-
1 Οδυσσέα
-
2 Ὀδυσσέα
-
3 Ὀδυσσεύς
Ὀδυσσ-εύς, έως, [dialect] Ion. -ῆος, ὁ (also [full] Οὐλιξεύς Hdn. Gr.1.14, [full] Οὐλίξης prob. in Ibyc. ap. Diom.p.321 K., [full] Ὀλυσεύς, [full] Ὀλυσσεύς, [full] Ὀλυτεύς, [full] Ὀλυττεύς, [full] Ὀλισεύς, [full] Ὠλυσσεύς Kretschmer Griech.Vaseninschr.pp.146,147, al.; cf. [full] Ὀλισσεῖδαι, οἱ, a φάτρα (q. v.) at Thebes and Argos, prob. in IG7.3659, Mnemos.43.372, 47.164):—A Odysseus, king of Ithaca, hero of the Odyssey: in Hom. also [full] Ὀδῠσεύς ; gen.Ὀδῠσεῦς Od.24.398
; acc. Ὀδυσσέα (last syll. short before a vowel) 17.301 ; Ὀδυσσέα ([pron. full] ?ὈδυσσεύςX ¯ ¯ ) S.Aj. 104,Ὀδυσσῆ Pi. N.8.26
,Ὀδυσσῆα Od.5.149
,Ὀδῠσῆα 1.74
,83,al.: Οὑδυσσεύς, crasis for ὁ Ὀδ., S.Ph. 572 : pl., .—On the mythic etym. of the name in Hom., v. ὀδύσσομαι :—Adj. [full] Ὀδύσσειος, α, ον, Tz.ad Lyc.1030, etc. ; [full] Ὀδύσσεια, τά, games in honour of Odysseus, Schwyzer 434.16 (Magn. Mae., iii B. C.) ; [full] Ὀδύσσειον, τό, temple of Odysseus, ib.2 ; [dialect] Ep. [full] Ὀδῠσήϊος Od.18.353.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Ὀδυσσεύς
-
4 Οδυσσέας
-
5 Ὀδυσσέας
-
6 καταγωνίζομαι
A prevail against, τινας Plb.2.42.3,al., OGI553.7 ([place name] Xanthus);τὰ αἰσχρὰ τῶν παθῶν Metrod.Herc.831.19
;κ. Ὀδυσσέα περὶ στεφάνου Luc.VH2.22
;ἕλκη διαίτῃ Dam.Isid. 122
:—[voice] Pass.,καταγωνισθῆναι τὰ ὅλα Plb.3.4.12
;ὑπό τινος Luc.Symp.19
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καταγωνίζομαι
-
7 Ὀδυσσεύς
Ὀδυσσεύς, Ὀδυσεύς, gen. Ὀδυσσῆος, Ὀδυσῆος, Ὀδυσεῦς, Od. 24.398; dat. Ὀδυσῆι, Ὀδυσεῖ, acc. Ὀδυσσῆα, Ὀδυσσέα, Ὀδυσῆ, Od. 19.136: Odysseus (Ulysses, Ulixes), son of Laertes and Ctimene, resident in the island of Ithaca and king of the Cephallenians, who inhabited Ithaca, Same, Zacynthus, Aegilops, Crocyleia, and a strip of the opposite mainland. Odysseus is the hero of the Odyssey, but figures very prominently in the Iliad also. He inherited his craft from his maternal grandfather Autolycus, see Od. 19.394 ff. Homer indicates the origin of Odysseus' name in Od. 19.406 ff., and plays upon the name also in Od. 1.62.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > Ὀδυσσεύς
-
8 Ὀδυσεύς
Ὀδυσσεύς, Ὀδυσεύς, gen. Ὀδυσσῆος, Ὀδυσῆος, Ὀδυσεῦς, Od. 24.398; dat. Ὀδυσῆι, Ὀδυσεῖ, acc. Ὀδυσσῆα, Ὀδυσσέα, Ὀδυσῆ, Od. 19.136: Odysseus (Ulysses, Ulixes), son of Laertes and Ctimene, resident in the island of Ithaca and king of the Cephallenians, who inhabited Ithaca, Same, Zacynthus, Aegilops, Crocyleia, and a strip of the opposite mainland. Odysseus is the hero of the Odyssey, but figures very prominently in the Iliad also. He inherited his craft from his maternal grandfather Autolycus, see Od. 19.394 ff. Homer indicates the origin of Odysseus' name in Od. 19.406 ff., and plays upon the name also in Od. 1.62.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > Ὀδυσεύς
-
9 εἶπον
