Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

596

  • 1 aldahvörf

    [ald̥aχörv̬]
    n pl:

    valda aldahvörfumперен. открыть новую эпоху

    Íslensk-Russian dictionary > aldahvörf

  • 2 al-sagðr

    adj. part. spoken of by all, Fms. ii. 50.

    Íslensk-ensk orðabók > al-sagðr

  • 3 heill

    I.
    adj.
    II.
    n. и f.
    * * *
    I. с. ср. р. - a- знамение; удача; illu heilli в недобрый час
    д-а. hæl, д-в-н. heil здоровье, счастье (н. Heil), д. held удача, нор. hell то же; к heill II.
    II. п. целый; здоровый
    г. hails, д-а. hāl (а. whole целый, hale здоровый), д-в-н., н. heil, ш., д., нор. hel целый; к р. целый

    Old Norse-ensk orðabók > heill

  • 4 Danmörk

    f (Danmerkar, Danmerkur)
    Dánsko

    Íslensk-tékknesk orðabók > Danmörk

  • 5 EN

    * * *
    I)
    conj.
    1) but;
    en heima mun ek sitja, but I will stay at home;
    2) as a copulative, and, = ok;
    ek kann ráðum, Gunnhildar, en kappsemd Egils, I know the devices of G. and (on the other hand) Egil’s eagerness;
    3) = ‘an’, than (óbrigðra vin fær maðr aldregi en mannvit mikit).
    in Norse MSS. = ef, er (rel. pron. and temp. conj.);
    1) if;
    sælar væri sálurnar, en þær vissi, if they knew;
    2) as a rel. pron., = er;
    mína dóttur, en (= er) allra meyja er fegrst, who is the fairest of all maidens;
    * * *
    1.
    disjunctive conj.; in MSS. spelt either en or enn, [a particle peculiar to the Scandin.; in Danish men; in Swedish both men, än, and endast; Norse enn and also men, Ivar Aasen]:—but; en ef hann hefir, þá …, but if he has, then …, Grág. i. 261; en ef menn gefa þeim mat, id.; en heima mun ek sitja, but I will stay at home, Fms. vi. 100; en fjöldi féll, but a great many fell, Fas. ii. 514; eyrum hlýðir en augum skoðar, Hm. 7; en ekki eigu annarra manna orð, Grág. i. 84, 99, 171; en Skíðblaðnir skipa, en jóa Sleipnir, en hunda garmr, Gm. 44; en ór sveita sjár, en ór beinum björg, Vþm. 21; and passim. It is even used with a slight conjunctive sense; þykki mér sem því muni úhægt saman at koma, kappi þínu ok dirfð ‘en’ skaplyndi konungs, methinks it will be hard to make the two things go together, thy vehemence and rashness ‘and’ (on the other hand) the temper of the king, Eg. 521; ek kann ráðum Gunnhildar ‘en’ kappsemd Egils, I know the devices of Gunnhilda ‘and’ (on the other hand) Egil’s eagerness, 257: used in narratives to begin a sentence, merely denoting the progress of the tale, much the same as ‘and,’ cp. the use of auk III, p. 33; thus in Ýt. some verses begin with ‘en,’—En dagskjarr …, 2, 3, 14, 23; En Gunnlaugr grimman tamði, Hlt.; En Hróalds á höfuðbaðmi, Ad. 19, without any disjunctive notion.
    2.
    temporal adv., better spelt enn, [prob. akin to endr and eðr, q. v.]:—yet, still; þú hefir enn eigi ( not yet) heyrða kenning Drottins, Mar. 656 A. ii. 14; vildi hann enn svá, Fms. i. II; at hann mundi enn svá göra, vi. 100; þá ríkir hann enn fyrir mik, Al. 29; til betri tíma en ( than) enn ( still) er kominn, Sks. 596 B.
    2. before a comparative; enn síðarr, still later, N. G. L. i. 94; enn betr, still better; enn fyrr, still later; enn verri, still worse; enn æðri, still worthier; enn hærri, still higher; enn firr, still further off; enn nær, still nearer; enn heldr, still more, Sks. 304: separated from the comparative, enn vóru fleiri dætr Haralds, the daughters of H. were still more, i. e. H. had more daughters yet, Fms. i. 5.
