-
1 ὀλοφώϊος
ὀλοφώϊος ( ὄλλυμι, schwerlich mit φώς, menschenverderbend, zusammengesetzt, wie es die Alten erkl.), verderblich, Verderben und Tod bringend; ὀλοφώϊα δήνεα Κίρκης, Od. 10, 289, wie ohne den Zusatz, πάντα δέ τοι ἐρέω ὀλοφώϊα τοῖο γέροντος, 4, 410, die verderblichen Künste und Ränke; ὀλοφώϊα εἰδώς, vom Proteus, 4, 460, sich auf verderbliche Dinge verstehend, wie 17, 248; einzeln bei sp. D., wie Nic. Ther. 2; λύκων ὀλοφώϊον ἔρνος Theocr. 25, 185.
-
2 ὀλοφώϊος
ὀλοφώϊος, verderblich, Verderben und Tod bringend; πάντα δέ τοι ἐρέω ὀλοφώϊα τοῖο γέροντος, die verderblichen Künste und Ränke; ὀλοφώϊα εἰδώς, vom Proteus: sich auf verderbliche Dinge verstehend -
3 δήνεα
δήνεα, τά, Gedanken, Rathschlüsse, Pläne, Anschläge, eigentl. = »Erfindungen«, εὑρήματα, inventa; denn das Wort kommt doch wohl sicher von δήω, wie κτῆνος von κτάομαι, vgl. Odyss. 4, 544 ἐπεὶ οὐκ ἄνυσίν τινα δήομεν, Iliad. 9, 418 ἐπεὶ οὐκέτι δήετε τέκμωρ Ἰλίου; Apollon. Lex. Hom. 58, 12 δήνεα· βουλεύματα. Homer bat δήνεα dreimal: in freundlichem Sinne mit ἤπιος Iliad. 4, 361 οἶδα γὰρ ὥς τοι ϑυμὸς ἐνὶ στήϑεσσι φίλοισιν ἤπια δήνεα οἶδε· τὰ γὰρ φρονέεις ἅ τ' ἐγώ περ, in feindlichem Sinne mit ὀλοφώιος Odyss. 10, 289 πάντα δέ τοι ἐρέω ὀλοφώια δήνεα Κίρκης; unbestimmt, ohne adjectiv. Odyss. 23, 82 χαλεπόν σε ϑεῶν αἰειγενετάων δήνεα εἴρυσϑαι, μάλα περ πολύιδριν ἐοῠσαν. – Hes. Th. 236 δίκαια καὶ ἤπια δήνεα οἶδεν; Simonid. Amorg. Mul. 78 δήνεα δὲ πάντα καὶ τρόπους ἐπίσταται, ὥσπερ πίϑηκος. – Oppian. Hal. 3, 1 παναίολα δήνεα τέχνης ἰχϑυβόλου φράζευ; Diodor. 5 (A. Pal. 9, 405) δείδια σόν τε φυῆς ἐρατὸν τύπον, ἠδὲ σά, κοῦρε, δήνεα. – Apollon. Rhod, 4, 559 δήνεσι Κίρκης; 4, 193 κούρης ὑπὸ δήνεσι, 3, 661 πάρος ταρπήμεναι ἄμφω δήνεσιν ἀλλήλων. – Als nomin. sing. giebt Suidas δήνεον, s. v. Δηναιόν: δήνεον δὲ τὸ βούλευμα, Hesyoh. Δήνεα· βουλεύματα, Δῆνος· βούλευμα; vgl. Etym. m. s. v. Δήνεα p. 266, 13.
См. также в других словарях:
ολοφώιος — ὀλοφώϊος, ον (Α) ολέθριος, καταστρεπτικός, θανατηφόρος («ὀλοφώϊα εἰδώς» έμπειρος ολέθριων τεχνασμάτων, Ομ. Οδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Η σημ. τής λ. «ολέθριος, καταστρεπτικός» είχε οδηγήσει, κατά την αρχαιότητα, στη σύνδεση της με το ρ.… … Dictionary of Greek
ὀλοφώιος — destructive masc/fem nom sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀλοφώιον — ὀλοφώιος destructive masc/fem acc sg (epic) ὀλοφώιος destructive neut nom/voc/acc sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀλοφώια — ὀλοφώιος destructive neut nom/voc/acc pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ολοός — (I) ὀλοός και ὀλοιός και ὀλος, ή, όν και οὐλοός και ὀλώϊος και ὀλοίϊος, ον (Α) 1. θανατηφόρος, ολέθριος, καταστρεπτικός («θεῶν ὀλοώτατε πάντων», Ομ. Ιλ.) 2. (σπαν. με παθ. σημ.) κατεστραμμένος, χαμένος («ὀλοοὺς ἀπέλειπον Τυρίας ἐκ ναὸς ἔρροντας» … Dictionary of Greek
u̯el-5, u̯elǝ- — u̯el 5, u̯elǝ English meaning: to deceive Deutsche Übersetzung: “täuschen”? Material: Lith. vìlti “cheat, deceive”, Ltv. vil̂t ds., O.Pruss. prawilts “verraten”, Lith. vỹlius “deceit, artifice”, zero grade O.Pruss. po wela ‘sie… … Proto-Indo-European etymological dictionary
