-
1 ὄρυγξ
-
2 ὄρυγξ
-
3 ὄρυξ
ὄρυξ, υγος, auch ὄρυγξ, υγγος, ὁ, 1) spitziges Eisen zum Graben od. Bohren, bes. Spitzeisen, Werkzeug des Steinmetzen zum Einhauen, Eingraben in Stein; neben Ackergeräthschaften nennt Phani. 4 (VI, 297) δαπέδων μουνορυχὰν ὄρυγα, Hesych.; vgl. Lob. Phryn. 231. – 2) eine Gazellenart in Aegypten od. Libyen, wegen ihrer graden spitzigen Hörner so benannt, Ath. V, 200 e, wo Schweigh. zu vergleichen; Opp. Cyn. 3, 3. – 3) eine Wallfischart, vielleicht das Seeeinhorn, Strab.
-
4 ὄρυξ
A pickaxe or any sharp iron tool for digging, AP6.297 (Phan.).II a kind of gazelle or antelope, in Egypt and Libya, so called from its pointed horns, beisa, Oryx leucoryx, described as μονόκερως, Arist.HA 499b20, PA 663a23, cf. Callix. 2, LXX De.14.5, Ph.2.353, Plu.2.974f, Opp.C.2.446, 4.34, Ael.NA7.8.2 ὄ. τετράκερως Indian four-horned antelope, Tetraceros quadricornis, ib.15.14 ; also an Indian gazelle, ib.13.25.III a great fish, perh. narwhal, Monodon monoceros, or a kind of whale, Str.3.2.7.
См. также в других словарях:
όρυγξ — ὄρυγξ, ὁ (Α) (κατά τον Ησύχ.) βλ. ὄρυξ … Dictionary of Greek
όρυξ — ο (Α ὄρυξ, υγος και κατά τον Ησύχ. ὄρυγξ, υγγος) αντιλόπη τών ερημικών περιοχών τής Αφρικής και τής Αραβίας, που ονομάστηκε έτσι από τα μακριά και αιχμηρά κέρατά της («μονόκερων δὲ καὶ δίχηλον ὄρυξ», Αριστοτ.) αρχ. 1. είδος αιχμηρού σιδερένιου… … Dictionary of Greek
