-
1 υποκάτω
-
2 ὑποκάτω
-
3 υποκατω
Iadv. ниже, внизуοἱ ὑ. Plat. — живущие ниже;
τὸ ὑ. γένος Arst. — низший, т.е. подчиненный родIIὑ. τινὸς κατακλίνεσθαι Plat. — располагаться ниже кого-л. ( за столом)
-
4 ὑποκάτω
A below, under, c. gen.,ὑ. τῆς ἐκροῆς Pl.Phd. 112d
;ὑ. ἐμοῦ κατακλίνου Id.Smp. 222e
;τὸ ὑ. τοῦ νοηθέντος Epicur. Ep.1p.18U.
;τὸ Αητῷον, ὃ ὑ. Πουρέου ἐστί SIG826
E34 (Delph., ii B. C.): abs., Pl.Lg. 844c, IG12(5).872.19 (Tenos, iii B. C.);ὑ. παραγράψαι τι Hyp.Eux.30
.II in Logic, τὸ ὑ. γένος the subordinate genus, opp. τὸ ἐπάνω, Arist.Top. 143a21; τὰ ὑ. ib. 122a9, al.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑποκάτω
-
5 ὑποκάτω
ὑποκάτω adv. under, below (Pla. et al.; TestJob 27:3, 4, 5) in our lit. functions only as a prep. w. gen. (Pla.+; Ocellus Luc. c. 37 ὑ. σελήνης; ins, pap, LXX, En, TestSol; TestAbr A 16 p. 97, 13 [Stone p. 42]; TestIss 1:5; JosAs; Jos., Bell. 7, 289, Ant. 9, 12.—B-D-F §215, 2; 232, 1; Rob. 637) under, below, down at Mt 22:44; Mk 6:11; 7:28; 12:36; Lk 8:16; J 1:50 (ὑπὸ τὴν συκῆν P66); Hb 2:8 (Ps 8:7); Rv 5:3, 13; 6:9; 12:1; GJs 2:4.—M-M. -
6 υποκάτω
επίρρ. уст.1) снизу, с нижней стороны; 2) внизу (чего-л.), под (чём-л.);υποκάτω του δένδρου — под деревом
-
7 ὑποκάτω
ὑπο|κάτω praep. c. gen. под (низом): ὑποκάτω τῆς γῆς под землею -
8 ὑποκάτω
{нареч., 9}ниже, внизу, под.Ссылки: Мк. 6:11; 7:28; Лк. 8:16; Ин. 1:50; Евр. 2:8; Откр. 5:3, 13; 6:9; 12:1.*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > ὑποκάτω
-
9 υποκάτω
{нареч., 9}ниже, внизу, под.Ссылки: Мк. 6:11; 7:28; Лк. 8:16; Ин. 1:50; Евр. 2:8; Откр. 5:3, 13; 6:9; 12:1.*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > υποκάτω
-
10 ὑποκάτω
ниже, внизу, под.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ὑποκάτω
-
11 ὑποκάτω
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ὑποκάτω
-
12 ὑποκάτω
-
13 ὑποκάτω
-
14 πούς
πούς, ποδός, ὁ (Hom.+ ‘foot’ in various senses)① foot, of persons or (rarely in our lit.) animals, or the strange creatures of Rvⓐ w. focus on a body part: Mt 4:6 (Ps 90:12); 7:6; Mk 9:45ab al. W. κεφαλή J 20:12; 1 Cor 12:21; 1 Cl 37:5ab. W. χείρ or χεῖρες (Ps 21:17) Mt 18:8ab; 22:13; Lk 24:39, 40 v.l.; J 11:44; 1 Cor 12:15 (for the speculation about foot and hand concerning their relation to the whole body cp. Epict. 2, 10, 4). ὑποδήσασθαι τοὺς π. put shoes on the feet Eph 6:15 (in vivid imagery). Of listeners and pupils καθῆσθαι παρὰ τοὺς π. τινός sit at someone’s feet Lk 8:35; cp. 10:39. W. non-lit. mng. ἀνατεθραμμένος παρὰ τοὺς πόδας Γαμαλιήλ Ac 22:3 (schol. on Pla. 467b παρὰ πόδας τοῦ Σωκράτους). W. partial imagery (Synes., Ep. 17 p. 175c παρὰ πόδας ἀποδίδως τὴν χάριν) ἐτίθουν παρὰ τοὺς πόδας τῶν ἀποστόλων 4:35; cp. vs. 37; 5:2. πίπτειν (q.v. 1bαב) εἰς τοὺς πόδας τινός Mt 18:29 v.l.; J 11:32 