-
1 ράβδοισι
-
2 ῥάβδοισι
-
3 δι-ηνεκής
δι-ηνεκής, ές, att. διᾱνεκής (ἤνεγκον, διαφέρω, vgl. δουρηνεκής, κεντρηνεκής, ποδηνεκής), stetig, ununterbrochen fortlaufend, sich lang hinerstreckend. Homer: νώτοισιν διηνεκέεσσι Iliad. 7. 321 Odyss. 14. 437, von Thieren; ῥίζῃσιν μεγάλῃσι διηνεκέεσσ' ἀραρυῖαι, δρύες, Iliad. 12, 134; ῥάβδοισι διηνεκέσιν Iliad. 12, 297, an einem Schilde; ἀτραπιτοὶ διηνεκέες Odyss. 13, 195; εἰ ὦλκα διηνεκέα προταμοίμην Odyss. 18, 375; Adverbium διηνεκέως, in der Verbindung διηνεκέως ἀγορεύειν, ausführlich, genau, bestimmt erzählen, Odyss. 4, 836. 7, 241. 12, 56. – Διᾱνεκῆ σώματος μέρη Anaxandr. Ath. X, 455 f; λόγος Plat. Hipp mai. 301 e; Sp.; von der Zeit, νόμος Plat. Legg. VIII, 839 a; νύξ Luc. V. H.. 1, 19; διηνεκεῖς αἱ ὀπῶραι Ath. XIV, 653 f; ἐς τὸ διηνεκές, für immer, App. B. C. 1, 4. – Adv. διηνεκέως, att. διηνεκῶς u. διᾱνεκῶς; καταλέγειν Hes. Th. 627; vgl. Aesch. Ag. 319; – sp. D.
-
4 ῥάβδος
ῥάβδος, ἡ, 1) Ruthe, Gerte, Stab; bes. – a) eine Zauberruthe, die in andere Gestalten verwandelt; vom Zauberstabe der Circe, Od. 10, 238. 319. 389; der Athene, 13, 429. 16, 172. 456, des Hermes, τῇ τ' ἀνδρῶν ὄμματα ϑέλγει, τούς τ' αὖτε καὶ ὑπνώοντας ἐγείρει, Il. 24, 343 Od. 5, 47. 24, 2; – auch Angelruthe, περιμήκης, 12, 251. – b) der Stab als Zeichen der Würde, Herrscher-, Richterstab, wie σκῆπτρον, ἀκινήταν ἔχε ῥάβδον Ἅιδας, Pind. Ol. 9, 33; – auch das Abzeichen der Rhapsoden, I. 3, 56, vgl. Dissen dazu. – c) Stock, Ruthe zum Schlagen; κοσμούσης ῥάβδου νουϑέτησις, Plat. Legg. III, 700 c, vgl. Ax. 367 a; μάστιξ ἢ ῥάβδος, Xen. Hipp. 8, 4; ῥάβδῳ κρούειν, 11, 4; vgl. Hdn. 7, 9, 13; Plut. oft. – d) Schaft eines Wurfspießes, Xen. Cyn. 10, 3. 16; Poll. 5, 20 erkl. προβόλιον; dah. αἱ ῥάβδοι die Ruthenbündel, fasces der röm. Lictoren. – Bei Ar. Av. 587 wird es vom Schol. als εἶδος δικτύου ὃ χρίουσιν ἰξῷ erkl., u. dafür die v. l. σταυροί angeführt. – 2) Strich, Streifen, βοείας ῥάψε ϑαμειὰς χρυσείῃς ῥάβδοισι διηνεκέσιν, Il. 12, 297. – In Steinen od. Metallgängen die Adern, Theophr. – An Kleidern, Poll. 7, 53. – Streifen am Himmel, was wir nennen »die Sonne zieht Wasser«; Arist. de mund. 4; Plut. plac. phil. 3, 6. – Zeile, Vers, Gramm. S. Schol. Pind. I. 3, 56 u. Erkl. daselbst. – Auch als diakritisches Zeichen, = ὀβελός. – Bei Aesch. Suppl. 245 wird es = ῥαβδοφόρος erkl., aber die Lesart ist unsicher. – Die Accentuation ῥᾶβδος, von Eust. angeführt, ist von Bekker im Aristot. aufgenommen. – Verwandt mit ῥάσσω, ῥαπίς.
-
5 μαντεύομαι
Aἐμαντευσάμην Pl.Ap. 21a
, Aeschin.3.107; poet.μαντευσάμην Pi.O.7.31
: [tense] pf.μεμάντευμαι Id.P.4.163
:—[voice] Pass., v. infr. IV: ([etym.] μάντις):—divine, prophesy, τί μοι θάνατον μαντεύεαι; Il.19.420; τί νύ μοι μαντεύεαι αἰπὺν ὄλεθρον; 16.859;ἐτεὸν μ. 2.300
: abs.,οὐ γὰρ ἀπείρητος μαντεύομαι Od.2.170
, cf. 9.510, Il.1.107; τινι to one, Od.2.178, etc.: c. dat. modi, draw divinations from or by means of..,ῥάβδοισι Hdt.4.67
: c. acc. cogn.,μαντεῖα μ. A.Eu. 716
(s. v.l.).2 generally, presage, forebode, surmise, of presentiment, opp. knowledge, Pl.Cra. 411b, R. 349a, al.; l.c.;ἔστι γὰρ ὃ μαντεύονταί τι πάντες φύσει κοινὸν δίκαιον Arist.Rh. 1373b7
;μ. τὸ συμβησόμενον ἐκ τῶν εἰκότων Id.GA 765a27
.3 of animals, get scent of,κύων ἄρτον μ. Theoc. 21.45
.II consult an oracle, seek divinations, Pi.O.7.31, Hdt.1.46, 4.172, etc.;ἐν Δελφοῖσι Id.6.76
;ἐπὶ κασταλίᾳ Pi.P.
