Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Abit.

  • 1 ABIT

    [lang name="English"]ABIT, airborne imagery transmission (concept)
    ав концепция использования бортовых средств передачи видовой информации

    English-Russian dictionary of planing, cross-planing and slotting machines > ABIT

  • 2 ABIT

    Универсальный англо-русский словарь > ABIT

  • 3 åbit

    - en
    диал. завтрак

    Норвежско-русский словарь > åbit

  • 4 abit

    Haitian-English dictionary > abit

  • 5 abit

    (abdi)
    а
    1) раб, нево́льник
    2) перен. раб бо́жий, челове́к

    Büyük Türk-Rus Sözlük > abit

  • 6 âbit

    (-di)
    а поклоня́ющийся (какому-л. божеству, богу), ве́рующий; богомо́льный, на́божный

    Büyük Türk-Rus Sözlük > âbit

  • 7 ABIT

    Англо-русский словарь промышленной и научной лексики > ABIT

  • 8 abıtəhər

    прил. голубоватый

    Azərbaycanca-rusca lüğət > abıtəhər

  • 9 abıtən

    [آبیتن]
    برادروار

    Sözlük Azərbaycan Türkcəsi - Farsca > abıtən

  • 10 abıtəhər, abıyaçalan

    голубоватый.

    Азербайджанско-русский словарь > abıtəhər, abıyaçalan

  • 11 Return My Abit

    Computers: RMA

    Универсальный русско-английский словарь > Return My Abit

  • 12 pilot abit

    dlijeto vodilica; pilot dliejto; stepenasto dliejto

    English-Croatian dictionary > pilot abit

  • 13 referee

    English-Haitian dictionary > referee

  • 14 habituel

    abitɥɛl
    adj
    gewöhnlich, üblich, gewohnheitsmäßig
    habituel
    habituel (le) [abitɥεl]
    üblich

    Dictionnaire Français-Allemand > habituel

  • 15 habituer

    abitɥe
    v
    1)

    s'habituer à qc — sich an etw gewöhnen, sich etw angewöhnen

    J'y suis habitué. — Ich bin es gewohnt.

    2)
    3)
    habituer
    habituer [abitɥe] <1>
    1 (accoutumer) Beispiel: habituer quelqu'un/un animal à quelque chose jdn/ein Tier an etwas Accusatif gewöhnen
    2 (avoir l'habitude) Beispiel: être habitué à quelque chose an etwas Accusatif gewöhnt sein
    Beispiel: s'habituer à quelqu'un/quelque chose sich an jemanden/etwas gewöhnen

    Dictionnaire Français-Allemand > habituer

  • 16 habitué

    abitɥe
    m (f - habituée)
    Stammkunde/ Stammkundin m/f
    habitué
    habitué (e) [abitɥe]
    d'un magasin Stammkunde masculin/-kundin féminin; d'un café, restaurant Stammgast masculin

    Dictionnaire Français-Allemand > habitué

  • 17 habitant

    abitɑ̃(t)
    m (f - habitante)
    1) Bewohner(in) m/f, Einwohner(in) m/f
    2) ( d'une maison) Hausbewohner(in) m/f
    3)

    habitants de la campagnepl Landbevölkerung f

    4)

    premiers habitantspl Ureinwohner pl

    habitant
    habitant (e) [abitã, ãt]
    (occupant) Einwohner(in) masculin(féminin); d'une maison, d'une île Bewohner(in) masculin(féminin)
    Wendungen: loger chez l'habitant privat untergebracht sein

    Dictionnaire Français-Allemand > habitant

  • 18 s'habituer

    abitɥe vpr/vi

    Il faudra que tu t'habitues à te lever tôt. — You'll have to get used to getting up early.

    Dictionnaire Français-Anglais > s'habituer

  • 19 habitant

    [ abitɑ̃ ] n.
    житель (города), жилец (дома)
    [jitel’ (goroda), jilets (doma) ]

