-
1 ὄγμος
ὄγμος, ὁ (nach Buttm. Lexil. I p. 123 von ἄγω, alles im Raume Fortgeführte), eine Linie, Reihe; bes. die mit dem Pfluge gezogene Furche auf dem Acker, τοὶ δὲ στρέψασκον ἀν' ὄγμους, Il. 18, 546, das Schwad, beim Getreidemähen, ὥςτ' ἀμητῆρες ὄγμον ἐλαύνωσιν κατ' ἄρουραν, 11, 68. 18, 552. 557; ἄγειν, Theocr. 10, 2; – die Bahn der Himmelskörper, z. B. vom Monde, ὅτε πλήϑῃ μέγας ὄγμος, wenn der große Kreislauf erfüllt ist, H. h. 32, 11; von der Sonne, Arat. Diosem. 17; παλίσσυτον ὄγμον ἐλαύνων, Nic. Ther. 571, wo der Schol. sagt, daß es eigtl. τὴν τάξιν, τὴν ἐπίστιχον φυτουργίαν τῶν δένδρων καὶ τὴν κατὰ τάξιν ἀγωγήν bedeute.
-
2 ὄγμος
ὄγμος, ὁ (von ἄγω, alles im Raume Fortgeführte), eine Linie, Reihe; bes. die mit dem Pfluge gezogene Furche auf dem Acker; τοὶ δὲ στρέψασκον ἀν' ὄγμους, das Schwad, beim Getreidemähen; die Bahn der Himmelskörper, z. B. vom Monde; ὅτε πλήϑῃ μέγας ὄγμος, wenn der große Kreislauf erfüllt ist; von der Sonne -
3 ὀγμεύω
ὀγμεύω, eine grade Linie, ὄγμος, machen, eine grade Richtung nehmen; φορβῆς χρείᾳ στίβον ὀγμεύει τόνδε πέλας που, Soph. Phil. 163, den Tritt in grader Richtung hinlenken, geradeausgehen, Schol. ἐφεξῆς πορεύεται; bei der Jagd, τὸ πλῆϑος τῶν πεζῶν καὶ τῶν ἱππέων ὤγμευον αὐτῷ, Xen. Cyr. 2, 4, 20, sie gingen in grader Linie vor ihm her, zum Treiben des Wildes.
-
4 ἐπ-όγμιος
ἐπ-όγμιος, ον, Beiwort der Demeter, Add. 1 (VI, 258); nach Suid. ἔφορος τοῦ ϑέρους, dem Pflügen od. Mähen vorstehend. S. ὄγμος.
-
5 ὀγμεύω
ὀγμεύω, eine gerade Linie, ὄγμος, machen, eine gerade Richtung nehmen; φορβῆς χρείᾳ στίβον ὀγμεύει τόνδε πέλας που, den Tritt in gerader Richtung hinlenken, geradeausgehen; bei der Jagd, τὸ πλῆϑος τῶν πεζῶν καὶ τῶν ἱππέων ὤγμευον αὐτῷ, sie gingen in gerader Linie vor ihm her, zum Treiben des Wildes
См. также в других словарях:
όγμος — ὄγμος και δ. γρφ. ὦγμος, ὁ (Α) 1. γραμμή, ιδίως αυλάκι ανοιγμένο σε αγρό από άροτρο 2. λωρίδα καλλιεργημένου αγρού 3. το έργο τών θεριστών που γίνεται κατά σειρές, η σειρά που κάνει ο θεριστής («δράγματα δ ἄλλα μετ ὄγμον... πῑπτον», Ομ. Ιλ.) 4.… … Dictionary of Greek
ὄγμος — furrow masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὄγμοι — ὄγμος furrow masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὄγμοις — ὄγμος furrow masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὄγμον — ὄγμος furrow masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὄγμου — ὄγμος furrow masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὄγμους — ὄγμος furrow masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὄγμων — ὄγμος furrow masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὄγμῳ — ὄγμος furrow masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ώγμος — ὁ, (Α, ὦγμος) ὄγμος*. [ΕΤΥΜΟΛ. Αλλη γρφ. τού ὄγμος*] … Dictionary of Greek
Аблаут в праиндоевропейском языке — Аблаут в праиндоевропейском языке система регулярных чередований гласных, существовавшая в самом праязыке и перешедшая в его потомки. Термин аблаут (от нем. Ablaut, тж. нем. Abstufung der Laute «чередование звуков»[1]; также… … Википедия