-
1 ὁλκός
ὁλκός, ὁ, (1) der Zug; das Ziehen, Fortschleppen, als Handlung od. Zustand, das sich Hinziehen, von jeder zusammenhangenden, langsamen Fortbewegung, das Kriechen, bes. der Würmer u. Schlangen; vom Wasser; das durch das Ziehen Hervorgebrachte, die Furche, Spur; die Furche, welche der Pflug macht; ὁλκοὶ τῶν νεῶν, die Plätze, auf denen die ans Land gezogenen Schiffe im Trocknen standen, od. Maschinen, die Schiffe aus dem Meere auf's Trockne zu ziehen; eine Spinnenart, die sonst λύκος heißt. (2) pass., das Gezogene, Geschleppte; ὁλκοὶ δάφνας, die auf dem Boden fortgeschleiften Besen von Lorbeerreisern; ὁλκὸς ἁμάξης, der fortgezogene Wagen; auch der Leib von Drachen und Schlangen; übh. das sich lang Hinstreckende--------------------------------ὁλκός, adj., ziehend; schleppend -
2 ὁλκός
ὁλκός, ὁ (ἕλκω), 1) der Zug; das Ziehen, Fortschleppen, als Handlung od. Zustand, das sich Hinziehen, von jeder zusammenhangenden, langsamen Fortbewegung, das Kriechen, bes. der Würmer u. Schlangen, Nic. u. a. Sp.; vom Wasser, Ap. Rh. 1, 1167; – das durch das Ziehen Hervorgebrachte, die Furche, Spur, wie Soph. El. 863 ὁλκοῖς τμητοῖς ἐγκῦρσαι zu nehmen scheint, nach VLL., während Andere mit dem Schol. an die 747 genannten τμητοὶ ἱμάντες denken; ὁλκοὶ ομίλης, Ar. Thesm. 779; die Furche, welche der Pflug macht, Ap. Rh. 3, 412; übertr., ἀστὴρ ἃς φλεγέϑοντα δι' ἦέρος ὁλκὸν ἵησι, 3, 141, vgl. 1377. 4, 296. Bei Her. 1, 154 sind ὁλκοὶ τῶν νεῶν entweder die Plätze, auf denen die ans Land gezogenen Schiffe im Trocknen standen, wie Eur. Rhes. 146, ἀλλὰ προςμίξω νεῶν ὁλκοῖσι νυκτὸς τῆςδ' ἐπ' Ἀργείων στρατῷ zu nehmen, vgl. ib. 673 φεύγειν πρὸς ὁλκὸν ναυστάϑμων u. Her. 2, 159 τριήρεες ἐποιήϑησαν ἐν τῷ Ἀραβίῳ κόλπῳ, τῶν ἔτι οἱ ὁλκοὶ ἐπίδηλοι u. Hesych., der ναύσταϑμοι erkl.; od. nach Anderer, für Her. aber nicht passender Erkl. Maschinen, die Schiffe aus dem Meere auf's Trockne zu ziehen, wie Thuc. 3, 15 zu erkl. ist, καὶ ὁλκοὺς παρεσκεύαζον τῶν νεῶν ἐν τῷ ἰσϑμῷ ὡς ὑπεροίσοντες ἐκ τῆς Κορίνϑου ἐς τὴν πρὸς Ἀϑήνας ϑάλασσαν; Poll. 7, 191 erkl. χαμουλκοὶ μηχαναί; vgl. D. C. 50, 12. 68, 28. – Bei Diosc. eine Spinnenart, die sonst λύκος heißt. – 2) pass., das Gezogene, Geschleppte; ὁλκοὶ δάφνας, die auf dem Boden fortgeschleiften Besen von Lorbeerreisern, Eur. Ion 145; ὁλκὸς ἁμάξης, der fortgezogene Wagen, D. Per. 191; auch der Leib, Nic. Ther. 266. 316, von Drachen und Schlangen; übh. das sich lang Hinstreckende; Schol. Nic. Al. 79 erkl. auch μῆκος καὶ παράτασις, s. oben.
-
3 ὁλκός [2]
ὁλκός, adj., ziehend; τί ἂν οὖν εἴη μάϑημα ψυχῆς ὁλκὸν ἀπὸ τοῦ γιγνομένου ἐπὶ τὸ ὄν; Plat. Rep. VII, 521 d, vgl. 527 b; γνάϑοι, Antiphan. bei Ath. XI, 781 d; schleppend, ὁλκὰ προβαίνων, Hel. 10, 30.
-
4 πάρ-ολκος
πάρ-ολκος, ὁ, Schiffsseil, woran man das Schiff zieht, Schol. Thuc. 4, 25.
-
5 σύν-ολκος
σύν-ολκος, zusammengezogen, Arist. probl. 208.
-
6 καθ-ολκός
-
7 βαρυ-ολκός
βαρυ-ολκός, ὁ, = βαρουλκός.
-
8 δί-ολκος
-
9 ἀνθ-ολκός
-
10 ἄφ-ολκος
ἄφ-ολκος, weniger wiegend, δραχμῇ ἀφολκότερον εἶναι, eine Drachme leichter, Strab. XV, 3 p. 735.
-
11 ἐφ-ολκός
ἐφ-ολκός ( ἕλκω), 1) nachgeschleppt, wie die ἐφολκίς, Ar. Vesp. 268, οὐ μὴν πρὸ τοῦ γ' ἐφολκὸς ἦν, ἀλλὰ πρῶτος ἡμῶν ἡγεῖτο, er ließ sich nicht ins Schlepptau nehmen; übertr., μὴ πρόλεσχος μηδ' ἐφολκὸς ἐν λόγῳ γένῃ, schleppend u. weitläuftig, Aesch. Suppl. 197. – 2) akt., an sich ziehend, anlockend, reizend, ἐφολκὰ καὶ οὐ τὰ ὄντα λέγειν Thuc. 4, 108; bei Sp. τὸ ἐφ., = δέλεαρ, Lockspeise, im eigtl. Sinne u. übertr., Ael. V. H. 8, 12 H. A. 7, 10 u. A.