εἶπον (Hom.+) used as 2 aor. of λέγω ‘say’ (B-D-F §101, p. 46); subj. εἴπω, impv. εἶπον; inf. εἰπεῖν, ptc. εἰπών. Somet. takes 1 aor. endings (Meisterhans3-Schw. 184, 6; Schweizer 182; Mayser 331; EpArist index) εἶπα, εἶπας, εἶπαν; impv. εἰπόν Mk 13:4; Lk 22:67; Ac 28:26 (on the accent s. W-S. §6, 7d; Mlt-H. 58. On the other hand, εἶπον acc. to PKatz, TLZ 61, ’36, 284 and B-D-F §81, 1), εἰπάτω, εἴπατε (GrBar 13:2), εἰπάτωσαν; ptc. εἴπας Ac 7:37, fem. εἴπασα J 11:28 v.l.; Hv 3, 2, 3; 4, 3, 7. Fut. ἐρῶ; pf. εἴρηκα, 3 pl. εἰρήκασιν and εἴρηκαν (Rv 19:3), inf. εἰρηκέναι; plpf. εἰρήκειν. Pass. 1 aor. ἐρρέθην (ἐρρήθην v.l. Ro 9:12, 26; Gal 3:16), ptc. ῥηθείς; pf. εἴρηται, ptc. εἰρημένος (B-D-F §70, 1; 81, 1; 101 p. 46; W-S. §13, 13; Rob. index) ‘say, speak’① to express a thought, opinion, or idea, say, tellⓐ w. direct or indirect obj. or equivalent τὸν λόγον Mt 26:44. ὅσα Lk 12:3. τί vs. 11; a parable tell (Artem. 4, 80 Μενεκράτης εἶπεν ὄνειρον) 19:11; the truth 2 Cor 12:6 and oft. τοῦτο ἀληθές this as someth. true= this truly J 4:18. τί εἴπω; what shall I say? J 12:27. As a rhetor. transition formula (s. also 3 below) τί ἐροῦμεν; what shall we say or conclude? what then? Ro 3:5; 6:1; 7:7; 9:14, 30. λόγον εἴς τινα say someth. against someone Lk 12:10; also κατά τινος Mt 5:11; 12:32. τί τινι say someth. to someone Gal 3:16. ἔχω σοί τι εἰπεῖν I have someth. to say to you (cp. Lucian, Tim. 20) Lk 7:40. τί εἴπω ὑμῖν; what shall I say to you? 1 Cor 11:22. τὶ πρός τινα say someth. to someone (Pla., Prot. 345c; Herodas 2, 84; Philostrat., Vi. Apoll. 6, 20, 6; Ex 23:13; Jos., Vi. 205) a parable Lk 12:16; speak w. reference to someone Mk 12:12; Lk 20:19. Also πρὸς ταῦτα to this Ro 8:31. τὶ περί τινος say someth. about someone or someth. (X., Vect. 4, 13) J 7:39; 10:41. εἰρήκει περὶ τοῦ θανάτου he had referred to death 11:13. ὑπὲρ (περὶ v.l.) οὗ ἐγὼ εἶπον of whom I spoke J 1:30 (introducing dir. speech). W. acc. of pers. ὸ̔ν εἶπον of whom I said vs. 15; cp. ὁ ῥηθείς the one who was mentioned Mt 3:3. εἰπεῖν τινα καλῶς speak well of someone Lk 6:26. κακῶς speak ill of someone Ac 23:5 (Ex 22:27). W. omission of the nearer obj., which is supplied fr. the context Lk 22:67; J 9:27 al. As an answer σὺ εἶπας sc. αὐτό you have said it is evasive or even a denial (as schol. on Pla. 112e Socrates says: σὺ ταῦτα εἶπες, οὐκ ἐγώ. S. also the refusal to give a clearly affirmative answer in Const. Apost. 15, 14, 4 οὐκ εἶπεν ὁ κύριος ‘ναί’, ἀλλʼ ὅτι ‘σὺ εἶπας’.—λέγω 2e end) Mt 26:25, 64.—W. indication of the pers., to whom someth. is said: in the dat. Mt 5:22; 8:10, 13, 19, 21 and oft. τινὶ περί τινος tell someone about someth. 17:13; J 18:34. Also πρός τινα for the dat. (Lucian, Dial. Mort. 1; Jos., Ant. 11, 210) Mk 12:7; Lk 1:13, 34, 61 and very oft. (w. acc. εἶπον τὸν ἄγγελον GrBar 6:3; 10:7).ⓑ w. direct discourse foll.: Mt 2:8; 9:22; 12:24, 49; 14:29; 15:16, 32; 17:17 and very oft. οὐδὲ ἐροῦσιν= nor will they be able to say Lk 17:21 (cp. Herodas 4, 73 οὐδʼ ἐρεῖς, with direct discourse foll. as in Lk); of someth. said in the past J 14:28.—As a formula introducing an objection (Diod S 13, 21, 5 ἐροῦσί τινες ἴσως; Dio Chrys. 14 [31], 47 ἴσως οὖν ἐρεῖ τις) ἀλλὰ ἐρεῖ τις (X., Cyr. 4, 3, 10; Appian, Bell. Civ. 3, 16 §59 ἀλλὰ … ἐρεῖ τις; Ps.-Clem., Hom. 9, 16 p. 98, 1; 5 Lag.) 1 Cor 15:35; Js 2:18 (on various views, DVerseput, NTS 43, ’97, 108 n. 22). ἐρεῖς οὖν Ro 11:19; w. μοι added 9:19. πρὸς ἡμᾶς Ac 21:13 D. Inserted τίς οὖν αὐτῶν, εἰπέ, πλεῖον ἀγαπήσει αὐτόν; which one, tell me, will love him more? Lk 7:42 v.l.