Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Agrippinensis

  • 1 Agrippinensis

    Agrippīnēnsis, e adj. к Agrippina
    Colonia A. T, город в области убиев, колонизованный в 50 г. н. э. по приказанию Агриппины (см. Agrippina 3.), нынеКёльн

    Латинско-русский словарь > Agrippinensis

  • 2 agrippinensis

    житель городского поселения, наз. Colonia Agrippina на Рейне (1. 8 § 2 D. 50, 15).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > agrippinensis

  • 3 Agrippinensis colonia

    Agrippinensis colonia, f. la Cologne, la colonie d'Agrippine (sur le Rhin).    - Agrippinenses, ium, m.: les habitants d'Agrippina, les Agrippiniens.    - Agrippinensis, e: d'Agrippina.

    Dictionarium latinogallicum > Agrippinensis colonia

  • 4 Agrippinenses

    Латинско-русский словарь > Agrippinenses

  • 5 ara

    I āra, ae f.
    1) возвышение; pl. скалы, утёсы ( saxa vocant Itali aras V)
    3)
    а) алтарь, жертвенник ( Jovis Pl)
    aras ponere V (condere L; consecrare C, Nep) — сооружать (ставить, воздвигать) жертвенники
    б) перен. священные блага, семейные святыни, тж. домашние очаги ( pro aris atque focis certare Sl или dimicare L)
    4) (ввиду неприкосновенности жертвенника и тех, которые укрывались за ним) убежище, прибежище, защита (legum, sociorum C)
    5) А. «Жертвенник» (созвездие южн. полушария) C, O
    II Āra, ae и Ārae, ārum f.
    2) Arae Philaenorum Sl, Mela etc. = Philaeni

    Латинско-русский словарь > ara

  • 6 Colonia Agrippina

    Латинско-русский словарь > Colonia Agrippina

  • 7 Agrippina

    Agrippīna, ae, f., weiblicher Name in der Familie Agrippa, unter dem bekannt sind: I) Tochter des M. Vipsanius Agrippa: a) von der Pomponia (s. Agrippa no. I, B), Gemahlin des Tiberius, Suet. Tib. 7, 2. – b) von der Julia, die sittsame u. treue Gemahlin des Germanikus, Mutter des Kaligula, nach ihres Gatten Tode nach der Insel Pantadaria verbannt (30 n. Chr.), wo sie den Hungertod starb (33 n. Chr.), Tac. ann. 1, 33. Suet. Cal. 7. – II) Enkelin des M. Vips. Agrippa, Tochter des Germanikus u. der Agrippina (no. I, b), Gemahlin des Cn. Domitius Ahenobarbus, dann des Krispus Passienus, zuletzt ihres Oheims, des Kaisers Klaudius, aus der ersten Ehe Mutter des L. Domitius, des nachmaligen Kaisers Nero, von ihrer edlen Mutter gew. als »jüngere« Agrippina unterschieden, eine der schrecklichsten Frauengestalten der Geschichte, auf Geheiß des eigenen Sohnes, der ihre Rachepläne fürchtete, ermordet (60 n. Chr.), Suet. Claud. 26 sqq.; Ner. 6 sqq. Tac. ann. 4, 75; 12, 64 sqq.; 13, 1 sqq.; 14, 1 sqq. – Auf ihre Anregung wurde die Hauptstadt der Ubier (oppidum Ubiorum), ihr Geburtsort, im J. 50 n. Chr. kolonisiert (s. Tac. ann. 13, 27), u. dah. Colōnia Agrippīnēnsis (Tac. hist. 1, 57; 4, 56 u. 63. Suet. Vit. 10, 3) od. Colōnia Claudia Augusta Agrippīnēnsium (Inscr.) od. geradezu bl. Agrippīna (Aur. Vict. Caes. 33, 12. Amm. 15, 8, 19) gen., Hauptstadt Niedergermaniens, j. »Köln« am Rhein; deren Einw. Agrippīnēnsēs, ium, m., die Agrippinenser, Tac. hist. 1, 57 u.ö.

