-
121 Trosmis
Trōsmis, Akk. in, f., eine Stadt in Mösien, Ov. ex Pont. 4, 9, 79. – / Nbf. Troesmis auf Inschriften, zB. Corp. inscr. Lat. 3, 774. 775. 776. 6172 u.ö.
-
122 παπαῖ
παπαῖ (so und nicht παπαί zu accentuiren nach Hdn. περὶ μον. λ. p. 27, 13; vgl. Arcad. p. 183, 18), Ausruf des Schmerzes, papae; Aesch. Pers. 988 Ag. 1085 Eum. 252 Soph. Phil. 735 O. C. 549 El. 855; παπαῖ φεῠ verbunden, Phil. 774; παπαῖ μάλα, 775; παπαῖ μάλ' αὖϑις, 782, Eur. Herc. F. 1120 Cycl. 110; Ar. Lys. 215 u. oft. – Auch Ausruf der Verwunderung; Her. 8, 26; Eur. Cycl. 572; παπαῖ, οἷον λέγεις, Plat. Legg. IV, 704 b; Sp., die es auch mit dem gen. verbinden, παπαῖ τῶν ἐπαίνων, Luc. Contempl. 23. – Vgl. auch πόποι.
-
123 παρά-φορος
παρά-φορος, vom rechten Wege seitab geführt, fortgerissen, abirrend, παραφόρου ξυνέσεως γιγνομένης ψυχῆς, Plat. Soph. 228 c, u. ibd. παράφορα αὐτοῦ γίγνεται καὶ ἀποτυγχάνει; bes. verrückt, wahnsinnig, ἐμμανές τι καὶ παρ. ἀναβοήσας, Luc. amor. 13; παράφορόν τι δεδορκότες, Fugit. 19, wie ein Verrückter aus den Augen sehen; Plut. u. a. Sp.; übertr., παρ. πρὸς δόξαν, Plut. Them. 3; καὶ καταγέλαστα διαμυϑολογεῖσϑαι, Unsinniges, Artax. 1; auch = irrend, wankend, taumelnd, σπείρειν παράφορος ἅμα καὶ κακὸς ὁ μεϑύων, Plat. Legg. VI, 775 d; neben μεϑύων Luc. V. Hist. 1, 8; vgl. noch Eur. τυφλῷ στείχοντα παραφόρῳ ποδί, Hec. 1050; παράφορον βαδίζειν, vom unsicheren, unbehülflichen Gange dessen, der die Füße schleppt, Jac. Philostr. Imagg. 690.
-
124 πνεύμων
πνεύμων, ονος, ὁ ( pulmo), ältere Form für πλεύμων, vgl. Lob. Phryn. p. 305, die Lunge, als Werkzeug des Athemholens; Il. 4, 528. 20, 486; ἱππικῶν ἐκ πνευμόνων, Aesch. Spt. 61; πνεῦμ' ἀνεὶς ἐκ πνευμόνων, Eur. Or. 277, vgl. Herc. Fur. 1093; Soph. Trach. 564; auch übertr., ὡς σπαραγμὸς αὐτοῦ πνευμόνων ἀνϑήψατο, Trach. 775, drang ins Innere, in die Eingeweide; auch Sp., πνεύμονα τέγξατε Βάκχῳ, Philodem. 22 (XI, 34). – Eine Art Molluske, Seelunge, Plat. Phil. 21 c Arist. H. A. 5, 15.
-
125 παιδ-ουργία
παιδ-ουργία, ἡ, Kinderzeugung; Soph. O. R. 1248 Plat. Legg. VI, 775 c u. Sp.
