-
1 ἡμιον-ηγός
ἡμιον-ηγός, ὁ, Mauleseltreiber, Strab. XIV, 659.
-
2 ἡμιόνειος
A of, belonging to a mule, ἄμαξα ἡ. drawn by mules. Od.6.72, Il.24.189; ζυγὸν ἡ. ib. 268; κόπρος ἡμιονείη,= ἡμιονίς, Pamphoap. Philostr.Her.2.19, cf. Suid. s.v.II ἡμιόνειος πόα,=ἡμιόνιον 1
, Dsc.Eup.2.100.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἡμιόνειος
-
3 ἡμιονάγριον
ἡμιον-άγριον, τό,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἡμιονάγριον
-
4 ἡμιονικός
Aἡμιόνειος, ζεῦγος X.An.7.5.2
; ὁδὸς ἡ. a road only fit for mules, Str.6.3.7; ἡ. ἅρμα drawn by mules, BGU814.6 (iii A.D.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἡμιονικός
-
5 ἡμιόνιον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἡμιόνιον
-
6 ἡμιονίτης
A muleteer, PCair.Zen.4.69 (iii B.C.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἡμιονίτης
-
7 ἡμιονόκουρος
ἡμιον-όκουρος, ὁ,A mule-clipper, Gloss.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἡμιονόκουρος
-
8 ἡμίονος
ἡμίον-ος, ἡ, Il.2.852, Pi.O.6.22, Rev.Phil. 50.67 (Didyma, ii B.C.), etc.; ὁ, Il.17.742, Pl.Ap. 27e, etc.: [dialect] Aeol. [pref] αἰμί- Sapph.Supp. 20a.14:—A half-ass, i.e. mule, Il.10.352, al., Arist. HA 576b11, etc.;ταλαεργός Il.23.654
: prov.,γνοίης ὅσσον ὄνων κρέσσονες ἡμίονοι Thgn.996
; ἐφ' ἡμιόνων on a car drawn by mules, Il.24.702; εἰς ἡμιόνους ποιεῖν to write an ode on a team of racing-mules, Arist.Rh. 1405b26: prov., ἐπεὰν ἡμίονοι τέκωσι, i.e. never, Hdt.3.153: metaph., ἡ. βασιλεύς, i.e. half-Mede, half-Persian, Orac. ap. Hdt. 1.55.2 ἡ. ἀγροτέρα wild ass, onager, Il.2.852; αἱ ἐν Συρίᾳ καλούμεναι ἡ. Arist.HA 491a2, cf. 580b1, al.II as Adj., βρέφος ἡμίονον a mule-foal, Il.23.266.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἡμίονος
-
9 ἡμιονῖτις
II ἡμιονῖτις, ιδος, ἡ, mule-fern, Scolopendrium Hemionitis, Dsc.3.135.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἡμιονῖτις
-
10 ἡμιονηγός
ἡμιον-ηγός, ὁ, Mauleseltreiber -
11 ηγός
A muleteer, PLond.ined.2358 (iii B.C.), Rev.Phil.50.67 (Didyma, ii B.C.), Str.14.2.24.
См. также в других словарях:
νωτηγός — νωτηγός, όν (Α) αυτός που μεταφέρει φορτίο στη ράχη του. [ΕΤΥΜΟΛ. < νῶτον + ηγός (< ἄγω), πρβλ. ημιον ηγός] … Dictionary of Greek