    β. curious is the use of en (usually spelt in or inn) in old poems, viz. before a comparative, where in prose the ‘en’ can be left out without impairing the sense; thus, hélt-a in lengr rúmi, be kept not his place longer, i. e. ran away, Am. 58; ráð en lengr dvelja, to delay no longer, 61; menn in sælli, a happier man, Skv. 3. 18; né in mætri mægð, worthier affinity, id.; mann in harðara = harðara mann, a hardier man, Hbl. 14; nema þú in snotrari sér, unless thou art wiser, Vþm. 7; drekka in meira mjöð, to drink more mead; bíta en breiðara, to bite broader, i. e. eat with better appetite, Þkv. 35; þars þætti skáld in verri, where poets were kept in less honour, Jomsv. S. (in a verse); né in heldr, neither; né hests in heldr, neither for his horse, Hm. 60; né in heldr hugðir sem var Högni, neither are ye minded as H., Gh. 3, Sdm. 36, Hkv. 1. 12, Skv. 1. 21: in prose, eigi in heldr ætla ek, þat …, neither do I think, that …, Nj. 219.
    3. to boot, further, moreover; bolöxar ok enn amboð nokkur, pole-axes and some tools to boot, Dipl. v. 18; ok þat enn, at, and that still more, that, Róm. 302; Ingibjörg hét enn dóttir Haralds, Ingeburg was further Harold’s daughter, Fms. i. 5.
    3.
    or enn, conj., written an in very old MSS., e. g. Hom., Greg., Eluc., but in the great bulk of MSS. en is the standing form, both ancient and modern; [formed by anacope, by dropping the initial þ; Ulf. þanuh; A. S. þanne; Engl. than; Hel. than; O. H. G. danna; Germ. dann, but here almost replaced by ‘als;’ Swed. änn; Dan. end; Norse enn, Ivar Aasen; the anacope is entirely Scandin.]:—than, Lat. quam; heldr faðir an móðir, more father than mother, Eluc. 5; bjartari an sól, brighter than the sun, 45, 52; meira an aðrir, more than others, Greg. 51; víðara an áðr, wider than before, id.; betr an þegja, better than being silent, 96; æðri an þetta, Eluc. 51; annat an annat, one thing rather than another, 50; ljósara an nú, 44; heldr an vér, 17; annat an dauðan, 15; meira an Guð, 13; fyr an, 6; annat an þú ert, 59; framarr an þeir hafa, id.; framar an vesa, 60; heldr an færi eðr fleiri, Hom. 45; heldr an, 63; betra er þagat an mælt, 96; helgari an annarra manna, 126; framar an sín, 135, etc.; cp. Frump. 158–163: ‘en’ however occurs in Hom. 126.
    II. the form ‘en’ (or ‘enn’) occurs passim, Grág. i. 173, ii. 13, Al. 29, Sks. 596 B, N. G. L. i. 32, etc. etc.
    ☞ The particle en differs in sense when placed before or after the comparative; if before, it means still; if after, than; thus, fyrr enn, áðr enn, before, Lat. prinsquam, but enn fyrr, still earlier, sooner; enn heldr, still more, but heldr enn, rather than; enn betr, still better, but betr enn, better than; enn síðar, still later, but síðar enn, later than, etc. Again, there is a difference of sense, when neither en is a comparative; en ef, but if; ef enn, if still, etc.
    4.
    is now and then in MSS., esp. Norse, used = er, ef, q. v., but this is a mere peculiarity or false spelling:
    1. when; mér vórum í hjá en (= er) þeir, when they, D. N. i. 271; til þess en = til þess er, 81.
    2. as a relat. particle, which; sú hin ríka frú en ( which), Str.; mína dóttur en allra meyja er fegrst, my daughter who is the fairest of all women, Þiðr. 249; af því en hann hefir fingit, Al. 145; sá ótti en, 107; en sungin er, which is sung, Hom. 41; but hvárt en er, whether, N. G. L. i. 349.
    3. = ef, if, [cp. Old Engl. an]; sælar yæri sálurnar, en þær vissi, if they knew, Al. 114; en þeir vildi = ef þeir vildi, 118; en vér færim = ef vér færim, 120, esp. freq. in D. N. (vide Fr.) Very rare in Icel. writings or good MSS., e. g. en ek hefi með Guðs miskunn (i. e. er ek heti), as I have, because I have, Bs. i. 59, Hung. ch. 1; vide er.

    Íslensk-ensk orðabók > EN

  • 6 af-gangr

    s, m. surplus, store, Ver. 17, Dipl. v. 10, Fms. iv. 236, K. Þ. K. 163, in the phrase, með afgöngum, to spare, Fms. iii. 108; afgangs, gen. used adverbially, over, to spare, l. c., v. 1.
    II. decease, death [ganga af, to die], Fas. iii. 596.

