-
61 προς-αν-ίημι
προς-αν-ίημι, noch dazu nachlassen, Plut. de mus. 39.
-
62 μετ-ίημι
-
63 ἀπ-ίημι
ἀπ-ίημι, ion. = ἀφίημι.
-
64 ἐπ-ίημι
-
65 ὑπ-ίημι
ὑπ-ίημι, ion. = ὑφίημι.
-
66 διαμεθίημι
δια-μεθ-ίημι (s. ἵημι), fahren lassen, loslassen -
67 διαφίημι
δι-αφ-ίημι (s. ἵημι), entlassen u. auseinander gehen lassen -
68 διεξίημι
δι-εξ-ίημι (s. ἵημι), durch- u. herauslassen; scheinbar intrans., vom Flusse, διεξιεὶς εἰς ϑάλασσαν, sich ergießen -
69 διΐημι
δι-ΐημι (s. ἵημι), (1) durchschicken, durchlassen; den Durchgang gestatten; ξίφος λαιμῶν διῆκε, stieß hindurch; διὰ δ' ἧκε σιδήρου, schoss hindurch. Übertr., τοῦ στόματος φόνους, d. i. erwähnen. (2) auseinandergehen lassen; διειμένος, entlassen, fortgeschickt; dah. = erweichen, zerlassen in; oft bei Ärzten -
70 διυφίημι
δι-υφ-ίημι (s. ἵημι), wegschicken -
71 ἐγκαθίημι
ἐγ-καθ-ίημι (s. ἵημι), hinein u. hinunter lassen; hineinschicken. Übertr., ταῦτα γὰρ πατὴρ Ζεὺς ἐγκαϑίει Λοξίᾳ, eingeben -
72 προ-εξ-εφ-ίεμαι
προ-εξ-εφ-ίεμαι (s. ἵημι), voraus befehlen, ὡς σὺ προὐξεφίεσο Soph. Trach. 756.
-
73 ιός
ιός, ὁ (ἵημι?), 1) das Geworfene, Geschoffene, der Pfeil; ἰὸν ἕηκε Il. 1, 48; βλήμενος ἢ ἰῷ ἢ ἔγχεϊ 8, 514; χαλκήρης Od. 1, 262, ταχύς, πτερόεις u. ä., mit einem heterogenen plur. ἰά, Il. 20, 68; βαλὼν ἰῷ ἀπὸ νευρῆς Hes. Sc. 409; Tragg., Aesch. Pers. 453 Soph. Phil. 166 Eur. I. T. 1378. – 2) das Gift, das die giftigen Thiere von sich geben; ἐχίδνης Soph. Tr. 768; δρακόντων Eur. Ion 1015 u. A.; übertr., δύςφρων γὰρ ἰὸς καρδίαν προςήμενος Aesch. Ag. 808; ἰὸς ἐκ φρονημάτων πέδῳ πεσών Eum. 478; τοῦτο τὸ ψεῦδος ἰὸν ἔχει, νέμεται τὴν ψυχήν Plut. de superstit. 1. – Pind. nennt Ol. 6, 47 den Honig ἀμεμφὴς ἰὸς μελισσᾶν. – 3) der Rost (den Metalle ausschwitzen); an Eisen, Theogn. 451 Plat. Tim. 59 c Rep. X, 609 a; an Kupfer, Grünspan, Theophr. u. Sp.
-
74 εἶκα
-
75 εἷμαι
-
76 ἐννεσίη
ἐννεσίη, ἡ (ἐν-ίημι), die Eingebung, der Rath, Befehl; κείνης ἐννεσίῃσιν, auf ihr Geheiß, Il. 5, 894; γαίης Hes. Th. 494; Ἥρης ἐννεσίῃσιν Callim. Dian. 108; a. sp. D., wie σῇσιν ὑπ' ἐννεσίῃς Ep. ad. 428 (IX, 788); Qu. Sm. 3, 475 νηπιέῃσιν ὑπ' ἐννεσίῃσιν, ohne gen., = Geist; Ap. Rh. 3, 1364 gen. ἐννεσιάων.