v.l.; ἔμπροσθεν τῶν ποδῶν τινος Rv 19:10; ἐπὶ τοὺς πόδ. Ac 10:25; παρὰ τοὺς π. τινός Lk 8:41; 17:16. πρὸς τοὺς π. τινός Mk 5:22; 7:25 (προσπίπτειν πρὸς κτλ.); J 11:32; Ac 5:10; 10:25 D (the gen. is easily supplied); Rv 1:17; Hv 3, 2, 3. προσπίπτειν πρὸς τοὺς π. τινί Ac 16:29 D. προσκυνεῖν ἐνώπιον (or ἔμπροσθεν) τῶν ποδῶν τινος Rv 3:9; 22:8. To wash feet, as expression of hospitality or humility (Gen 18:4; 19:2; TestAbr A 3 p. 80, 2 [Stone p. 8]; B 3 p. 107, 21 [St. p. 62] al.; JosAs 7:1): J 13:5f, 8–10, 12, 14ab (cp. λούω 2a); 1 Ti 5:10; cp. Lk 7:44a.—See HAlmqvist, Plutarch u. d. NT ’46, 75. Anoint feet (Anaxandrides Com. [IV B.C.] 40 μύρῳ … ἀλείφει τ. πόδας Καλλιστράτου; Eubulus Com. [IV B.C.] 90, 5f) Lk 7:46; cp. vs. 38c; J 12:3a; cp. 11:2. Kiss feet: Lk 7:38c, 45.—In Rv 10:1 πούς clearly means leg (cp. Lucian, Zeuxis 4, Pseudomant. 59 ποὺς μέχρι τοῦ βουβῶνος [groin]; Achilles Tat. 1, 1, 10; Aëtius p. 86, 2; PGiss 43, 14; PFlor 42, 9 and s. Charles, ICC Rv ad loc.).ⓑ in special imagery: the one who is vanquished lies beneath the victor’s feet (Diod S 17, 100, 8 ῥιφέντος ἐπὶ γῆν ἐπιβὰς ἐπὶ τὸν τράχηλον τῷ ποδί=[the victor] placed his foot on the neck of his foe, who had been thrown to the ground) τιθέναι τοὺς ἐχθροὺς ὑποκάτω τῶν ποδῶν σου Mt 22:44; Mk 12:36; here Ps 109:1 is quoted; its wording acc. to the LXX is quoted more exactly as ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου Lk 20:43; Ac 2:35; Hb 1:13; 10:13; 1 Cl 36:5; B 12:10. For this in the same Ps.-quot. τιθ. ὑπὸ τοὺς πόδας (αὐτοῦ) 1 Cor 15:25 (Plut., Mor. 1197c ὑπὸ πόδας τιθ.). πάντα ὑπέταξεν ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ 1 Cor 15:27; Eph 1:22; these passages quote Ps 8:7, the exact wording of which in the LXX appears in ὑποκάτω τῶν ποδῶν αὐτοῦ Hb 2:8.—συντρίψει τὸν σατανᾶν ὑπὸ τοὺς πόδας ὑμῶν Ro 16:20.—The earth as God’s footstool (Is 66:1) ὑποπόδιον τῶν ποδῶν αὐτοῦ (or, as LXX, μου) Mt 5:35; Ac 7:49; B 16:2. Cp. Rv 12:1 (on prob. anti-Isis thrust s. lit. cited EDNT III 144).—Acc. to a usage common also in the OT (Eur., Hipp. 661, Or. 1217) the feet represent the person who is in motion: οἱ πόδες τῶν θαψάντων those who have buried Ac 5:9. ὀξεῖς οἱ πόδες αὐτῶν ἐκχέαι αἷμα they are quick to shed blood Ro 3:15 (cp. Is 59:7). τοῦ κατευθῦναι τοὺς πόδας ὑμῶν εἰς ὁδὸν εἰρήνης to guide us in the way of peace Lk 1:79. Cp. Ro 10:15 (cp. Is 52:7).② leg of a piece of furniture, leg (so Aristoph. et al.; Arrian, Anab. 6, 29, 5; SIG 996, 9f; PLond II, 402, verso 27; 30 pp. 10 and 12; POxy 520, 17) Hv 3, 13, 3.③ measurement based on length of a human foot, foot (Hdt., also ins, pap) Hv 4, 1, 6; 4, 2, 1; cp. Ac 7:5 s. βῆμα.—RAC VIII 743–77; BHHW I 505f; B. 243. DELG. M-M. EDNT. TW. -
15 πελματίζω
πελματίζω, = ξέω τὰ ὑποκάτω τῶν ποδῶν, E. M. p. 1002.