    lateinisch-deutsches > Agrippina

  • 8 colonia

    colōnia, ae, f. (colonus), I) die Länderei, die ein colonus zu bearbeiten hat, das Vorwerk, die Meierei, das Bauerngut, Pachtgut, die Pachtung, Col. 11, 1, 23. Paul. dig. 19, 2, 24. § 4: villae vel aliae coloniae, Ulp. dig. 43, 8, 2. § 23: aut villa aut colonia vicini pauperis, Ps. Augustin. serm. app. 75, 2. – II) ein angebauter u. neu bevölkerter Ort, die Ansiedelung, Pflanzstadt, der Pflanzort, die Tochterstadt, Niederlassung, Kolonie, A) eig.: constituere coloniam, Cic.: condere, ponere colonias, Vell.: colonos deducere in colonias, Cic.: dah. führen viele Städte den Namen Colonia, wie Colonia Agrippinensis, s. Agrippina a. E.: Colonia Aurelia, das heut. Nassenfels. – scherzh. Pseudolum facere ut det nomen ad Molas (Genet.) coloniam, daß er sich als Kolonist bei der Mühlengöttin einschreiben lassen muß (= daß er zur Strafe in die Mühle geschickt wird), Plaut. Pseud. 1100: ut inportem in coloniam (scherzh. = Wohnung) hunc meo auspicio conmeatum, Plaut. Epid. 343: post hoc quod habeo ut conmutet coloniam (scherzh. = Aufenthalt), Plaut. aul. 576. – B) meton., die Kolonie = die Ansiedler, Kolonisten, Pflanzer, coloniam mittere in locum, Cic.: coloniam deducere, Cic. – / arch. Genet. coloniai, Corp. inscr. Lat. 1, 1246 u. Dat. u. Abl. Plur. colonieis, Lex Iul. (Corp. inscr. Lat. 12, 592) 83. 142. 158. Auf Münzen auch quolonia, s. Hübner im Hermes 8, 238.

    lateinisch-deutsches > colonia

  • 9 Agrippina

    Agrippīna, ae, f., weiblicher Name in der Familie Agrippa, unter dem bekannt sind: I) Tochter des M. Vipsanius Agrippa: a) von der Pomponia (s. Agrippa no. I, B), Gemahlin des Tiberius, Suet. Tib. 7, 2. – b) von der Julia, die sittsame u. treue Gemahlin des Germanikus, Mutter des Kaligula, nach ihres Gatten Tode nach der Insel Pantadaria verbannt (30 n. Chr.), wo sie den Hungertod starb (33 n. Chr.), Tac. ann. 1, 33. Suet. Cal. 7. – II) Enkelin des M. Vips. Agrippa, Tochter des Germanikus u. der Agrippina (no. I, b), Gemahlin des Cn. Domitius Ahenobarbus, dann des Krispus Passienus, zuletzt ihres Oheims, des Kaisers Klaudius, aus der ersten Ehe Mutter des L. Domitius, des nachmaligen Kaisers Nero, von ihrer edlen Mutter gew. als »jüngere« Agrippina unterschieden, eine der schrecklichsten Frauengestalten der Geschichte, auf Geheiß des eigenen Sohnes, der ihre Rachepläne fürchtete, ermordet (60 n. Chr.), Suet. Claud. 26 sqq.; Ner. 6 sqq. Tac. ann. 4, 75; 12, 64 sqq.; 13, 1 sqq.; 14, 1 sqq. – Auf ihre Anregung wurde die Hauptstadt der Ubier (oppidum Ubiorum), ihr Geburtsort, im J. 50 n. Chr. kolonisiert (s. Tac. ann. 13, 27), u. dah. Colōnia Agrippīnēnsis (Tac. hist. 1, 57; 4, 56 u. 63. Suet. Vit. 10, 3) od. Colōnia Claudia Augusta Agrippīnēnsium (Inscr.) od. geradezu bl. Agrippīna (Aur. Vict.
    ————
    Caes. 33, 12. Amm. 15, 8, 19) gen., Hauptstadt Niedergermaniens, j. »Köln« am Rhein; deren Einw. Agrippīnēnsēs, ium, m., die Agrippinenser, Tac. hist. 1, 57 u.ö.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Agrippina