    Íslensk-ensk orðabók > af-gangr

  • 7 bernska

    f. childhood (hann var þá í bernsku).
    * * *
    u, f. [barn], childhood, childishness; proverb, bráðgeð er bernskan, Fms. vi. 220; vera í b., Nj. 30, Fms. vii. 199, Sks. 596.
    COMPDS: bernskubragð, bernskumaðr.

    Íslensk-ensk orðabók > bernska

  • 8 bráð-liga

    (bráðla, brálla), adv. soon, hastily, at once, Sks. 596, N. G. L. i. 12, Fms. x. 419, i. 29: quickly, ii. 180, Hkr. i. 111: rashly, Bs. i. 722, Sks. 775.

    Íslensk-ensk orðabók > bráð-liga

  • 9 HENDA

    * * *
    (henda, hendr), v.
    1) to catch with the hand

    (hann kastaði heininni í lopt upp, en allir vildu henda)

    ;

    henda til smátt ok stórt, to pick up small and great alike, look closely after

    ;
    2) to touch, concern one

    (tíðendi þau, er bæði okkr henda)

    ;
    3) to befall, happen to one;

    þá hafði hent glœpska mikil, they had committed a great folly

    ;
    * * *
    d, mod. henti, [Old Engl. hente, to seize; cp. hönd], to catch with the hand:
    1. to catch; hann kastaði heininni í lopt upp, en allir vildu henda, Edda 48; hann lék at þremr handsöxum senn, ok hendi æ meðal-kaflann, Fms. ii, 169; Grímr hafði þá hent böllinn, Eg. 189; en hón hendi allar með hváptunum, Fb. i. 530.
    2. to pick up or out, of sheep, deer, etc.; hann var verra at henda en aðra sauði, Ísl. ii. 330; menn fóru ok vildu henda skjarra sauði, Bs. i. 330, Fms. vii. 218; h. svín, Fs. 26; h. hrein í fjalli, Hm. 89: in pursuing one, en er Egill hafði hent þá sem hann vildi, Eg. 300; þeir hendu þræiana enn fleiri, 596; hendu þá hvárir menn fyrir öðrum, Fms. viii. 168; hann lét eigi henda börn á spjóta-oddum sem þá var víkingum títt, Landn. 308; hann hendi þá sker frá skeri þau er á leiðinni vóru (of one swimming), Fbr. 183; þessir stafir göra allt mál ok hendir málit ýmsa, Skálda 172; fara eptir sem vér skerum akrinn, ok henda (to pick up, glean) ef nokkut stendr eptir, eðr fýkr frá oss, Stj. 422; henda mula, to pick up crumbs, Mkv.: with prep., h. saman, to pick up and put together; h. saman orð, to compound words, Anecd. 1, Sks. 637.
    II. metaph.,
    1. phrases, henda e-t augum, to catch with the eyes, Fms. v. 140; h. reiður á e-u, to take notice of, Nj. 133; h. mörk af e-u, to draw an inference from a thing, Sks. 498; h. mið á eu, to observe; spakir menn henda á mörgu mið, the wise catch many things true, a saying, Fs. 140; henda griplur til e-s, to fumble after a thing, Eluc. 22; henda til smátt ok stórt, to pick up small and great alike, look closely after, Glúm. 390; henda smátt, to pick up every grain, to keep one’s ears and eyes open; hér er maðr á glugganum, hann er vanr að h. smátt, og hylja sig í skugganum, a ditty; h. gaman at e-u, to take interest in a thing; hann var gleðimaðr mikill ok hendi at mörgu gaman, 385; hann hendi skemtan at sögum ok kvæðum, ok at öllum strengleikum, ok hljóðfærum, Bs. i. 109; h. atvinnu af e-u, to live away from a thing, Fs. 143; h. sakir á e-m, to pick up charges against one (cp. Engl. to pick a quarrel), Lv. 40.
    2. to touch, concern one; þú sagðir tíðindi þau er mik taka henda, í aftöku frænda míns, Fms. vi. 370; en mik taka henda (not enda) þung mein, Edda 94 (in a verse); skal ek sjá um fémál hans ok þat annat er hann (acc.) tekr at henda, and whatsoever concerns him, Nj. 5; tíðindi þau er bæði okkr henda, Fs. 10.
    3. e-n hendir e-t, to be caught in, be overtaken by a sin, by ill luck, or the like; mik hefir hent mart til afgerða við Guð, I have happened to commit many sins against God, Fms. vii. 108; þá hafði hent glæpska mikil, they had committed great folly, Ó. H. 232, Fb. ii. 233; ef hana hefir fyrr slíkr glæpr hent, N. G. L. i. 233; mun engi sá hafa verit er jafnmikit happ hefir hent sem hann (acc.), Fms. vi. 328; hvat íllt sem mik hendir, Fs. 93; hann kvað þat dugandi menn henda ( it happened to brave men) at falla í bardögum, 39; sú skömm skal oss aldregi henda, Fms. xi. 270; má, at hana hendi eigi slík úgipta annat sinn, Nj. 23: sometimes, but less correctly, used impers., the thing in acc., hverja skyldu þá henti at ( how they were committed to) taka við konungi, Fms. viii. 238, v. l., cp. þá skömm (= sjá), Eg. 237; glæp mikinn, Fms. v. 113 (but nom. Ó. H. v. l.), iv. 367 (but nom. Fb. l. c.), cp. also Stj. 454 (v. l.), 471.
    III. recipr. to bandy; hendusk heiptyrði, Am. 86.
    B. To fling, throw, with dat.; it seems not to occur in old writers, (for in Anal. 193 the original vellum Fb. iii. 405 reads hann ‘skýtr’); but freq. in mod. usage, hann sveiflaði honum (the stone) í kring og henti, Od. ix. 538; thus tvíhenda, to hurl with both hands: reflex., hendask, to throw oneself forward, rush forward, to dart; hendast ór háa lopti.