ⓒ w. ὅτι foll. (Diod S 12, 16, 5; 12, 74, 3; Jos., Vi. 205) Mt 28:7, 13; J 7:42; 8:55; 16:15; 1J 1:6, 8, 10; 1 Cor 1:15; 14:23 al.ⓓ w. acc. and inf. foll. Ro 4:1 (text uncertain).ⓔ regularly used w. quotations: Tit 1:12; usually fr. the OT ἐρρέθη Ro 9:12; καθὼς εἴρηκεν Hb 4:3. τὸ ῥηθὲν ὑπὸ κυρίου διὰ τοῦ προφήτου Mt 1:22. ὑπὸ τ. θεοῦ 22:31. διὰ τοῦ προφήτου Ac 2:16; cp. Mt 2:17, 23; 4:14; 8:17; 12:17; 13:35; 24:15 (Just., D. 27, 1 διὰ … Ἠσαίου οὕτως εἴρηται) al. τὸ εἰρημένον what is written Lk 2:24; Ac 13:40; Ro 4:18.—EHowind, De ratione citandi in Ciceronis Plutarchi Senecae Novi Testamenti scriptis obvia, diss. Marburg 1921.ⓕ with questions w. direct discourse foll. (Epict. 3, 23, 18a=ask; Zech 1:9a) Mt 9:4; 17:19, 24; 18:21; 20:32; 26:15 al. W. dat. of pers. Mt 13:10, 27.ⓖ w. adv. modifier ὁμοίως Mt 26:35. ὡσαύτως 21:30; or an adv. expr. ἐν παραβολαῖς in parables= parabolically 22:1. διὰ παραβολῆς using a parable Lk 8:4. W. καθὼς of someth. said in the past (Jos., Ant. 8, 273 καθὼς εἶπεν ὁ προφήτης; cp. Dt 1:21; 19:8; Is 41:22 τὰ ἐπερχόμενα εἴπατε ἡμῖν) Mt 28:6; Mk 14:16; Lk 22:13; cp. J 16:4. εἰπὲ λόγῳ say the word Lk 7:7; Mt 8:8. διὰ φωνῆς πνεύματος ἁγίου through the voice of the Holy Spirit AcPl Ha 11, 5.② to answer a question, answer, reply (Ps.-Pla., De Virt. 2, 376d οὐκ ἔχω εἰπεῖν=I cannot answer that; Ps.-Pla., Eryx. 21 p. 401D ἔχειν εἰπεῖν=be able to answer) Mt 15:34; 16:14; 26:18 al. On its use w. ἀποκρίνεσθαι, freq. in narrative to denote transition, s. ἀποκρ. 2. Also without a preceding question in conversation Mt 14:18; 15:27; Mk 9:39; Lk 1:38 and oft.③ to reach a conclusion by reasoning, conclude, as in the transitional formula τί ἐροῦμεν; what conclusion are we to draw? Ro 3:5; 6:1; 9:14, 30; on Ro 4:1 s. FDanker, in Gingrich Festschr. ’72, 103f. S. also 1a.④ to apply a name or term to someone, call w. double acc. (Maximus Tyr. 14, 5c κόλακα τὸν Ὀδυσσέα; Diog. L. 6, 40 Diogenes the Cynic is called a ‘dog’; SibOr 4, 140) ἐκείνους εἶπεν θεούς J 10:35. ὑμᾶς εἴρηκα φίλους 15:15 (cp. Od. 19, 334; X., Apol. 15; Lucian, Tim. 20).⑤ to give instructions or orders, tell, order (Ex 19:8b; 2 Ch 24:8; w. inf. foll.: Ex 35:1b; Wsd 9:8; Epict. 1, 14, 3 ὅταν [ὁ θεὸς] εἴπῃ τοῖς φυτοῖς ἀνθεῖν, ἀνθεῖ; Aberciusins. 17) εἶπεν δοθῆναι αὐτῇ φαγεῖν he ordered that she be given someth. to eat Mk 5:43. εἶπεν καὶ ταῦτα παρατιθέναι he told them to place this also before (the people) 8:7. W. ἵνα foll. Mt 4:3; Mk 9:18; Lk 4:3.⑥ to tell oneself someth., think. Corresp. to אָמַר בְּלִבּוֹ the expr. εἰπεῖν ἐν ἑαυτῷ (Esth 6:6; Tob 4:2 BA; S has ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ) means say to oneself or quietly, think (to oneself) Mt 9:3; Lk 7:39; 16:3; 18:4; also ἐν τῃ καρδίᾳ αὐτοῦ (Dt 8:17; 9:4; Ps 9:27; 13:1; s. above) Lk 12:45; Ro 10:6.—In mss. and edd. εἶπον freq. interchanges w. λαλέω, λέγω, φημί, and is v.l. in Mt 19:18; Mk 6:16; Lk 19:30; J 7:45, 50; 9:10; 13:24; Ac 23:7.—B. 1253f. DELG s.v. ἔπος 2. Frisk s.v. εἶπον and ἔπος. M-M. TW. Also s. λέγω.