-
77 ἑσμός
ἑσμός, ὁ, oder ἐσμός, ein Schwarm (der zusammen herausgelassen wird, ἵημι, παρὰ τὸ ἅμα πετομένας ἵεσϑαι E. M., oder sich zusammen niederläßt, ἕζομαι, Eust.); zunächst von den Bienen, Plat. Legg. IV, 708 b VIII, 843; Bekker schreibt ἐσμός; μελιττῶν Xen. Hell. 3, 2, 20; Arist. H. A. 9, 40; von Wespen, Ar. Vesp. 1107; ὡς πελειάδων Aesch. Suppl. 220; öfter übertr., von jeder Menge, ὑβριστὴς Αἰγυπτογενής id. 30; νούσων 667; γυναικῶν Ar. Lys. 353; ὅσον ἐσμὸν λόγων ἐπεγείρετε Plat. Rep. V, 450 b; auch γάλακτος, Eur. Bacch. 709; vom Honig, Epinic. bei Ath. X, 432 c; Sp., wie Luc. ὀνομάτων ἀτόπων Lexiph. 17; ϑηρίων, von Würmern, Plut. Art. 16; σοφίας Themist. – Der spirit. asper wird von den alten Grammatikern ausdrücklich bemerkt – Bei Plut. Dion. 24 wird von den Bienen gesagt ἑσμὸν λαμβάνειν, als Schwarm sich niederlassen, welches für die Ableitung von ἕζομαι spricht.
-
78 ἑσία
-
79 ἕστωρ
ἕστωρ, ὁ, ein Pflock oder Nagel vorn an der Wagendeichsel, über den der Ring, κρίκος, gehängt wurde, an welchen man die Riemen der Zugthiere anknüpfte, Il. 24, 272; vgl. Arr. An. 2, 3, 11; Plut. Alex. 18. Wahrscheinlich von ἕξω oder ἵημι, vgl. Lob. Paralip. p. 430. Andere lesen bei Hom. ἕκτωρ von ἔχω, der Haltnagel.
-
80 ἕω
ἕω, ion. conj. aor. II. zu ἵημι, = ὧ.
См. также в других словарях:
ίημι — ἵημι (Α) 1. κινώ, βάζω κάτι σε κίνηση, κάνω κάτι να κινηθεί γρήγορα («ἧκα πόδας καὶ χεῑρε φέρεσθαι», Ομ. Οδ.) 2. αφήνω κάτι να πέσει κάτω (α. «κὰδ δὲ κάρητος ἧκε κόμας» άφησε τα μαλλιά να κρέμονται από το κεφάλι, Ομ. Οδ.) 3. στέλνω, αποστέλλω 4.… … Dictionary of Greek
ἵημι — Ja c io pres ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἕετον — ἵημι Ja c io imperf ind act 2nd dual (epic) ἵημι Ja c io pres imperat act 2nd dual ἵημι Ja c io pres ind act 3rd dual ἵημι Ja c io pres ind act 2nd dual ἵημι Ja c io imperf ind act 2nd dual (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἵετε — ἵημι Ja c io imperf ind act 2nd pl (homeric ionic) ἵημι Ja c io pres imperat act 2nd pl ἵημι Ja c io pres ind act 2nd pl ἵ̱ετε , ἵημι Ja c io imperf ind act 2nd pl ἵημι Ja c io pres imperat act 2nd pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἵης — ἵημι Ja c io imperf ind act 2nd sg (homeric ionic) ἵημι Ja c io pres ind act 2nd sg ἵ̱ης , ἵημι Ja c io imperf ind act 2nd sg ἵ̱ης , ἵημι Ja c io imperf ind act 2nd sg (doric aeolic) ἵημι Ja c io imperf ind act 2nd sg (doric aeolic) ἵ̱ης , ἱέω Ja … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἧτον — ἵημι Ja c io aor subj act 2nd dual ἵημι Ja c io aor subj act 3rd dual ἵημι Ja c io aor subj act 2nd dual ἵημι Ja c io aor subj act 3rd dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἵει — ἵημι Ja c io pres imperat act 2nd sg ἵημι Ja c io pres imperat act 2nd sg ἵ̱ει , ἵημι Ja c io imperf ind act 3rd sg (attic epic) ἵημι Ja c io imperf ind act 3rd sg (attic epic) ἵ̱ει , ἱέω Ja c io imperf ind act 3rd sg (attic epic) ἱέω Ja c io… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἵεσθε — ἵημι Ja c io imperf ind mp 2nd pl ἵημι Ja c io pres imperat mp 2nd pl ἵημι Ja c io pres ind mp 2nd pl ἵ̱εσθε , ἵημι Ja c io imperf ind mp 2nd pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἵη — ἵημι Ja c io imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) ἵ̱η , ἵημι Ja c io imperf ind act 3rd sg ἵ̱η , ἵημι Ja c io imperf ind act 3rd sg (doric aeolic) ἵημι Ja c io imperf ind act 3rd sg (doric aeolic) ἵ̱η , ἱέω Ja c io imperf ind act 3rd sg (doric… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἕει — ἵημι Ja c io imperf ind act 3rd sg (epic) ἵημι Ja c io pres imperat act 2nd sg ἵημι Ja c io imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἕεμεν — ἵημι Ja c io imperf ind act 1st pl (epic) ἵημι Ja c io pres ind act 1st pl ἵημι Ja c io imperf ind act 1st pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)