Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

'Nilpferd

  • 1 Nilpferd

    hipopotam m

    Neue deutsche Polnisch-Deutsch > Nilpferd

  • 2 Nilpferd

    n гиппопотам

    Русско-немецкий карманный словарь > Nilpferd

  • 3 хипопотам м

    Nilpferd {n}

    Bългарски-немски речник ново > хипопотам м

  • 4 hippopotamus

    noun
    , pl. hippopotamuses or hippopotami (Zool.) Nilpferd, das; Flusspferd, das
    * * *
    [hipə'potəməs]
    (a large African animal with very thick skin living in or near rivers.) das Nilpferd
    * * *
    hip·po·pota·mus
    <pl - es or -mi>
    [ˌhɪpəˈpɒtəməs, AM -ˈpɑ:t̬ə-]
    n Nilpferd nt
    pygmy \hippopotamus Zwergnilpferd nt
    * * *
    ["hɪpə'pɒtəməs] ["hIpə'pɒtəmaɪ] Nilpferd nt, Flusspferd nt
    * * *
    hippopotamus [ˌhıpəˈpɒtəməs; US -ˈpɑ-] pl -potamuses, -potami [-maı] s ZOOL Fluss-, Nilpferd n
    * * *
    noun
    , pl. hippopotamuses or hippopotami (Zool.) Nilpferd, das; Flusspferd, das
    * * *
    n.
    (§ pl.: hippopotamuses, or: hippopotami)
    = Flusspferd n.
    Nilpferd -e n.

    English-german dictionary > hippopotamus

  • 5 бегемот

    m Nilpferd n, Flußpferd n
    * * *
    бегемо́т m Nilpferd n, Flusspferd n
    * * *
    бегемо́т
    <>
    м Flusspferd nt, Nilpferd nt
    * * *
    n
    gener. Flußpferd (Hippopotamus L.), Nilpferd, Behemoth

    Универсальный русско-немецкий словарь > бегемот

  • 6 гиппопотам

    m Nilpferd n
    * * *
    гиппопота́м m Nilpferd n
    * * *
    гиппопота́м
    <>
    м Nilpferd nt
    * * *
    n
    gener. Flußpferd (Hippopptamus), Hippopotamus, Nilpferd (Hippopotamus amphibius L.), Flußpferd

    Универсальный русско-немецкий словарь > гиппопотам

  • 7 hipopótamo

    ipo'potamo
    m ZOOL
    sustantivo masculino
    hipopótamo
    hipopótamo [ipo'potamo]
    Nilpferd neutro

    Diccionario Español-Alemán > hipopótamo

  • 8 hippo

    noun
    , pl. hippos (coll.) see academic.ru/34997/hippopotamus">hippopotamus
    * * *
    hip·po
    [ˈhɪpəʊ, AM -oʊ]
    n ( fam) short for hippopotamus Nilpferd nt
    * * *
    ['hɪpəʊ]
    n (inf)
    Nilpferd nt
    * * *
    hippo [ˈhıpəʊ] pl -pos s umg für hippopotamus
    * * *
    noun
    , pl. hippos (coll.) see hippopotamus
    * * *
    n.
    Flusspferd n.

    English-german dictionary > hippo

  • 9 depascor

    dē-pāscor, pāstus sum, pāscī, abweiden, abfressen, verzehren, segetes (v. Nilpferd), Plin. 8, 95: ceras (v. Schmetterling), Plin. 11, 65: hoc collectaneum (v. Menschen), Solin. 4, 5: miseros morsu artus (v. der Schlange), Verg. Aen. 2, 215. – übtr., febris depascitur artus, Verg. georg. 3, 458: d. aurea dicta tuis ex chartis, Lucr. 3, 10: nam etiam post annum istorum lignorum rogum flamma depascitur, Firm. de err. 27, 2.

