-
1 Allifanus
-
2 Allīfānus
-
3 Allifanus
Allīfae ( Alīphae, Allīphae), ārum, also Alīfa, ae, f., = Alliphai, a town of Samnium, in a pleasant valley, near the left bank of the Vulturnus, early colonized by the Romans, now Alife:Tria oppida in potestatem venerunt, Allifae, Callifae, Rubrium,
Liv. 8, 25; 9, 42; 9, 38; 22, 18; cf. Mann. Ital. 1, 789.—Hence, Allīfānus ( Alīph-), a, um, adj., of or pertaining to [p. 94] Allifœ:ager Allifanus,
Cic. Agr. 2, 25:vinum (in high estimation among the Romans),
Sil. 12, 526.— Allīfāni, ōrum, m. (sc. calices), or Allīfāna, ōrum, n. (sc. pocula), large-sized drinking-cups made there, Hor. S. 2, 8, 39.— Allīfāni, ōrum, the inhabitants of Allifœ, Plin. 3, 5, 9, § 63. -
4 Alifa
Allīfae ( Alīphae, Allīphae), ārum, also Alīfa, ae, f., = Alliphai, a town of Samnium, in a pleasant valley, near the left bank of the Vulturnus, early colonized by the Romans, now Alife:Tria oppida in potestatem venerunt, Allifae, Callifae, Rubrium,
Liv. 8, 25; 9, 42; 9, 38; 22, 18; cf. Mann. Ital. 1, 789.—Hence, Allīfānus ( Alīph-), a, um, adj., of or pertaining to [p. 94] Allifœ:ager Allifanus,
Cic. Agr. 2, 25:vinum (in high estimation among the Romans),
Sil. 12, 526.— Allīfāni, ōrum, m. (sc. calices), or Allīfāna, ōrum, n. (sc. pocula), large-sized drinking-cups made there, Hor. S. 2, 8, 39.— Allīfāni, ōrum, the inhabitants of Allifœ, Plin. 3, 5, 9, § 63. -
5 Allifae
Allīfae ( Alīphae, Allīphae), ārum, also Alīfa, ae, f., = Alliphai, a town of Samnium, in a pleasant valley, near the left bank of the Vulturnus, early colonized by the Romans, now Alife:Tria oppida in potestatem venerunt, Allifae, Callifae, Rubrium,
Liv. 8, 25; 9, 42; 9, 38; 22, 18; cf. Mann. Ital. 1, 789.—Hence, Allīfānus ( Alīph-), a, um, adj., of or pertaining to [p. 94] Allifœ:ager Allifanus,
Cic. Agr. 2, 25:vinum (in high estimation among the Romans),
Sil. 12, 526.— Allīfāni, ōrum, m. (sc. calices), or Allīfāna, ōrum, n. (sc. pocula), large-sized drinking-cups made there, Hor. S. 2, 8, 39.— Allīfāni, ōrum, the inhabitants of Allifœ, Plin. 3, 5, 9, § 63. -
6 Allifana
Allīfae ( Alīphae, Allīphae), ārum, also Alīfa, ae, f., = Alliphai, a town of Samnium, in a pleasant valley, near the left bank of the Vulturnus, early colonized by the Romans, now Alife:Tria oppida in potestatem venerunt, Allifae, Callifae, Rubrium,
Liv. 8, 25; 9, 42; 9, 38; 22, 18; cf. Mann. Ital. 1, 789.—Hence, Allīfānus ( Alīph-), a, um, adj., of or pertaining to [p. 94] Allifœ:ager Allifanus,
Cic. Agr. 2, 25:vinum (in high estimation among the Romans),
Sil. 12, 526.— Allīfāni, ōrum, m. (sc. calices), or Allīfāna, ōrum, n. (sc. pocula), large-sized drinking-cups made there, Hor. S. 2, 8, 39.— Allīfāni, ōrum, the inhabitants of Allifœ, Plin. 3, 5, 9, § 63. -
7 Allifani
Allīfae ( Alīphae, Allīphae), ārum, also Alīfa, ae, f., = Alliphai, a town of Samnium, in a pleasant valley, near the left bank of the Vulturnus, early colonized by the Romans, now Alife:Tria oppida in potestatem venerunt, Allifae, Callifae, Rubrium,
Liv. 8, 25; 9, 42; 9, 38; 22, 18; cf. Mann. Ital. 1, 789.—Hence, Allīfānus ( Alīph-), a, um, adj., of or pertaining to [p. 94] Allifœ:ager Allifanus,