-
126 πένομαι
πένομαι, nur praes. u. imperf., 1) sich anstrengen, abmühen, arbeiten; ἀμφίπολοι ἐνὶ μεγάροισι πένοντο, Od. 10, 348; περὶ δεῖπνον, um die Mahlzeit beschäftigt sein, 4, 624. Häufiger trans., verrichten, besorgen, fertig machen, δόμον κάτα δαῖτα πένοντο, Od. 2, 322, ἄριστον, Il. 24, 124 u. öfter; ἔργα, Hes. O. 775; ὁππότε κεν δὴ ταῠτα πενώμεϑα, wenn wir dies ausführen werden, Od. 13, 394; ϑοίνην πένεσϑαι, Eur. El. 785. – 2) aus Armuth od. Durftigkeit arbeiten, Thuc. 2, 40; dah. arm sein, Aesch. Ag. 936; entbehren, τῶν σοφῶν γὰρ οὐ πένῃ, Eum. 409; vgl. Eur. Suppl. 222; Plat. Rep. X, 607 c. Ggstz von πλουτέω, Polit. 293 a, wie Theogn. 315; πενόμενος καὶ κακῶς πράττων, dem πλούσιος entgegengesetzt, Is. 5, 35; Folgde. – Das activ. πένω ist bei Aesch. Ag. 1179 für πνέων χάριν vermuthet worden, mit Unrecht. Man vgl. übrigens die abgeleiteten πόνος, πονέομαι.
-
127 σπαραγμός
σπαραγμός, ὁ, das Zerren, Zucken, der Krampf; Aesch. frg. 155; ὡς διώδυνος σπαραγμὸς αὐτοῠ πνευμόνων ἀνϑήψατο, Soph. Trach. 775, vgl. 1244; δίαιμον ὄνυχα τιϑεμένα σπαραγμοῖς, Eur. Hec. 657; ἀπὸ χαίτας σπαραγμοῖς, Phoen. 1525, u. öfter; auch Plut. Alex. 6.
-
128 σπένδω
σπένδω, fut. σπείσω, aor. ἔσπεισα, perf. ἔσπεικα, Plut. Sert. 14 ass. ἔσπεισμαι, – spenden, ein Trankopfer darbringen, indem man, bevor man sclbst trinkt, einen Theil des Getränkes auf den Tisch oder den Opferaltar oben abgießt, Hom. absolut, ἐπεὶ σπεῖσάν τ' ἔπιόν ϑ' ὅσον ἤϑελε ϑυμός, Od. 3, 342 u. öfter; auch mit εὔχομαι verbunden, 15, 258, ἐπὴν σπείσῃς τε καὶ έὔξεαι 3, 45; bes. am Ende der Mahlzeit, vor dem Zubettgehen; – mit dem dat. des Gottes, dem man spendet; ὄφρα ἀϑανάτοισι σπείσαντες κοίτοιο μεδώμεϑα, Od. 3, 334; οὔ τέ τεῳ σπένδεσκε ϑεῶν ὅτι μὴ Διΐ, Il. 16, 227; ἵνα σπένδῃσϑα ϑεοῖσιν, Od. 4, 591; δέπας ἑλὼν σπείσασκε ϑεοῖσιν, 8, 89; – mit dem dat. instrum., πολλὰ δὲ καὶ σπένδων χρυσέῳ δέπαϊ λιτάνευεν, Il. 23, 196; Od. 7, 137; οὐκ εἶχον μέϑυ λεῖψαι ἐπ' αἰϑομένοις ἱεροῖσιν, ἀλλ' ὕδατι σπένδοντες, 12, 363; doch auch σπένδειν οἶνον, Il. 11, 775 Od. 18, 151, wie παρεστίους σπένδοντα λοιβάς Soph. El. 262; σπονδὰς ἔσπεισα, Eur. El. 512; σπείσασα νερτέροις χοάς, Or. 1322; auch im med., ϑεοῖς ἐσπεισάμην σπονδάς, Alc. 1028, vgl. Phoen. 1246. – Selten in Prosa, wie Plat. Legg. VII, 799 b Xen. Cyr. 7, 1, 1. Ueberh. ausgießen, ἐκ χρυσέης φιάλης ἐς τὴν ϑάλασσαν, Her. 7, 54; vergießen, sprengen, spritzen, 4, 187; σπένδειν φίλτρα γάμου, den Zauber der Vermählung durch ein feierliches Ehebündniß weihen, Apollnds. 