-
1 slap
[slæp] 1. nklaps m2. vtdawać (dać perf) klapsa +dat3. adv ( inf)to slap sb in/across the face — uderzyć ( perf) kogoś w twarz
to slap some paint on the wall — pacnąć ( perf) trochę farby na ścianę (inf)
* * *[slæp] 1. noun(a blow with the palm of the hand or anything flat: The child got a slap from his mother for being rude.) klaps, policzek2. verb(to give a slap to: He slapped my face.) uderzyć, klepnąć- slapdash- slap-happy
- slapstick -
2 smack
[smæk] 1. n 2. vt 3. vi4. advto smack of — trącić +instr
* * *I 1. [smæk] verb(to strike smartly and loudly; to slap: She smacked the child's hand/bottom.) klepnąć, trzepnąć2. noun((the sound of) a blow of this kind; a slap: He could hear the smack of the waves against the side of the ship.) plaśnięcie3. adverb(directly and with force: He ran smack into the door.) prostoII 1. [smæk] verb((with of) to have a suggestion of: The whole affair smacks of prejudice.) trącać, mieć posmak2. nounThere's a smack of corruption about this affair.) posmak -
3 spank
[spæŋk]vtdawać (dać perf) klapsa +dat* * *[spæŋk] 1. verb(to strike or slap with the flat of the hand, especially on the buttocks, usually as a punishment: The child was spanked for his disobedience.) bić2. noun(a slap of this kind.) klaps -
4 whack
[wæk]vtwalić (walnąć perf) (inf)* * *[wæk] 1. verb(to strike smartly, making a loud sound: His father whacked him for misbehaving.) dać klapsa2. noun(a blow: His father gave him a whack across the ear.) klaps
См. также в других словарях:
klapsa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. klapsasie; lm D. klaps || klapsasów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wczesna odmiana amerykańskiej gruszy faworytki; klaps {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
klapsa — ż IV, CMs. klapsasie; lm D. klapsasów a. klaps «odmiana gruszek faworytek; owoc tej odmiany; klaps» Kupić kilo klapsów … Słownik języka polskiego
klaps — I m IV, D. a, Ms. klapssie; lm M. y 1. B.=D. «uderzenie dłonią na płask, wywołujące zwykle charakterystyczne klaśnięcie» Dostał mocnego klapsa. Dać dziecku klapsa. 2. → klapsa II m IV, D. a, Ms. klapssie; lm M. y film. «drewniane deseczki… … Słownik języka polskiego
klaps — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I, Mc. klapssie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzenie dłonią na płask, fizyczne skarcenie kogoś, zwłaszcza dziecka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uspokój się, bo dostaniesz klapsa. Dać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Линезолид — … Википедия
faworytka — ż III, CMs. faworytkatce; lm D. faworytkatek 1. «ulubienica» Faworytka publiczności. Faworytka matki, ojca. Kotka faworytka domowa. 2. ogr. «amerykańska odmiana gruszy; owoc tej odmiany» Faworytka klapsa. 3. ogr. «odmiana truskawek; owoc tej… … Słownik języka polskiego
oberwać — dk IX, oberwaćrwę, oberwaćrwiesz, oberwaćrwij, oberwaćrwał, oberwaćrwany obrywać ndk I, oberwaćam, oberwaćasz, oberwaćają, oberwaćaj, oberwaćał, oberwaćany 1. «szarpiąc obedrzeć, urwać coś, odłączyć coś od czegoś» Oberwać falbankę od sukienki,… … Słownik języka polskiego
pac — «wyraz, czasem powtórzony, naśladujący odgłos padania czegoś (zwykle czegoś lekkiego lub miękkiego rozpłaszczającego się po upadku) albo lekkiego uderzenia czymś płaskim» Pac, pac, pac padały gruszki na ziemię. Pac! dała klapsa dziecku … Słownik języka polskiego
pupa — ż IV, CMs. pupapie; lm D. pup dziec. «pośladki, tyłek» Dać klapsa w pupę. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
salonowiec — m II, D. salonowiecwca; lm D. salonowiecwców 1. B.=D.; lm M. salonowiecwcy, B.=D. przestarz. «bywalec salonowy, człowiek o wykwintnych manierach, elegancki, wytworny, wyrobiony towarzysko» 2. B.=M.; lm M. salonowiecwce, B.=M. posp. żart. «zabawa… … Słownik języka polskiego
kuper — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. kuperpra, Mc. kuperprze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} u ptaków: tylna część ciała, z której wyrastają pióra ogonowe; wyrostek ogonowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kaczy kuper. Pióra… … Langenscheidt Polski wyjaśnień