    lateinisch-deutsches > depascor

  • 10 equus

    equus (ecus), ī, m. (altind. áçva-ḥ, äolisch ἴκκος, attisch ιππος, ahd. ehu), das Pferd, Roß, insbes. (im Ggstz. zu equa) der Hengst, I) eig. u. meton.: A) eig.: equus regis, Curt.: dorsum equi (wie eines Pferdes) et iuba et hinnitus, Plin.: equorum domitores, Cic. fr. u.a.: equus bellator, ein Streitroß, Verg. u. Tac.: equus ferus, Iustin.: equus indomitus, nicht zugerittenes, Plaut., Hor. u. Vulg.: equus gilvus, badius, murinus, Varro fr.: equi albi, Suet., albentes, Plin. pan.: equi nudi (ungesattelte), Sil.: equi iuncti, ein Viergespann, Plaut. u. Verg.: equi quadriiugi, Ov.: equi multiiugi, Liv.: equus publicus, dem Staate gehöriges, vom Staate geliefertes, Liv.; bes. ein Postpferd, ICt. u. Spät.: equos alere (halten), Ter.: equum conscendere, Liv.: in equum ascendere (Ggstz. ex equo descendere), Cic.: in equum insilire, Liv.: in equum recentem ex fesso transultare, Liv.: labi ex equis aut desilire, Liv.: alqm in equum imponere, Liv.: alci equum admovere (vorführen), Liv.: sedere in equo, Cic., od. equo, Cels.: ex equo pugnare, zu Pferde, Liv.: vehi in equo, Cic., od. equo, Caes. u. Nep., reiten: dass. (mehr poet.) ire in equis, Ov., od. equis, Liv.: equis insignibus et curru aurato reportari, im Triumph, als Triumphator zurückkehren, Cic.: merere equo, zu Pferde dienen, Reiter sein, Cic.: equo publico stipendia merere, v. einem Ritter, Liv.: ad equum rescribere, zum Reiter machen, Caes.: caballos (die Ackergäule) equis (den Streitrossen) cedere, Hieron. epist. 60, 17 extr. – equus ligneus scherzh. = Schiff (wie bei Hom. ἁλος ιππος), Plaut.: equus Troianus, das bekannte hölzerne Pferd, womit die Griechen Troja einnahmen, Verg. u.a.; im Bilde von geheimer Nachstellung, Verschwörung, Cic. Mur. 78. – Sprichw., equi donati dentes non inspiciuntur, einem geschenkten Gaul sieht man nicht ins Maul, Hieron. epist. ad Ephes. prooem. – B) meton., Plur. equi = 1) (wie bei Hom. ιπποι) das Gespann vor dem Kampfwagen für den Kampfwagen selbst, Verg. Aen. 9, 777 (bei Ribbeck in Klammern). – 2) für Reiterei in der Verbindung equi virique, Reiterei u. Fußvolk, Liv. (s. Gronov Liv. 21, 27, 5): dah. equis viris od. viris equisque od. equis virisque, sprichw. = »mit aller Macht«, Cic. u.a.; vgl. die Auslgg. zu Cic. de off. 3, 116 u. Phil. 8, 21. – II) übtr. von ähnlich gestalteten Gegenständen: A) equus bipes, das Seepferd, Verg. u.a. – equus fluviatilis, das Flußpferd, Nilpferd, Hippopotamus, Plin. – B) ein Gestirn, bei Germanicus u. auch jetzt noch Pegasus genannt, Cic. Arat. u.a. – C) eine Belagerungsmaschine, deren Kopf an die Mauer angestoßen wurde, das Sturmpferd, der Mauerbrecher (mit veränderter Gestalt des Kopfes aries, Sturmbock, gen.), Plin. 7, 202. – / Genet. Plur. equûm (equom), Verg. georg. 2, 542. Val. Flacc. 6, 237. Sil. 12, 681. Stat. Theb. 4, 409.

    lateinisch-deutsches > equus

  • 11 hippopotamus

    hippopotamus, ī, m. (ἱπποπόταμος), das Flußpferd, Nilpferd, Plin. 5, 10. Solin. 24, 10 u. 14. Capit. Gord. 33, 1. Vopisc. Firm. 6, 2. Amm. 22, 15, 21: equi fluviales, quos hippopotamos vocant, Ambr. hexaëm. 5, 1, 4. – Nbf. hippopotamios, iī, m. (ιππος ποτάμιος), Varro LL. 5, 78. Mela 1, 9, 3 (1. § 52). Plin. 6, 173 D.; 8, 95 M.; 11, 160 D.; 28, 121 D.; 32, 139 D.

    lateinisch-deutsches > hippopotamus

  • 12 ἱππο-πόταμος

    ἱππο-πόταμος, , Fluß- oder Nilpferd, Strab. u. a. Sp. Früher getrennt, ἵππος ποτάμιος, Her. 2, 71; Arist. H. A. 2, 7.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἱππο-πόταμος

  • 13 hippopotame

    ipɔpɔtam
    m; ZOOL
    hippopotame
    hippopotame [ipɔpɔtam]
    Nil-, Flusspferd neutre

    Dictionnaire Français-Allemand > hippopotame

  • 14 behemoth

    be·he·moth
    [bɪˈhi:mɒθ, AM mɑ:θ]
    n
    1. (monster) Ungetüm nt, Monstrum nt
    2. ( fig: big and powerful person) Große(r) f(m), Größe f, Gigant m
    * * *
    [bɪ'hiːmɒɵ]
    n
    (liter: monster) Moloch m (geh)
    * * *
    behemoth [bıˈhiːmɒθ; US -məθ] s
    1. BIBEL Behemoth m (wahrscheinlich Nilpferd)
    2. a) Koloss m (Person)
    b) Koloss m, Ungetüm n (Sache)
    * * *
    n.
    Riesentier n.