Cic. Agr. 2, 25:vinum (in high estimation among the Romans),
Sil. 12, 526.— Allīfāni, ōrum, m. (sc. calices), or Allīfāna, ōrum, n. (sc. pocula), large-sized drinking-cups made there, Hor. S. 2, 8, 39.— Allīfāni, ōrum, the inhabitants of Allifœ, Plin. 3, 5, 9, § 63. -
8 Aliphae
-
9 Allifae
Allīfae, ārum, f., in alten Zeiten schon bedeutende Stadt der Samniter am linken Ufer des Vulturnus unweit seines Einflusses in den Sabatus, j. Alife in der Terra di Lavoro, Liv. 8, 25. Sil. 8, 535. – Dav. Allīfānus, a, um, aus Allifä, allifanisch, ager, Cic.: tractus, Cic. – Subst., a) Allīfāni, ōrum, m., die Einw. von Allifä, die Allifaner, Plin. 3, 63. – b) Allīfāna, ōrum, n. (sc., pocula), zu Allifä gefertigte irdene Trinkgeschirre von ziemlicher Größe, allifanische Becher = Maßkrüge, Humpen. Hor. sat. 2, 8, 39.
-
10 regio
regio, ōnis, f. (rego), I) die Richtung nach irgendeiner Seite hin, Linie, Reihe, 1) im allg.: hāc regione, in dieser Richtung (Gegend), Plaut.: notā excedo regione viarum, Verg.: ingens spatium rectae regionis est, in gerader R., der Länge nach, Curt.: oppidi murus rectā regione, si nullus anfractus intercederet, MCC passus aberat, Caes.: non rectā regione iter instituit, sed ad laevam flexit, Liv.: Hercynia silva rectā fluminis Danubii regione pertinet ad fines Dacorum, in gerader Richtung mit der D., der D. parallel, Caes.: portae regione platearum patentes, die gegen die Straßen der Stadt hin offenen Tore (des Lagers), Liv.: regione occidentis, westwärts, Liv. – ubi iam primos superare regionem castrorum animum adverterunt, Linie, Caes. – si qui tantulum de recta regione deflexerit, nur ein Haar breit von der geraden Richtung, vom rechten Wege (der Pflicht) abgewichen ist, Cic. Verr. 5, 176: haec eadem est nostrae rationis regio et via, dieselbe Richtung u. denselben Weg schlage ich bei unserem Verfahren ein, Cic. Verr. 5, 181. – 2) insbes., e regione, adv., a) in gerader Richtung, gerade, alterum e regione movetur, alterum declinat, Cic.: e regione loci cadere, Lucr. – b) von der entgegengesetzten Seite, gerade gegenüber, α) m. Genet.: e regione solis, Cic.: e regione oppidi, Caes. – β) m. Dat.: esse e regione nobis e contraria parte terrae, Cic. – γ) absol.: acie e regione instructā, Nep. – bildl., im Gegenteil, dagegen, Hieron. epist. 57, 11; adv. Iovin. 2, 7. – II) übtr.: A) die dem Blicke gegenüberliegende begrenzte Linie, Gesichtslinie, Grenzlinie, Grenze, 1) im allg., die Grenzlinie, Grenze, a) eig., selten im Sing., wie Cic. Balb. 64. – gew. im Plur., cuius res gestae atque virtutes isdem, quibus solis cursus, regionibus ac terminis continentur, Cic.: res eae orbis terrae regionibus definiuntur, Cic. – b) bildl.: quibus regionibus vitae spatium circumscriptum est, Cic.: sese regionibus officii continet, Cic. – 2) insbes.: a) als t. t. der Augurspr., die am Himmel gedachte Gesichtslinie, per lituum regionum facta descriptio, Cic.: regionibus ratis, Cic. – b) die Himmels- od. Weltgegend, r. aquilonia, australis, Cic.: r. vespertina, Hor. sat. 