-
1 ὑπέρ-οπλος
ὑπέρ-οπλος, übermüthig trotzend auf Waffengewalt, daher stolz, frech und verwegen; bei den ältern Dichtern nie von Personen; ἦ ῥ' ἀγαϑός περ ἐὼν ὑπέροπλον ἔειπεν, sc. ἔπος, übermüthig reden, Il. 15, 185, wie 17, 170; ἠνορέη, βίη ὑπέροπλος, Hes. Th. 516. 619. 670; ἥβα, Pind. P. 6, 48; auch übermäßig, übermächtig, allzu schwer, ἄτα, Ol. 1, 57; und von den Lapithen, P. 9, 14, wo es im guten Sinne zu nehmen ist. Einzeln bei sp. D., wie Theocr. 22, 44. Vgl. Buttm. Lexil. II p. 214 ff. – Die Ableitung von ὑπέρ und πέλομαι. ist unhaltbar, eben so wie die Erkl. aus ὁπλότερος, allzu jugendlich; ὑπέροπλος verhält sich zu ὅπλον, wie ὑπέρβιος zu βία.
-
2 ὑπέροπλος
ὑπέρ - οπλος: arrogant; neut. as adv., arrogantly, Il. 15.185 and Il. 17.170.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ὑπέροπλος
-
3 ὑπέροπλος
ὑπέρ-οπλος, übermütig trotzend auf Waffengewalt, daher stolz, frech und verwegen; ἦ ῥ' ἀγαϑός περ ἐὼν ὑπέροπλον ἔειπεν, sc. ἔπος, übermütig reden; auch: übermäßig, übermächtig, allzu schwer; und von den Lapithen, wo es im guten Sinne zu nehmen ist -
4 ὅπλον
Grammatical information: n.Meaning: `implement, tool, instrument, marine instruments, esp. tackles, (heavy) weapon(s)' (Il.).Other forms: pl. mostly ὅπλαCompounds: Compp., e.g. ὁπλο-μάχ-ος `who fights with heavy weapons', - έω, - ία (Att.). ἔν-οπλος `under arms, armed' (Tyrt., S., E.) with ιο-enlagrement ἐν-όπλ-ιος `id.', also subst. (sc. ῥυθμός) as name of a military `rhythm' (Pi.); on ὑπέρ-οπλος s. v.Derivatives: 1. Dimin. ὁπλάριον (hell.). 2. Ο῝πλη-τες pl., gen. Όπλήθων name of one of the four oldest Ion. phyles (Hdt., Miletos); - θ- after πλῆθος or through breath-replacement? (Fraenkel Nom. ag. 2, 156 n. 1, Glotta 32,30). 3. ὁπλί-της Dor. - τας m. `heavily armed (warriorr), hoplite' (Pi., IA.), f. - τις (Poll.), with - τικός, - τεύω, - τεία (Att.). 4. ὁπλ-ικός `pertaining to arms' (Vett. Val.). 5. Όπλεύς m. PN (Hes. Sc., Bosshardt 120: shortened form for Όπλο-μάχος v.t.?). 6. Όπλό-σμιος m. surn. of Zeus in Arcadia (Arist., inscr. IIIa), - σμία f. surn. of Hera in Elis etc. (Lyc.), - δμία f. name of a phyle in Mantinea (IVa); formation unclear, cf. Schwyzer 208 w. lit. and Fraenkel Nom. ag. 1, 96. 7. ὁπλίας Λοκροὶ τοὺς τόπους, ἐν οἷς συνελαύνοντες ἀριθμοῦσι τὰ πρόβατα καὶ τὰ βοσκήματα H.; unclear (s.v.). 8. ὁπλότερος, s. v. -- 9. Denomin. verbs: a) ὁπλέω = ὁπλίζω only in ὥπλεον ζ 73. b) ὁπλίζω, - ομαι, aor. ὁπλίσ(σ)αι, - ασθαι, - σθῆναι, late perf. ὥπλικα, often w. prefix, e.g. ἐξ-, ἐφ-, καθ-, `to prepare', a.o. of food a. drinks (Hom.), `to arm, to equip (oneself)' (Il.) with ὅπλ-ισις f., - ισμός m. `arming, armament, equipment, equipage' (Att.), - ισμα n. `arm(s)' (E., Pl.), ἐξοπλισ-ία f. `equipment, position, muster, (military) review' (X., Ain. Tact. a.o.; on the fomation Schwyzer 469), also ἐξοπλασία f. `id.' (Arist., inscr.; prob. after δοκιμασία, γυμνασία a.o.); ὁπλιστής, Dor. - τάς m. `armed warrior', also attr. (Vett. Val., AP). c) ὅπλε-σθαι `to prepare' ( δεῖπνον Τ 172, Ψ 159), formation after the themat. root-pres. (Schwyzer 722 f.), if not simply a mistake of the tradition for ὁπλεῖσθαι with Solmsen Unt. 90 (s. also Risch $ 97. Chantraine Gramm. hom. 1, 311 u. 351). -- On the use of ὅπλον and derivv. in Hom. s. Trümpy Fachausdrücke 81 ff.Etymology: Greek formation with λ-suffix and ο-ablaut (Chantraine Form. 240) from old inherited ἕπω `care for, perpetrate'; s. v. w. lit.Page in Frisk: 2,404-405Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὅπλον
-
5 υπεροπλος
См. также в других словарях:
υπέροπλος — ον, Α (επικ. τ.) 1. αυτός που έχει υπερβολική πίστη στη δύναμη τών όπλων του 2. (κατ επέκτ.) υπεροπτικός, περήφανος 3. (για καταστάσεις) υπερβολικός («ἄταν ὑπέροπλον», Πίνδ.) 4. (για πρόσ.) πολύ δυνατός 5. (για ψάρια) υπερμεγέθης, πελώριος 6. φρ … Dictionary of Greek
καλλιοπλία — καλλιοπλία, ἡ (Α) η κατοχή ωραίας πανοπλίας ως επάθλου αγώνα. [ΕΤΥΜΟΛ. < καλλ(ι) * + οπλία (< οπλος < ὅπλον), πρβλ. παν οπλία, υπερ οπλία] … Dictionary of Greek
