Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

(tug)

  • 1 tugurium

    tugurium, iī, n. (st. tegurium, v. tego), die Hütte, der Schuppen, dessen Dach von Stroh, Rasen od. Rohr bis auf die Erde reichte, wie sie die Bauern, bes. die Schäfer und Hirten auf dem Felde hatten (nach Voß Verg. ecl. 1, 68), tug. parvum, Liv.: agreste, Val. Max.: rusticanum, Hieron.: pauper, Priap.: tug. canis, Phaedr.: in casis et tuguriis habitare, Varro: tugurio se occultare, Sall., se abdere, Aur. Vict.: togam propere e tugurio proferre uxorem Raciliam iubet, Liv.: tugurium ut iam videatur esse illa villa, Cic. – / tegurium geschr., Corp. inscr. Lat. 5, 5005. Schol. Bern. Verg. georg. 3, 231.

    lateinisch-deutsches > tugurium

  • 2 tugurium

    tugurium, iī, n. (st. tegurium, v. tego), die Hütte, der Schuppen, dessen Dach von Stroh, Rasen od. Rohr bis auf die Erde reichte, wie sie die Bauern, bes. die Schäfer und Hirten auf dem Felde hatten (nach Voß Verg. ecl. 1, 68), tug. parvum, Liv.: agreste, Val. Max.: rusticanum, Hieron.: pauper, Priap.: tug. canis, Phaedr.: in casis et tuguriis habitare, Varro: tugurio se occultare, Sall., se abdere, Aur. Vict.: togam propere e tugurio proferre uxorem Raciliam iubet, Liv.: tugurium ut iam videatur esse illa villa, Cic. – tegurium geschr., Corp. inscr. Lat. 5, 5005. Schol. Bern. Verg. georg. 3, 231.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tugurium

  • 3 tractō

        tractō āvī, ātus, āre, freq.    [traho], to draw violently, drag, tug, haul, pull: tractata comis antistita Phoebi, O.— To touch, take in hand, handle: ea, quae tractemus, audiamus: aret Pellis et ad tactum tractandi dura resistit, V.: puer unctis Tractavit calicem manibus, H.: vites tractari tuerique.— To wield, manage, control: Ceram pollice, O.: gubernacula: tela, L.: speciosius arma, H.: pecuniam publicam: Tractat inauratae consona fila lyrae, plays upon, O.—Fig., to handle, manage, conduct, lead, carry on, practise, transact: res turbidas, Enn. ap. C.: condiciones, Cs.: bellum, L.: artem, T.: personam in scenā, act: partīs secundas (mimus), H.: quo in munere ita se tractavit, ut, etc., conducted himself: persona, quae minime in iudiciis periculisque tractata est, i. e. is by no means accustomed to.—To treat, conduct oneself towards: haec arte tractabat virum, Ut, etc., T.: non tractabo ut consulem: liberaliter eos: pater parum pie tractatus a filio: benignius ipsum Te, H.— To handle, treat, investigate, discuss: oratori omnia disputata, tractata esse debent: tractata res: definitiones fortitudinis: tractatae inter Eumenem et Persea condiciones amicitiae, L.: memori tractandum pectore, to be meditated, Iu. — To negotiate, treat: de condicionibus, N.
    * * *
    tractare, tractavi, tractatus V
    draw, haul, pull, drag about; handle, manage, treat, discuss

    Latin-English dictionary > tractō

  • 4 convello

    convellere, convelli, convulsus V TRANS
    shatter, batter, convulse, shake violently; heave up, set in motion; overthrow; pull/pluck/tug/tear up/at dislodge, uproot; wrench, strain, dislocate (limbs)

