-
41 πυστιαομαι
-
42 συνεπισημαινω
1) одновременно служить знаком, обозначать, выражатьσ. τῇ τοῦ θεοῦ προνοίᾳ Plut. — служить выражением божественной прозорливости
2) med. вместе порицать Polyb.3) med. вместе одобрять(τὰς ἀνδραγαθίας Diod.)
-
43 χορευτης
χ. τοῦ θεοῦ Plat. — участник хоровода в честь божества
-
44 χρυσοφυλαξ
I(γρῦπες Her.)
χ. θύλακος Plut. — мешок для хранений золотаII- ᾰκος ὅ хранитель золота(τοῦ θεοῦ Eur.)
-
45 άκτιστος
-
46 βάθος
-
47 εικόνα
εικόνα η1) икона, образ – символическое изображение святого или события из священной истории. В православии воспринимается как святой образ – изображение, в котором за красками, расположенными в соответствии с определенной системой приемов и средств живописи, присутствует некое таинство. Икона есть умозрение в красках». Она является предметом культа как предмет литургического назначения и как моленный образ;ΦΡ.αναστήλωση των εικόνων — восстановление иконопочитания;2) картина, рисунок, иллюстрация;3) образ:Этим.< дргр. εικών < εοίκα «походить, быть похожим», возможно от инд. корня weik. Однокоренные слова εικ-άζω, εικ-ασία, επι-εικ-ής «похожий» -
48 εκλεκτός
εκλεκτός, -ή, -όизбранный:πολλοί γαρ εισίν κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί (Ματθ. 22, 14) — много званых, а мало избранных (Мф. 22, 14) ;
ΦΡ.εκλεκτός λαός ο — избранный народ, Израиль (см. λαός), народ Божий, избранные Божии:Ενδύσασθε ουν, ως εκλεκτοί του θεού άγιοι και ηγαπημένοι (Κολ. 3, 12) — Итак облекитесь, как избранные Божии, святые и возлюбленные (Кол. 3, 12)
Этим.< дргр. εκλέγω «выбирать, отбирать» -
49 ευσπλαχνία
ευσπλαχνία ηсотрадание, милосердие, сочувствие, жалость:έδειξε ευσπλαχνία βοηθώντας τον — он проявил сочуствие, оказав ему помощь
Η εκκλησία λεξικό (Церковный словарь Назаренко) > ευσπλαχνία
-
50 Κάιν
Κάιν οКаин – старший сын Адама и Евы, убивший из зависти своего брата АвеляЭтим.евр. Qayin «приобретение, производство» – слово, которое произнесла Ева, когда родила Каина: (Γέν. 4, 1)...και συλλαβούσα έτεκεν τον Κάιν και είκεν, Εκτησάμην (евр. qan-ithi < qanah «производить») άνθρωπον δια του θεού (Быт. 4, 1)… и она зачала, и родила Каина, и сказала: приобрела я человека от Господа. По другой версии имя Qayin означает «металлург» -
51 λόγος
λόγος ο1) слово;2) Слово, второе лицо Святой Троицы, Сын Божий Господь Иисус Христос;ΦΡ.ο Λόγος τού Θεού — Слово Божие – Библия, христианское учениеЭтим.дргр. < λέγω «говорить», первоначальное значение «собирать, сосредотачивать». Слово λόγος — сначала означало «речь, устное высказывание». Философы стоики считали слово определяющим началом вселенной. Введенный ими термин λόγοι σπερματικοί — употреблялся затем и в христианской философии. В Новом Завете термин λόγος — означает (помимо других значений) Второе Лицо Пресвятой Троицы, животворящее Слово Божие, которым был создан мир:Εν αρχή ην ο λόγος, και ο λόγος ην προς τον θεόν, και θεός ην ο λόγος (Ιωάν. 1, 1) — В начале было Слово, и Слово было у Бога, и Слово было Бог (Ин. 1, 1)
