieblingsaufenthalt reicher Römer, dah. mit herrlichen Palästen u. Tempeln (wie dem der beiden Fortunae mit einem Orakel, des Äskulap, des Herkules u.a.) geschmückt, Mela 2, 4, 19 (2. § 71). Cic. ad Att. 2, 8, 2. Hor. carm. 1, 35, 1. Tac. ann. 14, 4. – Dav.: a) Antiānus, a, um, zu A. gehörig, antianisch, Hercules, zu Antium verehrt, Cic. fr. b. Non. 284, 1. – subst., Antiānum, ī, n., das antianische Gebiet, das Gebiet von Antium, in Antiano, Plin. 3, 81. – b) Antiās, ātis, zu od. aus Antium, antiatisch, plebs, Liv.: Fortunae, Inscr.: Q. Valerius Antias, s. Valerius. – Plur. subst., Antiātēs, ium, m., die Einw. von Ant., die Antiaten, Liv. – c) Antiātīnus, a, um, zu Antium, antiatinisch, Fortunae, Suet. Cal. 57, 3 (s. oben). – d) Antiēnsis, e, zu Antium, antiensisch, templum (Aesculapii), Val. Max. 1, 8, 2.
-
6 Antium
Antium, ī, n. (Ἄντιον, Ἄνθιον), uralte Stadt in Latium auf einer sich weit ins Meer erstreckenden felsigen Landspitze, j. Torre od. Porto d' Anzio, Lieblingsaufenthalt reicher Römer, dah. mit herrlichen Palästen u. Tempeln (wie dem der beiden Fortunae mit einem Orakel, des Äskulap, des Herkules u.a.) geschmückt, Mela 2, 4, 19 (2. § 71). Cic. ad Att. 2, 8, 2. Hor. carm. 1, 35, 1. Tac. ann. 14, 4. – Dav.: a) Antiānus, a, um, zu A. gehörig, antianisch, Hercules, zu Antium verehrt, Cic. fr. b. Non. 284, 1. – subst., Antiānum, ī, n., das antianische Gebiet, das Gebiet von Antium, in Antiano, Plin. 3, 81. – b) Antiās, ātis, zu od. aus Antium, antiatisch, plebs, Liv.: Fortunae, Inscr.: Q. Valerius Antias, s. Valerius. – Plur. subst., Antiātēs, ium, m., die Einw. von Ant., die Antiaten, Liv. – c) Antiātīnus, a, um, zu Antium, antiatinisch, Fortunae, Suet. Cal. 57, 3 (s. oben). – d) Antiēnsis, e, zu Antium, antiensisch, templum (Aesculapii), Val. Max. 1, 8, 2. -
7 Antiates
Antĭum, ii, n., = Antion.I.An ancient town in Latium distinguished for the temple of Fortune (Hor. C. 1, 35, 1), not far from the sea-coast, now Porto d'Anzio, the birthplace of Nero, Plin. 3, 5, 9, § 27; Inscr. Orell. 1738; cf. Mann. Ital. 1, 618; Müll. Roms Campagn. 2, 271 sq.—Hence,II.Derivv.A.Antĭānus, a, um, adj., Antian: Hercules Antianus, honored at Antium, Cic. Fragm. ap. Non. p. 284, 1.—B.Antĭas, ātis, adj., of or belonging to Antium, Antian, Liv. 8, 14; so id. 6, 9; 8, 12 al.—So, Valerius Antias, a historian before Livy, Gell. 1, 7, 10; cf. Bähr, Lit. Gesch. 260; Teuffel, Rom. Lit. § 142, 3.—Hence, Antĭātes, um, m., the inhabitants of Antium:C. D.naves Antiatum,
Liv. 8, 14 fin. —Antĭensis, e, adj., the same:templum,
Val. Max. 1, 8, n. 2. -
8 Antium
Antĭum, ii, n., = Antion.I.An ancient town in Latium distinguished for the temple of Fortune (Hor. C. 1, 35, 1), not far from the sea-coast, now Porto d'Anzio, the birthplace of Nero, Plin. 3, 5, 9, § 27; Inscr. Orell. 1738; cf. Mann. Ital. 1, 618; Müll. Roms Campagn. 2, 271 sq.—Hence,II.Derivv.A.Antĭānus, a, um, adj., Antian: Hercules Antianus, honored at Antium, Cic. Fragm. ap. Non. p. 284, 1.—B.Antĭas, ātis, adj., of or belonging to Antium, Antian, Liv. 8, 14; so id. 6, 9; 8, 12 al.—So, Valerius Antias, a historian before Livy, Gell. 1, 7, 10; cf. Bähr, Lit. Gesch. 260; Teuffel, Rom. Lit. § 142, 3.—Hence, Antĭātes, um, m., the inhabitants of Antium:C. D.naves Antiatum,
Liv. 8, 14 fin. —Antĭensis, e, adj., the same:templum,
Val. Max. 1, 8, n. 2.
См. также в других словарях:
güemul — ► sustantivo masculino Argentina, Chile ZOOLOGÍA Mamífero cérvido, de formas robustas, cola muy corta, pelaje corto y áspero de color pardo, con la parte inferior de la cola blanca. (Hippocamelus bisulcus.) TAMBIÉN huemul * * * güemul (Arg.,… … Enciclopedia Universal