-
1 ἠχώ
ἠχώ, οῦς, ἡ (s. nom. pr.), = ἠχή, Schall, Ton, bes. Wiederhall, H. h. 18, 21; Hes. Sc. 279. 348; κτύπου γὰρ ἀχὼ χάλυβος διῇξεν ἄντρων μυχόν Aesch. Prom. 133; ἀντηλάλαξε νησιώτιδος πέτρας ἠχώ Pers. 383; vom Klageruf, Soph. El. 108; – vom Wiederhall, ἠχὼ λόγων ἀντῳδὸς ἐπικοκκύστρια Ar. Ti. 1068; οἷον πνεῦμα ἤ τις ἠχὼ ἀπὸ λείων τε καὶ στερεῶν ἁλλομένη πάλιν ὅϑεν ὡρμήϑη φέρεται Plat. Phaedr. 255 c; – ἅπασαν τὴν Βοιωτίην κατεῖχε ἠχώ, ὡς ἀνδρὸς ἀπολομένου λογιμωτάτου, das Gerücht, Her. 9, 24, wie auch wir sagen: ganz Böotien hallte davon wieder.
-
2 ἠχώ
ἠχώ, οῦς, ἡ, Schall, Ton, bes. Wiederhall; vom Klageruf; ἅπασαν τὴν Βοιωτίην κατεῖχε ἠχώ, ὡς ἀνδρὸς ἀπολομένου λογιμωτάτου, das Gerücht, wie auch wir sagen: ganz Böotien hallte davon wieder -
3 echo
ēchō, ūs, Akk. ōn, Abl. ō. f. (ηχώ), das Echo, der Widerhall (rein lat. imago), Acc. tr. 572. *Laev. fr. 16 (bei Fest. 206, 16). Plin. 11, 65 u. 36, 99 sq. Pers. 1, 102. Stat. silv. 4, 3, 63 (wo Bährens Akk. echon). Auson. Mos. 297: als Bezeichnung einer wörtl. wiederholten Sentenz, Sen. contr. 7, 7 (22), 19. – personif., Echo, eine Waldnymphe, Ov. met. 3, 358 sqq. Auson. epigr. 10, 7 p. 198 Schenkl u. epigr. 102, 1. p. 223 Schenkl. Apul. met. 5, 25.
-
4 πυματ-ηγόρος
πυματ-ηγόρος, zuletzt sprechend, ἠχώ, Greg. Naz. epigr. (VIII, 206).
-
5 περι-άγνῡμι
περι-άγνῡμι u. περι-αγνύω (s. ἄγνυμι), herumbrechen, Sp. – Pass. sich herumbiegen, ὂψ περιάγνυται, die Stimme bricht steh rings umher, schallt durch Brechung verstärkt rings umher, Il. 16, 78; u. in tmesi, περὶ δέ σφισιν ἄγνυτο Ἠχώ, Hes. Sc. 279; sp. D., μέλαν περιάγνυται ὕδωρ, Ap. Rh. 2, 791.
-
6 τελενίκιος
τελενίκιος ἠχώ, ein leerer Widerhall, von τελένικος (s. das Vorige), VLL.
-
7 φιλ-άγρ-αυλος
φιλ-άγρ-αυλος, das Landleben liebend; Πάν Macedon. 25 (VI, 73); ἠχώ Nonn. D. 8, 15.
-
8 χαλκό-θροος
χαλκό-θροος, ehern tönend, ἠχώ, Nonn.
-
9 βρύχιος
βρύχιος ( βρύξ), die Meerestiefe betreffend, ἅλμη (wo es 2 Endungen), tief, Aesch. Prom. 1083; βρυχίη ἅλς Ap. Rh. 1, 310; vgl. 4, 946; πόντος Archestr. Ath. VII, 302 a. In βρύχιος ἠχὼ βροντῆς Aesch. Prom. 1082 wird gew. erklärt: vom Meere her; richtiger »der tiefe«, ohne daß dabei mit den Schol. an βρύχω zu denken, was die Quantität der ersten Sylbe verbietet; so βρύχιον ἀναστένουσα Heliod. 6, 9.
