-
1 Achilles
-
2 Chiro
Chīro ( nicht Chirōn), ōnis, Akk. ōnem u. ōna, m. (Χείρων), der durch seine Kenntnisse in der Musik, in der Heilkräuterkunde u. Wahrsagekunft ausgezeichnete Zentaur, Sohn des Saturn und der Phillyra (dah. Phillyrides, Verg. georg. 3, 550. Ov. fast. 5, 383), Erzieher mehrerer Heroen (namentl. des Äskulap, Iason u. Achilles), im Zentaurenkampf von Herkules mit einem giftigen, eine unheilbare Wunde machenden Pfeile getroffen, von Jupiter als Gestirn an den Himmel versetzt, Liv. Andr. tr. 35 (Nom. Chiro). Ov. met. 2, 630; 6, 126 (Akk. -ona). Ov. fast. 5, 379 sqq. Plin. 25, 66. Stat. Achill. 1, 106 (Akk. -ona). Hyg. astr. 2, 18 extr. (Akk. -ona): als Musiker, Iuven. 3, 205 (kleine Statue): als Gestirn, Lucan. 9, 536. – Dav.: A) Chīrōnicus, a, um, chironisch, ars, Sidon. ep. 2, 12. – B) Chīrōnēus, a, um (Χειρώνειος), chironëisch, vulnus, unheilbare (s. ob.), Lucil. sat. 29, 86. – C) Chīrōnīus, a, um (Χειρώνειος), nach Chiron benannt, chironisch, ulcus, ein großes atonisches u. kalloses G., Cels. 5, 28. no. 5: vulnus, unheilbare (s. ob.), Ps. Apul. herb. 23, 1 lemm.: subst., Chironia, ae, f., Beiname mehrerer Pflanzen, Plin. – u. Chironion, ī, n. = centaureum, w. s., Plin. 25, 66.
-
3 fraternus
frāternus, a, um (st. fraterinus, v. frater), brüderlich, Bruder-, I) eig.: hereditas, vom Bruder kommende, Cic.: lyra, vom Bruder Merkur erhaltene, Hor.: nex, Brudermord, Hor.: fraternis Iuppiter subdidit undis, Meer, Ov. – II) übtr.: A) brüderlich = verwandtschaftlich, vetterlich, sanguis, Verg.: pectora, Val. Flacc. – subst., fraterna peto, die Waffen des Geschwisterkindes Achill, Ov. met. 13, 31. – B) = innig befreundet, freundschaftlich, amor in nos, Cic.: animi, Hor.: foedus, Hor.
-
4 Geta
Geta u. Getēs, ae, Abl. ā, m. (Γέτης), der Gete, Plur. Getae, ārum, m. (Γέται), die Geten (stammverwandt oder identisch mit den Daci), eine thrazische Völkerschaft, zuerst zwischen dem Hämus u. Isterflusse, später aber durch die mazedon. Könige auf die Nordseite des Flusses gedrängt, Cic. ad Att. 9, 10, 3. Mela 2, 2, 3 (2. § 18). Ov. ex Pont. 2, 1, 67 u. 2, 7, 31. Sen. Phaedr. (Hippol.) 172. Vgl. Voß Verg. georg. 2, 497. p. 442 sq.; 3, 462. p. 648. – Sing. Geta u. Getēs (Γέτης), ae, m., der Gete (meist kollektiv), Form -a, Avien. descr. orb. 442. Auson. edyll. 12 (de hist.), 22. p. 137, 4 Schenkl. Ven. Fort. carm. 6, 5, 218: Form -ēs, Ov. ex Pont. 1, 2, 108. Lucan. 2, 54. Stat. Achill. 2, 419. Sidon. carm. 7, 412: Abl. Getā, Ov. ex Pont. 1, 8. 6: Geta als Name eines Sklaven, Ter. adelph. u. Phorm.; u. als röm. Beiname, zB. C. Licinius Geta, Cic. Clu. 119: u. der Kaiser Antoninus Geta, Spart. Anton. Get. 1 sqq. – Dav.: A) Getēs, ae, m., getisch, poëta, Ov.: Hebrus, Sen. poët. – B) Geticus, a, um, a) getisch, u. poet. = thrazisch, bellum, Vell.: sermo, Ov.: lyra, des Orpheus, Stat.: u. als Beiname, Spart. Anton. Get. 6. § 6. – Adv. Geticē, getisch, loqui, Ov. trist. 5, 12, 58. – b) des Kaisers ( Antoninus ) Geta, nex, Spart. Anton. Get. 6, 5.
-
5 spumifer
spūmifer, fera, ferum (spuma u. fero), Schaum bei sich tragend, schäumend, Anio, Prop.: 4 (5), 7, 81: Aegon, Stat. Theb. 5, 56: Hebrus, Stat. Theb. 9, 438: fluctus, Stat. Achill. 1, 59.
-
6 πρωτο-κύμων
πρωτο-κύμων, ὁ, ἡ, zuerst oder zum ersten Male schwanger, ἔρωτος, von Liebe, Achill. Tat. 1, 10.