1, 4, 30. Vitr. 4, 5, 1. – c) die geographische Lage, eam esse naturam et regionem provinciae tuae, ut etc., Cic. ep. 1, 7, 6. – B) die Gegend, das Gebiet, 1) im allg.: a) eig.: locus in regione pestilenti saluber, Cic.: subter mediam fere regionem, Cic.: regiones inhabitabiles, Cic.: qui innumerabiles mundos infinitasque regiones, quarum nulla esset ora, nulla extremitas, mente peragravisset, Cic. – b) bildl., das Gebiet, der Bereich, das Reich, dum in regionem astutiarum mearum te adduco, ut etc., Plaut.: bene dicere non habet definitam aliquam regionem, cuius terminis saepta teneatur, Cic. – 2) insbes.: a) der Landstrich, die Landschaft, der Bezirk, das Gebiet, in eiusmodi regione atque provincia, quae mari cincta esset, Cic.: in quattuor regiones dividi Macedoniam, Liv.: Sida, quae extrema regio est provinciae meae, Lentul. in Cic. ep.: principes regionum atque pagorum inter suos ius dicunt, Caes. – die Bewohner miteinbegreifend, tractus ille celeberrimus, Venafranus, Allifanus, tota denique nostra illa aspera et montuosa et felix et fautrix suorum regio, Cic. Planc. 22: quae regio si fida Samnitibus fuisset, Liv. 9, 13, 8. – b) ein Teil der Stadt Rom oder der Ländereien um Rom, Viertel, Bezirk, Kreis (unter Servius Tullius 4 der Stadt und 26 des röm. Gebietes, unter Augustus 14 der Stadt), Lael. Fel. b. Gell. 15, 27, 4. Plin. 3, 66. Suet. Aug. 30, 1. Tac. ann. 15, 40.
-
11 Allīfae (Alīphae
Allīfae (Alīphae, Allīphae), ārum, et Alīfa, ae, f. Allifes (ville du Samnium). - [gr]gr. Ἄλλιϕαι. - Allīfānus, a, um: d'Allifes. - Allifana, ōrum, n. (s.-ent. pocula): coupes d'Allifes. - Allifani, ōrum, m.: les habitants d'Allifes. - Allifani (s.-ent. calices): coupes d'Allifes. -
12 Allifae
Allīfae, ārum, f., in alten Zeiten schon bedeutende Stadt der Samniter am linken Ufer des Vulturnus unweit seines Einflusses in den Sabatus, j. Alife in der Terra di Lavoro, Liv. 8, 25. Sil. 8, 535. – Dav. Allīfānus, a, um, aus Allifä, allifanisch, ager, Cic.: tractus, Cic. – Subst., a) Allīfāni, ōrum, m., die Einw. von Allifä, die Allifaner, Plin. 3, 63. – b) Allīfāna, ōrum, n. (sc., pocula), zu Allifä gefertigte irdene Trinkgeschirre von ziemlicher Größe, allifanische Becher = Maßkrüge, Humpen. Hor. sat. 2, 8, 39. -
13 regio
regio, ōnis, f. (rego), I) die Richtung nach irgendeiner Seite hin, Linie, Reihe, 1) im allg.: hāc regione, in dieser Richtung (Gegend), Plaut.: notā excedo regione viarum, Verg.: ingens spatium rectae regionis est, in gerader R., der Länge nach, Curt.: oppidi murus rectā regione, si nullus anfractus intercederet, MCC passus aberat, Caes.: non rectā regione iter instituit, sed ad laevam flexit, Liv.: Hercynia silva rectā fluminis Danubii regione pertinet ad fines Dacorum, in gerader Richtung mit der D., der D. parallel, Caes.: portae regione platearum patentes, die gegen die Straßen der Stadt hin offenen Tore (des Lagers), Liv.: regione occidentis, westwärts, Liv. – ubi iam primos superare regionem castrorum animum adverterunt, Linie, Caes. – si qui tantulum de recta regione deflexerit, nur ein Haar breit von der geraden Richtung, vom