-
1 ὁλμίσκος
2 tooth-socket, Ruf.Onom.55 ; the hollows of the molar teeth, Poll.2.93(pl.).3 frustum of a cone, POxy.470r.35.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὁλμίσκος
-
2 ολμίσκοι
-
3 ὁλμίσκοι
-
4 ολμίσκοις
-
5 ὁλμίσκοις
-
6 ολμίσκου
-
7 ὁλμίσκου
-
8 ολμίσκους
-
9 ὁλμίσκους
-
10 ὁλμισκοειδής
ὁλμ-ισκοειδής, ές,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὁλμισκοειδής
-
11 ὅλμος
Grammatical information: m.Meaning: `mortar', metaph. of mortarlike, i.e. hollowed objects, e.g. `mouthpiece of a flute, drinking cup, tripod of the Pythia' (Λ 147; on the meaning at this place Palmer Eranos 44, 54 f.).Other forms: ( ὄλμος)Compounds: Few compp., e. g. ὁλμο-ποιός m. `mortar manufacturer' (Arist.), ὑφ-όλμ-ιον n. `stand of an ὅλμος' (com., Poll.).Derivatives: Dimin. ὁλμίον n. (ap.), also ὁλμίσκος m. `socket of a door hinge, of a tooth' (pap., S.E., Ruf., Poll.); ὁλμειός m. = ὅλμος (sch. Ar. V. 238; after στελε(ι)ός a.o.).Origin: IE [Indo-European] [1140] *u̯el- `roll'Etymology: From *Ϝόλ-μος prop. `roll, cylinder', from the cylinderlike form of the mortar made from a hollowed tree (cf. Palmer l. c.); to εἰλέω `roll' (s. v.).Page in Frisk: 2,379Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὅλμος
См. также в других словарях:
ολμίσκος — ο (Α ὁλμίσκος) [όλμος] νεοελλ. μικρός όλμος αρχ. 1. η κοίλη σιδερένια υποδοχή στην οποία εισέρχεται η στρόφιγγα τής θύρας προκειμένου να ανοίξει ή να κλείσει («ἐπὶ τῆς κλεισμένης ἢ ἀνοιγομένης θύρας ὁ μὲν κατὰ τοῡ ὁλμίσκου βεβηκὼς στροφεὺς τῷ… … Dictionary of Greek
ὁλμίσκοι — ὁλμίσκος socket of the hinge of a door masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁλμίσκοις — ὁλμίσκος socket of the hinge of a door masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁλμίσκου — ὁλμίσκος socket of the hinge of a door masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁλμίσκους — ὁλμίσκος socket of the hinge of a door masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
-ίσκος — ίσκη, ίσκον (ΑΜ ίσκος, ίσκη, ίσκον) επίθημα ουσιαστικών τής Ελληνικής, το οποίο ανάγεται σε ΙE * isko και απαντά κυρίως σε αρσ. και σπανιότερα σε θηλ. και ουδ. ονόματα. Το γένος τών λ. σε ίσκος ( ίσκη, ίσκον) καθορίζεται συνήθως από αυτό τών… … Dictionary of Greek
