ἰδῐό-κρῐτος

См. также в других словарях:

• ιδιόκριτος — ἰδιόκριτος, ον (Α) ιδιόρρυθμος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ιδιο * + κριτος (< κριτός < κρίνω), πρβλ. αδιά κριτος, ά κριτος] …   Dictionary of Greek

• κακόκριτος — κακόκριτος, ον (Α) δύσκριτος*. [ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο) * + κριτος (< κρίνω), πρβλ. ιδιό κριτος] …   Dictionary of Greek

• λογοκρισία — Η επέμβαση από μέρους της εξουσίας, ώστε να εμποδιστεί ολικά ή μερικά η με οποιονδήποτε τρόπο διάδοση ιδεών και πληροφοριών. Οι απαρχές της λ. στην Ευρώπη τοποθετούνται στην αρχαία Ελλάδα, όπου τα θεατρικά έργα, προτού διδαχθούν, υποβάλλονταν… …   Dictionary of Greek