-
1 ὄαρος
ὄαρος, ὁ (vgl. ὄαρ), = ὀαρισμός, trauliches Gespräch, vertrauter Umgang; ὀάρους ὀαρίζειν, H. h. 22, 3; bes. Liebesgespräch, Ven. 250; παρϑένιοι ὄαροι, Hes. Th. 205; übh. Unterhaltung, Rede, auch Gesang, ὀάροις λύρᾳ τε κοινάσομαι, Pind. N. 3, 11; φόρμιγγες κοινωνίαν παίδων ὀάροισι δέκονται, P. 1, 98; auch ψόγιον ὄαρον ἐννέπων, N. 7, 69, von der tadelnden Rede; Plat. Min. 319 e οἱ γὰρ ὄαροι λόγοι εἰσίν, in Beziehung auf das homerische ὀαριστής; so auch Empedocl. 68. – Oefter bei sp. D.; Σωκρατικοί, Ep. ad. 548 (IX, 358); εἰς πολλοὺς ἠϊϑέων ὀάρους, Antp. Th. 5 (X, 3); κυπρίδιοι, Agath. 1 (X, 68), u. öfter in der Anth.
-
2 παρθένιος
παρθένιος, bei Pind. u. den Att. auch 2 Endgn, jungfräulich; ζώνη, Od. 11, 245; ὄαροι, Hes. Th. 205; κρύψε δὲ παρϑενίαν ὠδῖνα κόλποις, Pind. Ol. 6, 31, d. i. das Kindbett einer Jungfrau; oft bei Tragg. u. in Prosa; zur Jungfrau gehörig, παρϑένιος, Jungfernsohn, ll. 16, 180; aber Plut. Pomp. 74 nennt παρϑένιον ἄνδρα den Mann, den die Jungfrau geheirathet hat. Uebertr., rein, unverdorben, auch von reinem Quellwasser, vgl. Ruhnk. H. h. Cer. 99; – παρϑενία γῆ, Nic. Al. 149; τῆς παρϑενίου καλουμένης γῆς, Plat. Legg. VIII, 844 b.
См. также в других словарях:
Ὄαροι — Ὄαρος masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὄαροι — ὄαρος converse masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
όαρος — ὄαρος, ὁ (Α) 1. φιλική συναναστροφή, σχέση οικειότητας («παρθενίους τ ὀάρους μειδήματά τε», Ησίοδ.) 2. συνομιλία, λόγος 3. μικρή ωδή, ασμάτιο («μαλθακᾷ φωνᾷ ποτιστάζων ὄαρον», Πίνδ.) 4. στον πληθ. οἱ ὄαροι αναγνώσεις, αναγνώσματα 5. φρ. α)… … Dictionary of Greek