    English-german dictionary > behemoth

  • 15 grampus

    gram·pus
    <pl -es>
    [ˈgræmpəs]
    1. (round-nosed dolphin) Rundkopfdelfin m, Rissosdelfin m, Grampus m fachspr
    2. (killer whale) Killerwal m
    3. ( fig fam)
    to puff like a \grampus wie eine Lokomotive schnaufen fam
    * * *
    ['grmpəs]
    n
    Rundkopf- or Rissosdelfin m or -delphin m, Grampus m (spec)

    to puff/snort like a grampus (inf)wie eine Lokomotive schnaufen (inf)

    * * *
    grampus [ˈɡræmpəs] s ZOOL
    a) Rissosdelfin m
    b) Schwertwal m:
    blow ( oder wheeze) like a grampus fig wie ein Nilpferd schnaufen

    English-german dictionary > grampus

  • 16 depascor

    dē-pāscor, pāstus sum, pāscī, abweiden, abfressen, verzehren, segetes (v. Nilpferd), Plin. 8, 95: ceras (v. Schmetterling), Plin. 11, 65: hoc collectaneum (v. Menschen), Solin. 4, 5: miseros morsu artus (v. der Schlange), Verg. Aen. 2, 215. – übtr., febris depascitur artus, Verg. georg. 3, 458: d. aurea dicta tuis ex chartis, Lucr. 3, 10: nam etiam post annum istorum lignorum rogum flamma depascitur, Firm. de err. 27, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > depascor

  • 17 equus

    equus (ecus), ī, m. (altind. áçva-ḥ, äolisch ἴκκος, attisch ιππος, ahd. ehu), das Pferd, Roß, insbes. (im Ggstz. zu equa) der Hengst, I) eig. u. meton.: A) eig.: equus regis, Curt.: dorsum equi (wie eines Pferdes) et iuba et hinnitus, Plin.: equorum domitores, Cic. fr. u.a.: equus bellator, ein Streitroß, Verg. u. Tac.: equus ferus, Iustin.: equus indomitus, nicht zugerittenes, Plaut., Hor. u. Vulg.: equus gilvus, badius, murinus, Varro fr.: equi albi, Suet., albentes, Plin. pan.: equi nudi (ungesattelte), Sil.: equi iuncti, ein Viergespann, Plaut. u. Verg.: equi quadriiugi, Ov.: equi multiiugi, Liv.: equus publicus, dem Staate gehöriges, vom Staate geliefertes, Liv.; bes. ein Postpferd, ICt. u. Spät.: equos alere (halten), Ter.: equum conscendere, Liv.: in equum ascendere (Ggstz. ex equo descendere), Cic.: in equum insilire, Liv.: in equum recentem ex fesso transultare, Liv.: labi ex equis aut desilire, Liv.: alqm in equum imponere, Liv.: alci equum admovere (vorführen), Liv.: sedere in equo, Cic., od. equo, Cels.: ex equo pugnare, zu Pferde, Liv.: vehi in equo, Cic., od. equo, Caes. u. Nep., reiten: dass. (mehr poet.) ire in equis, Ov., od. equis, Liv.: equis insignibus et curru aurato reportari, im Triumph, als Triumphator zurückkehren, Cic.: merere equo, zu Pferde dienen, Reiter sein, Cic.: equo publico stipendia merere, v. einem Ritter, Liv.:
    ————
    ad equum rescribere, zum Reiter machen, Caes.: caballos (die Ackergäule) equis (den Streitrossen) cedere, Hieron. epist. 60, 17 extr. – equus ligneus scherzh. = Schiff (wie bei Hom. ἁλος ιππος), Plaut.: equus Troianus, das bekannte hölzerne Pferd, womit die Griechen Troja einnahmen, Verg. u.a.; im Bilde von geheimer Nachstellung, Verschwörung, Cic. Mur. 78. – Sprichw., equi donati dentes non inspiciuntur, einem geschenkten Gaul sieht man nicht ins Maul, Hieron. epist. ad Ephes. prooem. – B) meton., Plur. equi = 1) (wie bei Hom. ιπποι) das Gespann vor dem Kampfwagen für den Kampfwagen selbst, Verg. Aen. 9, 777 (bei Ribbeck in Klammern). – 2) für Reiterei in der Verbindung equi virique, Reiterei u. Fußvolk, Liv. (s. Gronov Liv. 21, 27, 5): dah. equis viris od. viris equisque od. equis virisque, sprichw. = »mit aller Macht«, Cic. u.a.; vgl. die Auslgg. zu Cic. de off. 3, 116 u. Phil. 8, 21. – II) übtr. von ähnlich gestalteten Gegenständen: A) equus bipes, das Seepferd, Verg. u.a. – equus fluviatilis, das Flußpferd, Nilpferd, Hippopotamus, Plin. – B) ein Gestirn, bei Germanicus u. auch jetzt noch Pegasus genannt, Cic. Arat. u.a. – C) eine Belagerungsmaschine, deren Kopf an die Mauer angestoßen wurde, das Sturmpferd, der Mauerbrecher (mit veränderter Gestalt des Kopfes aries, Sturmbock, gen.), Plin. 7, 202. – Genet. Plur. equûm
    ————
    (equom), Verg. georg. 2, 542. Val. Flacc. 6, 237. Sil. 12, 681. Stat. Theb. 4, 409.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > equus