-
10 βρονταῖος
-
11 βαρυ-ταρβής
βαρυ-ταρβής, τυμπάνου ἠχώ, schwer erschreckend, Aesch. frg. Edon. 51.
-
12 δευτερό-φωνος
δευτερό-φωνος, ἠχώ, zum zweiten, nachtönend, Nonn. D. 2, 119.
-
13 διδυμό-κτυπος
διδυμό-κτυπος, doppeltosend, πολέμου – ἠχώ Nonn. D. 36, 12.
-
14 διδυμό-θροος
διδυμό-θροος, ἠχώ, doppeltönend, Nonn.
-
15 δί-κτυπος
-
16 θειλό-πεδον
θειλό-πεδον, τό, der den Sonnenstrahlen ( εἵλη) ausgesetzte Platz, wo man Etwas trocknen kann, Trockenplatz; bei Hom. nur Od. 7, 123, ἀλωῆς ἕτερον μὲν ϑειλόπεδον λευρῷ ἐνὶ χώρῳ τέρσεται ἠελίῳ, wo die Trauben trocknen in der Sonne; vgl. Ep. ad. 130 (VI, 169); Ἠχὼ γὰρ δήεις τοῖςδ' ἐνὶ ϑειλοπέδοις Comet. 3 (IX, 586); bei Diosc., wie es scheint, auch geflochtene Gestelle zum Trocknen der Trauben.
-
17 μῑμο-λόγος
-
18 ὀρέσσ-αυλος
ὀρέσσ-αυλος, = ὀρείαυλος; χίμαιρα, Coluth. 107; Ἠχώ, Theaet. Schol. 3 ( Plan. 233); δίφρος, Nonn. D. 11, 63, öfter.
-
19 ἀχώ
-
20 ἀντί-θροος
ἀντί-θροος, widerhallend, ἠχώ Col. 118; Nonn.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Ἠχῶ — Ἠχώ fem nom/voc/acc dual (doric aeolic) Ἠχώ fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ηχώ — ηχώ, ήχησα βλ. πίν. 73 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
Ἠχώ — fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἠχώ — echo fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ηχώ — Φαινόμενο ανάκλασης του ήχου, κατά το οποίο ένας ήχος ακούγεται επαναλαμβανόμενος ακόμα και πολλές φορές –ολόκληρος ή ένα μέρος του– ορισμένο χρόνο μετά τη στιγμή της εκπομπής του. Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται όταν o ήχος –ο οποίος διαδίδεται… … Dictionary of Greek
ἠχῶ — ἠχέω sound pres subj act 1st sg (attic epic doric) ἠχέω sound pres ind act 1st sg (attic epic doric) ἠχώ echo fem acc sg ἠχώ echo fem nom/voc/acc dual (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ηχώ — ησα, αμτβ. 1. παράγω ήχο, βουίζω: Ήχησε η σάλπιγγα. 2. μτφ., αφήνω απήχηση, δημιουργώ εντύπωση, ακούομαι ευχάριστα ή δυσάρεστα: Τα λόγια του ήχησαν άσχημα. η ώς (μόνον στον εν.), αντίλαλος, φαινόμενο που οφείλεται στην ανάκλαση του ήχου … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ἤχῳ — ἤ̱χῳ , ἦχος sound masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἠχοῦς — Ἠχώ fem nom/voc pl Ἠχώ fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἠχοῦς — ἠχώ echo fem gen sg ἠχώ echo fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Эхо в мифологии — (Ήχώ) в греческой мифологии нимфа, олицетворение эха, отдающегося в горах и ущельях. По одному из рассказов, нимфу Э. полюбил Пан, но так как она предпочла ему Сатира, то Пан, оскорбленный отказом, вооружил против нее пастухов, которые растерзали … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона