Перевод: с немецкого на все языки

со всех языков на немецкий

Admirator

  • 1 Altertum

    Altertum, vetustas (die lange Dauer, auch die alte Zeit). – antiquitas. antiqua aetas (die altvordere Zeit und das in derselben Dagewesene, dah. auch die Menschen jener Zeit). – aetas vetus (die alte Zeit, Vorzeit, und die Menschen der Vorzeit). – opus antiquum. antiquitatis monumentum (ein Altertum, d. i. ein Werk, Denkmal aus dem A.). – vas antiqui operis od. antiquae (priscae) artis. vas antiquo opere factum (ein Gefäß von altertümlicher Arbeit). – res antiquae. opera antiqua (Denkmäler des Altertums). – res litteraeque veteres (Denkmälern. Schriften aus dem Altertum). – mores litteraeque veteres (Sitten u. Schriften des Altertums). – im A., antiquis temporibus. Altertümler, *nimius antiquorum admirator. altertümlich, antiquus (alt). – priscus (uralt). – obsoletus. exoletus (aus der Mode-, Gewohnheit gekommen). – Altertümlichkeit, antiquitas. – prisca vetustas (aus der uralten Zeit abzuleitendes Alter).

    deutsch-lateinisches > Altertum

  • 2 Anhänger

    Anhänger, sectator assectator (der aufmerksame u. unablässige Nachfolger od. Begleiter = der polit. Anhänger; dann = der Anhänger einer Disziplin, Sekte). – fautor alcis (der jmd. polit. begünstigt). – studiosus alcis od. alcis rei (der. sich für jmd. od. etw. beeifert, ihm eifrig zugetan ist, z. B. dem Christentum, Christianae legis). – defensor partium (Verteidiger einer Partei, z. B. acerrimus). – cultor. admirator (Verehrer, Bewunderer). – ein A. des Adels, s. Adelsfreund. – die Anhänger jmds., auch factio (polit. Partei). – partes (Partei übh., sowohl polit. [z. B. Cinnanae] als eines Philosophen). – turba (der jmdm. anhangende Hause, z. B. Manliana). – secta (die philos. Sekte). – od. umschr.: α) im polit. Sinne: qui sentiunt cum alqo; qui stant cum od. ab alqo; qui faciunt cum alqo; qui alcis partibus favent; qui alci student. – β) in Hinsicht der Lehren: qui sunt ab alqo od. ab alcis disciplina; qui alqm od. alcis sectam sequuntur od. secuti sunt. – Auch haben die Lateiner für »die Anhänger eines bestimmten Mannes« eigene Nomina appellativa, z. B. die Anhänger des Pythagoras, Sokrates, Demokrit, Pythagorei, Socratici, Democritii: die A. des Sulla, Sullani. – meine, deine, seine A., mei, tui, sui. – jmds. A. sein, s. anhangen no. II, b. – Anhängerin, fautrix (Begünstigerin). – cultrix (Verehrerin). – alcis studiosa (die jmdm. zugetan ist).

    deutsch-lateinisches > Anhänger

  • 3 begeistern

    begeistern, I) mit Kraft, Mut, lebhaften Empfindungen erfüllen: excitare. incendere. inflammare (übh. jmds. Gemüt aufregen, entflammen). – totum ad se convertere et rapere (ganz hinreißen). – die Jugend b., excitare ad vigorem iuvenum animos: jmd. so b., daß er etc., alci tantum ardorem inicere, ut etc.: jmd. für die Beredsamkeit b., alci acres ad studia dicendi faces subdere: jmd. für sich b., admirationem sui alci inicere: für jmd. od. etw. begeistert sein, ardere studio alcis od. alcis rei; admiratione alcis od. alcis rei imbutum esse. mirari, admirari alqm od. alqd (Bewunderung, hohes Interesse hegen für etc.): für das Altertum begeistert, antiquitatis admirator. – begeisternd sprechen, orationem ad sensus motusque animorum inflammandos ad movere: der Wein begeistert, vinum ingenium facit. – II) insbes., mit göttlicher Eingebung erfüllen: alcis mentem divino afflatu od. alcis animum divino instinctu concitare. – begeistert werden, divino quodam spiritu inflari; divino instinctu concitari.