  • 18 hippopotamus

    hippopotamus, ī, m. (ἱπποπόταμος), das Flußpferd, Nilpferd, Plin. 5, 10. Solin. 24, 10 u. 14. Capit. Gord. 33, 1. Vopisc. Firm. 6, 2. Amm. 22, 15, 21: equi fluviales, quos hippopotamos vocant, Ambr. hexaëm. 5, 1, 4. – Nbf. hippopotamios, iī, m. (ιππος ποτάμιος), Varro LL. 5, 78. Mela 1, 9, 3 (1. § 52). Plin. 6, 173 D.; 8, 95 M.; 11, 160 D.; 28, 121 D.; 32, 139 D.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > hippopotamus

  • 19 hipopotam

    hipopotam Nilpferd n, Flusspferd n

    Türkçe-Almanca sözlük > hipopotam

  • 20 suaygırı

    'suaygırı <- > ZOOL Nilpferd n

    Türkçe-Almanca sözlük > suaygırı

См. также в других словарях:

  • Nilpferd — Nilpferd, so v.w. Flußpferd …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Nilpferd — Nilpferd, s. Flußpferd …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Nilpferd — Nilpferd, Flußpferd (Hippopotămus), Säugetiergattg. der nicht wiederkauenden Paarzeher, mit über 2 cm dicker, fast nackter Haut, vier huftragenden Zehen hinten und vorn und furchtbaren Eckzähnen (Hauern) im Unterkiefer. Einzige lebende Art das… …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Nilpferd — Nilpferd, s. Flußpferd …   Herders Conversations-Lexikon

  • Nilpferd — ↑Hippopotamus …   Das große Fremdwörterbuch

  • Nilpferd — Flusspferd Flusspferd Systematik Klasse: Säugetiere (Mammalia) Überordnung …   Deutsch Wikipedia

  • Nilpferd — das Nilpferd, e (Aufbaustufe) in afrikanischen Flüssen lebendes schwerfälliges Tier mit einem fassförmigen Körper, einem wuchtigen Kopf und kurzen Gliedmaßen Synonyme: Flusspferd, Hippopotamus Beispiel: Wir haben ein kleines Nilpferd im Zoo… …   Extremes Deutsch

  • Nilpferd — Hippo (umgangssprachlich); Flusspferd; Großflusspferd; Hippopotamus * * * Nil|pferd 〈n. 11〉 = Flusspferd * * * Nil|pferd, das: großes, massiges Flusspferd. * * * Nilpferd,   Art der …   Universal-Lexikon

  • Nilpferd — didysis hipopotamas statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas rūšis atitikmenys: lot. Hippopotamus amphibius angl. hippopotamus vok. Großflußpferd; Nilpferd rus. бегемот; гиппопотам; обыкновенный бегемот pranc. hippopotame;… …   Žinduolių pavadinimų žodynas

  • Nilpferd-Charme — Nilpferd Charmem gespielt liebenswürdigeMieneeinesBreit ,Feistgesichtigen.1955ff …   Wörterbuch der deutschen Umgangssprache

  • Nilpferd — Flusspferd; (Zool.): Hippopotamus. * * * NilpferdFlusspferd,Hippopotamus …   Das Wörterbuch der Synonyme

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»