-
12 ἐν-δί-ολκος
ἐν-δί-ολκος, anziehend, Sp.
-
13 ἰχθυ-ολκός
ἰχθυ-ολκός, ὁ, Fischzieher, Fischer, Hesych.
-
14 holcus
holcus, ī, m. (ὁλκός), eine Grasart, Mäusegerste (Hordeum murinum, L.), Plin. 27, 90.
-
15 sulcus [2]
2. sulcus, ī, m. (ὁλκός), die Furche, I) eig. u. meton.: a) eig.: sulcum imprimere, Cic., od. ducere, Colum., od. facere, Colum.: aratris sulcos ducere, Ambros.: infindere sulcos telluri, Verg.: aratro sulcum patefacere, Ov.: proscindere iugerum sulco, Plin. u.a. – im Bilde von der weiblichen Scham, Lucr. 4, 1264 (1272). Verg. georg. 3, 136. – b) meton., das Pflügen, altero sulco, Colum.: nono sulco, Plin. ep. – II) übtr.: a) ein der Furche ähnlicher Einschnitt, eine Furche (poet.), v. der Runzel, Mart.: v. dem Einschnitt, den das Wagenrad auf der Erde, das Schiff im Wasser macht usw., infindunt sulcos (beim Schiffen), Verg.: calami sulcos, Schrift, Prud.: longo limite sulcus dat lucem, von einer feurigen Lufterscheinung, Verg. – b) der kleine Graben, die längliche Vertiefung, die Grube, aquarius, Wassergraben, Colum.: Bäume (Weinstöcke usw.) hineinzusetzen, Verg. – c) die Krümmung einer Schlange, Apul. met. 11, 3.
-
16 πυρί-τροχος
πυρί-τροχος, feurig laufend, ὁλκὸς ἀστερόεις, Nonn. D. 14, 402.
-
17 ἐπι-φρίσσω
ἐπι-φρίσσω, arr. ἐπιφρίττω, auf der Oberfläche rauh sein, starren, schauern, ἐπιφριττούσης τῆς ϑαλάττης Poll. 1, 106 (vgl. φρίσσω); sp. D., ὁλκὸς ἐπιφρίσσων φολίδεσσι D. Per. 443; νέποδες ἐπιφρίσσουσι γαλήνῃ Opp. Cyn. 1, 384, sie wimmeln auf der ruhigen Oberfläche des Meeres. – Auch vom Zephyr, Orph. Arg. 1147.
-
18 ὑπέρ-αντλος
ὑπέρ-αντλος, eigtl. vom Schiffe, von eindringendem Wasser überschwemmt, ganz leck, so daß kein Ausschöpfen mehr hilft, ὁλκός, Plut. Luc. 13; vgl. Luc. Tim. 18; dah. übertr., vom Uebermaaß des Leidens niedergedrückt, χαλεπᾷ ὑπέραντλος οὖσα συμφορᾷ, Eur. Hipp. 767; auch ὕβρις, übermäßig, Luc. Tim. 4.
-
19 ἰχθυ-ουλκός
ἰχθυ-ουλκός, = ἰχϑυ-ολκός, VLL.
-
20 holcus
holcus, ī, m. (ὁλκός), eine Grasart, Mäusegerste (Hordeum murinum, L.), Plin. 27, 90.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ὁλκός — 1 drawing to oneself masc nom sg ὁλκός 2 machine for hauling masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ολκός — (I) ὁλκός, ή, όν (Α) 1. αυτός που έλκει, ελκτικός («μάθημα ψυχῆς ὁλκὸν ἀπὸ τοῡ γιγνομένου ἐπὶ τὸ ὄν», Πλάτ.) 2. άπληστος, λαίμαργος 3. αυτός που σύρεται καταγής 4. (κατά τον Ησύχ.) «ὁλκά δυνατά» 5. (η αιτ. τού ουδ. στον συγκριτ. ως επίρρ.)… … Dictionary of Greek
ὁλκόν — ὁλκός 1 drawing to oneself masc acc sg ὁλκός 1 drawing to oneself neut nom/voc/acc sg ὁλκός 2 machine for hauling masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁλκότερον — ὁλκός 1 drawing to oneself adverbial comp ὁλκός 1 drawing to oneself masc acc comp sg ὁλκός 1 drawing to oneself neut nom/voc/acc comp sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁλκοῖο — ὁλκός 1 drawing to oneself masc/neut gen sg (epic) ὁλκός 2 machine for hauling masc gen sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁλκοῖς — ὁλκός 1 drawing to oneself masc/neut dat pl ὁλκός 2 machine for hauling masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁλκοῖσι — ὁλκός 1 drawing to oneself masc/neut dat pl (epic ionic aeolic) ὁλκός 2 machine for hauling masc dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁλκοῖσιν — ὁλκός 1 drawing to oneself masc/neut dat pl (epic ionic aeolic) ὁλκός 2 machine for hauling masc dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁλκοί — ὁλκός 1 drawing to oneself masc nom/voc pl ὁλκός 2 machine for hauling masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁλκοῦ — ὁλκός 1 drawing to oneself masc/neut gen sg ὁλκός 2 machine for hauling masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁλκούς — ὁλκός 1 drawing to oneself masc acc pl ὁλκός 2 machine for hauling masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)