-
52 οίκος
οίκος ο1) дом;ΦΡ.οίκος (τού) Θεού — дом Божий – Церковь, храмοίκος ευγηρίας — дом престарелых;2) икос – церковное песнопение, вмещающее в себя прославление святого или празднуемого события. В Минее и Триодях он находится после 6-ой песни канона утрени. Икосы вместе с кондаками составляют акафистЭтим.< дргр. οίκος «дом» < Fοίκ-ος < woik < инд. weik «дом», слав. весь – «деревня» -
53 όνομα
όνομα τοимя, фамилия;ΦΡ.για όνομα τού Θεού / τής Παναγίας — ради имени Божьего / БогородицыЭтим. -
54 πλάσμα
πλάσμα το1) создание, творение:όλοι οι άνθρωποι είναι πλάσματα του Θεού — все люди – творения Бога;
2) плод фантазии, вымысел;3) человек, создание, существоЭтим.дргр. < πλάσσω «лепить, формировать, образовывать» -
55 αφτί
το1) ухо;γαϊδουρίσια αφτια — ослиные уши;
βουλώνω τ' αφτιά — затыкать уши;
βουίζουν τ' αφτιά μου — в ушах звенит;
τραβώ τ' αφτία — или πιάνω από τ'αφτί — драть за уши;
2) слух;έχω γερό αφτί — иметь хороший слух;
τρυπ τ' αφτιά — резать слух;
δεν έχω (μουσικό) αφτί — не иметь (музыкального) слуха;
4) ручка, ушко (сосуда, сумки и т. п.);βάζω αφτί — прислушиваться;
τεντώνω ( — или τσιτώνω, στήνω, στυλώνω) τ' αφτί ( — или τ' αφτιά) — или 2χω τεντωμένο τ' αφτί — или έχω τεντωμένα τ' αφτια — с) навострить уши, насторожиться; — б) держать ухо востро;
έχει τσιτωμένα τ' αφτιά του — у него ушки на макушке;
είναι περήφανο τ' αφτ μου — быть тугим на ухо;
κάτι πήρε τ' αφτί μου — я что-то слышал об этом (краем уха);
μου πήρες τ' αφτιά με τίς φωνές σου — у меня барабанные перепонки лопнут от твоего крика;
αφτί καί μάτι ( — держи) ушки на макушке, смотри в оба;
δεν πιστεύω (σ)τ' αφτιά μου — не верить своим ушам;
λέγω ( — или ψιθυρίζω) κάτι στο αφτί — говорить что-л, на ухо, нашёптывать;
του το σφύριξαν στ' αφτί — это ему подсказали;
κοκκινίζουν τ' αφτιά από ντροπή — а) покраснеть до ушей от стыда; — б) уши вянут;
φτάνω στ' αφτιά κάποιου — доходить до чьйх-л. ушей; — становиться известным кому-л.;
ρίχνω ( — или κατεβάζω) τ' αφτιά — поджать хвост, испугаться;
απ' το στόμα σου και στού Θεού τ' αφτί — да сбудутся твои слова;
από τ' αφτί και στο δάσκαλο — поспешно, наспех, живо;
μου 'φάγε τ' αφτιά — он мне все уши прожужжал, протрубил;
δεν ιδρώνει τ' αφτί του — он и ухом не ведёт; — он и в ус не дует;
του μπήκαν ψύλλοι στ' αφταφτb7)αφτιά — его охватило подозрение; — он начал беспокоиться;
είμαι (или γίνομαι) όλος αφτιά превращаться в слух, слушать во все уши;γελουν και τ' αφτιά μου — быть вне себя от радости;
από το 'να αφτί του μπαίνει κι' από τ' άλλο βγαίνει — погов, у него в одно ухо влетает, в другое вылетает;
κοιλιά γεμάτη αφτιά δεν έχει погов, сытый голодного не разумеет;κι' οι τοίχοι έχουν αφτιά погов, и у стен есть уши -
56 εμβαλλω
(fut. ἐμβαλῶ, aor. 2 ἐνέβαλον, pf. ἐμβέβληκα)1) (во что-л) бросать, кидать, сбрасывать(τινὰ πόντῳ, κεραυνὸν νηΐ Hom.; τινὰ ἐς τὸ βάραθρον Arph., Plut.; τινὰ εἰς φρέαρ Plat.; λίθον εἰς τέν κεφαλήν τινι Plut.)
