-
1 ὀνειρήεις
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀνειρήεις
-
2 ὄναρ
Grammatical information: nom. acc. n.Meaning: `dream', esp. `fortune-telling dream', `vision' (Il.), as adv. `in a dream' (trag., Att.).Compounds: Several compp., e.g. ὀνειρο-πόλος m. `dream reader' (Il.), εὑ-όνειρος `with good dreams' (Str., Plu.).Derivatives: ὄνειρος m. `god of dreams, dream' (Il.), - ον n., gen. sg. etc. ὀνείρ-ατος, - ατι, - ατα etc. `vision, phantom' (Od.); from there ὄνειαρ n. (Call., AP); Aeol. ὄνοιρος m. (Sapph.); Cret. ἄναιρον ὄνειρον, ἄναρ ὄναρ H. -- 1. Dimin. ὀνειρ-άτιον (Sch.). 2. Adj. ὀνείρ-ειος (δ 809, Babr.), - ήεις (Orph.), - ατικός (Arist.-Comm.) `concerning the dream, belonging to the dream', - ώδης `dream-like' (Philostr.). 3. Verbs: ὀνειρ-ώσσω, - ώττω ( ἐξ-) `to dream, to have a seminal discharge whilst sleeping' (Hp., Pl., Arist.) with ( ἐξ-)ονείρ-ωξις f. (Pl., medic.), - ωγμός m. (Arist.), - ωκτικός (Arist., Thphr.); ἐξ-ονειρόω `id.' (Hp.); *ἐξονειρ-ιάζω in ἐξονειριασμός m. (Diocl. Med.).Etymology: Beside the zerograde ὄναρ there are with personifiing ιο-suffix full grade ὄνειρος from *ὀνερ-ι̯ος (cf. on ἥλιος) and with zero grade ὄνοιρος, ἄναιρον. Through cross of *ὄνατος etc. ( ἧπαρ: ἥπατος) and ὄνειρος arose ὀνείρ-ατος, - ατι etc.; thus for ὄναρ the late and rare ὄνειαρ; ὄνειρον after εἴδωλον, ἐνύπνιον (Egli Heteroklisie 113 ff.). -- Old word for `deceiving dream, dream', which is however limited to two neigbouring languages and in both appears only with i̯o-suffix: Arm. anurǰ \< *onōr-i̯o- (cf. τέκμωρ: τέκμαρ; a- as in anun : ὄνομα a.o., Alb. âdërrë (Geg.), ëndërrë (Tosc.); basis in detail debated. Note also Cret. ἄναιρος, of which the α- is unexplained (cf. Beekes, Sprache 1972, 126). Through the rise of ὄναρ a. cogn. the meaning of old ὕπαρ shifted, s. v. -- Details w. lit. in Schwyzer 57, 471, 518, WP. 1, 180, Pok. 779; also Porzig Gliederung 179f. (partly diff.). To be rejecte v. Velten JournofEngland GermPhil. 39, 446f., cf. Huisman KZ 71, 101 n. 1.Page in Frisk: 2,393-394Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὄναρ
См. также в других словарях:
μοχθήεις — μοχθήεις, εσσα, εν (Α) αυτός που έχει γίνει με κόπο και μόχθο, επίπονος, επίμοχθος. [ΕΤΥΜΟΛ. < μόχθος + κατάλ. ήεις (πρβλ. ονειρ ήεις)] … Dictionary of Greek
μυρήεν — μυρῆεν (Α) (κατά τον Ησύχ.) «λυπρόν, θρηνῶδες». [ΕΤΥΜΟΛ. < μύρον + κατάλ. ήεις / ῆεν (πρβλ. ονειρ ήεις)] … Dictionary of Greek
οιστρήεις — οἰστρήεις, εσσα, ῆεν (Α) 1. αυτός που επιφέρει μανία 2. αυτός που καθίσταται μανιώδης από δήγμα οίστρου. [ΕΤΥΜΟΛ. < οἶστρος + κατάλ. ήεις (πρβλ. ονειρ ήεις)] … Dictionary of Greek