rechten Wege (der Pflicht) abgewichen ist, Cic. Verr. 5, 176: haec eadem est nostrae rationis regio et via, dieselbe Richtung u. denselben Weg schlage ich bei unserem Verfahren ein, Cic. Verr. 5, 181. – 2) insbes., e regione, adv., a) in gerader Richtung, gerade, alterum e regione movetur, alterum declinat, Cic.: e regione loci cadere, Lucr. – b) von der entgegengesetzten Seite, gerade gegenüber, α) m. Genet.: e regione solis, Cic.: e regione oppidi, Caes. – β) m. Dat.: esse e regione nobis e contraria parte ter-————rae, Cic. – γ) absol.: acie e regione instructā, Nep. – bildl., im Gegenteil, dagegen, Hieron. epist. 57, 11; adv. Iovin. 2, 7. – II) übtr.: A) die dem Blicke gegenüberliegende begrenzte Linie, Gesichtslinie, Grenzlinie, Grenze, 1) im allg., die Grenzlinie, Grenze, a) eig., selten im Sing., wie Cic. Balb. 64. – gew. im Plur., cuius res gestae atque virtutes isdem, quibus solis cursus, regionibus ac terminis continentur, Cic.: res eae orbis terrae regionibus definiuntur, Cic. – b) bildl.: quibus regionibus vitae spatium circumscriptum est, Cic.: sese regionibus officii continet, Cic. – 2) insbes.: a) als t. t. der Augurspr., die am Himmel gedachte Gesichtslinie, per lituum regionum facta descriptio, Cic.: regionibus ratis, Cic. – b) die Himmels- od. Weltgegend, r. aquilonia, australis, Cic.: r. vespertina, Hor. sat. 1, 4, 30. Vitr. 4, 5, 1. – c) die geographische Lage, eam esse naturam et regionem provinciae tuae, ut etc., Cic. ep. 1, 7, 6. – B) die Gegend, das Gebiet, 1) im allg.: a) eig.: locus in regione pestilenti saluber, Cic.: subter mediam fere regionem, Cic.: regiones inhabitabiles, Cic.: qui innumerabiles mundos infinitasque regiones, quarum nulla esset ora, nulla extremitas, mente peragravisset, Cic. – b) bildl., das Gebiet, der Bereich, das Reich, dum in regionem astutiarum mearum te adduco, ut etc., Plaut.: bene dicere non habet definitam aliquam regionem, cuius terminis saepta teneatur, Cic. – 2)————insbes.: a) der Landstrich, die Landschaft, der Bezirk, das Gebiet, in eiusmodi regione atque provincia, quae mari cincta esset, Cic.: in quattuor regiones dividi Macedoniam, Liv.: Sida, quae extrema regio est provinciae meae, Lentul. in Cic. ep.: principes regionum atque pagorum inter suos ius dicunt, Caes. – die Bewohner miteinbegreifend, tractus ille celeberrimus, Venafranus, Allifanus, tota denique nostra illa aspera et montuosa et felix et fautrix suorum regio, Cic. Planc. 22: quae regio si fida Samnitibus fuisset, Liv. 9, 13, 8. – b) ein Teil der Stadt Rom oder der Ländereien um Rom, Viertel, Bezirk, Kreis (unter Servius Tullius 4 der Stadt und 26 des röm. Gebietes, unter Augustus 14 der Stadt), Lael. Fel. b. Gell. 15, 27, 4. Plin. 3, 66. Suet. Aug. 30, 1. Tac. ann. 15, 40.
См. также в других словарях:
ALLIFAE vel ALIFA et ALIPHA — ALLIFAE, vel ALIFA, et ALIPHA Italiae iuxta Aeserniam, prope Vulturniripam, oppid. in provinc. Terrae laboris, in planitie, adradices Apennini, vulgo Alifi. Sil. l. 8. Illic Parthenope ac Pano non pervia Nola, Allifae, et Clanio contemptae semper … Hofmann J. Lexicon universale