Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

Aetna

  • 1 Aetna

    Aetna, ae, f. (Αἴτνη; dah. auch die griech. Form Aetnē, ēs, f., zB. Ov. met. 13, 877, M2, s. Burm. Ov. met. 2, 220. Weber Lucan. 5, 99), I) der feuerspeiende Berg Ätna auf Sizilien, noch j. Etna, Lucr. 6, 639. Sen. ep. 79, 4. Plin. 2, 236. – nach dem Mythus die Bergmasse, die Jupiter auf den Giganten Typhóeus (od. Typhon) od. Enceladus (s. Ov. met. 3, 303. Verg. Aen. 3, 578) warf; dah. sprichw., onus Aetnā gravius, von einer schweren Last, Cic. de sen. 4. – oder nach andern im Innern die Werkstätte Vulkans u. seiner Zyklopen, die hier Jupiters Blitze schmieden, s. Cic. de div. 2, 43. Verg. georg. 1, 472, dazu Voß p. 191 sqq. – In seinen Krater stürzte sich der Philosoph Empedokles, Hor. de art. poët. 465. – Plur. appell. = feuerspeiende Berge, Aetnae omnes, Lucil. sat. 3, 14. – Dav. Aetnaeus, a, um (Αἰτναιος), zum Ätna gehörig, ätnäisch, des Ätna, ignes, Cic.: favillae, Amm.: als Beiname Vulkans, deus, Val. Flacc.: u. der Zyklopen, fratres, Verg.: pastor, der Zyklop Polyphem, Ov.: flumen, Ov. – Plur. subst., Aetnaeī, ōrum, m., die Anwohner des Ätna, Iustin. 22, 1, 11. – dah. meton. ( pars pro toto) = sizilisch, tellus, Sizilien, Ov.: triumphi, Sil. – II) Stadt am Fuße des Berges Ätna, früher Innesa, j. Nicolosi, Cic. Verr. 3, 105. – Dav. Aetnēnsis, e, zur Stadt Ätna gehörig, ätnensisch, ager, Cic.: Plur. subst., Aetnēnsēs, ium, m., die Einwohner der Stadt Ätna, die Ätnenser, Cic. u. Plin. – / Über die gedehnte Form Aetina bei Plaut. mil. 1060 (1065) R. vgl. G. Löwe Coniect. Plaut. p. 215 sq. (auch über die Schreibung Aethna).

    lateinisch-deutsches > Aetna

  • 2 Aetna

    Aetna, ae, f. (Αἴτνη; dah. auch die griech. Form Aetnē, ēs, f., zB. Ov. met. 13, 877, M2, s. Burm. Ov. met. 2, 220. Weber Lucan. 5, 99), I) der feuerspeiende Berg Ätna auf Sizilien, noch j. Etna, Lucr. 6, 639. Sen. ep. 79, 4. Plin. 2, 236. – nach dem Mythus die Bergmasse, die Jupiter auf den Giganten Typhуeus (od. Typhon) od. Enceladus (s. Ov. met. 3, 303. Verg. Aen. 3, 578) warf; dah. sprichw., onus Aetnā gravius, von einer schweren Last, Cic. de sen. 4. – oder nach andern im Innern die Werkstätte Vulkans u. seiner Zyklopen, die hier Jupiters Blitze schmieden, s. Cic. de div. 2, 43. Verg. georg. 1, 472, dazu Voß p. 191 sqq. – In seinen Krater stürzte sich der Philosoph Empedokles, Hor. de art. poët. 465. – Plur. appell. = feuerspeiende Berge, Aetnae omnes, Lucil. sat. 3, 14. – Dav. Aetnaeus, a, um (Αἰτναιος), zum Ätna gehörig, ätnäisch, des Ätna, ignes, Cic.: favillae, Amm.: als Beiname Vulkans, deus, Val. Flacc.: u. der Zyklopen, fratres, Verg.: pastor, der Zyklop Polyphem, Ov.: flumen, Ov. – Plur. subst., Aetnaeī, ōrum, m., die Anwohner des Ätna, Iustin. 22, 1, 11. – dah. meton. ( pars pro toto) = sizilisch, tellus, Sizilien, Ov.: triumphi, Sil. – II) Stadt am Fuße des Berges Ätna, früher Innesa, j. Nicolosi, Cic. Verr. 3, 105. – Dav. Aetnēnsis, e, zur Stadt Ätna gehörig, ätnensisch, ager, Cic.: Plur. subst.,
    ————
    Aetnēnsēs, ium, m., die Einwohner der Stadt Ätna, die Ätnenser, Cic. u. Plin. – Über die gedehnte Form Aetina bei Plaut. mil. 1060 (1065) R. vgl. G. Löwe Coniect. Plaut. p. 215 sq. (auch über die Schreibung Aethna).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Aetna

