-
41 λιμενη-όχος
λιμενη-όχος, ἄκρη, den Hafen innehabend, einschließend, Ap. Rh. 2, 965, wo der Schol. bemerkt, daß λιμενήοχος vom Hafen eingeschlossen, im Hafen befindlich bedeute.
-
42 νή-οχος
-
43 αἰγί-οχος
αἰγί-οχος, die Aegis haltend, Hom. nur Beiw. des Zeus, s. αἰγίς; meist in der Form αἰγιόχοιο, oft αἰγιόχοιο Διός z. B. Iliad. 1, 202. 222 u. Διὸς αἰγιόχοιο z. B. 2, 348. 491. 598. 787, Διὸς γόνον αἰγιόχοιο Iliad. 5, 635, Δ. δόμον αἰγ. 8, 375, Δ. παῖς αἰγ. 13, 825, Δ. κτύπον αἰγ, 15, 379, Δ. τέρας αἰγ. Iliad. 5, 742. 12, 209 Od. 16, 320, Δ. νόον (-ος) αἰγ. Iliad. 14, 160. 252. 15, 242 Od. 5, 103. 137. 24, 164, Διὸς κρείσσων νόος αἰγιόχοιο Iliad. 17, 176; andere Formen nur viermal, Διὸς αἰγιόχου Od. 9, 275, αἰγίοχος Κρονίδης Ζεύς Iliad. 2, 375, Ζεύς τ' αἰγίοχος Iliad. 8, 287 Od. 15, 245. – Sp. D. auch Athene.
-
44 ἀστύ-οχος
-
45 ἀ-μέτ-οχος
ἀ-μέτ-οχος, nicht Theil habend, Thuc. 1, 39 ἐγκλημάτων; Sp.
-
46 ὑπείρ-οχος
ὑπείρ-οχος, poet. u. ion. = ὑπέροχος; Hom. u. Her.; Aesch. Prom. 426.
-
47 ὑπέρ-οχος
ὑπέρ-οχος, ep. u. ion. ὑπείροχος, hervorragend, bes. vorzüglich, ausgezeichnet, τινός, vor Einem, αἰὲν ἀριστεύειν καὶ ὑπείροχον ἔμμεναι ἄλλων, Il. 6, 208. 11, 784; ohne Casus, H. h. 11, 2; Her. 5, 92, 7; ὑπεροχωτάτᾳ ϑυγατέρι Pind. P. 2, 38; N. 3, 24; βία Soph. Trach. 1086; sp. D.
-
48 ἔπ-οχος
ἔπ-οχος, 11 worauf getragen, worauf sitzend, reitend, fahrend, ἐπόχους πολλοῖς ἅρμασιν ἐξορμῶσιν Aesch. Pers. 45; ναῶν 55; übertr., λόγος μα-νίας ἔποχος, eine vom Wahnsinn einhergetragene, eingegebene Rede, Eur. Hipp. 214; – auf dem Pferde festsitzend, sattelfest, δεῖ τὸν ἵππον ἀνὰ κράτος ἐλαύνοντα ἔποχον εἶναι Xen. Hipparch. 8, 10, vgl. Cyr. 1, 4, 4; übh. im Reiten geübt, Xen. öfter; ἱππικώτατον χρῆμα κἄποχον γυνή Ar. Lys. 677; ἱππασίαις ἔποχος Plut. Mar. 34; – übh. fest, unerschütterlich, Sp. auch adv., ἐπόχως ἐγκαϑίσαι Poll. 1, 209. – 21 worauf man fahren kann, ποταμὸς ναυσὶ μεγάλαις ἔποχος Plut. Mar. 15, für große Schiffe schiffbar.