    Latin-English dictionary > convello

  • 5 tracto

    tracto, āvi, ātum ( gen. plur. part. tractantum, Ov. P. 3, 3, 20), 1, v. freq. a. [traho].
    I.
    To draw violently, to drag, tug, haul, etc. (so, very rare): qui te (Hectorem) sic tractavere? Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Trag. v. 96 Vahl.):

    tractatus per aequora campi,

    id. Ann. v. 140 Vahl.:

    tractata comis antistita Phoebi,

    Ov. M. 13, 410:

    malis morsuque ferarum Tractari,

    to be torn, rent, lacerated, Lucr. 3, 889.—
    II.
    To touch, take in hand, handle, manage, wield; to exercise, practise, transact, perform, etc. (freq. and class.; cf.: tango, ago, perago).
    A.
    Lit.:

    ut ea, quae gustemus, olfaciamus, tractemus, audiamus, etc.,

    Cic. Tusc. 5, 38, 111:

    numquam temere tinnit tintinnabulum, nisi qui illud tractat,

    Plaut. Trin. 4, 2, 163:

    aliquid manibus,

    id. Poen. 1, 2, 103:

    tractavisti hospitam ante aedes meas,

    id. Mil. 2, 6, 30:

    mateilionem Corinthium cupidissime tractans,

    Cic. Par. 5, 2, 38:

    volucra, quae non possum tractare sine magno gemitu,

    id. Att. 12, 22, 1:

    aret Pellis et ad tactum tractanti dura resistit,

    Verg. G. 3, 502:

    puer unctis Tractavit calicem manibus,

    Hor. S. 2, 4, 79:

    vitulos consuescere manu tractari,

    Col. 6, 2, 1:

    tractat inauratae consona fila lyrae,

    i. e. strikes, plays upon, Ov. Am. 1, 8, 60: necdum res igni scibant tractare, to prepare, i. e. to cook, dress, Lucr. 5, 953:

    solum terrae aere,

    id. 5, 1289; cf.:

    lutosum agrum,

    i. e. to till, Col. 2, 4, 5:

    tractari tuerique vites,

    Cic. Fin. 5, 14, 39:

    ceram pollice,

    Ov. M. 10, 285; cf. id. ib. 8, 196:

    lanam,

    Just. 1, 3:

    lanuginem,

    Suet. Ner. 34:

    gubernacula,

    to manage, Cic. Sest. 9, 20:

    tela,

    to wield, Liv. 7, 32, 11; cf.:

    speciosius arma,

    Hor. Ep. 1, 18, 53:

    servus, qui meam bibliothecen multorum nummorum tractavit,

    has taken care of, had charge of, Cic. Fam. 13, 77, 3; cf.: eras tu quaestor;

    pecuniam publicam tu tractabas,

    id. Div. in Caecil. 10, 32:

    rationem Prusensium,

    Plin. Ep. 10, 28, 5.—
    B. 1.
    In gen.: ut ne res temere tractent turbidas, Enn. ap. Cic. de Or. 1, 45, 199 (Trag. v. 189 Vahl.):

    suam rem minus caute et cogitate,

    Plaut. Trin. 2, 2, 46:

    causas amicorum tractare atque agere,

    Cic. de Or. 1, 37, 170:

    causam difficiliorem,

    id. Fam. 3, 12, 3:

    condiciones,

    Caes. B. C. 3, 28:

    bellum,

    to conduct, carry on, Liv. 23, 28, 4; Tac. A. 1, 59; Just. 9, 8, 12; 22, 5, 4:

    proelia,

    Sil. 15, 466; cf.:

    vitam vulgivago more ferarum,

    to lead, pass, spend, Lucr. 5, 930; so,

    vitam,

    Auct. Her. 4, 24, 33 (al. transactam):

    imperium,

    Just. 1, 2, 1:

    regna,

    id. 2, 4, 20:

    pauca admodum vi tractata, quo ceteris quies esset,

    Tac. A. 1, 9 fin.:

    artem,

    to practise, Ter. Phorm. prol. 17; Cic. Ac. 2, 7, 22:

    verba vetera,

    to employ, Quint. 11, 1, 6:

    personam in scenā,

    to perform, act, represent, id. Rosc. Com. 7, 20; so,

    partes secundas (mimus),

    Hor. Ep. 1, 18, 14:

    animos,

    Cic. Or. 28, 97; cf. Quint. 11, 1, 85.—Reflex.:

    quo in munere ita se tractavit, ut, etc.,

    has so conducted himself, Cic. Fam. 13, 12, 1; so,

    ita me in re publicā tractabo, ut meminerim, etc.,

    id. Cat. 3, 12, 29.—
    2.
    In partic.
    a.
    To treat, use, or conduct one ' s self towards a person in any manner:

    ego te, ut merita es de me, tractare exsequar,

    Plaut. As. 1, 3, 8: haec arte tractabat virum, ut, etc., Ter. Heaut. 2, 3, 125:

    omnibus rebus eum ita tractes, ut, etc.,

    Cic. Fam. 1, 3:

    non tractabo ut consulem,

    id. Phil. 2, 5, 10:

    aliquem liberaliter,

    id. Verr. 1, 8, 23:

    nec liberalius nec honorificentius potuisse tractari,

    id. Fam. 13, 27, 2:

    pater parum pie tractatus a filio,

    id. Cael. 2, 3:

    mercatores ac navicularii injuriosius tractati,

    id. Imp. Pomp. 5, 11:

    pauloque benignius ipsum Te tractare voles,

    Hor. Ep. 1, 17, 12. —
    b.
    To handle, treat, investigate, discuss any thing, mentally, orally, or in writing (cf.: dissero, disputo, ago). ( a) With acc.:

    quem ad modum quamque causam tractare conveniat,

    Auct. Her. 2, 2, 2:

    oratori omnia quaesita, audita, lecta, disputata, tractata, agitata esse debent,

    Cic. de Or. 3, 14, 54:

    habeat omnes philosophiae notos et tractatos locos,

    id. Or. 33, 118:

    causas amicorum,

    id. de Or. 1, 37, 170:

    tractata res,

    id. Rep. 3, 3, 4:

    definitiones fortitudinis,

    id. Tusc. 4, 24, 53:

    partem philosophiae,

    id. Ac. 1, 8, 30:

    constantiam,

    id. Lael. 18, 65; cf. id. ib. 22, 82:

    ibi consilia decem legatorum tractabantur,

    Liv. 33, 31, 7:

    fama fuit... tractatas inter Eumenen et Persea condiciones amicitiae,

    id. 44, 13, 9:

    scrupulosius tractabo ventos,

    Plin. 2, 46, 45, § 118: prima elementa, Quint. prooem. 21;

    1, 1, 23: locus, qui copississime a Cicerone tractatur,

    id. 1, 4, 24; 7, 2, 43:

    aliquid memori pectore,

    to ponder, reflect upon, Juv. 11, 28; cf.:

    tractare proeliorum vias,

    Tac. A. 2, 5: ut quaestio diligentius tractaretur, Aug. Civ. Dei, 2, 21, 1.—
    (β).
    With de and abl. (mostly postAug.):

    de officii parte,

    Sen. Contr. 2, 1 (9), 20 (dub.;

    Madv. and Kiessl. partem): quoniam de religionibus tractabatur,

    Tac. A. 3, 71:

    ubi de figuris orationis tractandum erit,

    Quint. 1, 5, 5; 2, 13, 14; 2, 20, 10:

    de negotiis,

    to discuss, Suet. Aug. 35 fin.
    (γ).
    With interrog.-clause:

    quo tractatur amicus an inimicus,

    Quint. 5, 10, 29; 7, 2, 56:

    utra sit antiquior (lex),

    id. 7, 7, 8:

    cum tractaret, quinam adipisci principem locum abnuerent, etc.,

    Tac. A. 1, 13.—
    c.
    To negotiate, treat:

    dum de condicionibus tractat,

    Nep. Eum. 5, 7; Suet. Claud. 26:

    de Asiā,

    Just. 37, 3, 4:

    de redimendo filio,

    id. 31, 7, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > tracto

  • 6 tus

    tūs ( thūs), tūris, n. [from thuos, to] incense, frankincense.
    I.
    In gen., Plin. 12, 14, 30, § 51; Plaut. Poen. 2, 3; id. Trin. 4, 2, 89; id. Truc. 2, 5, 27:

    accendere,

    Cic. Verr. 2, 4, 35, § 77; id. Off. 3, 20, 80; Lucr. 3, 327; Verg. A. 11, 481; id. E. 8, 65; Tib. 1, 3, 34; 1, 7, 53; Prop. 3, 10 (4, 9), 19; Hor. C. 1, 30, 3; 1, 36, 1; 4, 1, 22:

    irrita tura tulit,

    Ov. M. 7, 589:

    centumque Sabaeo Ture calent arae,

    Verg. A. 1, 417; cf. id. G. 1, 57.—
    II.
    Tug terrae, a plant, called also chamaepitys, Plin. 24, 6, 20, § 29.

    Lewis & Short latin dictionary > tus

См. также в других словарях:

  • Tug — Tug, n. 1. A pull with the utmost effort, as in the athletic contest called tug of war; a supreme effort. [1913 Webster] At the tug he falls, Vast ruins come along, rent from the smoking walls. Dryden. [1913 Webster] 2. A sort of vehicle, used… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Tug — Tug, v. i. 1. To pull with great effort; to strain in labor; as, to tug at the oar; to tug against the stream. [1913 Webster] He tugged, he shook, till down they came. Milton. [1913 Webster] 2. To labor; to strive; to struggle. [1913 Webster]… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Tug — Tug, v. t. [imp. & p. p. {Tugged}; p. pr. & vb. n. {Tugging}.] [OE. toggen; akin to OD. tocken to entice, G. zucken to jerk, draw, Icel. toga to draw, AS. t[ e]on, p. p. togen, to draw, G. ziehen, OHG. ziohan, Goth. tiuhan, L. ducere to lead,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • ţug — ŢUG, ţuguri, s.n. (reg.) Tren. – Din germ. Zug. Trimis de laura tache, 05.02.2003. Sursa: DEX 98  ŢUG s. v. locomotivă, maşină, tren. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  ţug s. n., pl. ţú …   Dicționar Român

  • tug — tug; tug·ger; tug·less; tug·man; …   English syllables

  • tug — tȗg m <N mn túgovi> DEFINICIJA pov. konjski rep privezan na vrhu koplja kao zastava, znak dostojanstva paše (čin paše razlikovao se prema broju tugova) ETIMOLOGIJA tur. tuǧ ← perz. tūg …   Hrvatski jezični portal

  • TUG — steht für: Technische Universität Graz Telekommunikationsunternehmensgesetz, ein Schweizer Gesetz, das insbesondere die Organisation der Swisscom regelt TeX Users Group Transparenzrichtlinie Umsetzungsgesetz Tug ist: ein Motorschlepper zum Ziehen …   Deutsch Wikipedia

  • tug — (v.) early 13c., from weak grade of O.E. teohan to pull, drag, from P.Gmc. *teukh pull, from PIE *deuk to pull, to lead (see DUKE (Cf. duke) (n.)). Related to TOW (Cf. tow) (1). The noun is recorded from c.1500; meaning small steamer used to tow… …   Etymology dictionary

  • tug — [tug] vi. tugged, tugging [ME tuggen, prob. < ON toga, to draw, pull, akin to OE togian (see TOW1), teon, to pull < IE base * deuk , to draw, pull > DUCT] 1. to exert great effort in pulling; pull hard; drag; haul: often with at 2. to… …   English World dictionary

  • tȗg — m 〈N mn túgovi〉 pov. konjski rep privezan na vrhu koplja kao zastava, znak dostojanstva paše (čin paše razlikovao se prema broju tugova) ✧ {{001f}}tur. ← perz …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • tug — tug, túguri, s.n. (reg.) unealtă de lustruit piei, în tăbăcărie. Trimis de blaurb, 16.03.2007. Sursa: DAR …   Dicționar Român

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»