-
1 ὀμφαλόεις
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ὀμφαλόεις
-
2 ὀμφαλόεις
A having a navel or boss, ἀσπίδος-οέσσης of the shield with a central boss, Il.6.118, Tyrt.12.25, cf.Ar. Pax 1274 ; ζυγὸν-όεν yoke with a knob on the top, Il.24.269, cf.ὀμφαλός 11.2
;οἰμωγὰς-οέσσας Ar. Pax 1278
(by comic transference from ἀσπίδας ὀ. ib. 1274) ; συκέης πόσιν -όεσσαν, prob. referring to a peculiar kind of fig (called [full] ὀμφάλειος by Phot.), Nic.Al. 348 ; ἄρκτον-όεσσαν, because pointing to the pole ([etym.] ὀμφαλός) of the heavens, ib.7.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀμφαλόεις
-
3 ομφαλοέσσας
ὀμφαλοέσσᾱς, ὀμφαλόειςhaving a navel: fem acc plὀμφαλοέσσᾱς, ὀμφαλόειςhaving a navel: fem gen sg (doric aeolic) -
4 ὀμφαλοέσσας
ὀμφαλοέσσᾱς, ὀμφαλόειςhaving a navel: fem acc plὀμφαλοέσσᾱς, ὀμφαλόειςhaving a navel: fem gen sg (doric aeolic) -
5 ομφαλόεν
-
6 ὀμφαλόεν
-
7 ομφαλόεντα
-
8 ὀμφαλόεντα
-
9 σῑγαλόεις
σῑγαλόειςGrammatical information: adj.Meaning: ep. adjunct of ἡνία, χιτών, εἵματα, θρόνος a. o., approx. `brilliant, gleaming' (Hom.), later of ἀμύγδαλα, μνία (Hermipp., Numen. ap. Ath.).Derivatives: Besides νεο-σίγαλος `with a new brilliance' ( τρόπος; Pi.), which may have been built to σιγαλόεις after the pattern of παιπαλόεις: πολυ-παίπαλος a. o. (Leumann Hom. Wörter 214 n. 8). Denom. verb σιγαλόω `to smoothen, to polish' (Apollon. Lex. s. σιγαλόεντα, sch. Pi.); σιγάλωμα n. `polishing tools of a cobbler' (Apollon. ibd., H. s. σιγαλόεν), also `border, edging of a pelt' (H.: τὰ περιαπτόμενα ταῖς ᾤαις); beside it with loss of the γ (Schwyzer 209) σιάλωμα `iron mountings of a roman longshield' (Plb. 6, 23, 4; H.). The ep. adj. resembles the also epic αἰθαλόεις, ὀμφαλόεις a. o. The technical expression σιγάλωμα, which belongs stilistically to a quite diff. category and as opposed to νεο-σίγαλος cannot be explained from σιγαλόεις, can be derived from σιγαλόω (if this is not a construction of grammarians) but also be an enlargement of a subst. *σίγαλος (cf. e.g. ἀέτωμα to ἀετός).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: The ep. adj. resembles the also epic αἰθαλόεις, ὀμφαλόεις a. o. The technical expression σιγάλωμα, which belongs stilistically to a quite diff. category and as opposed to νεο-σίγαλος cannot be explained from σιγαλόεις, can be derived from σιγαλόω (if this is not a construction of grammarians) but also be an enlargement of a subst. *σίγαλος (cf. e.g. ἀέτωμα to ἀετός). -- Etymolog. unclear. After Brugmann IF 39, 143 f. to γελεῖν λάμπειν a. cogn. (s. γαλήνη) with enforcing σῐ- (s. Σίσυφος; σῑ- metr. lengthening); a diff. supposition on σι- in Hofmann Et. Wb. s. v. Diff. Bechtel Lex. s. v.; by Brugmann l. c. rightly rejected. Older attempts in Bq. See also Szemerényi, Studia Pagliaro 3, 243-5.Page in Frisk: 2,701-702Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σῑγαλόεις
-
10 ομφαλοέσσαις
-
11 ὀμφαλοέσσαις
-
12 ομφαλοέσσηι
-
13 ὀμφαλοέσσηι
-
14 ομφαλοέσσης
-
15 ὀμφαλοέσσης
-
16 ομφαλόεντι
-
17 ὀμφαλόεντι
-
18 ομφαλόεσσα
-
19 ὀμφαλόεσσα
-
20 ομφαλόεσσαι
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ομφαλόεις — ὀμφαλόεις, εσσα, εν (Α) 1. αυτός που έχει ομφαλό, δηλ. ομφαλοειδή προεξοχή ή στρογγυλό κόσμημα, ο ομφαλωτός («ἀσπίδος ὀμφαλοέσσης», Ομ. Ιλ.) 2. φρ. «οἰμωγάς ᾄδων, καὶ ταύτας ὀμφαλοέσσας» αστεϊσμός τού Αριστοφ. κατά κωμική μεταφορά από το «ἀσπίδας … Dictionary of Greek
ὀμφαλόεν — ὀμφαλόεις having a navel masc voc sg ὀμφαλόεις having a navel neut nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀμφαλόεντα — ὀμφαλόεις having a navel neut nom/voc/acc pl ὀμφαλόεις having a navel masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀμφαλοέσσαις — ὀμφαλόεις having a navel fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀμφαλοέσσης — ὀμφαλόεις having a navel fem gen sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀμφαλόεντι — ὀμφαλόεις having a navel masc/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀμφαλόεσσα — ὀμφαλόεις having a navel fem nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀμφαλόεσσαι — ὀμφαλόεις having a navel fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀμφαλόεσσαν — ὀμφαλόεις having a navel fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀμφαλοέσσας — ὀμφαλοέσσᾱς , ὀμφαλόεις having a navel fem acc pl ὀμφαλοέσσᾱς , ὀμφαλόεις having a navel fem gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
-όεις — όεσσα, όεν (Α όεις, όεσσα, όεν) παραγωγική κατάληξη πολλών επιθέτων τής οποίας αρχική μορφή θεωρείται η εις, εσσα, εν, που σχητίστηκε από ουσ. με επίθημα Fεντ (< IE * went , πρβλ. αρχ. ινδ. και αβεστ. vant : rupa vant «όμορφος» < rupa… … Dictionary of Greek