  • 10 colonia

    colōnia, ae, f. (colonus), I) die Länderei, die ein colonus zu bearbeiten hat, das Vorwerk, die Meierei, das Bauerngut, Pachtgut, die Pachtung, Col. 11, 1, 23. Paul. dig. 19, 2, 24. § 4: villae vel aliae coloniae, Ulp. dig. 43, 8, 2. § 23: aut villa aut colonia vicini pauperis, Ps. Augustin. serm. app. 75, 2. – II) ein angebauter u. neu bevölkerter Ort, die Ansiedelung, Pflanzstadt, der Pflanzort, die Tochterstadt, Niederlassung, Kolonie, A) eig.: constituere coloniam, Cic.: condere, ponere colonias, Vell.: colonos deducere in colonias, Cic.: dah. führen viele Städte den Namen Colonia, wie Colonia Agrippinensis, s. Agrippina a. E.: Colonia Aurelia, das heut. Nassenfels. – scherzh. Pseudolum facere ut det nomen ad Molas (Genet.) coloniam, daß er sich als Kolonist bei der Mühlengöttin einschreiben lassen muß (= daß er zur Strafe in die Mühle geschickt wird), Plaut. Pseud. 1100: ut inportem in coloniam (scherzh. = Wohnung) hunc meo auspicio conmeatum, Plaut. Epid. 343: post hoc quod habeo ut conmutet coloniam (scherzh. = Aufenthalt), Plaut. aul. 576. – B) meton., die Kolonie = die Ansiedler, Kolonisten, Pflanzer, coloniam mittere in locum, Cic.: coloniam deducere, Cic. – arch. Genet. coloniai, Corp. inscr. Lat. 1, 1246 u. Dat. u. Abl. Plur. colonieis, Lex Iul. (Corp. inscr. Lat. 12, 592) 83. 142. 158. Auf Münzen auch quolo-
    ————
    nia, s. Hübner im Hermes 8, 238.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > colonia

  • 11 agrippina

    см. Agrippinensis

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > agrippina

  • 12 Colonia Agrippina

    «Колония Агриппина»
    римский лагерь, основанный в 1 в. до н. э. на месте селения германского племени убиев; в 50 г. г. н. э. получил статус римской колонии «Colonia Agrippinensis»; от слова «Colonia» впоследствии образовалось название «Кёльн»

    Deutsch-Russisch Wörterbuch der regionalen Studien > Colonia Agrippina

  • 13 Limes römisch-germanischer

    ист.
    лимес римско-германский, мощные оборонительные сооружения по Рейну и верхнему течению Дуная, построены ко 2 в. н.э. римскими императорами с целью защиты римских владений от нападения германских племён. Состояли из рва и земляного вала, а также военных лагерей-поселений, ставших основой для развития городов и давших им названия (Кёльн – Colonia Agrippinensis, Бонн – Castra Bonnensia, Трир – Augusta Trevirorum) Köln, Bonn, Trier

    Германия. Лингвострановедческий словарь > Limes römisch-germanischer

  • 14 Agrippina

    Agrippīna, ae, f., the name of several Roman women.
    I.
    The wife of the emperor Tiberius, granddaughter of Atticus, Suet. Tib. 7.—
    II.
    A daughter of Vipsanius Agrippa and Julia, granddaughter of Augustus, wife of Germanicus, and mother of the emperor Caligula, Tac. A. 2, 54.—
    III.
    Daughter of the preced. and Germanicus, wife of Cn. Domitius Aënobarbus, and mother of the emperor Nero, Tac. A. 4, 75. From her a colony planted on the Rhine received the name Colonia Agrippina, Tac. A. 12, 27, or Agrippinensis, id. H. 1, 57; 4, 55 (now Cologne); and its inhabitants were called Agrippinenses, id. G. 28.