  • 3 Aetna

    Aetna, ae (in Gr. form Aetnē, ēs, in good MSS. of Ov.), f., = Aitnê [aithô, to burn].
    I.
    The celebrated volcano of Sicily, now Mongibello or Ætna, in the interior of which, acc. to fable, was the forge of Vulcan, where the Cyclopes forged thunderbolts for Jupiter, and under which the latter buried the monster Typhōeus.—Form Aetna, Cic. Div. 2, 19; Ov. F. 4, 596; id. Tr. 5, 275.—Form Aetne, Ov. F. 4, 491 Riese.—
    II.
    A nymph in Sicily, acc. to Serv. ad Verg. A. 9, 584.—
    III.
    A town at the foot of Mt. Ætna, Cic. Verr. 2, 3, 23; 2, 3, 44.

    Lewis & Short latin dictionary > Aetna

  • 4 Aetna

    Aetna, ae (Aetnē, ēs), f. (acc. -am, - an, -en) Etna. [st2]1 [-] volcan de Sicile. [st2]2 [-] Serv. nymphe de Sicile.    - [gr]gr. Αἴτνα (Αἴτνη).    - Telemus Siculam delatus ad Aetnen, Ov. M. 13: Télémus, porté (par les flots) en Sicile, au pied de l'Etna.    - Aetnaeus, a, um: de l'Etna.    - [gr]gr. Αἰτναῖος.    - Aetnaei, ōrum, m.: les Etnéens (qui habitent au pied de l'Etna).

    Dictionarium latinogallicum > Aetna

  • 5 Aetna

    ae и Aetnē, ēs f.
    1) вулкан в вост. Сицилии Lcr, Sen, PM

    Латинско-русский словарь > Aetna

  • 6 Aetna

    , ae f
      Этна, вулкан в восточной Сицилии

    Dictionary Latin-Russian new > Aetna

  • 7 Aetne

    Aetna, ae (in Gr. form Aetnē, ēs, in good MSS. of Ov.), f., = Aitnê [aithô, to burn].
    I.
    The celebrated volcano of Sicily, now Mongibello or Ætna, in the interior of which, acc. to fable, was the forge of Vulcan, where the Cyclopes forged thunderbolts for Jupiter, and under which the latter buried the monster Typhōeus.—Form Aetna, Cic. Div. 2, 19; Ov. F. 4, 596; id. Tr. 5, 275.—Form Aetne, Ov. F. 4, 491 Riese.—
    II.
    A nymph in Sicily, acc. to Serv. ad Verg. A. 9, 584.—
    III.
    A town at the foot of Mt. Ætna, Cic. Verr. 2, 3, 23; 2, 3, 44.

