-
1 ἌΡος
ἌΡος (αἴρω), τό, Aesch. Suppl. 863, Nutzen.
-
2 ἄρος
-
3 πάρ-ᾱρος
-
4 ἔν-αρος
-
5 πάμ-μακαρ
-
6 σκίναρ
-
7 τρίς-μακαρ
τρίς-μακαρ, αρος, das verstärkte μάκαρ, dreimal, sehr, höchst glückselig; Od. 6, 154. 155; τριςμάκα-ρες καὶ τετράκις, 5, 306; sp. D., wie Mel. 7 (XII, 52); auch Luc. Vit. auct. 12.
-
8 τρί-μακαρ
-
9 φάρ
φάρ, αρός, τό, Dinkel, far, Sp.
-
10 κέαρ
κέαρ (zsgzgn κῆρ, u. so allein Hom., s. unten), αρος, τό, das Herz; gew. übertr., ἐμὸν κέαρ οὔ ποτε φάσει Pind. N. 7, 102; ἐμὸν κέαρ οὐ γεύ-εται ὕμνων I. 4, 22; oft bei Aesch., κέαρ ἀπαράμυϑον ἔχει Κρόνου παῖς Prom. 184; ἠλγύνϑην, ἀχϑεσϑῇ κέαρ, 245. 390; ἰυγμοῖσι βόσκεται κέαρ Ch. 26; Soph. O. C. 661 Tr. 626; Eur. Med. 911.
-
11 μάκαρ
μάκαρ, αρος, ὁ, auch ἡ, Eur. Bacch. 565, Ar. Av. 1722, wie Eubul. bei Ath. XV, 679 b; vgl. Mein. com. III p. 251; bei Sp. auch mit neutr., vgl. Lob. par. 208 (nach Arist. eth. 7, 11 von χαίρω, eigtl. »freudig«; Andere leiten es von μακρός ab, so daß eigtl. die Götter, die Hohen, so hießen), – selig, glückselig, eigtl. von den Göttern, die bei Hom. u. Hes. oft μάκαρες ϑεοί heißen, im Ggstz der Menschen, πρός τε ϑεῶν μακάρων πρός τε ϑνητῶν ἀνϑρώπων, Il. 1, 339, öfter; auch absolut, οἱ μάκαρες, die Seligen, die Götter, Od. 10, 299; Hes. O. 551 u. sonst im plur.; der sing. in Anreden an einzelne Götter, H. h. 7, 10. 21, 7; μάκαρες ἐν Ὀλύμπῳ, Pind. frg. 58, Κρονίδαι μάκαρες, P. 5, 118; so auch Tragg., wie Aesch. Prom. 96. 169 Ag. 1309; Soph. Phil. 398 u. sonst. – Uebertr. von Menschen, den höchsten Grad menschlicher Glückseligkeit bezeichnend, ὦ μάκαρ Ἀτρείδη, Il. 3, 182, neben ὀλβιόδαιμον, μακάρων δ' ἔξεσσι τοκήων, 24, 377; bes. wohlhabend, reich, ἀνδρὸς μάκαρος κατ' ἄρουραν, 11, 68, vgl. Od. 1, 217; superl., μακάρτατος ἔξοχον ἄλλων, 6, 158, vgl. 11, 483, wo er für den comp. steht; – Pind. ἄνδρες, P. 10, 46, μακάρων ἀγοραί, I. 7, 26; μάκαρι σὺν τύχᾳ, Ar. Av. 1722. – Bes. heißen aber so die Verstorbenen, die auch wir in höherer Beziehung die Seligen nennen, μάκαρες ϑνητοί, Hes. O. 143. Aber zunächst werden nicht alle Gestorbenen damit bezeichnet, denn auf den μακάρων νῆσοι, den Inseln der Seligen, die von den Alten an den Westrand der Erde in den Oceanus verlegt wurden, sind nur die im Kampf gefallenen Heroen, die Halbgötter des vierten Menschengeschlechtes, die dort ein sorgenloses Leben genießen. S. nom. pr. Bei Sp. aber wie in der Anth. wird es allgemeine Bezeichnung der Verstorbenen. S. auch μακάριος, μακαρίτης. – Compar. μακάρτερος u. superl. μακάρτατος, Od. 6, 158. 11, 483; ἄναξ ἀνάκτων, μακάρων μακάρτατε, Aesch. Suppl. 519.
-
12 νέκταρ
νέκταρ, αρος, τό, der Trank der Götter, wie Ambrosia ihre Speise ist; Od. 5, 93; τῇ δὲ παρ' ἀμβροσίην δμωαὶ καὶ νέκταρ ἔϑηκαν, 199; Ἥβη νέκταρ ἐῳνοχόει, Il. 4, 3; den edlen Wein nennt Polyphem ἀμβροσίης καὶ νέκταρος ἀποῤῥώξ, Od. 9, 359; Il. 19, 38 dient Nektar mit Ambrosia, um den Leichnam des Patroklos vor Fäulniß zu bewahren; auch bei Hes. u. Pind. der Trank der Götter, Ol. 1, 62 P. 9, 65; χυτόν, Ol. 7, 7, von der Dichtkunst; μελισσᾶν νέκταρ, Honig, Eur. Bacch. 144; μεϑυσϑεὶς τοῦ νέκταρος, Plat. Conv. 203 b; Folgde; νέκταρ καὶ ἀμβροσία τὸ δεῖπνον, Luc. Sacrif. 9; Plut.; Diosc. 24 (VII, 31) sagt auch προχοαὶ νέκταρος ἀμβροσίου; Antiphil. 29 (IX, 404) nennt den Honig νέκταρ αἰϑέριον. Bei Nossis 5 (VI, 275), ἁδύ τι νέκταρος ὄζει, vom κεκρύφαλος gesagt, ist eine wohlriechende Salbe gemeint. – Die Alten leiteten es von νή u. κήρ od. ΚΤΑΩ ab, so daß es wie ἀμβροσία auf die Unsterblichkeit der Götter hindeuten sollte.
