-
1 ῥίν
-
2 ριν
-
3 ριν'
ῥῖναι, ῥίνηfile: fem nom /voc plῥῖνα, ῥίςnose: fem acc sgῥῖνε, ῥίςnose: fem nom /voc /acc dualῥῖναι, ῥῖναfem nom /voc pl -
4 ῥῖν'
ῥῖναι, ῥίνηfile: fem nom /voc plῥῖνα, ῥίςnose: fem acc sgῥῖνε, ῥίςnose: fem nom /voc /acc dualῥῖναι, ῥῖναfem nom /voc pl -
5 ρίν
-
6 ῥίν
-
7 ῥίν
-
8 ῥίν
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ῥίν
-
9 ῥῑν-αυλέω
-
10 ῥῑν-εγ-χυσία
ῥῑν-εγ-χυσία, ἡ, das Eingießen durch die Nase, Medic.
-
11 ῥῑν-εγ-χυτέω
ῥῑν-εγ-χυτέω, durch die Nase eingießen, Medic.
-
12 ῥῑν-εγ-χύτης
ῥῑν-εγ-χύτης, ὁ, ein chirurgisches Instrument, mit dem man Arzneien u. dgl. in od. durch die Nase eingießt, Medic.
-
13 ῥῑν-εγ-κατα-πηξι-γένειος
ῥῑν-εγ-κατα-πηξι-γένειος, mit der Nase bis aufs Kinn herabreichend, dessen Nase an das Kinn stößt, von Philosophen, Ep. ad. 110 ( App. 288) bei Ath. IV, 162 a.
Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ῥῑν-εγ-κατα-πηξι-γένειος
-
14 ῥῑν-ονυχο-γραφέω
ῥῑν-ονυχο-γραφέω, die Nase mit den Nägeln ritzen, Sp.
-
15 ῥῑν-ηλασία
ῥῑν-ηλασία, ἡ, das Spüren der Nase, bes. des Hundes, Longus 1, 21; Suid.
-
16 ῥῑν-ηλατέω
ῥῑν-ηλατέω, durch die Nase od. den Geruch spüren, wittern, eigentlich vom Hunde, Poll. 2, 74. – Uebh. aufsuchen, forschen, spähen, ἴχνος κακῶν Aesch. Spt. 1158.
-
17 ῥῑν-ηλάτης
ῥῑν-ηλάτης, ὁ, der mit der Nase, mit dem Geruch Auftreibende, Aufspürende, bes. vom Hunde, Poll. 2, 74.
-
18 ῥῑν-οῦχος
-
19 ῥῑν-έγ-χυτος
ῥῑν-έγ-χυτος, durch die Nase eingegossen, Medic., von Arzneimitteln, welche durch die Nase eingespritzt werden.
-
20 ῥῑν-ήλατος
ῥῑν-ήλατος, mit der Nase, dem Geruch aufgetrieben, ausgewittert, ἴχνος Opp. Hal. 2, 290.
См. также в других словарях:
ῥῖν' — ῥῖναι , ῥίνη file fem nom/voc pl ῥῖνα , ῥίς nose fem acc sg ῥῖνε , ῥίς nose fem nom/voc/acc dual ῥῖναι , ῥῖνα fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ῥίν — ῥίς nose fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
IRIS — I. IRIS Soror Harpyarum, Thaumantisfilia, ex Electra, quam poetae Iunonis nunciam faciunt, h. e. aeris. Est autem revera arcus caelestis, pluviae plerumque praenuncia. unde poetis ὑετόμαντις cicitur, ut ait Olympiod. Metebr. l. 3. Plaut. in… … Hofmann J. Lexicon universale
ρίς — και ῥίν, ῥινός, ή, ΜΑ η μύτη, το όργανο τής όσφρησης και τής αναπνοής (α. «ἀμβροσίην ὑπὸ ῥῑνα ἑκαστῳ θῆκε φέρουσα», Ομ. Οδ. β. «ἀποταμὼν τὴν ῥῑνα», Ηρόδ. γ. «ἕλκεσθαι τῆς ῥινός», Λουκιαν.) αρχ. στον πληθ. αἱ ῥῑνες τα ρουθούνια (α. «στόμα τε ῥίνας … Dictionary of Greek
Liste griechischer Wortstämme in deutschen Fremdwörtern — Griechische Wortstämme sind im Deutschen überwiegend in Fachausdrücken zu finden, die entweder direkt dem Griechischen entstammen oder Neubildungen sind. Von einer begrenzten Anzahl dieser Wortstämme wurden und werden zahlreiche wissenschaftliche … Deutsch Wikipedia
Rhinocolvstes — RHINOCOLVSTES, æ, Gr. Ῥινοκολουστης, ου, ein Beynamen des Herkules, unter welchem ihn die Thebaner verehreten. Er hat denselben von ῥὶν, die Nase, und κολουειν, abschneiden, und heißt solchem nach so viel, als ein Nasenabschneider. Er bekam… … Gründliches mythologisches Lexikon
Papyrus 69 — Manuskripte des Neuen Testaments Papyri • Unziale • Minuskeln • Lektionare Papyrus 69 … Deutsch Wikipedia
CADMUS — I. CADMUS Agenoris fil. Phoenicum Rex. Alii eum e Tyro, alii autem e Sidone arcessunt, quibus habenda potior fides, quia Cadmi aevô Tyrus nondum erat condita. Regis filium Graeci faciunt, ut suo honori consulant, quia regnavit in Graecia; sed hoc … Hofmann J. Lexicon universale
HARPYIAE — Ponti ac Terrae filiae, teste Serv. unde in ins. habitant, partem terrarum, partem maris tenentes. Val. Flacco, Typhone genitae sunt. Sic dictae sunt ἀπὸ τȏυ ἁρπάζειν, i. e. a rapiendo. Quam etymologiam confirmat. Virg. Aen. l. 3. v. 212.… … Hofmann J. Lexicon universale
έρρινος — η, ο βλ. ένρινος. επίρρ... ερρίνως και α με τη μύτη. [ΕΤΥΜΟΛ. < έν ρινος (< ριν «μύτη»), με αφομοίωση τού ν προς το ρ ] … Dictionary of Greek
αρμάρι — το (Μ ἀρμάριον και ριν) 1. οπλοθήκη 2. ξύλινη κινητή θήκη, συρτάρι 3. ντουλάπι. [ΕΤΥΜΟΛ. αρμάρι < μσν. αρμάριν < μσν. αρμάριον < λατ. armarium «οπλοθήκη, κιβωτός» (πρβλ. γαλλ. armoire < λατ. armarium, βλ. και λ. ερμάρι)] … Dictionary of Greek