См. также в других словарях:
Ὀδυσσέα — Ὀδυσσέᾱ , Ὀδυσσεύς Odysseus masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Το βλέμμα του Οδυσσέα — Filmdaten Deutscher Titel: Der Blick des Odysseus Originaltitel: To Vlemma tou Odyssea Το βλέμμα του Οδυσσέα Produktionsland: Deutschland, Großbritannien, Griechenland, Frankreich, Italien Erscheinungsjahr: 1995 … Deutsch Wikipedia
Ὀδυσσέας — Ὀδυσσέᾱς , Ὀδυσσεύς Odysseus masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Εύμαιος — Μυθολογικό πρόσωπο. Ήταν γιος του βασιλιά του νησιού Συρίη, Κτησία Ορμενίδη. Έμποροι από τη Φοινίκη τον απήγαγαν και τον μετέφεραν στην Ιθάκη, όπου πουλήθηκε στον πατέρα του Οδυσσέα, Λαέρτη. Μετά τον θάνατο του Λαέρτη, υπηρέτησε πιστά τον Οδυσσέα … Dictionary of Greek
Τζόις, Τζέιμς — (Joyce, Δουβλίνο 1882 – Ζυρίχη 1941). Ιρλανδός συγγραφέας. Πρωτότοκος γιος πολυμελούς μεσοαστικής οικογένειας, παρακολούθησε τη βαθμιαία κατάπτωσή της με το ίδιο κριτικό και απροκατάληπτο βλέμμα με το οποίο έζησε την εμπειρία μιας αυστηρής… … Dictionary of Greek
Взгляд Улисса (фильм) — Взгляд Улисса Το Βλέμμα του Οδυσσέα Жанр драма Режиссёр Теодорос Ангелопулос Продюсер Фебе Экономопулос Эрик Хёйман Джорджо Сильваньи … Википедия
Взгляд Улисса — Το Βλέμμα του Οδυσσέα … Википедия
Πηνελόπη — Πρόσωπο της ελληνικής μυθολογίας, κόρη του βασιλιά της Σπάρτης ή των Αμυκλών Ικαρίου και σύζυγος του Οδυσσέα. Ένα χρόνο μετά τον γάμο τους, ο Οδυσσέας έφυγε για τον Τρωικό πόλεμο, αφήνοντας την με το γιο τους Τηλέμαχο, βρέφος ακόμα. Είκοσι… … Dictionary of Greek
κίρκη — I Μυθολογικό πρόσωπο. Στην ελληνική μυθολογία αναφέρεται ως μάγισσα, η οποία κατοικούσε στο νησί Αιαίη. Ήταν κόρη του Ήλιου και της Ωκεανίδας Περσηίδας, αδερφή του Αιήτη και της Πασιφάης. Μεταμόρφωσε σε ζώα (Οδύσσεια, Κ 135 και εξής), όπως το… … Dictionary of Greek
Ανδρούτσου, Ελένη — (Καλαρύτες 1786 – Αθήνα 1879).Σύζυγος του Οδυσσέα Ανδρούτσου και κόρη του Χρήστου Καρέλη. Ανατράφηκε στα Ιωάννινα, στην αυλή του Αλή πασά, όπου δούλευε ο πατέρας της. Ήταν όμορφη και ο Αλή πασάς την έδωσε γυναίκα στον Οδυσσέα τιμητικά. H Α. είχε… … Dictionary of Greek
Δημόδοκος — Όνομα μυθολογικών προσώπων. 1. Τυφλός αοιδός, που καταγόταν από την Κέρκυρα και ζούσε στα ανάκτορα του βασιλιά των Φαιάκων Αλκίνοου. Αναφέρεται πολλές φορές στην Οδύσσεια του Ομήρου. Όταν ο βασιλιάς των Φαιάκων φιλοξένησε τον Οδυσσέα, ο Δ.… … Dictionary of Greek