    deutsch-lateinisches > begeistern

  • 4 Begeisterung

    Begeisterung, inflammatio animi (Entflammung des Gemüts). – inflatus od. instinctus divinus. instinctus inflatusque od. afflatusque divinus. divina mentis incitatio et permotio. mentis incitatio et motus. inflammatio animi et quidam afflatus quasi furoris (Eingebung eines Gottes, letzteres im höhern Grade). – mens incitata. mens divinior. spiritus divinus. divinus impetus. aestus od. fervor ingenii. ardor animi. ardentis animi impetus. furor divinus oder (im Zshg.) bl. furor (der Zustand höherer Kraft des Gemüts od. Geistes; furor etc. (im höhern Grade). – studium ardens, ardentius (feuriger Eifer, für etwas, alcis rei). – admiratio, für jmd. od. etwas, alcis oder alcis rei (Bewunderung, hohes Interesse an etc.). – die B. der Numidier für Jugurtha, studia Numidarum in Iugurtham accensa. – in B. geraten, divino quodam spiritu inflari; divino instinctu concitari: von B. für etw. erfüllt sein, studio alcis rei incensum esse; admiratione alcis oder alcis rei imbutum esse: von B. für das Altertum erfüllt, antiquitatis admirator. – in B. die Zukunft vorhersehen, furentem futura prospicere: in B. dichten, cae lesti quodam mentis instinctu carmina fundere.

    deutsch-lateinisches > Begeisterung

  • 5 Bewunderer

    Bewunderer, admirator. – jmds. großer B. sein, admiratione celebrare alqm.

    deutsch-lateinisches > Bewunderer

  • 6 Naturfreund

    Naturfreund, naturae admirator cultorque.

    deutsch-lateinisches > Naturfreund

  • 7 Verehrer

    Verehrer, cultor (auch = Anbeter einer Frau; dann bildl., z.B. veritatis). – admirator (Bewunderer). – studiosus alcis oder alcis rei (einer Pers. od. Sache eifrig ergeben, z.B. Largus homo tui studiosus: u. stud. honesti). – ein warmer V. von etwas sein, ardentiore studio amplecti alqd: ein großer V. (eine große Verehrerin) von jmd. sein, alqm mirifice colere; alqm colere et observare diligenter: viele Verehrer haben, a multis coli (von vielen verehrt werden, auch von einer Frau); in magna admiratione esse (hohe Bewunderung genießen). – der V. (Geber) eines Geschenks, auctor doni.

    deutsch-lateinisches > Verehrer

См. также в других словарях:

  • admirator — ADMIRATÓR, OÁRE, admiratori, oare, s.m. şi f. Persoană care admiră pe cineva sau ceva. – Din fr. admirateur, lat. admirator. Trimis de ana zecheru, 12.08.2002. Sursa: DEX 98  ADMIRATÓR s. (înv.) închinător, stimător. (Are mulţi admirator.)… …   Dicționar Român

  • admirator — admìrātor m DEFINICIJA v. admirant ETIMOLOGIJA vidi admirirati …   Hrvatski jezični portal

  • Admirator — Ad|mi|ra|tor der; s, ...oren <aus lat. admirator »Verehrer«> svw. ↑Admirateur …   Das große Fremdwörterbuch

  • admirator — m IV, DB. a, Ms. admiratororze; lm M. admiratororzy, DB. ów przestarz. «ten, kto admiruje kogoś lub coś; wielbiciel» Admirator kobiet, sztuki …   Słownik języka polskiego

  • admiratór — s. m., pl. admiratóri …   Romanian orthography

  • admirator — tora, tritz, amiradou, douiro n. admirateur, trice …   Diccionari Personau e Evolutiu

  • admirator — …   Useful english dictionary

  • admirateur — admirateur, trice [ admiratɶr, tris ] n. • 1537; lat. admirator ♦ Personne qui admire (un être, une œuvre). « Cet admirateur à la fois passionné, lucide, dont nul écrivain ne se passe sans dommage » (F. Mauriac). C est une de vos admiratrices.… …   Encyclopédie Universelle

  • fan — FAN, fani s.m. (livr.) Admirator entuziast, pasionat, al unei vedete, al unei mişcări artistice; simpatizant. – Din engl., fr. fan. Trimis de tavilis, 24.05.2002. Sursa: DEX 98  fan s. m., pl. fani Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar… …   Dicționar Român

  • hispanofil — HISPANOFÍL, Ă, hispanofili, e, s.m. şi f. Admirator a tot ce este de origine spaniolă sau de provenienţă spaniolă. – Din fr. hispanophile. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  hispanofíl s. m., pl. hispanofíli Trimis de siveco, 10.08.2004 …   Dicționar Român

  • admiratrice — ● admirateur, admiratrice nom (latin admirator) Personne qui admire quelqu un, quelque chose. ● admirateur, admiratrice (synonymes) nom (latin admirator) Personne qui admire quelqu un, quelque chose. Synonymes : amateur …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»