    Lewis & Short latin dictionary > Aetne

  • 8 fornax

    [st1]1 [-] fornax, ācis, f.: four, fourneau.    - fornax aeraria, Plin.: forge.    - fornax calcaria, Cato.: four à chaux, chaufour.    - fornax balinei, Dig. 19, 2, 58: fourneau de bain.    - ruptis fornacibus Aetna, Virg. G. 1.472: l'Etna, qui a rompu ses fournaises. [st1]2 [-] Fornax, ācis, f.: Fornax (déesse protectrice des fours où se fait le pain).
    * * *
    [st1]1 [-] fornax, ācis, f.: four, fourneau.    - fornax aeraria, Plin.: forge.    - fornax calcaria, Cato.: four à chaux, chaufour.    - fornax balinei, Dig. 19, 2, 58: fourneau de bain.    - ruptis fornacibus Aetna, Virg. G. 1.472: l'Etna, qui a rompu ses fournaises. [st1]2 [-] Fornax, ācis, f.: Fornax (déesse protectrice des fours où se fait le pain).
    * * *
        Fornax, huius fornacis, pen. prod. f. g. Plin. Une fournaise.

    Dictionarium latinogallicum > fornax

  • 9 fertilis

    fertĭlis, e, adj. [fero, I. B. 3.].
    I.
    Fruitful, fertile (class.; syn.: ferax, fecundus, uber).
    A.
    Lit.
    (α).
    Absol.:

    ager, quamvis fertilis, sine cultura fructuosus esse non potest,

    Cic. Tusc. 2, 5, 13:

    Asia tam opima est ac fertilis. ut, etc.,

    id. de Imp. Pomp. 6, 14:

    agri opimi et fertiles,

    id. Agr. 2, 19, 51; cf.:

    agri uberrimi maximeque fertiles,

    id. Div. 1, 42, 94:

    agri lati et fertiles,

    id. Verr. 2, 3, 51, § 120; id. N. D. 2, 53:

    ager fertilis et praeda onustus,

    Sall. J. 87, 1; Ov. F. 5, 12, 23:

    terra,

    Liv. 45, 30, 4:

    Africa,

    Hor. C. 3, 16, 31:

    Tibur,

    id. ib. 4, 3, 10:

    oliveta,

    id. ib. 2, 15, 8:

    Bacchus (i. e. vinum),

    id. ib. 2, 6, 19:

    herba,

    Ov. F. 3, 240:

    annus,

    Prop. 4 (5), 8, 14:

    cornu nutricis (i. e. Copiae),

    Ov. F. 5, 127.— Poet.:

    serpens, i. e. the Hydra,

    continually producing new heads, Ov. H. 9, 95.— Comp.:

    uberius solum fertilioremve segetem,

    Quint. 12, 10, 25.—

    Prov.: fertilior seges est alienis semper in agris,

    Ov. A. A. 1, 349.— Sup.:

    quae fertilissima sunt Germaniae loca circum Hercyniam silvam,

    Caes. B. G. 6, 24, 2:

    regio agri,

    id. ib. 7, 13 fin.:

    ager,

    Liv. 29, 25, 12:

    quaestus,

    Plin. H. N. 14 praef. § 5.—
    (β).
    With gen.:

    proferre possum multos fertiles agros alios aliorum fructuum,

    fertile, some in one kind of produce, some in another, Cic. N. D. 2, 52, 131; cf.:

    ager frugum fertilis,

    Sall. J. 17, 5:

    fertilis hominum frugumque Gallia,

    Liv. 5, 34, 2:

    tellus frugum pecorisque,

    Hor. C. S. 29:

    mare testae,

    id. S. 2, 4, 31:

    insulae pabuli tantum,

    Plin. 6, 22, 24, § 86:

    arenae vitri,

    id. 5, 19, 17, § 75.— Comp.:

    incolae (Taprobanes) auri margaritarumque grandium fertiliores quam Indi,

    richer in, Plin. 6, 22, 24, § 81.—
    (γ).
    With abl.:

    ager a litore arboribus fertilis, intus frugibus tantum,

    Plin. 5, 5, 5, § 33:

    flumen auro,

    id. 6, 23, 26, § 98.—
    (δ).
    With ad:

    tractus fertilis ad omnia,

    Plin. 2, 78, 80, § 190.—
    (ε).
    With a and abl.:

    Aetna a sacro numquam non fertilis igni,

    Lucil. Aetna, 556.—
    B.
    Trop., fertile, productive ( poet. and in post-Aug. prose):

    fertile pectus habes,

    Ov. Pont. 4, 2, 11:

    Bacche, soles Phoebo fertilis esse tuo,

    Prop. 4 (5), 6, 76:

    tanto priscorum cura fertilior fuit,

    Plin. H. N. 14 praef. § 3.—
    II.
    That makes fruitful or fertile, fertilizing ( poet. and in post-Aug. prose): dea (i. e. Ceres), Ov. M. 5, 642:

    Nilus,

    Tib. 1, 7, 22; [p. 741] Val. Fl. 7, 608:

    majores fertilissimum in agro oculum domini esse dixerunt,

    Plin. 18, 6, 8, § 43.—Hence, * adv.: fertĭlĭter, fruitfully, abundantly:

    derelicta (metalla) fertilius revivescunt,

    Plin. 34, 17, 49, § 164.

    Lewis & Short latin dictionary > fertilis

  • 10 Sicani

    Sĭcāni, ōrum, m., = Sikanoi, a very ancient people of Italy on the Tiber, a portion of whom afterwards migrated to Sicily, Verg. A. 5, 293; 7, 795; 11, 317; Sil. 14, 34. —Hence,
    A.
    Sĭcānus (scanned Sīcănŭs, in analogy with the Greek, Sil. 10, 314; 14, 258:

    Sīcānŭs,

    Aus. Griph. 46), a, um, adj., = Sikanos.
    * 1.
    Of or belonging to the Sicani, Sicanian:

    gentes, i. q. Sicani,

    Verg. A. 8, 328.—More freq.,
    2.
    Poet., Siculian, Sicilian:

    fluctus,

    Verg. E. 10, 4:

    portus,

    id. A. 5, 24:

    fines,

    id. ib. 11, 317:

    montes,

    Ov. H. 15, 57:

    Aetna,

    Hor. Epod. 17, 32:

    pubes,

    Sil. 10, 314:

    gens,

    id. 14, 258:

    medimna,

    Aus. Griph. 46.—
    B.
    Sīcănĭus, a, um, adj., = Sikanios, Sicanian; poet. for Siculian, Sicilian:

    latus,

    Verg. A. 8, 416:

    harena,

    Ov. M. 15, 279:

    fretum,

    Val. Fl. 2, 29:

    urbes,

    Luc. 3, 59:

    populi,

    id. 3, 179:

    apes,

    Mart. 2, 46, 2; 11, 9, 8.—
    2.
    As subst.: Sī-cănĭa, ae, f., = Sikania, the island of Sicily, Ov. M. 5, 464; 5, 495; 13, 724; cf.:

    Sicilia, Sicania, a Thucydide dicta,

    Plin. 3, 8, 14, § 86.—
    * C.
    Sīcănis, ĭdis, adj. f., Sicanian, for Siculian, Sicilian:

    Aetna,

    Ov. Ib. 600.

    Lewis & Short latin dictionary > Sicani

  • 11 Sicania

    Sĭcāni, ōrum, m., = Sikanoi, a very ancient people of Italy on the Tiber, a portion of whom afterwards migrated to Sicily, Verg. A. 5, 293; 7, 795; 11, 317; Sil. 14, 34. —Hence,
    A.
    Sĭcānus (scanned Sīcănŭs, in analogy with the Greek, Sil. 10, 314; 14, 258:

    Sīcānŭs,

    Aus. Griph. 46), a, um, adj., = Sikanos.
    * 1.
    Of or belonging to the Sicani, Sicanian:

    gentes, i. q. Sicani,

    Verg. A. 8, 328.—More freq.,
    2.
    Poet., Siculian, Sicilian:

    fluctus,

    Verg. E. 10, 4:

    portus,

    id. A. 5, 24:

    fines,

    id. ib. 11, 317:

    montes,

    Ov. H. 15, 57:

    Aetna,

    Hor. Epod. 17, 32:

    pubes,

    Sil. 10, 314:

    gens,

    id. 14, 258:

    medimna,

    Aus. Griph. 46.—
    B.
    Sīcănĭus, a, um, adj., = Sikanios, Sicanian; poet. for Siculian, Sicilian:

    latus,

    Verg. A. 8, 416:

    harena,

    Ov. M. 15, 279:

    fretum,

    Val. Fl. 2, 29:

    urbes,

    Luc. 3, 59:

    populi,

    id. 3, 179:

    apes,

    Mart. 2, 46, 2; 11, 9, 8.—
    2.
    As subst.: Sī-cănĭa, ae, f., = Sikania, the island of Sicily, Ov. M. 5, 464; 5, 495; 13, 724; cf.:

    Sicilia, Sicania, a Thucydide dicta,

    Plin. 3, 8, 14, § 86.—
    * C.
    Sīcănis, ĭdis, adj. f., Sicanian, for Siculian, Sicilian:

    Aetna,

    Ov. Ib. 600.

    Lewis & Short latin dictionary > Sicania

  • 12 Sicanis

    Sĭcāni, ōrum, m., = Sikanoi, a very ancient people of Italy on the Tiber, a portion of whom afterwards migrated to Sicily, Verg. A. 5, 293; 7, 795; 11, 317; Sil. 14, 34. —Hence,
    A.
    Sĭcānus (scanned Sīcănŭs, in analogy with the Greek, Sil. 10, 314; 14, 258:

    Sīcānŭs,

    Aus. Griph. 46), a, um, adj., = Sikanos.
    * 1.
    Of or belonging to the Sicani, Sicanian:

    gentes, i. q. Sicani,

    Verg. A. 8, 328.—More freq.,
    2.
    Poet., Siculian, Sicilian:

    fluctus,

    Verg. E. 10, 4:

    portus,

    id. A. 5, 24:

    fines,

    id. ib. 11, 317:

    montes,

    Ov. H. 15, 57:

    Aetna,

    Hor. Epod. 17, 32:

    pubes,

    Sil. 10, 314:

    gens,

    id. 14, 258:

    medimna,

    Aus. Griph. 46.—
    B.
    Sīcănĭus, a, um, adj., = Sikanios, Sicanian; poet. for Siculian, Sicilian:

    latus,

    Verg. A. 8, 416:

    harena,

    Ov. M. 15, 279:

    fretum,

    Val. Fl. 2, 29:

    urbes,

    Luc. 3, 59:

    populi,

    id. 3, 179:

    apes,

    Mart. 2, 46, 2; 11, 9, 8.—
    2.
    As subst.: Sī-cănĭa, ae, f., = Sikania, the island of Sicily, Ov. M. 5, 464; 5, 495; 13, 724; cf.:

    Sicilia, Sicania, a Thucydide dicta,

    Plin. 3, 8, 14, § 86.—
    * C.
    Sīcănis, ĭdis, adj. f., Sicanian, for Siculian, Sicilian:

    Aetna,

    Ov. Ib. 600.

    Lewis & Short latin dictionary > Sicanis

  • 13 Sicanius

    Sĭcāni, ōrum, m., = Sikanoi, a very ancient people of Italy on the Tiber, a portion of whom afterwards migrated to Sicily, Verg. A. 5, 293; 7, 795; 11, 317; Sil. 14, 34. —Hence,
    A.
    Sĭcānus (scanned Sīcănŭs, in analogy with the Greek, Sil. 10, 314; 14, 258:

    Sīcānŭs,

    Aus. Griph. 46), a, um, adj., = Sikanos.
    * 1.
    Of or belonging to the Sicani, Sicanian:

    gentes, i. q. Sicani,

    Verg. A. 8, 328.—More freq.,
    2.
    Poet., Siculian, Sicilian:

    fluctus,

    Verg. E. 10, 4:

    portus,

    id. A. 5, 24:

    fines,

    id. ib. 11, 317:

    montes,

    Ov. H. 15, 57:

    Aetna,

    Hor. Epod. 17, 32:

    pubes,

    Sil. 10, 314:

    gens,

    id. 14, 258:

    medimna,

    Aus. Griph. 46.—
    B.
    Sīcănĭus, a, um, adj., = Sikanios, Sicanian; poet. for Siculian, Sicilian:

    latus,

    Verg. A. 8, 416:

    harena,

    Ov. M. 15, 279:

    fretum,

    Val. Fl. 2, 29:

    urbes,

    Luc. 3, 59:

    populi,

    id. 3, 179:

    apes,

    Mart. 2, 46, 2; 11, 9, 8.—
    2.
    As subst.: Sī-cănĭa, ae, f., = Sikania, the island of Sicily, Ov. M. 5, 464; 5, 495; 13, 724; cf.:

    Sicilia, Sicania, a Thucydide dicta,

    Plin. 3, 8, 14, § 86.—
    * C.
    Sīcănis, ĭdis, adj. f., Sicanian, for Siculian, Sicilian:

    Aetna,

    Ov. Ib. 600.

    Lewis & Short latin dictionary > Sicanius

  • 14 Sicanus

    Sĭcāni, ōrum, m., = Sikanoi, a very ancient people of Italy on the Tiber, a portion of whom afterwards migrated to Sicily, Verg. A. 5, 293; 7, 795; 11, 317; Sil. 14, 34. —Hence,
    A.
    Sĭcānus (scanned Sīcănŭs, in analogy with the Greek, Sil. 10, 314; 14, 258:

    Sīcānŭs,

    Aus. Griph. 46), a, um, adj., = Sikanos.
    * 1.
    Of or belonging to the Sicani, Sicanian:

    gentes, i. q. Sicani,

    Verg. A. 8, 328.—More freq.,
    2.
    Poet., Siculian, Sicilian:

    fluctus,

    Verg. E. 10, 4:

    portus,

    id. A. 5, 24:

    fines,

    id. ib. 11, 317:

    montes,

    Ov. H. 15, 57:

    Aetna,

    Hor. Epod. 17, 32:

    pubes,

    Sil. 10, 314:

    gens,

    id. 14, 258:

    medimna,

    Aus. Griph. 46.—
    B.
    Sīcănĭus, a, um, adj., = Sikanios, Sicanian; poet. for Siculian, Sicilian:

    latus,

    Verg. A. 8, 416:

    harena,

    Ov. M. 15, 279:

    fretum,

    Val. Fl. 2, 29:

    urbes,

    Luc. 3, 59:

    populi,

    id. 3, 179:

    apes,

    Mart. 2, 46, 2; 11, 9, 8.—
    2.
    As subst.: Sī-cănĭa, ae, f., = Sikania, the island of Sicily, Ov. M. 5, 464; 5, 495; 13, 724; cf.:

    Sicilia, Sicania, a Thucydide dicta,

    Plin. 3, 8, 14, § 86.—
    * C.
    Sīcănis, ĭdis, adj. f., Sicanian, for Siculian, Sicilian:

    Aetna,

    Ov. Ib. 600.

    Lewis & Short latin dictionary > Sicanus

  • 15 Aetnaeus

    a, um [ Aetna ]
    Ae. deus VFVulcanus
    Ae. pastor OPolyphemus

    Латинско-русский словарь > Aetnaeus

  • 16 ardens

    1. ārdēns, entis
    part. praes. к ardeo
    2. adj.
    1) горячий (cibus Sen; aqua M); жаркий, знойный, палящий ( sol AG); пылающий ( carbones VM); раскалённый ( lapis L); огнедышащий ( Aetna Lcn); томительный ( sitis PM)
    2) горящий, сверкающий ( oculi V); яркий, блистающий ( color PM)
    3) пылкий (amor L, Q; odium L); жгучий ( dolor Lcr); пламенный ( cor Ctl); страстный, зажигательный, полный огня ( oratio C)

    Латинско-русский словарь > ardens

  • 17 effervo

    ef-fervo, —, —, ere [ ferveo ]
    1) кипеть, клокотать, бурлить, извергаться ( Aetna effervit in agros V)
    3) взвиваться, клубиться