-
16 ὑπο-κάτω
ὑπο-κάτω, adv., unten drunter; δεῦρο ὑποκάτω ἐμοῦ κατακλίνω Plat. Conv. 222 e, u. öfter; Arist. mund. 2 plant. 4, 1; Pol. 3, 55, 2.
-
17 ἠϊών
ἠϊών, όνος, ἡ, dor. ἀϊών, att. u. p. zsgzgn ᾐών, ᾀόσι, Mosch. 3, 37, das Ufer, gew. Meeresufer, Strand, ὅϑι κύματ' ἐπ' ἠϊόνος κλύζεσκον, Il. 23, 61. 17, 265; ἠϊόνας τε παραπλῆγας λιμένας τε ϑαλάσσης Od. 5, 418; ἠϊόνες ἅλιαι Eur. Tr. 828; ποντίων σάλων ᾐόσιν ἁρματεύσας Or. 995; in dor. Form Pind. I. 1, 45 (wie Theocr. oft, u. Aesch. Ag. 1130); – Her. 8, 96; ἐναυμάχησαν περὶ Ἄβυδον κατὰ τὴν ἠϊόνα Xen. Hell. 1, 1, 3; Sp. – Seltener vom Ufer der Flüsse, εὐρείας ποταμοῖο, ηϊόνας, Ap. Rh. 2, 659. 4, 130; ἐπὶ ταῖς ἠϊόσι τοῠ Τιβέριος D. Hal. 4, 27. – Nach Hesych. auch ὀφϑαλμῶν τὰ ὑποκάτω, wie Poll. 2, 71 πᾶσα ἡ τῶν ὀφϑαλμῶν περιγραφή, vielleicht aus einer Dichterstelle.
-
18 επανω
I(ᾰ) adv.1) сверху, выше(κεῖσθαι Plat.)
ὅ ἐ. Plat., Arst. — расположенный выше, находящийся вверху;τὰ ἐ. Xen. — вышесказанное2) прежде, ранееοἱ ἐ. Dem., Arst. — предки;
ἐν τοῖς ἐ. χρόνοις Diod. — в былые времена3) лог. выше, шире(τὸ ἐ. γένος καὴ τὸ ὑποκάτω γένος Arst.)
II1) выше(τῶν ὀδόντων Arst.)
γεγονέναι ἐ. τινος Plut. — стать выше чего-л.;χρημάτων ἐ. εἶναι Diog.L. — быть выше денег, т.е. презирать деньги2) больше, дороже(ἐ. δηναρίων τριακοσίων πραθῆναι NT.)
-
19 χοος
I.gen. к χόος См. χοος III.Iстяж. χοῦς и χοεύς, gen. χοός и χοέως, стяж. χοῶς ὅ и ἥ (dat. χοΐ, acc. χόᾱ; pl.: nom. χόες, стяж. χοῦς и χοεῖς; gen. χοέων, стяж. χοῶν; dat. χουσί и χοεῦσι; acc. χόας, χοέας, стяж. χοᾶς) хой ( мера жидкости = 3.28 л) Arph., Arst., Dem., Plut., Sext., Anth.μᾶλλον αὐτὸν λέληθεν ἢ οἱ τῆς θαλάττης λεγόμενοι χόες Plat. — это известно ему еще менее, чем, как говорится, количество хоев (воды) в море - см. тж. Χόες
IIстяж. χοῦς ὅ1) груда земли(ὅ χ. ὅ ἐξορυχθείς Her.)