l.c.;περί τινος Id.O.6.38
, Hdt.8.36;ὑπέρ τινος E. Ion 431
; , cf. Av. 593; ταῦτα καὶ μ. this is the question I ask the oracle, E. Ion 346;ἐτόλμησε τοῦτο μαντεύσασθαι Pl.Ap. 21a
; μαντείαν μ. παρὰ τῷ θεῷ Aeschin.l.c.III later, of the god, give an oracle,ταῦθ' ὁρῶ τὸν Δία ὑμῖν μαντευόμενον D.18.253
, cf. Luc.Alex.19, Sol.9.IV in later Greek, [voice] Act. [full] μαντεύω, Plu.Alex.75, Arr.Ind.11.5, X.Eph.5.4, Him.Or.10.5, 14.34, 23.23: but [tense] aor. [voice] Pass., ἐμαντεύθη an oracle was given, Hdt.5.114: [tense] pf. part., τὰ μεμαντευμένα the words of the oracles, ib.45; τὰ ὑπὸ τοῦ θεοῦ μαντευσθέντα (sic) IG42(1).122.81 (Epid., iv B.C.), cf. Hld.7.1.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μαντεύομαι
-
6 ῥάβδος
ῥάβδος, ἡ,A rod, wand, Hom. (v. infr.), etc.; lighter than the βακτηρία or walking-stick, X.Eq.11.4 (but = βακτηρία, Ev.Matt.10.10, al.). —Special uses:1 magic wand, as that of Circe, Od.10.238, 319, etc.; that with which Athena touched Odysseus, to restore his youthful appearance,χρυσείῃ ῥάβδῳ ἐπεμάσσατο 16.172
; that with which Hermes overpowers the senses of man, Il.24.343; that with which Hades rules the ghosts, Pi.O.9.33; divining-rod, Hdt.4.67.5 staff of office, like the earlier σκῆπτρον, Pl.Ax. 367a, LXX Ps.44(45).7, 109(110).2; carried by a βραβευτής, Phld.Vit.p.25J.:— dub. in A.Supp. 248 for ῥαβδοῦχος.6 wand borne by theῥαψῳδός, τὸν ἐπὶ ῥάβδῳ μῦθον ὑφαινόμενον Call.Fr. 138
( = Fr.3.10P.), cf. Paus. 9.30.3: hence κατὰ ῥάβδον ἐπέων according to the measure of his (Homer's) verses, Pi.I.4(3).38(56).7 rod for chastisement,ῥ. κοσμοῦσα Pl.Lg. 700c
; μάστιξ ἢ ῥ. riding-switch, X.Eq.8.4; ῥ. βοηλάτις ox-goad, APl.4.200 (Mosch.);ξαίνεσθαι ῥάβδοις Plu.Alex.51
, cf. AP 11.153 (Lucill.): of the fasces of the Roman lictors, Plb.11.29.6, D.H.4.11, Str.5.2.2, Plu.Publ.10, Luc.36; πρὸς πέντε ῥάβδους, = Lat. at (i.e. ad) quinque fasces (CIL8.7044 ([place name] Numidia)), OGI543.18 (Ancyra, ii A.D.), IGRom.3.175 (ibid., ii A.D.); cf. ῥαβδονόμος, ῥαβδοῦχος.9 ῥ. κληρονομίας measuring-rod, ib.Ps.73(74).2.10 stitch,ἔντοσθεν δὲ βοείας ῥάψε θαμειὰς χρυσείῃς ῥάβδοισι διηνεκέσιν περὶ κύκλον Il.12.297
(unless it means rivets, studs).III streak or stripe on the skin of animals,διαποίκιλα ῥάβδοις Arist.HA 525a12
; of fish, Clearch. 73; of clothes, Poll.7.53; fluting of a column, Supp.Epigr.4.448.7 (Didyma, ii B.C., pl.); of minerals, vein, Thphr.CP4.12.6, D.S.5.37; streak or shaft of light, Arist.Mete. 377a30, Mu. 395a31, Thphr.Sign.11.IV in Gramm.,1 line, verse, Sch.Pi.I.4.63.
См. также в других словарях:
ῥάβδοισι — ῥάβδος rod fem dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
SALIX — antiquissimis temporibus in coronis locum habuit. Et quidem cum eo tempore coronae vinculi tantum usum praebuerint, quippe capiti inter convivialem laetitiam adstringendo primitus repertae, ex Amerina salice nexae coronae placuerunt, donec… … Hofmann J. Lexicon universale
ιτέινος — ἰτέινος, εΐνη, ον (Α) αυτός που προέρχεται ή είναι κατασκευασμένος από ξύλο ή κλάδους ιτιάς («ῥάβδοισι ἰτεΐνησι», Ηρόδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ἰτέα + επίθημα ινος (πρβλ. δρύ ινος, ξυλ ινος)] … Dictionary of Greek
ράβδος — η / ῥάβδος, ΝΜΑ·1. επίμηκες, κυλινδρικό και λεπτό τεμάχιο ξύλου ή ξύλινο στέλεχος το οποίο κρατείται από το χέρι είτε για στήριξη τού σώματος κατά το βάδισμα είτε ως πρόχειρο όπλο άμυνας ή επίθεσης, βακτηρία, μπαστούνι, μαγκούρα («ταχὺ πηδῶ τῆς… … Dictionary of Greek