    Dictionnaire français-russe les mots de la ville > habitant

  • 20 abeo

    ab-eo, iī, itum, īre (griech. ἄπειμι), I) von irgendwo, von irgend etwas ab-, weggehen od. bl. gehen, abreisen (Ggstz. manere, redire, adire, accedere, venire, advenire), A) eig.: 1) im allg.: abeam an maneam, Plaut.: abi prae strenue, sequar, Plaut.: abiturum eum non esse, si accessisset, werde nicht (wieder lebendig) weggehen, Cic.: abi, nuntia, geh und melde, Curt.: abiit, excessit, evasit, erupit, Cic.: fugā, Verg.: cum alqo equis (zu Pf.), Liv.: hinc, Liv. u. (Ggstz. huc adire) Plaut.: illinc, inde, Cic.: unde abii? Verg.: ut, unde abissent, eodem statim redirent, Cic.: ab his locis, ab illo, Plaut.: ab urbe, Liv.: ab oculis, Plaut. u. Sen.: ex consilio, ex regno, Liv.: ex agris atque urbibus, Cic.: qui profugus ex Africa abierat, Sall.: repente ex oculis, v. Schlangen, Liv.: e od. ex conspectu, aus dem Gesichte gehen, Plaut. u. Sall., aus dem G. entschwinden, Caes.: de Sicilia, de provincia, Cic.: m. bl. Abl. (s. Nipp. zu Tac. ann. 2, 69), hac urbe, domo, Plaut.: comitio, Liv.: Siciliā, Iustin.: montibus, Verg.: huc, Ter.: quorsum tu abis? Val. Max.: abi quo lubet, Plaut.: hinc in Ephesum, Plaut.: hinc ad legionem domo, Plaut.: foras, hinausgehen, Ter.: procul, Liv.: peregre, Plin.: hinc peregre, Titin.: domum, Ter.: hinc domum, Liv.: suas domos (v. zwei Heeren), Liv.: ab Epidauro Romam, Augustin.: in Angulum aliquo, Ter.: rus aliquo, Plaut.: cum patre Tarentum ad mercatum, Plaut.: illā per angiportum ad erum nostrum clanculum, Plaut.: ad Pompeium, Vell: in aliquas terras, Cic.: in Tuscos in exsilium, Liv.: trans Apenninum, Liv.: trans mare, Amm.: sub iugum, Liv.: sublimis abiit, Liv.: abiit iratus, Cic.: at ego abeo omissa, gehe meiner Wege, Plaut.: abi tacitus tuam viam, Plaut.: ambulatum, Plaut., deambulatum, Ter.: in Volscos exsulatum, in die Verbannung, Liv.: salutatum dominum, Fronto: quietum abeunt, Dict. 4, 16: si abis periturus, in den Tod gehst, Verg.: pars in Hernicos, pars in Latinos praedatura abiit, Liv.: m. Infinit., abi quaerere, geh suchen, geh u. suche, Plaut.: illa in arcem hinc abiit aedem visere, Plaut. – Dah. abi (wie das franz. va), geh (s. Brix zu Plaut. trin. 830. Lorenz zu Plaut. most. 1065 sq.), teils lobend = gut, nun wohl, schon recht, abi, laudo, Plaut.: abi, virum te iudico, Ter.: non es avarus, abi, Hor. – teils scheltend, »geh = fort, pack dich«, Plaut. u. Ter.: u. so abin? willst du gehen? gehst du? = fort, pack dich, Plaut.: abin an non? Plaut.: etiam tu hinc abis? willst du gleich fort? Ter.: abin istinc? Plaut.: abin hinc ab oculis? Plaut.: abi in malam rem od. abin in malam crucem, scher dich zum Henker, Plaut.; vgl. quin tu abis in malam pestem malumque cruciatum, Cic.: abi hinc cum tribunatibus ac rogationibus tuis, Liv. – v. Lebl., α) im allg.: abeuntia vela, Ov.: derepente celox abiit, Com. inc. fr.: cum somno et flammam abisse, Liv.: spiritus abiit in auras, Ov.: in aëra sucus omnis abit, verfliegt, Ov.: in vanum abibunt verba monentium, werden in den Wind gesprochen sein, Sen.: vis illa mali Herculeos abiit late diffusa per artus, Ov.: speca prosita, quo aqua de via abiret, Cato fr. – β) v. der Sonne usw., scheiden, sol abit, Plaut.; vgl. abeunte curru (Sonnenwagen), Hor.: hic ubi nox et dies modice redit et abit, Varr. – γ) von Felsen, Bergen, in die Höhe steigen, ragen, scopulus, qui montibus altis summus abiit, Val. Flacc.: abeunt in nubila montes, Sil. – δ) in die Tiefe dringen, cornus sub altum pectus abit, Verg. Aen. 9, 700. – 2) insbes.: a) irgendwie abziehen, davonkommen, wegkommen, ausgehen, zuw. auch im allg. bleiben, sein, werden, ita certe inde abiere Romani ut victores, Etrusci pro victis (so gut wie besiegt), Liv.: Romani semper victores ex quamvis temere coepto certamine abire, Liv.: bellis hoc victor abibat omnibus, Verg.: alcis acies victrix abit, Val. Max.: nocte pro victis Antium abierunt, Liv.: omnia malle quam victi abire, Sall.: pauci integri, magna pars vulneribus confecti abeunt, Sall.: semper incolumis abiit, Cato fr.: neutra acies laeta ex eo certamine abiit, Liv.: ne hostes inultos abire sinat, Sall.: tu missus (vom Richter entlassen, freigesprochen) abibis, Hor.: nemo non donatus (unbeschenkt) abibit, Verg.: u. so nullus ab his unquam immunis abit, Arnob.: haud repulsus abibis, Sall.: alio pacto honeste (mit Ehren) quovis modo abeam nescio, Ter.: ne impune abeat, Varr.: impune abeuntem hostem permitteret sequi, Curt.: absol., abiturum eum non esse (unbestraft davonkommen), si accessisset, Cic. Caesin. 20; u. so ibid. 45 u. 46. – b) als publiz. t.t. = von einem Amte abgehen, abtreten, consulatu, Cic.: magistratu, Cic.: flaminio, Liv.: sacerdotio, Gell.: honore, Liv. u. Suet.: tutelā, ICt. – c) v. der Frau, abire ab alqo, vom Manne gehen, sich trennen, scheiden, Plaut.: a te ut abeat per gratiam (in Güte), Plaut. – d) v. Sterbenden, hingehen, hinübergehen, verscheiden, hinc in communem locum, Plaut. Cas. prol. 59: abiturus illuc, quo priores abiere, Phaedr. 4, 20, 16: ad deos, Cic. Tusc. 1, 32. Lact. 1, 11, 47: ad plures, wie scherzh. »zur großen Armee abgehen«, Petr. 42: e medio, Ter. Phorm. 1019: e vita, Cic. Tusc. 1, 74. Amm. 25, 3, 15: vitā, Vell. 2, 35, 5: u. so absol., insperato abiit, Lucil. sat. 30, 38. – e) als t.t. bei Versteigerungen = jmdm. entgehen, ihm nicht (zuteil) werden (s. Hofmann Ausgew. Br. Cic. 1, 15, 4), si res abiret a mancipe, Cic.: ne res ab Apronio abiret, Cic.