πῦρ ἐμβαλεῖν Thuc. — поджечь;ἐ. ψῆφον Xen., Dem.; — опускать вотивный камень (в урну);ἐμβαλεῖν ἐαυτὸν εἰς τόπους γλίσχρους Plut. — попасть в бесплодные местности;εἰς τοὺς περιπατοῦντας ἐμβαλεῖν ἑαυτόν Plut. — смешаться с толпой гуляющих2) вкладыватьσκῆπτρόν τινι ἐμβαλεῖν χειρί Hom. — вручить кому-л. скиптр;
τέν χεῖρα ἐ. τινί Arph. — подавать кому-л. руку;ἔμβαλλε χειρὸς πίστιν. - Ἐμβάλλω μενεῖν Soph. — дай руку в знак клятвы. - Даю слово, что остаюсь3) давать, предлагатьἐμβαλεῖν περί τινος βουλέν εἰς τὸ στράτευμα Xen. — вынести что-л. на обсуждение войска;
ἐ. τοῖς ἵπποις τὸν χιλόν Xen. — задать лошадям корм:ἐμβάλλεσθαι τῶν λαγῴων ирон. Arph. — объедаться заячьим мясом4) med. (тж. ἐ. εἰς τὸν ἐχῖνον Dem.) предоставлять, давать(μαρτυρίαν, ὅρκον Dem.)
5) обрушивать(οἰκίας τισί Arph.)
6) посылагь, насылать(λυσσώδη νόσον Soph.; νόστον πικρόν τινι Eur.)
7) вставлять(τὸ ὂ μικρὸν μεταξὺ τοῦ χῖ καὴ τοῦ νῦ Plat., συλλαβέ ἐμβεβλημένη Arst.; ἀρότρῳ χαλκέν ὕνιν Plut.)
ἐ. λόγον περί τινος Xen., Plat., Plut.; — заводить разговор о чем-л.;τῶν πολέμων μέσην ἐμβαλεῖν τέν εἰρήνην Plut. — устроить мирную передышку между (двумя) войнами8) ставить, устанавливать(πύλην Plut.)
9) проводить, прокапывать10) проводить, чертитьαἱ εὐθεῖαι ἐμβληθεῖσαι πρὸς ὀρθάς τινι Arst. — прямые, проведенные параллельно к чему-л.
11) (тж. ἐ. κώπησι Hom. и κώπαισι Pind.) налегать на весла, усиленно грести Arph., Xen.12) вводить, включать (в состав), причислять(τινὰ εἰς τὸν ἀριθμόν τινων Plut.)
ἐμβαλεῖν ἑαυτὸν εἰς τέν ἑταιρείαν Plut. — войти в содружество13) ввергать, сажать(τινὰ εἰς τὸ δεσμωτήριον Dem.)
14) вдвигать, всовывать, задвигать(μόχλον Xen.)
15) загонять(τὸν λαγῶ εἰς τὰς ἄρκυς Xen.)
16) отбрасывать, оттеснять(τοὺς βαρβάρους εἰς τὰς ναῦς Plut.)
17) сажать, грузить(τινὰς εἰς πλοῖα Polyb.; ἀνθρώπους τε καὴ φόρτον, sc. εἰς τέν ὁλκάδα Plut.)
ἐμβαλέσθαι τινά Luc. — посадить кого-л. на свой корабль18) набрасывать, накладывать, надевать(χαλινὸν ἵππω Xen.; βρόχον τραχήλῳ Theocr.)
19) наносить(πολλὰ ἕλκεα Pind.; πληγάς τινι Xen.; πληγέν μίαν εἴς τι Plut.)
ἐ. (sc. πληγὰς) ὡς ἰσχυρότατα Xen. — стегать изо всех сил20) делать прививку, прививать(φυτὰ ἐμβεβλημένα Dem.)
21) повергать(τινὰ εἰς ἀτυχίαν Aeschin.)
ἐ. τινὰ εἰς ἀπορίαν Plat. — ставить кого-л. в затруднительное положение;ἐμβαλεῖν τινὰ εἰς ὑποψίαν Plut. — внушить кому-л. подозрение;ἐμβαλεῖν εἰς τὸν πόλεμον τέν Ἑλλάδα Plut. — вовлечь Грецию в войну;ἐμβαλεῖν τινα ἐς γραφάς Arph. — втянуть кого-л. в судебные процессы;εἰς ἔχθραν ἐμβαλεῖν τινα Dem. — навлечь на кого-л. ненависть;εἰς γέλωτα ἐμβαλεῖν τι Dem. — осмеять что-л.22) набрасывать (на ложе), стлать(ῥήγεα πορφύρεα Hom.)
23) распространять(λόγον εἰς τοὺς πολλούς, ὡς … Plut.)
24) внушать(τι ἐνὴ φρεσίν Hom.; φόβον τινί Her.; θάρσος τινί Polyb.; τῷ στρατεύματι ζῆλον καὴ φιλονεικίαν πρὸς τοὺς πολεμίους Plut.)
θεοῦ τινος εἰς νοῦν ἐμβαλόντος Plut. — по наитию свыше;εἰς τὸν νοῦν ἐμβαλέσθαι τι Dem. — забрать себе в голову, придумать что-л.;ἐμβάλλεσθαι θυμῷ τι Hom. — замышлять что-л.25) устремляться, впадать(ὅ Μαρσύας ποταμὸς ἐμβάλλει εἰς τὸν Μαίανδρον Xen.; τὸ πλῆθος τοῦ ὕδατος ἐμβάλλοντος Arst.)
26) врываться, вторгаться(εἰς χώραν Xen.; εἰς τέν ἀγοράν Aeschin.; εἰς Ἰταλίαν Plut.)
27) набрасываться, нападать(ταῖς ναυσί Thuc.; εἰς τοὺς προφύλακας Plut.; med. ἢν ἐμβαλόμενοι ἴωμεν ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)
ἐν τῷ ἀεὴ ἀπαντῶντι ἐ. Plat. — набрасываться на каждого встречного;ξυνετύγχανε τὰ μὲν ἄλλοις ἐμβεβληκέναι, τὰ δ΄ αὐτοὺς ἐμβεβλῆσθαι Thuc. — приходилось то совершать нападения на других, то самим подвергаться нападениям28) ( о воде) набегать -
57 οργή
όργητα η гнев; ярость; негодование, возмущение;με πιάνει η οργή — разгневаться; — приходить в ярость;
προκαλώ οργή — вызывать гнев;
§ οργή θεού — стихийное бедствие;
φωνή λάου οργή θεού — гнев народа — страшная сила;
δίνω τόπο στην οργή — быть уступчивым, уступать;
στην οργή (τού θεοδ) — или να πάρει η οργή! — к чёрту!; — чёрт побери!