    Íslensk-ensk orðabók > HENDA

  • 10 HEYRA

    * * *
    (-ða, -ðr), v.
    heyra heyrir þat, er gras grœr á jörðu, hears the grass grow;
    heyra illa, hard of hearing;
    heyra e-t til e-s, to hear (a sound) from one;
    hefir hvárki heyrt til hans styn né hosta, neither groan nor cough has been heard from him;
    heyrir blástr (acc.) hans í alla heima, when he blows, it can he heard in all the worlds;
    2) to listen to, give ear to;
    heyra bœn e-s, to listen to (to grant) one’s prayer;
    heyra á e-t, to listen (= hlýða á e-t);
    3) heyra til e-s or e-m til, to belong to, concern (þetta mál, er heyrir til dóttur þinnar);
    þat er til mín heyrir, as far as I am concerned;
    4) with dat. to behave (mér heyrir eigi at þegja við yðr);
    5) refl. e-m heyrist e-t, one thinks he hears;
    þá heyrðist þeim öllum sem sveinninn kvæði þetta, they all thought they heard the boy say this (verse).
    * * *
    ð, in Norse MSS. höyra (eyra, dropping the h, N. G. L. i. 220), [Ulf. hausjan = ἀκούειν; A. S. hyran; Hel. hôrjan; Engl. hear; O. H. G. horan; Germ. hören; Dan. höre; Swed. höra]:—to hear; the notion of hearing being taken to imply motion towards a place, cp. Germ. zu-hören, Icel. heyra til, Engl. hearken to, Scot. hear till; at þeir heyrðu eðr sá atburðina, Fms. vii. 226, Nj. 13, Grág. i. 56, Sks. 554; nú heyra þeir til liðs konungsins hvar þat fór, Fb. ii. 128; hann heyrir þat er gras vex á jörðu, Edda 17; h. messu, tíðir, to hear mass, attend service, Fms. ix. 500; h. húslestr, id.; menn vildu eigi h. (hear, believe) at hann mundi fallit hafa, x. 364; heyrðu þeir snörgl nokkut til rekkju Þóreyjar, Fs. 144; hefir hvárki heyrt til hans styn né hósta, Nj. 2; þeir heyrðu blástr til drekanna, Gullþ. 8; hann heyrði þangat mikinn glaum, Eb. 28; heyrðu þeir hark mikit í búrit, 266; heyrit fádæmi, Háv. 45; heyr endemi (q. v.); sem nú hefir þú heyrt, as thou hast now heard, Sks. 714.
    2. to hearken; þeirra bæn var eigi fyrr heyrð, Fms. x. 401; Guð heyrði bæn Moyses, Sks. 575; en ef þú vildir h. bæn mína, Drottinn minn, 596.
    3. with prepp., heyra á e-t, to give ear, listen to a thing; en þá er hann hafði heyrt á töluna, Fms. xi. 37; höfðu þessir allir heyrt á (been within hearing, been present) sætt þeirra Þóris ok Bjarnar, Eg. 349; þótt sjálfr konungr heyri á, though within hearing of the king himself, Ó. H. 54.
    II. metaph. to belong to one, with dat., kirkjan á selveiði alla utan þá er Geithellum heyrir, Vm. 165.
    2. heyra til e-s, or h. e-m til, to belong to, concern; (þat) er heyrir til ( concerns) dóttur þinnar, Nj. 15; þær sýslur sem til þeirra heyrðu, Fms. ix. 269; þat er til mín heyrir, vi. 118, 133, Bs. i. 742; þat þing er hreppstjórn heyrir til, Jb. 184; hann ágirntisk þat er honum heyrði ekki til, Fms. vi. 301; þótti þeim Haraldi konungi eigi til h. ( he had no right) at mínka sinn rétt, 339.
    γ. so with dat., to behove; hverjum yðr heyrir at þjóna, Fms. i. 281, vi. 349; mér heyrir eigi at þegja við yðr, ii. 268; mér heyrir eigi at giptask, Str. 421; sem því nafni til heyrir, Mar. 617; kjalar-tré þat er þeim þótti heyra ( to fit), Fb. i. 433.
    III. impers. to be heard; ok heyrir blástr (acc.) hans í alla heima, Edda 17; heyrði til höddu þá er Þórr bar hverinn, Skálda 168; þá varð þegar hljótt svá at til einskis manns heyrði, Fms. vi. 374; svá nær læknum, at gerla heyri forsfallit (acc.), 351.
    IV. reflex. and impers., e-m heyrisk e-t, methinks one hears; en með því at mér heyrisk svá í orðum yðrum, at …, methought I heard you say, that …, Sks. 101; en mér heyrisk svá um þetta haf, ok svá landit, þá …, 192; svá heyrisk mér til sem þeir sé flestir er …, Fms. vii. 280; þá heyrðisk þeim öllum sem sveinninn kvæði þetta, they thought they heard the boy sing, Landn. (Hb.) 293: in mod. usage, mér heyrðisk þú segja, methought I heard you say; mér heyrðist vera barið, methought I heard a knock at the door; mér heyrist barnið hljóða, methinks I hear the child crying.
    2. pass. to be heard, H. E. i. 516; þá skulu þeir eigi þar um heyrask síðan (they shall not be heard, heeded), K. Á. 110.