-
49 ἔν-οχος
ἔν-οχος, darin festgehalten, unterworfen, schuldig; ὅπως μὴ τούτοις ἔνοχον σαυτὸν ποιήσῃς Plat. Lys. 266 b; bes. νόμῳ, dem Gesetz unterworfen, den das Gesetz mit seiner Strafe trifft, Legg. IX, 869 b; bestimmter mit Angabe der Anklagepunkte, τοῖς ψευδομαρτυρίοις Theaet. 148 b; ψόγῳ προδοσίας Legg. XI, 917 e; auch νόμοις ἔνοχον ἑαυτὸν καταστῆσαι, sich den Gesetzen unterwerfen, Dem. u. oft bei den Rednern, πᾶσι τούτοις Isocr. 4, 184, wie Xen. Hell. 7, 3, 8; οὐδενὶ τούτων Is. 6, 9; τῇ γραφῇ, der Klage verfallen, Dem. 24, 108; ἀσεβείᾳ ibd. 177; αἰσχίστοις ἐπιτηδεύμασιν Aesch. 1, 185, der sich den schmählichsten Lebenswandel hat zu Schulden kommen lassen; auch ταῖς μεγίσταις τιμωρίαις, Dem. 24, 120, den Strafen verfallen, wie διτταῖς δίκαις Plat. Legg. VIII, 843 a; τοῖς φόνου ἐπιτιμίοις Antiph. IV α 4; ζημίαις πάσαις Lys. 14, 9; ἐν τοῖς αὐτοῖς, derselben Strafe verfallen, Andoc. 1, 79. Bei Arist. rhet. 2, 6 οἱ ἔνοχοι περὶ ταῠτα. Das Verbrechen steht auch im gen. dabei, τῶν βιαίων ἔνοχος ἔστω Plat. Legg. XI, 914 e; λειποταξίου Lys. 15, 5; so schwankt bei Dem. 51, 4 die Lesart zwischen ἔνοχος δεσμῷ u. δεσμῶν, Letzteres ist von Bekker mit Recht verworfen; Arist. Oec. 2, 20 u. Sp.
-
50 ἔξ-οχος
ἔξ-οχος, hervorragend, hervorstehend; Ἀργείων κεφαλὴν ἠδ' εὐρέας ὤμους Il. 3, 227, hervorragend vor den Argivern an Kopf; so oft in übertr. Bdtg, ausgezeichnet, vortrefflich, von Menschen, ἀνήρ Il. 2, 188. 12, 269, ἐξ. ἡρώων 18, 56, bes. ἄλλων, πάντων; von einem Stier, 2, 480, von Ziegen, Od. 21, 266, von leblosen Dingen, τέμενος, ein ausgezeichnetes Landstück, Il. 6, 194. 20, 184; μέγ' ἔξοχα δώματα Od. 1 5, 227. Seltener mit dem dat., Il. 2, 483 Od. 15, 227; verstärkt, μέγ' ἔξοχος Il. 2, 480. 21, 266. Aehnl. Pind. μάντις ἔξ. Ol. 6, 51; αἶσα, πρῶνες, N. 6, 49. 4, 52; compar. ἐξοχώτερος, 3, 124; Aesch. ἔξοχον ἀριϑμὸν σοφισμάτων Prom. 457; ἐξοχώτατοι φρενῶν ἰατρομάντεις Ag. 1605; Soph. frg. 518; εἶδος ἐξοχώτατος, an Gestalt, Eur. Suppl. 889; sp. D. Häufig adv. ἔξοχον u. ἔξοχα, ἔξοχά μιν ἐφίλατο, liebte ihn vorzugsweise, Il. 5, 61; φιλεῖν, ἐχϑαίρειν, Od. 15, 70, ἐμοὶ δόσαν ἔξοχα, mir zur Auszeichnung vor den Uebrigen voraus, 9, 551; ἔξοχα πάντων, am meisten unter Allen, vor Allen, Hom.; auch mit adj., ἔξ. λυγρά Od. 11, 432; den Superlativ verstärkend, ἔξοχ' ἄριστοι, bei weitem die besten, Il. 9, 638 u. öfter; ἔξοχα πλούτου Pind. Ol. 1, 2; ἀνϑρώπων, ἑταίρων, ibd. 1, 23 P. 5, 25; auch ἐξόχως, Ol. 9, 74, wie Eur. Bacch. 1235 – In Prosa erst Sp., wie Plut. μεγέϑει σώματος ἔξ. Γαλατῶν Marc. 7; Hdn. στρατιωτῶν τοὺς ἐξοχωτάτους 7, 1, 16; 2, 12, 10 τῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς ὄντων καὶ τῶν ἐξοχωτάτων τῆς βουλῆς.
-
51 ὕπ-οχος
-
52 ὄκχος
ὄχος, τό; ὄκχος, ὁ (cf. ὄχημα)1 chariot, esp. mule chariot. Ψαύμιος γὰρ ἵκει ὀχέων (sc. ? κῶμος, the procession in honour of Psaumis' mule chariot) O. 4.11ὑπέδεκτο δ' ἀργυρόπεζ Ἀφροδίτα Δάλιον ξεῖνον θεοδμάτων ὀχέων ἐφαπτομένα χερὶ κούφᾳ P. 9.11
met., of the chariot of song,ὄφρα κελεύθῳ τ' ἐν καθαρᾷ βάσομεν ὄκχον O. 6.24
-
53 όχω
ὄχοςcarriage: masc nom /voc /acc dualὄχοςcarriage: masc gen sg (doric aeolic)——————ὄχοςcarriage: masc dat sg -
54 οκχος
-
55 οχεσφι
-
56 οχεσφιν
-
57 veho
vĕho, ĕre, vexi, vectum - [gr]gr. *Ϝέχω -- ὂχος, ους: char -- angl. wagon. - tr. - [st1]1 [-] porter, transporter (à dos d'homme ou d'animaux); tirer, traîner. - ten ego veham? Plaut. As.: moi! être ton cheval? - siquidem'st decorum erum vehere servom, Plaut. As.: s'il est bien convenable qu'un maître porte sur son dos un esclave. - ille taurus, qui vexit Europam, Cic. Nat. 1, 28, 78: le taureau qui emporta Europe. - vehere uxorem plaustro progeniemque domum, Tib. 1, 10, 52: ramener dans son chariot sa femme et ses enfants à la maison. - currum deinde Jovi sacratum albentes vehebant equi, Curt.: venait ensuite le char consacré à Jupiter et tiré par des chevaux blancs. [st1]2 [-] transporter par bateau, par char... - au passif vehi: se faire transporter, voyager. - vehi in essedo, Cic. Phil. 2, 58: voyager en char gaulois. - navem prospexi, quanti veheret interrogavi, de pretio convenit, Quint. 4, 2, 41: j'aperçus un navire, je demandai combien coûtait la traversée, on se mit d'accord sur le prix. - in is navibus vehi, Cic. Nat. 3, 37, 89: voyager sur ces navires. - in navi vehi (navi vehi), Plaut.: naviguer. - nave vehi (rate vehi, puppe vehi, in nave vehi): faire voile, naviguer. - avec acc. ventis maria omnia vecti, Virg. En. 1, 524: transportés par les vents sur toutes les mers. [st1]3 [-] rouler, charrier (dans son cours). - Tagus amne vehit aurum, Ov. M. 2, 251: le Tage charrie de l'or. - intr. - [st1]4 [-] au gérondif et au part. prés. être transporté. - vehens in equo, Quadrig. ap. Gell. 2, 2, 13: monté sur un cheval. - quasi quadrigis vehens, Cic. Brut. 97, 331: porté pour ainsi dire sur un quadrige. - lecticā per urbem vehendi jus, Suet.: le droit de se faire porter en litière dans Rome.* * *vĕho, ĕre, vexi, vectum - [gr]gr. *Ϝέχω -- ὂχος, ους: char -- angl. wagon. - tr. - [st1]1 [-] porter, transporter (à dos d'homme ou d'animaux); tirer, traîner. - ten ego veham? Plaut. As.: moi! être ton cheval? - siquidem'st decorum erum vehere servom, Plaut. As.: s'il est bien convenable qu'un maître porte sur son dos un esclave. - ille taurus, qui vexit Europam, Cic. Nat. 1, 28, 78: le taureau qui emporta Europe. - vehere uxorem plaustro progeniemque domum, Tib. 1, 10, 52: ramener dans son chariot sa femme et ses enfants à la maison. - currum deinde Jovi sacratum albentes vehebant equi, Curt.: venait ensuite le char consacré à Jupiter et tiré par des chevaux blancs. [st1]2 [-] transporter par bateau, par char... - au passif vehi: se faire transporter, voyager. - vehi in essedo, Cic. Phil. 2, 58: voyager en char gaulois. - navem prospexi, quanti veheret interrogavi, de pretio convenit, Quint. 