-
58 έλεος
τό1) милосердие, сострадание; сочувствие;κινώ το έλεος — вызывать сочувствие;
αδελφή τού ελέους сестра милосердия;2) милость; пощада;έλεος! (прошу) пощады!, смилуйтесь!;
παραδίδομαι εις το έλεος τού νικητή — сдаваться на милость победителя;
§ έχω τα ελέη τοί5 θεού быть очень богатым;δεν έχω έλεος ψωμί στο σπίτι — в доме ни кусочка хлеба;
εγκαταλείπω (αφήνω) στο έλεος της τύχης ( — или του θεοδ) — бро- ! соть (оставлять) на произвол судьбы 1
, -
59 πρόσωπο(ν)
τό1) лицо;ωραίο πρόσωπο(ν) — красивое лицо;
τα χαρακτηριστικά τού προσώπου черты лица;2) лицо, личность, человек, персона;νομικό πρόσωπο(ν) — юридическое лицо;
υψηλό πρόσωπ
высокопоставленная особа;ύποπτο πρόσωπο(ν) — подозрительная личность;
σπουδαίο πρόσωπο(ν) — важное лицо;
επίσημο πρόσωπο(ν) — официальное лицо;
δυό πρόσωπα — два человека, двое;
γιά δυό πρόσωπα — на двоих, на два лица;
3) лицевая сторона, фасад (здания);4) театр, действующее лицо, персонаж; роль;κύριον πρόσωπο(ν) — главное действующее лицо;
παίζω το πρόσωπο(ν) τού Οίδίποδος — играть роль Эдипа;
5) лик (святого);6) грам, лицо;§ εξαλείφω ( — или εξαφανίζω) απ' το πρόσωπο(ν) της γης — стереть с лица земли;
δεν 2χω πρόσωπο(ν) να βγω στον κόσμο — стыдиться, не решаться показываться людям на глаза;
δεν είδα θεού πρόσωπο — всё выходило мне боком;
κατά πρόσωπο(ν) — прямо в лицо;
του τα έψαλα κατά πρόσωπο(ν) — я ему сказал это прямо в лицо;
αντιμετωπίζω τον κίνδυνο κατά πρόσωπο(ν) — смотреть в лицо опасности;
ανεξάρτητα από πρόσωπα — невзирая на лица
-
60 πρόσωπο(ν)
τό1) лицо;ωραίο πρόσωπο(ν) — красивое лицо;
τα χαρακτηριστικά τού προσώπου черты лица;2) лицо, личность, человек, персона;νομικό πρόσωπο(ν) — юридическое лицо;
υψηλό πρόσωπ
высокопоставленная особа;ύποπτο πρόσωπο(ν) — подозрительная личность;
σπουδαίο πρόσωπο(ν) — важное лицо;
επίσημο πρόσωπο(ν) — официальное лицо;
δυό πρόσωπα — два человека, двое;
γιά δυό πρόσωπα — на двоих, на два лица;
3) лицевая сторона, фасад (здания);4) театр, действующее лицо, персонаж; роль;κύριον πρόσωπο(ν) — главное действующее лицо;
παίζω το πρόσωπο(ν) τού Οίδίποδος — играть роль Эдипа;
5) лик (святого);6) грам, лицо;§ εξαλείφω ( — или εξαφανίζω) απ' το πρόσωπο(ν) της γης — стереть с лица земли;
δεν 2χω πρόσωπο(ν) να βγω στον κόσμο — стыдиться, не решаться показываться людям на глаза;
δεν είδα θεού πρόσωπο — всё выходило мне боком;
κατά πρόσωπο(ν) — прямо в лицо;
του τα έψαλα κατά πρόσωπο(ν) — я ему сказал это прямо в лицо;
αντιμετωπίζω τον κίνδυνο κατά πρόσωπο(ν) — смотреть в лицо опасности;
ανεξάρτητα από πρόσωπα — невзирая на лица
См. также в других словарях:
αμνός του Θεού — Η λέξη αμνός χρησιμοποιείται συμβολικά στη χριστιανική τέχνη και στη λειτουργική. Στην Παλαιά Διαθήκη, η λέξη χρησιμοποιείται και στην κυριολεξία της. Στη συμβολική της έννοια είναι προσωνυμία του Μεσσία, για την πραότητα και την ανεξικακία του.… … Dictionary of Greek