    Íslensk-ensk orðabók > HEYRA

  • 11 kvátra

    f. a kind of backgammon.
    * * *
    u, f., mod. kotra, [Fr. quatre], a kind of backgammon, still used in Icel. and recorded in the 13th century as a favourite game, Sturl. i. 173, ii. 184, Bs. i. 596. kvátru-tafl, n. id., Karl. 470, 486.

    Íslensk-ensk orðabók > kvátra

  • 12 LEKA

    * * *
    (lek; lak, lákum; lekit), v.
    1) to drip, dribble (af þeim legi, er lekit hafði ór hausi Heiðdraupnis);
    2) to leak, be leaky (húsit, skipit, keraldit lekr).
    * * *
    pres. lek; pret. lak, láku; part. lekit; a weak part. lekat occurs, Fms. ix. 345; [A. S. leccan; Engl. leak; Dan, lække]:—prop. to drip, dribble; af þeim legi er lekit hafði ór hausi Heiðdraupnis, Sdm. 13:—to leak, of a ship or vessel, en hón lak eigi heldr enn it þéttasta kerald, Bs. i. 596; var mjök lekat skipit, Fms. ix. 345; leka eins og hrip, freq. in mod. usage: of milch kine, en á öðru kvikfé ef þat lekr, Jb. 366.

    Íslensk-ensk orðabók > LEKA

  • 13 neðan

    adv.
    1) from below from beneath (veittu þeir atróðr neðan eptir ánni);
    2) without motion, beneath, underneath (skipit var meitt neðan); fyrir neðan (with acc.), below, beneath (kemr lagit í fót fyrir neðan kné).
    * * *
    adv. [Engl. be-neath], from beneath, from below, Vsp. 65, Gm. 35, Vkv. 35, Nj. 247, Edda 58, Fms. vi. 149, passim: denoting motion, neðan ór eyjum, Nj. 107; neðan um sáðlandið, 82; neðan frá sjó, neðan úr dal, neðan af eyrum, neðan eptir ánni, Ó. H. 20: without motion, vökna neðan, Fms. ii. 278; skipit var meitt neðan, Sturl. iii. 68:—fyrir neðan, beneath, below, with acc., Vsp. 2, 35, Skm. 35, Alm. 3, Fms. i. 10, Ld. 148, Eg. 596, Nj. 84, 145, 214, Gísl. 23: neðan undir, underneath, Fb. ii. 357:—with gen., neðan jarðar, beneath the earth; neðan sjóar, beneath the sea.

