-
1 Aequiculani
Aequīculānī, -culī, -culus, -cus, s. Aequī.
-
2 Aequiculani
Aequīculānī, -culī, -culus, -cus, s. Aequi.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Aequiculani
-
3 Aequi
Aequī (auch Aequīculī, Aequīcolī u. Aequīculānī), ōrum, m. ein altitalisches ackerbauendes, dabei raub- u. kriegslustiges Volk im latinischen Berglande, zwischen den Sabinern u. den Marsern, Hernikern, Volskern u. Latinern, Aequi, Cic. de rep. 2, 36. Liv. 2, 30 sqq.: transire ex Volscis in Aequos, ins Äquerland, Liv. 6, 2, 14. – Aequiculi, Liv. 1, 32, 5. Suet. Vit. 1, 3: Aequicoli, Plin. 3, 108 u. 25, 86: Sing. Aequiculus kollektiv, Verg. Aen. 9, 684. Ov. fast. 3, 93. – Aequiculani, Plin. 3, 106. – Dav.: a) Aequicus, a, um, äquisch, bellum, Liv. 5, 4, 3; 10, 1, 7. – b) Aequīculus, a, um, äquikulisch = äquisch, gens, Verg. Aen. 7, 747: rura, Sil. 8, 369 (371): archaist., rex Aequeicolus, Corp. inscr. Lat. 1. p. 564 (elog. XXXV).
-
4 Aequi
Aequī (auch Aequīculī, Aequīcolī u. Aequīculānī), ōrum, m. ein altitalisches ackerbauendes, dabei raub- u. kriegslustiges Volk im latinischen Berglande, zwischen den Sabinern u. den Marsern, Hernikern, Volskern u. Latinern, Aequi, Cic. de rep. 2, 36. Liv. 2, 30 sqq.: transire ex Volscis in Aequos, ins Äquerland, Liv. 6, 2, 14. – Aequiculi, Liv. 1, 32, 5. Suet. Vit. 1, 3: Aequicoli, Plin. 3, 108 u. 25, 86: Sing. Aequiculus kollektiv, Verg. Aen. 9, 684. Ov. fast. 3, 93. – Aequiculani, Plin. 3, 106. – Dav.: a) Aequicus, a, um, äquisch, bellum, Liv. 5, 4, 3; 10, 1, 7. – b) Aequīculus, a, um, äquikulisch = äquisch, gens, Verg. Aen. 7, 747: rura, Sil. 8, 369 (371): archaist., rex Aequeicolus, Corp. inscr. Lat. 1. p. 564 (elog. XXXV).
См. также в других словарях:
AEQUICULANI — Plinio l. 3. c. 12. dicuntur. Aecani Stephano ac Dion. Halicarnassaec. Vide Cluver. de Ital. Ant. l. 2. c. 16. Hos Q. Cincinnatus, Dictator ab aratro, sub iugum misit: Posthumius Tubertus rebellantes domuit, Fabius 40. urbibus mulctavit, Maximi… … Hofmann J. Lexicon universale
Эквы — (Aequi) в древности горное италийское племя, населявшее долины Толена и Верхнего Аниена и западный берег Фуцинского озера между областями сабинян, латинян, марсов и герников. В V и IV в. до Р. Хр. Э., нередко в союзе с вольсками, вели непрерывные … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Эквы — Область расселения эквов, марсов, герников, латинян, сабинян в центральной Италии Эквы (лат. Aequi) в древ … Википедия