ὅ ἐκ τοῦ ὀρύγματος χ. Thuc. — земля (вырытая) изо рва2) земля, прах -
20 5270
{нареч., 9}ниже, внизу, под.Ссылки: Мк. 6:11; 7:28; Лк. 8:16; Ин. 1:50; Евр. 2:8; Откр. 5:3, 13; 6:9; 12:1.*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > 5270
- 1
- 2
См. также в других словарях:
υποκάτω — ὑποκάτω ΝΜΑ κάτω από («ὑποκάτω τῆς κλίνης», ΚΔ) αρχ. (λογ.) (με άρθρ.) ο κατώτερος («τὰ ὑποκάτω γένη», Πλούτ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο) * + κάτω] … Dictionary of Greek
ὑποκάτω — below indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
υποκάτωθεν — ΜΑ 1. κάτωθεν, αποκάτω 2. υποκάτω. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὑποκάτω + επιρρμ. κατάλ. θεν (πρβλ. ἄνω θεν)] … Dictionary of Greek
Differences between codices Sinaiticus and Vaticanus — Codex Sinaiticus and Codex Vaticanus, two of great uncial codices, representatives of the Alexandrian text type, are considered excellent manuscript witnesses of the text of the New Testament. Most critical editions of the Greek New Testament… … Wikipedia
ένας — (I) ἔνας και δωρ. τ. ἔνος (Α) την τρίτη ημέρα, μεθαύριο. (II) μία και μια, ένα και εις, μία, εν (AM εἷς, μία, ἕν, Μ και ἕνας, μία, ἕνα) 1. αριθμητικό που εκφράζει την έννοια τής μονάδας («εἷς βασιλεύς», Ομ.) 2. συχνά με έμφαση («πιστεύω εἰς ἕνα… … Dictionary of Greek
ηιών — Ονομασία δύο αρχαίων πόλεων. 1. Πόλη της Μακεδονίας. Στην αριστερή όχθη του Στρυμόνα, σε απόσταση 25 σταδίων από την Αμφίπολη, o Ξέρξης κατασκεύασε κοντά της γέφυρα για να περάσει ο περσικός στρατός στη Μακεδονία. Αργότερα, o Πέρσης στρατηγός… … Dictionary of Greek
κάτω — και κάτου (ΑΜ κάτω) επίρρ. 1. σε κατώτερο σημείο, χαμηλά (α. «τόν πέταξε κάτω από το παράθυρο» β. «πᾱν δέ τ ἐπισκύνιον κάτω ἕλκεται», Ομ. Ιλ.) 2. χάμω, πάνω στη γη, πάνω στο έδαφος (α. «εμείς θα κοιμηθούμε κάτω» β. «έριξε κάτω τα μάτια της»… … Dictionary of Greek
κάτωθεν — και κάτωθε και κάτουθε (ΑΜ κάτωθεν, Α και κάτωθε) επίρρ. 1. από κάτω προς τα πάνω («ὄρυγμα κάτωθεν ἀρξάμενον», Ηρόδ.) 2. κάτω από, υποκάτω (α. «κάτωθεν τής τραπέζης» β. «κάτωθεν τοῡ ὀφθαλμοῡ», Ιπποκρ.) μσν. 1. παρακάτω 2. γεωγρ. δυτικά 3. φρ. «τὸ … Dictionary of Greek
παραγράφω — ΝΜΑ νεοελλ. 1. ακυρώνω το δικαίωμα αγωγής ή μήνυσης ή διαγράφω αδίκημα λόγω εκπνοής τής καθορισμένης από τον νόμο προθεσμίας 2. γράφω πολύ, επί μεγάλο χρονικό διάστημα, πέρα από τις δυνάμεις μου 3. (η μτχ. μέσ. παρακμ.) παραγεγραμμένος, η, ο… … Dictionary of Greek
πνεύμα — ατος, το / πνεῡμα, ΝΜΑ, και πνέμα Ν 1. η ψυχή και οι λειτουργίες της, ο ψυχικός κόσμος, σε αντιδιαστολή προς τη σάρκα, την ύλη και τον υλικό κόσμο 2. ο νους και οι ικανότητές του, η ευφυΐα, ο λόγος 3. καθετί το άυλο, το ασύλληπτο με τις αισθήσεις … Dictionary of Greek
στοιχείο — Χρησιμοποιείται συνηθέστερα στον πληθυντικό: στοιχειά. Όντα της νεοελληνικής λαϊκής μυθολογίας. Σύμφωνα με τις παλιότερες λαϊκές παραδόσεις, σ. έχουν τα σπίτια, οι σπηλιές, τα χωράφια, τα πηγάδια. Συνήθως βγαίνουν τη νύχτα, με διάφορες μορφές: ως … Dictionary of Greek