    Íslensk-ensk orðabók > neðan

  • 14 raða-neyti

    n. = ráðuneyti, Hkr. ii. 171, Fas. iii. 596.

    Íslensk-ensk orðabók > raða-neyti

  • 15 RAMR

    a. hoarse (háss ok rámr).
    * * *
    adj., röm, ramt; rammr is a less correct form, as shewn by the passage, ramr er sterkr en rámr enn hási, Skálda (Thorodd) 163: and by the rhymes, gramr, rami Hallfred; sömum, römum, Ht. 38; but we also have gamma, ramma, Vellekla; römm, skömmu, Cod. Fris. 255: mod. usage distinguishes between ramr, strong, and rammr, bitter, whence remma, bitterness: [North. E. ram]:—strong, stark, mighty, of bodily strength, ramr at afli, Nj. 219, Eb. 182, Ld. 26, Eg. 52, 596, Fs. 3, 54; kvaðat mann raman, Hým. 28: the phrase, setja ramar skorður við e-u, af nokkurum römmum ribbalda, Stj. 65, and passim: the allit. phrase, við raman er reip at draga, to pull a rope with the strong, to struggle against what is fated, Nj. 10, Fs. 75, Fms. ii. 107:—strong, mighty, with the notion of fatal or charmed power; ramt tré, Hm. 137; þau blót verða römust er lifandi menn eru blótaðir, Fms. ii. 77; atkvæði ramra hluta, Fs. 23: römm ummæli, Grett. 177 new Ed.; röm ragna rök, Vsp. 40; röm róg, Sdm. 37; ramt mein, Edda (in a verse); sá er goðin ætti ramari, Fms v. 319; ramar fylgjur, Fs. 50; rammar vættir, Fms. ii. 150; raman ok röskvan Ríg, Rm. 1; svá ríkt eðr ramt, Edda 27; gala ramt (adverb.), Og 6; fátt er ramara en forneskjan, a saying, Grett. 144:—vehement, röm ást, strong love, Korm.; ramr harmr, Fms. iv. (in a verse); röm víg. fiery slaughter, vi. (in a verse):—as a nickname, hann var mikill maðr ok sterkr ok kallaðr Þórarinn rammi, Korm. 140; Finnbogi rammi, Landn.
    II. bitter, biting, opp. to sweet; ramr reykr, Merl. 1. 12: vatn þat er þrysvar ramt, … en gott ávalt þess á milli, Rb. 354; römm reyksvæla, Hkr. Cod. Fris. 255 (in a verse); ramt gras, Eluc. 141; rammar súrur, Hom. 119; ramr drykkr, Hom. (St.)
    III. in poët. compds, ram-dýr, of ships; -blik, the strong beam = gold; -glygg, a strong gale; -þing, a meeting = battle, Lex. Poët.

    Íslensk-ensk orðabók > RAMR

  • 16 stað-festa

    1.
    t, to give a fixed abode; s. úmaga, Grág. i. 128; staðfestr úmagi, 206; s. sik þrjár nætr til vistar, v. 10.
    2. metaph. to make steadfast, make up one’s mind; ekki hefi ek staðfest um þat, Grett. 129; s. sátmál með sér, Fms. vi. 286; svá er mælt ok staðfest, established by law, Gþl. 168; staðfesta ráð sitt, to establish oneself, Ld. 14. 2. eccl. to confirm, K. Á. 174.
    II. reflex. to take up one’s abode, establish oneself, Eb. 12, Eg. 182, 596, Nj. 46, Fms. i. 25.
    2. to be determined; staðfestisk þessi ráða-görð, Eg. 271: to grow strong, sem ríki hans staðfestisk meirr, Sks. 684.
    2.
    u, f. a fixed abode, residence; hafa staðfestu, Sks. 525; taka staðfestu, Eb. 12, Eg. 319; kaupa sér staðfestu, Ld. 210; goðorð ok staðfestu … þær staðfestur er bræðr mínir búa á, 308, passim.
    2. metaph. steadfastness, stability, firmness, Sks. 587, 701; friðr ok s., K. Á. 200: truth, faithfulness, Sks. 590.
    3. a confirmation, K. Á. 2; bréf ok staðfestur, Anecd. 88.
    COMPDS: staðfestubréf, staðfestulauss.