    Lewis & Short latin dictionary > Agrippina

  • 15 Colonia

    1.
    cŏlōnĭa, ae, f. [colonus].
    I.
    (Acc. to colonus, I.) A possession in land, a landed estate, a farm, Col. 11, 1, 23; Dig. 19, 2, 24, § 4; 33, 7, 20.—
    B.
    An abode, dwelling in gen. (cf. 1. colo, I. B.), Plaut. Aul. 3, 6, 40; and humorously: molarum, for a mill, id. Ps. 4, 6, 38.—Far more freq.,
    II.
    (Acc. to colonus, II.) A colony, colonial town, settlement:

    colonia dicta est a colendo: est autem pars civium aut sociorum, missa ubi rem publicam habeant ex consensu suae civitatis aut publico ejus populi unde profecti sunt consilio. Hae autem coloniae sunt. quae ex consensu publico, non ex secessione sunt conditae,

    Serv. ad Verg. A. 1, 12:

    in coloniam aliquos emittere,

    Varr. R. R. 3, 16, 29:

    in colonias mittere,

    Liv. 4, 49, 14:

    coloniam collocare idoneis in locis,

    Cic. Agr. 2, 27, 73:

    condere,

    Vell. 1, 15, 1.—Also freq.,
    B.
    Meton. for the persons sent for the establishment of such a town, a colony, colonists, planters; hence:

    coloniam deducere aliquo,

    Cic. Rep. 2, 4, 9:

    veteranorum,

    id. Phil. 2, 39, 100; 2, 40, 102; id. Agr. 1, 5, 16; 2, 27, 73; 2, 34, 92; id. Brut. 20, 79; Liv. 9, 28, 7; 9, 46, 3; 10, 1, 1; 39, 55, 5 ( bis) and 9; Vell. 1, 14; Suet. Tib. 4; id. Ner. 9 al.:

    mittere in Aeoliam, Ioniam, etc.,

    Cic. Div. 1, 1, 3:

    Antium,

    Liv. 8, 14, 8; cf. on the Roman colonies, their laws and regulations, Nieb. Röm. Gesch. 2, p. 49 sq.; Madv. Opusc. Ac. p. 208 sq.; and Dict. of Antiq. —
    C.
    Transf., of colonies of bees, Varr. R. R. 3, 16, 9 and 29.
    2.
    Cŏlōnĭa, ae, f., a name given to several colonial or provincial cities, but always, in the class. lang., with a more definite appellation; as Colonia Agrippina or Agrippinensis, the present Cologne.

    Lewis & Short latin dictionary > Colonia

  • 16 colonia

    1.
    cŏlōnĭa, ae, f. [colonus].
    I.
    (Acc. to colonus, I.) A possession in land, a landed estate, a farm, Col. 11, 1, 23; Dig. 19, 2, 24, § 4; 33, 7, 20.—
    B.
    An abode, dwelling in gen. (cf. 1. colo, I. B.), Plaut. Aul. 3, 6, 40; and humorously: molarum, for a mill, id. Ps. 4, 6, 38.—Far more freq.,
    II.
    (Acc. to colonus, II.) A colony, colonial town, settlement:

    colonia dicta est a colendo: est autem pars civium aut sociorum, missa ubi rem publicam habeant ex consensu suae civitatis aut publico ejus populi unde profecti sunt consilio. Hae autem coloniae sunt. quae ex consensu publico, non ex secessione sunt conditae,

