-
1 ὀσσεία
-
2 ὀττεύομαι
A divine from an ominous voice or sound ([etym.] ὄσσα) , ὀττευομένη δὲ κάθηται she sits looking for omens, of a lover, Ar.Lys. 597; ταῖς τούτων κληδόσι by the cries of children, Plu.2.356e;πρὸς [κόρακος] βοήν Ael.NA1.48
: generally, have forebodings of a thing,τὸ μέλλον Plb.27.16.5
;τι περὶ τῶν ὅλων Id.1.11.15
: c. (acc. et) inf., augur that.., Porph.Antr.33, Luc. Lex.19.II regard as ominous, τὴν τύχην, τὸ ἔργον, D.H.9.23, 55: hence, deprecate as ill-omened,πάντα τῦφον Id.2.19
.—The [voice] Act. ὀττεύουσιν prob. f.l. in Ael.NA3.9 ( ὀπυίουσιν cj. Pierson Moer.p.279 P.): κλῃδονίζομαι was the equiv. Hellenic form, acc. to Moer. l. c.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀττεύομαι
См. также в других словарях:
νεοσσεύω — (ΑΜ νεοσσεύω και νοσσεύω, Α αττ. τ. νεοττεύω, Μ και νοσσιεύω) [νεοσσός] κλωσσώ, εκκολάπτω νεοσσούς μσν. μτφ. (για πρόσ.) κατοικώ μσν. αρχ. (κυρίως το παθ.) ν(ε)οσσεύομαι φωλιάζω («ὅσα ἦν νενοσσευμένα ὀρνίθων γένεα ἐν τῷ νηῷ», Ηρόδ.) αρχ.… … Dictionary of Greek