    Íslensk-ensk orðabók > stað-festa

  • 17 STUÐILL

    (pl. stuðlar), m.
    1) stud, prop, stay;
    3) either of the two alliterative letters in the odd lines of a verse.
    * * *
    m. [styðja], anything that ‘steadies,’ a stud, prop, stay; styrkir stuðlar, Barl. 5; þá skulu styrkir stuðlar styðja þik alla vegu, 41; tjöld ok tveir stuðlar, Stj. 308 (= columna of the Vulgate); þeir settu þar í stuðla, ok festu þar við víggyrðlana, Fms. viii. 216; öruggir stuðlar bæði brjósti ok herðum, Anecd. 4.
    2. spec. usages, an upright on board ship, Edda (Gl.): the four posts of a box are called stuðlar (meis-stuðull, opp. to rim, q. v.): pentagonal basalt columns are also called stuðlar, and stuðla-berg, n. is a basaltic dyke.
    II. metaph. and as a metrical term, the supporter, second repeated letter in an alliterative verse; thus in ‘sól varp sunnan sinni mána,’ the s in ‘sunnan’ and ‘sinni’ is stuðill, supporting the head-stave in ‘sól’ (see höfuðstafr, p. 308, col. 2), Edda i. 596, 612, ii. 150.

    Íslensk-ensk orðabók > STUÐILL

  • 18 uppi-vaðsla

    [vaða uppi], in uppivöðslu-maðr, m. a turbulent, noisy man, Eg. 596, 710. uppivöðslu-mikill, adj. quarrelsome, troublesome. Band. 6 new Ed., Fas. ii. 325, Fms. v. 171.

    Íslensk-ensk orðabók > uppi-vaðsla

  • 19 vísa

    * * *
    I)
    (að, rarely -ta, -t), v. to show, point out, indicate;
    vísa e-m leið, to show one the way;
    vísa augum í e-n, to direct, fix the eyes on one;
    vísa hundi at mann í, to set a hound on a person;
    vísa e-m til sætis, to show one where to sit;
    vísa e-m til landskostar, to direct one to the best of the land;
    þeir vísuðu honum til Kols, they showed him the way to Kol, told him where he was to be found;
    vísa e-m til vegar, to show one the road;
    vísa e-m frá, to send one away, reject an application;
    vísa á e-t, to point at, indicate (fleiri eru þau tíðindi, er kvæðit vísar á);
    vísa svá til, at, to indicate (vísa ok svá til enskar bœkr, at);
    impers., vísar svá til í sögu Bjarnar, it is indicated, referred to, in the story of B.;
    with infin., vísa e-m at gera e-t, to tell, prompt one to do a thing.
    f. verse, strophe, stanza (hann orti kvæði ok eru þessar vísur í).
    * * *
    u; f. [Germ. weise; Dan. vise], a strophe, stanza; kveða vísu, Nj. 12; hann orti kvæði ok eru þessar vísur í, Fms. v. 108; vísu lengd, the length of a stanza, Edda (Ht.) i. 606, 656: referring to the repetition of verses as a means of measuring time (minutes), Fs. (Vd. ch. 26); lausa-vísa, a ditty; níð-vísa, söng-visa; höldar danza harla snart, þá heyrist vísan min, a ditty: as the names of shorter poems, as, Nesja-vísur, Austrfarar-vísur, by Sighvat; Vísna-bók, a book of lays. Unlike the old Greek epics, as well as the poems of the Saxon Beowulf, all ancient Northern poetry is in strophic lays. Four sets of alliteration make a verse (vísa), two a half strophe, vísu-helmingr, Edda (Ht.) i. 610, or half vísa, Grág. ii. 148; one set a quarter of a vísa (vísu-fjórðungr); each alliterative set being again divided into two halves, called vísu-orð, a word or sentence, Edda (Ht.) i. 596, cp. Hallfr. S. ch. 6 (Fs. 96, 97); thus ‘fastorðr skyli fyrða | fengsæll vera þengill’ is an alliterative set. ☞ The vellums give verses in unbroken lines, but in modern print each alliterative set is divided into two lines: this may do for metres of the drótt-kvæð kind, with two rhyming syllables in each vísu-orð; but in the brief kviðu-háttr (the metre of the Vsp.) each alliterative set should, for the sake of the flow of the verse, be printed in one line, thus, Hljóðs bið ek allar helgar kindir | meiri ok minni mögu Heimdalar; for a pause only follows between each pair of sets, but none between the sub-staves and the head-stave. This plan is that advocated by Jacob Grimm: the other, commonly followed in the Editions, chops the verse into—hljóðs bið ek allar | helgar kindir | meiri ok minni | mögu Heimdalar.