4, 2, 41: j'aperçus un navire, je demandai combien coûtait la traversée, on se mit d'accord sur le prix. - in is navibus vehi, Cic. Nat. 3, 37, 89: voyager sur ces navires. - in navi vehi (navi vehi), Plaut.: naviguer. - nave vehi (rate vehi, puppe vehi, in nave vehi): faire voile, naviguer. - avec acc. ventis maria omnia vecti, Virg. En. 1, 524: transportés par les vents sur toutes les mers. [st1]3 [-] rouler, charrier (dans son cours). - Tagus amne vehit aurum, Ov. M. 2, 251: le Tage charrie de l'or. - intr. - [st1]4 [-] au gérondif et au part. prés. être transporté. - vehens in equo, Quadrig. ap. Gell. 2, 2, 13: monté sur un cheval. - quasi quadrigis vehens, Cic. Brut. 97, 331: porté pour ainsi dire sur un quadrige. - lecticā per urbem vehendi jus, Suet.: le droit de se faire porter en litière dans Rome.* * *Veho, vehis, vexi, vectum, vehere. Plaut. Mener en un chariot, navire, ou cheval, Voicturer.\Ventrem grauem vehere. Ouid. Porter, Estre grosse d'enfant. -
58 οχών
ὄχοςcarriage: neut gen pl (attic epic doric)ὀχέωhold fast: pres part act masc nom sg (attic epic doric)ὀχήprop: fem gen plὀχόςfirm: masc /fem /neut gen pl -
59 ὀχῶν
ὄχοςcarriage: neut gen pl (attic epic doric)ὀχέωhold fast: pres part act masc nom sg (attic epic doric)ὀχήprop: fem gen plὀχόςfirm: masc /fem /neut gen pl -
60 οχόν
См. также в других словарях:
οχός — ὀχός, ή, όν (Α) σταθερός, στέρεος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ετεροιωμένη βαθμίδα ὀχ τού ἔχω (Ι). Ο τ. εμφανίζεται ευρύτατα στα σύνθ. σε οχος (πρβλ. δρύ οχος, ηνί οχος)] … Dictionary of Greek
ὀχός — firm masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὄχος — carriage masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
όχος — ο (Α ὄχος, ποιητ. και δωρ. τ. ὄκχος) δίτροχο μικρό όχημα χωρίς πλευρά για τη μεταφορά βαρέων αντικειμένων αρχ. 1. στον πληθ. οἱ ὄχοι τα νεύρα τής υστέρας 2. πιθ. οχετός 3. φρ. α) «ἅρματος ὄχος» όχημα β) «ὄχος ταχυήρης» πλοίο γ) «τροχαλοὶ ὄχοι» οι … Dictionary of Greek
ὀχῶν — ὄχος carriage neut gen pl (attic epic doric) ὀχέω hold fast pres part act masc nom sg (attic epic doric) ὀχή prop fem gen pl ὀχός firm masc/fem/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀχόν — ὀχός firm masc/fem acc sg ὀχός firm neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὄχω — ὄχος carriage masc nom/voc/acc dual ὄχος carriage masc gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Πάνδοξ — οχος, ὁ, Α (κατά τον Ησύχ.) «ὁ ἐν πανδοχ(ε)ίῳ οἰκῶν». [ΕΤΥΜΟΛ. < πανδόκος, κατά τα αθέματα ουσ.] … Dictionary of Greek
ὀχοί — ὀχός firm masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀχέεσσι — ὄχος carriage neut dat pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀχέεσσιν — ὄχος carriage neut dat pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)