    Латинско-русский словарь > effervo

  • 18 exaestuo

    ex-aestuo, āvī, ātum, āre
    1) волноваться, приходить в волнение, бурлить, бушевать, клокотать (mare exaestuat L; Aetna a fundo exaestuat imo V)
    2) нагреваться, становиться горячим, раскаляться ( torrente calore solis Just)
    3) вскипать, вздыматься, кипя выступать наружу ( bitumen e terrā exaestuat Just)
    4) разгорячаться, вспыхивать ( irā V)
    5) извергать, выбрасывать ( largos aestūs Lcr)

    Латинско-русский словарь > exaestuo

  • 19 exhalo

    ex-hālo, āvī, ātum, āre
    1) выдыхать, испарять (vaporem Lcr; nebulam V); испускать, струить ( odorem Lcr); извергать ( Aetna exhalat flammam O)
    e. animam O, Sen (vitam V) — испустить дух, умереть
    e. crapulam (vinum) C — проспать хмель, протрезвиться
    2) выдыхаться, испаряться ( vestes exhalant St)

    Латинско-русский словарь > exhalo

  • 20 floricomus

    Латинско-русский словарь > floricomus

См. также в других словарях:

  • Aetna — Aetna, Inc. Rechtsform Incorporated ISIN US00817Y1082 Gründung 1820 …   Deutsch Wikipedia

  • Aetna — Inc. Тип Публичная компания …   Википедия

  • Aetna — Aetna, der größte europ. Vulkan, gegen 11000 hoch, am Fuße 15 d. Meilen im Umfange haltend, mit unzähligen kleineren Bergen besetzt, den Folgen von Seitenausbrüchen, hat 3 Regionen: 1. Den Fuß mit Dörfern und Städten und mehr als 100000 E., die… …   Herders Conversations-Lexikon

  • Aetna — AETNA, æ, Gr. Αἴτνη, ης, (⇒ Tab. II.) des Cölus und der Erde Sohn, von welchem der Berg Aetna in Sicilien den Namen hat. Alcimus ap. Schol. ad Theocr Idyll. I. v. 65. Andere machen ihn auch zu einem Sohne des Briareus und Dicans Bruder, Demetr.… …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • Aetna — Aetna. Von den Siciliern Monte Gibello genannt, ist der größte feuerspeiende Berg in Europa. Seine Höhe wird verschieden – auf 10,300 bis 11,550 Fuß angegeben. Er ist von allen Schönheiten eines warmen Himmelsstriches umgeben, Datteln (Palmen),… …   Damen Conversations Lexikon

  • Aetna — [et′nə] Mount alt. sp. of ETNA Mount …   English World dictionary

  • Aetna — Infobox Company company name = Aetna Inc. company company type = Public (NYSE|AET) foundation = 1853 location = Hartford, Connecticut, USA flagicon|USA key people = Ronald A. Williams: Chairman and CEO Mark T. Bertolini: President num employees …   Wikipedia

  • Aetna — Para otros usos de este término, véase Aetna (desambiguación). Para la antigua ciudad siciliana, véase Etna (ciudad). La sede de Aetna Aetna, Inc. (NYSE …   Wikipedia Español

  • AETNA — I. AETNA Caeli et Terrae filia, quam cum compressisset Iuppiter, Palicos Deos peperisse scribunt. Servius in illud Aen. l. 9. v. 585. Pinguis ubi et placabilis ara Palici. II. AETNA mons Siciliae, prius Inesius appellatus, uti tradit… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Aetna — 1. Den Aetna sieht man stets mit weissem Hut und einem Weinfass im Munde. Der Schnee soll auf der Spitze des Aetna nie schmelzen, während an den Abhängen des Berges Wein blüht und reift. 2. Wenn der Aetna speit, nützt ein Flaschenstöpsel nicht… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • AEtna — Ætna Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Ætna peut désigner : Ætna, un géant de la mythologie grecque ; Aetna, une société d assurance américaine ; Aetna Chemical est une… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»