    Serv. ad Verg. A. 1, 12:

    in coloniam aliquos emittere,

    Varr. R. R. 3, 16, 29:

    in colonias mittere,

    Liv. 4, 49, 14:

    coloniam collocare idoneis in locis,

    Cic. Agr. 2, 27, 73:

    condere,

    Vell. 1, 15, 1.—Also freq.,
    B.
    Meton. for the persons sent for the establishment of such a town, a colony, colonists, planters; hence:

    coloniam deducere aliquo,

    Cic. Rep. 2, 4, 9:

    veteranorum,

    id. Phil. 2, 39, 100; 2, 40, 102; id. Agr. 1, 5, 16; 2, 27, 73; 2, 34, 92; id. Brut. 20, 79; Liv. 9, 28, 7; 9, 46, 3; 10, 1, 1; 39, 55, 5 ( bis) and 9; Vell. 1, 14; Suet. Tib. 4; id. Ner. 9 al.:

    mittere in Aeoliam, Ioniam, etc.,

    Cic. Div. 1, 1, 3:

    Antium,

    Liv. 8, 14, 8; cf. on the Roman colonies, their laws and regulations, Nieb. Röm. Gesch. 2, p. 49 sq.; Madv. Opusc. Ac. p. 208 sq.; and Dict. of Antiq. —
    C.
    Transf., of colonies of bees, Varr. R. R. 3, 16, 9 and 29.
    2.
    Cŏlōnĭa, ae, f., a name given to several colonial or provincial cities, but always, in the class. lang., with a more definite appellation; as Colonia Agrippina or Agrippinensis, the present Cologne.

    Lewis & Short latin dictionary > colonia

См. также в других словарях:

  • Via Agrippinensis — Chaussée romaine de Bavay à Cologne Via Agrippinensis . de Bavay à Cologne Longueur : 283 km La chaussée de Bavay à Cologne est une voie romaine reliant Bavay, capitale des …   Wikipédia en Français

  • Via Agrippinensis — Kopie einer Jupitergigantensäule auf einer Verkehrsinsel auf der L 136. Die Originalfragmente wurden 1970 beim Tagebau Hambach gefunden …   Deutsch Wikipedia

  • AGRIPP — Agrippinensis …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • AGRIPPINEVETERLEG — Agrippinensis veteranus legionis …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • Chaussée de Bavay à Cologne — Chaussée romaine de Bavay à Cologne Via Agrippinensis . de Bavay à Cologne Longueur : 283 km La chaussée de Bavay à Cologne est une voie romaine reliant Bavay, capitale des …   Wikipédia en Français

  • Zieverich — Chaussée romaine de Bavay à Cologne Via Agrippinensis . de Bavay à Cologne Longueur : 283 km La chaussée de Bavay à Cologne est une voie romaine reliant Bavay, capitale des …   Wikipédia en Français

  • Chaussée romaine de Bavay à Cologne — 50° 56′ 16″ N 6° 38′ 04″ E / 50.9377, 6.63453 …   Wikipédia en Français

  • Germania Inferior — was a Roman province located on the left bank of the Rhine, in today s southern and western Netherlands, parts of Flanders, and Nordrhein Westfalen left of the Rhine. The principal settlements of the province were Castra Vetera and Colonia Ulpia… …   Wikipedia

  • RGM — Das Römisch Germanische Museum Köln am Roncalliplatz Das Braunsfelder Diatretglas im RGM Das Römisch Germanische Museum der Stadt Köln (RGM) ist das Amt für Archäologische Bodendenkmalpflege des …   Deutsch Wikipedia

  • Römisch-Germanisches-Museum — Das Römisch Germanische Museum Köln am Roncalliplatz Das Braunsfelder Diatretglas im RGM Das Römisch Germanische Museum der Stadt Köln (RGM) ist das Amt für Archäologische Bodendenkmalpflege des …   Deutsch Wikipedia

  • Römisch-Germanisches Museum — Das Römisch Germanische Museum Köln am Roncalliplatz Das Römisch Germanische Museum der Stadt Köln (RGM) ist das Amt für Archäologische Bodendenkmalpflege des Kölner Stadtgebietes und Archäologisches Museum und damit das Archiv des materiellen… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»