19 (IX, 422). – Das med. nimmt die bestimmte Bdtg an »durch Traukopfer«, wie ste bei feierlichen Verträgen, Bündnissen, Aussöhnungen üblich waren, »einen Vertrag mit Einem schließen«, sich mit ihm verbinden; absolut, einen Vertrag schließen, Her. 3, 144; σπείσασϑαι εἰρήνην, feierlich Frieden schließen, 7, 148; νεῖκος ἐσπ εῖσϑαι, Eur. Med. 1140, einen Zwist feierlich beilegen; ἀναίρεσιν τοῖς νεκροῖς, einen Vertrag über das Aufnehmen und Bestatten der Todten schließen, Thuc. 3, 24; ähnl. ἀναχώρησιν, 3, 109; ὁ δ' μὲν σπενδόμενοι, τὰ δὲ πολεμοῠντες, 1, 18; – gewöhnlich τινί, mit Einem, ἐσπείσω τοῖς Λάκωσιν, Ar. Ach. 285; Ἀϑηναίοις, Thuc. 5, 5; σπ. τινὶ σπονδάς, 5, 14; Xen. An. 1, 9, 7 u. öfter; auch πρὸς τοὺς Ἀϑηναίους, Thuc. 5, 17. 30, wie Xen. An. 3, 5, 16; Plut. de am. prolis 2; σπένδεσϑαι τῇ πρεσβείᾳ, der Gesandtschaft sicheres Geleit feierlich zusagen, Aesch. 3, 23; Pol. 2, 32, 3, u. sonst.
См. также в других словарях:
775 — Années : 772 773 774 775 776 777 778 Décennies : 740 750 760 770 780 790 800 Siècles : VIIe siècle VIIIe sièc … Wikipédia en Français
775 — Portal Geschichte | Portal Biografien | Aktuelle Ereignisse | Jahreskalender ◄ | 7. Jahrhundert | 8. Jahrhundert | 9. Jahrhundert | ► ◄ | 740er | 750er | 760er | 770er | 780er | 790er | 800er | ► ◄◄ | ◄ | 771 | 772 | 773 | … Deutsch Wikipedia
-775 — Cette page concerne l année 775 du calendrier julien proleptique. Années : 778 777 776 775 774 773 772 Décennies : 800 790 780 770 760 750 740 Siècles : IXe siècle … Wikipédia en Français
775 — Años: 772 773 774 – 775 – 776 777 778 Décadas: Años 740 Años 750 Años 760 – Años 770 – Años 780 Años 790 Años 800 Siglos: Siglo VII – … Wikipedia Español
775 Lumière — is a minor planet orbiting the Sun.External links* [http://cfa www.harvard.edu/iau/lists/NumberedMPs.txt Discovery Circumstances: Numbered Minor Planets] … Wikipedia
(775) Lumière — Descubrimiento Descubridor Joanny Philippe Lagrula Fecha 6 de enero, 1914 Nombre Provisional 1914 TX … Wikipedia Español
775 год — Годы 771 · 772 · 773 · 774 775 776 · 777 · 778 · 779 Десятилетия 750 е · 760 е 770 е 780 е · … Википедия
775 год до н. э. — Годы 779 до н. э. · 778 до н. э. · 777 до н. э. · 776 до н. э. 775 до н. э. 774 до н. э. · 773 до н. э. · 772 до н. э. · 771 до н. э. Десятилетия 790 е… … Википедия
(775) Lumière — Pour les articles homonymes, voir Lumière (homonymie). L astéroïde (775) Lumière a été découvert le 6 janvier 1914 par l astronome Joanny Philippe Lagrula. Sa désignation provisoire était 1914 TX. Annexes Articles connexes Liste des… … Wikipédia en Français
(775) Lumière — Asteroid (775) Lumière Eigenschaften des Orbits (Animation) Orbittyp Hauptgürtelasteroid Große Halbachse 3,0098 AE … Deutsch Wikipedia
775 — NOTOC EventsBy PlaceAsia* Estimation: Baghdad, capital of the Abbasid Empire, becomes the largest city of the world, taking the lead from Chang an, capital of China. [http://geography.about.com/library/weekly/aa011201a.htm] * In East Central… … Wikipedia