-
13 θέναρ
θέναρ, αρος, τό (vgl. ϑείνω), die flache Hand, mit der man schlägt, Il. 5, 337; eigtl. die hohle Hand zwischen den Fingern u. der Handwurzel, Medic.; vgl. Poll. 2, 143; auch Fußsohle, Hippocr.; ϑέναρ ποδός, Arat. 718. – Uebertr., βωμοῖο ϑέναρ, die Vertiefung in der obern Altarfläche, in welche die Opfer gelegt wurden, Pind. P. 4, 206; auch ἁλός, der Meeresboden, I. 3, 74.
-
14 μῑσο-καῖσαρ
μῑσο-καῖσαρ, αρος, ὁ, Feind des Cäsar, Plut. Brut. 8.
-
15 νῶκαρ
-
16 ὀπισ-θέναρ
ὀπισ-θέναρ, αρος, τό, der Rücken der flachen Hand, Hippocr. u. Sp., vgl. Lob. zu Phryn. 870.
-
17 ὄαρ
ὄαρ, αρος, ἡ, Genossinn, Gesellschafterinn, besonders Ehegenossinn, Gattinn, ἀνδράσι μαρνάμενος ὀάρων ἕνεκα σφετεράων, Il. 9, 327. Vgl. ὧρ (wahrscheinlich von εἴρω, sero, s. auch ἄορ).
-
18 ὑπό-θεναρ
-
19 ἔναρος
-
20 θέναρ
θέναρ, αρος, τό, die flache Hand, mit der man schlägt; eigtl. die hohle Hand zwischen den Fingern u. der Handwurzel; auch Fußsohle. Übertr., βωμοῖο ϑέναρ, die Vertiefung in der obern Altarfläche, in welche die Opfer gelegt wurden; auch ἁλός, der Meeresboden
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ἄρος — use neut nom/voc/acc sg ἀρόω plough pres ind act 2nd sg ἀρόω plough imperf ind act 2nd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αρός — ο 1. φυσικός ή τεχνητός λάκκος σε πέτρα, όπου συγκεντρώνεται θαλασσινό ή βρόχινο νερό 2. η ποσότητα νερού που συγκεντρώνεται στον λάκκο 3. το αλάτι που απομένει μετά την εξάτμιση του θαλασσινού νερού … Dictionary of Greek
ἆρος — ἆ̱ρος , ἀρόω plough imperf ind act 2nd sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὤρος — ἄρος , ἄρος use neut nom/voc/acc sg ἄρος , ἀρόω plough pres ind act 2nd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πολυμάκαρ — αρος, ό, ἡ, Μ ο πολύ μακάριος, πολύ ευτυχισμένος. [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + μάκαρ, αρος, «ευτυχής» (πρβλ. παμ μάκαρ)] … Dictionary of Greek
σάκχαρ — αρος, τὸ, Α βλ. σάκχαρο … Dictionary of Greek
σκίναρ — αρος, τὸ, Α το σώμα. [ΕΤΥΜΟΛ. Αρχαϊκός τ. που συνδέεται πιθ. με τα σκῆνος / σκηνή] … Dictionary of Greek
τρισμάκαρ — αρος, ὁ, ἡ, ΜΑ τρισευλογημένος, αυτός που τού αξίζει να τόν μακαρίζει κανείς πολλές φορές («Ἰωσὴφ τρισμάκαρ, κήδευσον τὸ σῶμα Χριστοῡ τοῡ Ζωοδότου», Ακολ. Μεγ. Παρασκευής). [ΕΤΥΜΟΛ. < επιτ. τρισ / τρι * + μάκαρ «ευτυχής, μακάριος»] … Dictionary of Greek
χριστομάκαρ — αρος, ὁ, ἡ, Μ εκκλ. ευλογημένος από τον Χριστό. [ΕΤΥΜΟΛ. < Χριστός + μάκαρ «ευτυχισμένος»] … Dictionary of Greek
ἀρέων — ἄρος use neut gen pl (epic doric ionic aeolic) ἀ̱ρέων , ἀείρω attach fut part act masc nom sg (epic doric ionic aeolic) ἀρά prayer fem gen pl (epic ionic) ἀρή prayer fem gen pl (epic ionic) αἴρω attach fut part act masc nom sg (epic doric ionic… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀρῶν — ἄρος use neut gen pl (attic epic doric) ἀ̱ρῶν , ἀείρω attach fut part act masc nom sg (attic epic doric) ἀρά prayer fem gen pl (ionic) ἀράζω snarl fut part act masc voc sg ἀράζω snarl fut part act neut nom/voc/acc sg ἀράζω snarl fut part act masc … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)