Βασιλεία του Θεού — Das Reich Gottes (hebr. מלכות malchut, griech. Βασιλεία του Θεού basileia tou theou) ist ein Begriff aus dem Tanach, der hebräischen Bibel. Er bezeichnet als Königtum einen Wesenszug, als Königreich einen räumlich vorgestellten Herrschaftsbereich … Deutsch Wikipedia
Κιβωτός του Νώε — Βιβλικός όρος. Πλωτό σκάφος (κιβωτός), που σύμφωνα με τη βιβλική αφήγηση (Γένεση) κατασκεύασε ο Νώε έπειτα από επιταγή του Θεού, για να διασώσει την οικογένειά του και κάποια είδη ζώων από τον Κατακλυσμό. Η κιβωτός είχε σύμφωνα με την παράδοση,… … Dictionary of Greek
Διονύσου, θέατρο του- — Αρχαίο θέατρο της Αθήνας, στους νότιους πρόποδες της Ακρόπολης. Το θέατρο αποκαλύφθηκε κατά τις ανασκαφές που ξεκίνησαν το 1838. Σήμερα διασώζονται τα κύρια αρχιτεκτονικά του στοιχεία, όπως η ορχήστρα, το κοίλο και η σκηνή. Οι πληροφορίες σχετικά … Dictionary of Greek
Αποκάλυψις του Ιωάννη — Τίτλος του μοναδικού προφητικού βιβλίου στην Καινή Διαθήκη που βρίσκεται τελευταίο στη σειρά από όλα τα άλλα βιβλία της. Συγγραφέας της είναι o απόστολος και ευαγγελιστής Ιωάννης, που έχει γράψει το τέταρτο Ευαγγέλιο και τις τρεις καθολικές… … Dictionary of Greek
Σκηνή του μαρτυρίου — Όρος της Π. Διαθήκης με τον οποίο χαρακτηριζόταν ο φορητός ναός, που αποτελούνταν από ξύλινο πλαίσιο σκεπασμένο με παραπετάσματα και τον οποίο οι Ισραηλίτες έφεραν μαζί τους στις περιπλανήσεις τους στην έρημο. Μέσα σε αυτόν υπήρχε η Κιβωτός της… … Dictionary of Greek
Βερνάρδος του Κλερβό — (Bernard de Clairvaux, Φοντέν, Ντιζόν 1091 – Κλερβό 1153). Φιλόσοφος, θεολόγος και άγιος της Δυτ. Εκκλησίας. Υπήρξε, μαζί με τον Ούγο και τον Ριχάρδο του Αγίου Βίκτορα, μια από τις κεντρικές φυσιογνωμίες του μυστικισμού της εποχής του. Μοναχός σε … Dictionary of Greek
Χόλμπαχ, Πάουλ - Χάινριχ Ντίτριχ, βαρόνος του — (Holbach, Χάιντελσχάιμ, Παλατσιάνο 1723 – Παρίσι 1789). Γάλλος φιλόσοφος του Διαφωτισμού. Από γερμανική οικογένεια, έγινε Γάλλος πολίτης το 1749. Συνεργάστηκε στην Εγκυκλοπαίδεια του Ντιντερό, με άρθρα επιστημονικού περιεχομένου. Η απέραντη… … Dictionary of Greek
Θυσία του Αβραάμ — Ποιητικό θρησκευτικό δράμα –ένα από τα πλέον αξιόλογα έργα της κρητικής λογοτεχνίας– που αποδίδεται στον Βιτσέντζο Κορνάρο. Γράφτηκε πιθανότατα το 1635, σύμφωνα με γραπτή πληροφορία χειρογράφου του Νανιανού Κώδικα της Μαρκιανής Βιβλιοθήκης, και… … Dictionary of Greek
Φρανσουά, αγγείο του– — Ελληνικός κρατήρας (570 560 π.Χ.), αριστούργημα της ελληνικής κεραμικής, έργο του αγγειοπλάστη Εργότιμου και του αγγειογράφου Κλιτία. Βρέθηκε το 1844 κοντά στο Κιούζι της Ιταλίας από τον Γάλλο αρχαιολόγο Αλεξάντρ Φρανσουά, από τον οποίο και πήρε… … Dictionary of Greek
Ούγος του Αγίου Βίκτορα — (Σαξονία περ. 1096 – Παρίσι 1141). Γερμανός θεολόγος. Εισήλθε περίπου το 1115 1118 στο μεγάλο εκείνο κέντρο μυστικιστικής σκέψης του 12ου αι., που ήταν το παρισινό αβαείο των μοναχών του Αγίου Βίκτωρα, όπου υπήρξε μαθητής του Γουλιέλμου του Σαμπώ … Dictionary of Greek