-
7 προ-πολέω
προ-πολέω, = προπολεύω, auch im med., φωνὴ προπολουμένη, Achill. Tat. 4, 15, des Priesters, die den Willen der Gottheit verkündende.
-
8 προ-μαχίζω
προ-μαχίζω, vorkämpfen, voran, in den vordersten Reihen der Krieger kämpfen; Τρωσί, vor den Troern, Il. 3, 16; aber Ἀχιλῆϊ = den Vorkampf mit dem Achill aufnehmen 20, 376.
-
9 προ-λοχίζω
προ-λοχίζω, vorher einen Hinterhalt legen; τὰ περὶ τὴν πόλιν ἐνέδραις, Thuc. 2, 81; αἱ προλελοχισμέναι ἐνέδραι, 3, 112; ἐνέδρας, Heliod. 6, 13; auch τὴν ὁδόν, Thuc. 3, 110; Plut. Sert. 13, vorher auf dem Wege einen Hinterhalt legen; vgl. Achill. Tat. 2, 18 u. daselbst Jac.
-
10 περι-παύω
-
11 περι-υλακτέω
περι-υλακτέω, umbellen, übertr., Achill. Tat. 2, 29.
-
12 περι-βάδην
περι-βάδην, adv., umschreitend, herumgehend, bes. mit auseinander gespreizten Beinen umschließend, wie Männer reiten; dah. von der Europa, die auf dem Stier reitet, Achill. Tat. 1, 1 sagt οὐ περιβάδην, ἀλλὰ κατὰ πλευράν; Plut. Artax. 14.
-
13 ποδ-άρκης
-
14 ποδ-ώκης
ποδ-ώκης, ες, fußschnell, schnellfüßig; Hom., bes. in der Il., gew. Beiwort des Achill; auch bei Hes. u. sp. D.; überh. schnell; ποδῶκες ὄμμα, Aesch. Spt. 605, χάλκευμα, Ch. 569; ϑεῶν ποδώκεις βλάβαι, Soph. Ant. 1104; auch in Prosa: ἄνϑρωποι, Thuc. 3, 98; ἐφ' ἵππ ων ὅτι ποδωκεστάτων, Plat. Rep. V, 467 e; δρομεύς, Alcidam. sophist. p. 674, 18; Plut. Fab. Max. 7; ἱππεῖς, Sull. 17. – An. Rh. 1, 180 hat (wie von ποδωκήεις) den superl. ποδωκηέστατος.
-
15 πέπλος
πέπλος, ὁ (nach Einigen von πετάννυμι, nach Andern von πέλλα, Beides unwahrscheinlich), bei sp. D. auch mit dem heterogenischen Plural τὰ πέπλα, – 1) ursprünglich jedes gewebte Tuch, Decke, ἀμφὶ δὲ πέπλοι πέπτανται, um den Wagen, Il. 5, 194; ein Aschengefäß zu umhüllen, 24, 796; ein Teppich, über Stühle zu breiten, Od. 7, 96; vgl. Jac. Achill. Tat. p. 404 u. Poll. 7, 50. – Bes. ein faltenreiches, großes Gewand vom feinsten Zeuge, das, über die übrige Bekleidung geworfen, den ganzen Leib umhüllte; bei Hom. nur von Frauen gebraucht; ἑανός, ποικίλος, gestickt, Iliad. 5, 734; πορφύρεοι, μαλακοί, 24, 796; λεπτοί, ἐΰννητοι, Od. 7, 96, vgl. 18, 292 ff.; Pind. P. 9, 124; oft bei den Tragg.; πρόστερνοι στολμοὶ πέπλων, Aesch. Ch. 30; auch vom Gewande der Männer, Pers. 460. 987. 1017, wo lange persische Gewänder bezeichnet sind; vgl. Xen. Cyr. 3, 1, 13, ein Prunkkleid; εὐυφής, Soph. Trach. 599, u. öfter in diesem Stücke vom Gewande des Herakles; eben so bei Eur. oft, vgl. Cycl. 301; Theocr. 7, 17; Ar. u. in Prosa; ὁ πέπλος μεστὸς τῶν τοιούτων ποικιλμάτων, Plat. Euthyphr. 6 c; Xen. Cyr. 5, 1, 6 bedeckt der weibliche πέπλος Kopf, Gesicht und Hände. – Besonders berühmt war der prachtvoll gestickte πέπλος der Athene, der in Athen am Panathenäenfest zur Schau herumgetragen wurde, vgl. Batrach. 182 ff; Virg. Cir. 21, u. Winkelmann's Werke V p. 26. – 2) wegen der Aehnlichkeit hieß so auch das Darmfell, Netz, sonst δημός, Orph. Arg. 310. – 3) eine Pflanze, eine Wolfsmilchart, Diosc., euphorbia peplus, Linn. – Vgl. πέπλιον u. πεπλίς.
-
16 συν-ελαττόω
συν-ελαττόω, mit verkleinern, verringern, verschlechtern, Achill. Tat.
-
17 τοιχίζω
τοιχίζω, auf die Seite hangen, sich auf eine Seite neigen, vom Schiffe, das der Sturm auf eine Seite wirst, Achill. Tat. 3, 1.
-
18 ΒΆΘος
ΒΆΘος, τό, Tiefe, Höhe; Ταρτάρου Aesch. Prom. 1031; αἰϑέρος Eur. Med. 1297; u. A.; Breite, Ggstz μῆκος Pol. 6, 29; τριχῶν, Länge der Haare, Her. 5, 9; vgl. Theocr. 8, 29; ὑποκαϑιεὶς ἄτομα πώγωνος βά-ϑη Ephipp. Ath. XI. 509 d. – Vom Heere nach Achill. Tact. 7 τὸ μετὰ τὸ μέτωπον ἅπαν, Suid. ὁ ἀπὸ λοχαγοῠ ἐπὶ οὐραγὸν στίχος κατὰ βάϑος λέγεται. So oft bei Xen., τὸ βάϑος τάττειν τάξιν εἰς δώδεκα, zwölf Mann hoch stellen, Cyr. 2, 4, 4, dem μέτωπον, der Fronte, entgegengesetzt; ἐπὶ πολλῶν ποιήσαντες τὸ βάϑος Hell. 3, 4, 13, u. sonst; ἐπὶ βάϑος Thuc. 5, 68; οἱ ἐν βάϑει, die tief im Lande wohnen, Geogr. – Von der Zeit, αἰώνων Synes. – Uebertr. von jeder Fülle, κακῶν Aesch. Pers. 457. 698; πλούτου Soph. Ai. 130; ἡγεμονίας Plut. Pomp. 53 Eur. Hel. 303; Geistesfülle, Plat. Theaet. 183 e u. Sp.; ἐν βάϑει πόσιος, tief im Gelag, Theocr. 14, 29.
-
19 βόστρυχος
-
20 κωκῡτός
κωκῡτός, ὁ, das Heulen, Weinen, Wehklagen; ἀμφὶ δὲ λαοὶ κωκυτῷ τ' εἴχοντο καὶ οἰμωγῇ Il. 22, 408, vgl. 447; Pind. P. 4, 113; ὑμᾶς δὲ κωκυτοῖς ἐπανϑίζειν νόμος Aesch. Ch. 148; Spt. 225; ἥσει μέγαν κωκυτόν Soph. Ai. 838; ἠχεῖ τις οὐκ ἄσημον κωκυτόν Trach. 864; βοὴ καὶ κωκ. Eur. Suppl. 721; κωκυτὸν ἀνάγειν Phoen. 1359; sp. D.; auch Luc. de luct. 3, wie Achill. Tat. 1, 13. – S. nom. pr.
См. также в других словарях:
Achill — Achill, 1) Vorgebirg u. 2) Insel an der WKüste von Irland, umfaßt 6 Ml. mit 6400 Ew … Pierer's Universal-Lexikon
Achill — (spr. äckil, »Adler«), Insel an der Westküste Irlands, von dem festländischen Teile der Grafschaft Mayo durch einen engen Meeresarm (mit eiserner Brücke) geschieden, 142 qkm (2,6 QM.) mit 4970 Einw. Ein wildes Schiefergebirge nimmt den größten… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Achill — Achill, Achilles, Achilleas griechischer Name, bekannt aus der griechischen Mythologie als Held von Troja. In der »Ilias« stirbt Achilles, nachdem er von Paris mit einem Pfeil an der Ferse (»Achillesferse«) getroffen wurde, obwohl er ansonsten… … Deutsch namen
Achill — Île d Achill Achill Acaill (ga) Vue satellite (NASA) de l île Géographie Pays … Wikipédia en Français
Achill — Achịll, griechisch Achịlleus, lateinisch Achịlles, griechischer Mythos: Held aus Phthia in Thessalien, Sohn des Peleus (daher »der Pelide«) und der Thetis, der schönste, schnellste und tapferste der griechischen Helden vor Troja. Thetis… … Universal-Lexikon
Achill — Antike griechische Darstellung von Patroklos und Achilleus Achilleus (dt. Achill oder Achilles, lateinisch Achilles, altgriechisch gelehrt Αχιλλεύς, heutiges Griechisch volkssprachlich Αχιλλέας, Geburtsname eigentlich Ligyron) ist in der… … Deutsch Wikipedia
Achill Island — Achill Native name: Acaill, Oileán Acla View of the Island using NASA s technology overhead … Wikipedia
Achill Island — Satellitenkarte Gewässer Atlantischer Ozean Inselgruppe … Deutsch Wikipedia
Achill Cottages — (Achill Sound,Ирландия) Категория отеля: 4 звездочный отель Адрес: Glendararry Achil … Каталог отелей
Achill West Coast House — (Dooagh,Ирландия) Категория отеля: 3 звездочный отель Адрес: School Rd, Dooagh , Do … Каталог отелей
Achill Lodge Guest House — (Bunacurry,Ирландия) Категория отеля: 3 звездочный отель Адрес: Bunnacurry … Каталог отелей