-
1 ἐλεύσομαι
Grammatical information: v.Meaning: `come, go'.Other forms: Fut. (Ion. trag. hell.), aor. ind. ἤλυθον, perf. εἰλήλουθα (`Attic' perf. \< * h₁le-h₁loudʰ-, ptc. ἐ(ι)ληλουθώς (ep.), ἐλήλυθα (posthom.), plur. also ἐλήλυμεν, - τε (Att. Com.), Cyren. ptc. κατ-εληλευθυῖα (Fraenkel Glotta 20, 88f.)Compounds: Often with prefix: ἀν-, ἀπ-, δι-, εἰσ-, ἐξ-, κατ- etc. Rare transitive (factitive) forms in Doric: ἐλευσίω οἴσω H., aor. 3 pl. ἐλεύσαν (Ibyc.), ἐπ-ελευσεῖ, ἐπ-ελεῦσαι (Gortyn) `bring'. As present one uses ἔρχομαι.Derivatives: ἔλευσις `arrival' ( Act. Ap. 7, 52), also from the compounds, most rare, all (hell.) late, e. g. συν-, ἐπ-έλευσις. Older the usual ἤλυσις `walk, way' (E.), ἐξ-, περι-ήλυσις (Hdt.) etc. (cf. Holt Les noms d'action en - σις 58 u. 149) with compositional lengthening ( ἤλυσις after the compounds) and the same vowels as in the compounds νέ-ηλυς, - δος `newly arrived' (Il.), ἔπ-ηλυς `immigrated, foreigner' (Hdt., ἐπ-ηλύ-της Th.) a. o.; προσ-ήλυ-τος `new-arrived, proselyte' (LXX, NT) a. o.; further the abstracts ἐπ-ηλυσίη (h. Hom.), κατ-, συν-ηλυσίη (hell.).Etymology: The semantically and formally best agreement to this verb with old ablaut is found in Celtic with the OIr. preterite lod, luid `I, he went' (\< * h₁ludh-om, -et: ἤλυθον, -ε), lotar `they went' (*ludh-ont-r̥); formally as good but semantically less convincing is the comparison with Skt. ró(d)hati, Germ., e. g. Goth. liudan `grow, go up' (from where the old word for `people', OHG liut etc.; s. ἐλεύθερος). In both cases one must assume that - θ- (IE - dh-) disappeared analogically in ἤλυσις, ἐλήλυμεν, - τε as well as in (νέ)-, ( προσ)-ήλυτος (after ἐλεύ[θ]σομαι), cf. Schwyzer 704 n. 2, 769 n. 7 w. lit.). It seems less probable that the dental of Celtice etc. was a sec. enlargement. Possible is also connection with Arm. eluzanem `bring out, up' (it is a causative to elanem, s. on ἐλαύνω). - Cf. also ἐλθεῖν.Page in Frisk: 1,492-493Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἐλεύσομαι
-
2 κάτηλυς
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κάτηλυς
-
3 νέηλυς
-
4 νέηλυς
νέ - ηλυς ( ἤλυθον): newly come, Il. 10.434 and 558.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > νέηλυς
См. также в других словарях:
όμηλυς — ὅμηλυς, υδος, ὁ, ἡ (ΑΜ) αυτός που έχει κοινή καταγωγή («ὁμήλυδες λαοί», Νόνν.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο) * + ηλυς (< θ. ἐλυθ , μηδενισμένη μεταπτωτική βαθμίδα τής ρίζας ἐλευθ τού ἐλεύθω «έρχομαι»). Το η τού ήλυς είναι προϊόν «εκτάσεως εν συνθέσει»… … Dictionary of Greek