    Íslensk-ensk orðabók > vísa

  • 20 ÆSKA

    * * *
    i. e. œska, u, f., œrska, Barl. 199; ærska and Irskum make a rhyme, Fms. vii. (in a verse); spelt eoska, 645. 110; [from œri, compar. of ungr, q. v.]:—youth, childhood, Lat. juventus, Fms. vii. 220; hvárki œska né elli, 677. 3; veldr elli mér enn œska þér, Korm.: frá æsku til elli, Mar.; í æsku, Fms. i. 155, Grág. i. 278, 281, Sks. 26; í æsku ok bernsku, 596. fyrir œsku sakir, Grág. i. 410.
    COMPDS: æskualdr, æskubragð, æskufullr, æskugleði, æskumaðr, æskumót, æskuskeið.

    Íslensk-ensk orðabók > ÆSKA

См. также в других словарях:

  • 596 — Années : 593 594 595  596  597 598 599 Décennies : 560 570 580  590  600 610 620 Siècles : Ve siècle  VIe siècle …   Wikipédia en Français

  • 596 — Portal Geschichte | Portal Biografien | Aktuelle Ereignisse | Jahreskalender ◄ | 5. Jahrhundert | 6. Jahrhundert | 7. Jahrhundert | ► ◄ | 560er | 570er | 580er | 590er | 600er | 610er | 620er | ► ◄◄ | ◄ | 592 | 593 | 594 | …   Deutsch Wikipedia

  • -596 — Cette page concerne l année 596 du calendrier julien proleptique. Années : 599 598 597   596  595 594 593 Décennies : 620 610 600   590  580 570 560 Siècles  …   Wikipédia en Français

  • 596 — ГОСТ 596{ 89} Натрий сернистый технический (натрия сульфид). Технические условия. ОКС: 71.060.50 КГС: Л14 Соли Взамен: ГОСТ 596 78 Действие: С 01.01.91 Текст документа: ГОСТ 596 «Натрий сернистый технический (натрия сульфид). Технические… …   Справочник ГОСТов

  • 596 — Años: 593 594 595 – 596 – 597 598 599 Décadas: Años 560 Años 570 Años 580 – Años 590 – Años 600 Años 610 Años 620 Siglos: Siglo V – …   Wikipedia Español

  • 596 — yearbox in?= cp=5th century c=6th century cf=7th century yp1=593 yp2=594 yp3=595 year=596 ya1=597 ya2=598 ya3=599 dp3=560s dp2=570s dp1=580s d=590s dn1=600s dn2=610s dn3=620s NOTOC EventsBy TopicReligion* King Ethelbert of Kent asks for… …   Wikipedia

  • (596) Шейла — Открытие Первооткрыватель Август Копфф Место обнаружения Хайдельберг Дата обнаружения 21 февраля 1906 Альтернативные обозначения 1906 UA; 1949 WT Категория Главное кольцо …   Википедия

  • 596 (nuclear test) — 596 is the codename of the People s Republic of China s first nuclear weapons test, detonated on October 161964 at the Lop Nur test site. It was a uranium 235 implosion fission device and had a yield of 22 kilotons. With the test, China became… …   Wikipedia

  • (596) Scheila — Descubrimiento Descubridor August Kopff Fecha 21 de febrero de 1906 Nombre Provisional 1906 TW …   Wikipedia Español

  • 596 (prueba nuclear) — 596 es el nombre clave de la primera prueba de arma nuclear de la República Popular de China, detonada el 16 de octubre de 1964 en el sitio de pruebas de Lop Nor. Fue un dispositivo de fisión de implosión de uranio 235 y tuvo un rendimiento de 22 …   Wikipedia Español

  • (596) scheila — L astéroïde (596) Scheila a été ainsi baptisé en hommage à une étudiante anglaise amie du découvreur de l astéroïde, August Kopff (1882 1960), astronome allemand. Lien externe (en) Caractéristiques et simulation d orbite sur la page Small Body… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»