    B) übtr.: 1) im allg.: non longe abieris, du brauchst nicht weit (nach Beispielen) zu suchen, Cic.: quid ad istas ineptias abis? Cic.: longius inde nefas abiit, griff weiter um sich, Ov.: vide, quo iudicium meum abeat, wohin zielt, Sen.: ne nunc incepto longius abierim, Tac.: quorsum abeant? auf welche Seite sollen sie sich stellen? Hor. – 2) insbes., von einem Thema, einem Beginnen, einem Verhältnis abgehen, abschweifen, abweichen, es aufgeben, verlassen, illuc, unde abii, redeo, Hor.: nec nunc incepto longius abierim, Tac.: abeo a sensibus, Cic.: quid ad istas ineptias abis? wozu solch ungehörige Dinge? Cic. – ab ignavia, Naev. com. fr.: ab emptione, zurücktreten, ICt.: a iure, vom R. abgehen, es verletzen, Cic.: etiam tu hinc abis? auch du verlässest meine Sache? Cic.

    II) mit dem Nbbegr. des Vergehens, Verschwindens u. dgl., nur übtr., 1) vom Vergehen der Zeit u. der Zustände mit der Zeit: a) von der Zeit = verfließen, vergehen, verstreichen, im Perf. = vorbeisein, dum haec dicit, abiit hora, Ter.: abiit illud tempus, Cic.: abiit ille annus, Cic.: annus abit, dum (bis) etc., Ov.: hic dies hoc modo abiit, Cic. – b) von Krankheiten = verschwinden, aufhören (Ggstz. remanere), nunc quidem iam abiit pestilentia, Cic.: nausea abiit, Cic. – c) von andern Zuständen usw. = sich verlieren, sich heben, verschwinden, schwinden, sensus abit, Cic.: voluptas cito abibit, Cato fr.: malum in diem abiit, Ter.: timor, fides abiit, Liv.: ubi vanus terror abiit, Liv.: e medio abiit scrupulus, Ter. – dah. illa mea, quae solebas ante laudare: o hominem facilem! o hospitem non gravem! abierunt, damit ist es aus, Cic. – 2) vom Erfolg einer Handlung (= ohne Folgen) abgehen, ablaufen, hingehen, mirabar hoc si sic abiret, Ter.: non posse istaec sic abire, ohne Folgen bleiben, Cic.: non sic abibunt odia, Sen. poët.: sic abierit, das mag so abgehen, Sen. – 3) als t.t. der Geschäftsspr. = der Menge, dem Werte nach zurückgehen, fallen, ut reditus agrorum, sic etiam pretium retro abiit, Plin. ep. 3, 19, 7.

    III) mit dem Nbbegr. des Übergehens von einem zum andern, übergehen auf jmd. od. in etw., a) auf jmd.: ad sanos abeat tutela propinquos, Hor. – b) in etw.: in radices vires oleae abibunt, Cato: ab. in semen, Plin.: ne in ora hominum pro ludibrio abiret, in aller Munde zum Gespött werde, Liv.: vigor ingenii velocis in alas et pedes abiit, Ov.: in avi mores atque instituta, sich nach und nach bequemen, Liv.: in proelii concursu abit res a consilio ad vires vimque pugnantium, Nep.: adeo ad omnem patientiam saeculi mos abiit, ut etc., Sen. rhet. u. res in iocos abiit, Sen. rhet. – 2) insbes.: a) ganz aufgehen, daraufgehen für usw., in quos sumptus abeunt fructus praediorum? Cic. ad Att. 11, 2, 2. – b) in etwas übergehen, aufgehen, = sich verwandeln, verwandelt werden, zu etwas werden, sic deus in flammas abiit, Ov.: terra abit in nimbos imbremque, Lucil.: oppidum in villam, stagnum in salem abiit, Plin.: in villos abeunt vestes, Ov.: u. als gramm. t.t. E in U abiit, Varr. LL. 5, 91. – / Auch impers.: abire me vis; abibitur, man wird (st. ich werde) gehen, Plaut.: abitum, quam aditum malis, man möchte lieber weg-, als hingegangen sein, Plaut.: tenuit, ne irrito incepto abiretur, Liv. – / Imperat. abei, Corp. inscr. Lat. 1, 1007 v. 8 (= Anthol. Lat. 1276, 8 ed. Meyer): bei den Komik. oft abin (= abisne), s. Holtze Synt. 2, 266: Genet. Gerund. abiendi, Plaut. fr. bei Prisc. 11, 24 extr.: Perf. abivi ist nicht nachzuweisen, denn M. Caes. in Fronto ep. ad M. Caesarem 3, 5. p. 68, 6 liest Naber abii, u. Augustin. de civ. dei 3, 12. p. 109, 24 D2 steht jetzt ambivit: Perf. abi, Stat. Ach. 2, 437: abit, Plaut. mil. 1331; rud. 325. Ter. adelph. 782 u. oft bei nachaug. Dichtern (s. Neue-Wagener, Formenl.3 3, 446). – Infinit. Perf. abisse fast regelm. für abiisse (bei Dichtern des Metrums wegen abiisse, s. Serv. Verg. Aen. 2, 25).

    lateinisch-deutsches > abeo

См. также в других словарях:

  • Abit — may refer to:*Universal abit A Taiwanese computer firm *Abit, Burma a village in Burma …   Wikipedia

  • Abit — A*bit , 3d sing. pres. of {Abide}. [Obs.] Chaucer. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • ABIT — Universal ABIT Unternehmensform Co., Ltd. Gründung 1989 …   Deutsch Wikipedia

  • ABit — Universal ABIT Unternehmensform Co., Ltd. Gründung 1989 …   Deutsch Wikipedia

  • Abit — Universal ABIT Rechtsform Co., Ltd. Gründung 1989 Sitz …   Deutsch Wikipedia

  • Abit — Universal ABIT Universal ABIT, Co. Ltd. est un constructeur taïwanais de matériel informatique, fondé en 1989. Les cartes mères commercialisées sous la marque Abit ont le plus contribué à la réputation de la marque. Suite aux déboires économiques …   Wikipédia en Français

  • Abit (Armenian Bitumen) — Abit Armenian Bitumen is a joint Armenian Russian company, which produces paving and building bitumen. It was founded in May 2009 and located near the town of Surenavan, Ararat region of Armenia. It was announced that a total of US$ 20mln had… …   Wikipedia

  • Abit, Burma — Abit is a town in Mon State, Burma.References …   Wikipedia

  • ABIT BP6 — The ABIT BP6 (introduced in 1999) was the first motherboard to allow for the use of (affordable) Intel Celeron processors in Symmetric multiprocessing (SMP) configuration. For this reason (and also for its overclocking capabilities) it became… …   Wikipedia

  • ABIT — Airborne Information Transmission (Governmental » Military) …   Abbreviations dictionary

  • ABIT — assertive behavior inventory tool …   Medical dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»