κάτηλυς — κάτηλυς, ήλυδος, ό, ἡ (Α) 1. αυτός που κατέρχεται, κατερχόμενος 2. κατηφορικός. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + ηλυς (< θ. ελυθ συνεσταλμένη βαθμίδα τής ρίζας ελευθ τού ἐλεύθω «έρχομαι») το η είναι προϊόν «εκτάσεως εν συνθέσει» (πρβλ. έπ ηλυς, σύν… … Dictionary of Greek
μέτηλυς — μέτηλυς, υδος, ὁ, ἡ (ΑΜ) 1. αυτός που μεταβαίνει από έναν τόπο σε άλλο 2. αυτός που εγκαθίσταται σε ξένο τόπο, μέτοικος («Κόλχοι ναιετάουσι, μετήλυδες Αἰγύπτοιο», Διον. Περ.) αρχ. (και ως επίθ.) αυτός που εναλλάσσεται, που αλλάζει θέση («μέτηλυς… … Dictionary of Greek
νέηλυς — ο, η (Α νέηλυς, ήλυδος) αυτός που ήλθε πρόσφατα ή για πρώτη φορά σε έναν τόπο, νεοφερμένος. [ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο)* + ηλυς (< θ. ελυθ μηδενισμένη βαθμίδα τής ρίζας ελευθ τού ἐλεύθω «έρχομαι»), πρβλ. έπ ηλυς, μέτ ηλυς. Το η τού τ. (αντί ελυς)… … Dictionary of Greek
έπηλυς — ἔπηλυς, υ (AM) ξένος, αλλοδαπός («ξένους ἀμείβεσθ ὡς ἐπήλυδας πρέπει», Αισχύλ.) αρχ. 1. αυτός που επανέρχεται σε μια θέση («ὦ ξένοι, ἔλθετ ἐπήλυδες αὖθις», Σοφ.) 2. προσήλυτος. [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + ηλυς (< θ. ελυθ συνεσταλμ. μεταπτωτική βαθμίδα … Dictionary of Greek
επήλυτος — ἐπήλυτος, ον (Α) ἔπηλυς. [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + ηλυς (< θ. ελυθ συνεσταλμένη βαθμίδα τής ρίζας ελευθ , πρβλ. ελεύσομαι, μέλλ. τού ρ. ελεύθω «έρχομαι») + τος. Το η τού ηλυς είναι προιόν «εκτάσεως εν συνθέσει»] … Dictionary of Greek
κατηλυσία — κατηλυσία, ιων. τ. κατηλυσίη, ἡ (Α) κατάβαση, κάθοδος, πτώση («κατηλυσίη τ ἄνοδος τε», Άρατ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + ηλυσία (< ηλύτης < ηλυς, πρβλ. κάτ ηλυς + κατάλ. της), πρβλ. εισ ηλυσία, επ ηλυσία] … Dictionary of Greek
ομηλυσία — ὁμηλυσία, ἡ (Α) (ποιητ. τ.) συνοδεία κατά τη διάρκεια ταξιδιού, συντροφιά. [ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο) * + ηλυσία (< ηλύτης < ήλυς, πρβλ. όμ ηλυς + κατάλ. της), πρβλ. κατ ηλυσία] … Dictionary of Greek
σύνηλυς — υδος, ὁ, ἡ, ΜΑ 1. αυτός που έρχεται ή πορεύεται μαζί με άλλον 2. (κατ επέκτ.) αυτός που συγκεντρώνεται στο ίδιο σημείο με κάποιον άλλο. [ΕΤΥΜΟΛ. < συν * + ηλυς (< θ. εληθ , συνεσταλμένη βαθμίδα τής ρίζας ελευθ , πρβλ. ἐλεύσομαι, μελλ. τού ρ … Dictionary of Greek
ελεύθω — ἐλεύθω (Α) έρχομαι. [ΕΤΥΜΟΛ. Τού ενεστ. ελεύθω χρησιμοποιείται κυρίως ο μέλλ. ελεύσομαι (εκτός τής αττικής διαλέκτου, στην οποία απαντά το τ. είμι*), ο αόρ. ήλθον και επικ. ήλυθον και ο παρακμ. ελήλυθα ιων. αττ. και επικ. ειλήλουθα. Ως ενεστώτας… … Dictionary of Greek
προσήλυτος — η, ο / προσήλυτος, ον, ΝΜΑ το αρσ. ως ουσ. ο προσήλυτος αυτός που έχει αλλάξει θρήσκευμα, που έχει προσχωρήσει σε άλλη θρησκεία («οἱ ἐπιδημοῡντες Ῥωμαῑοι, Ἰουδαῑοι τε καὶ προσήλυτοι», ΚΔ) νεοελλ. ειρων. αυτός που έχει αλλάξει φρονήματα, πολιτικά… … Dictionary of Greek
