-
1 ὄλυνθος
Grammatical information: m.Meaning: `wild, verdant fig' (Hes. Fr. 160, 1, Hdt. 1, 193, Hp., Thphr., LXX).Other forms: Also ὄλονθος.Derivatives: ὀλύνθ-η f. `wild fig-tree, ἐρινεός' (Paus.). - άζω `to caprificate, ἐρινάζω' (Thphr.; cf. Strömberg Theophrastea 169).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Technical Pre-Greek word with νθ-suffix. Note bolunda ὄλυνθος ( Corp. Gloss Lat. 2, 517, 40), s. Alessio Studi etr. 18, 138 f. -- Cf. μηλολόνθη, ὁδόλυνθος. As - ονθ- is very rare, the second ο will be due to assimilation; Furnée 358 compares ῎ ῎Ολομπος. As o was not a phoneme in Pre-Greek, ὄλυνθος will continues αλ-, with a \> o before u. The Latin b- points to orig. F.Page in Frisk: 2,384Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὄλυνθος
См. также в других словарях:
όλυνθος — I Όνομα μυθολογικών προσώπων. 1. Γιος του Στρυμόνα, βασιλιά της Θράκης. Ενώ κυνηγούσε, τον κατασπαράξανε λιοντάρια. 2. Γιος του Ηρακλή και της Βολίας, από τον οποίο πήρε την ονομασία της μια πόλη της Χαλκιδικής. 3. Άλλος γιος του Ηρακλή, από τον… … Dictionary of Greek
