-
1 δρύον
δρύοςwoodland: masc acc sg -
2 χαμαί-δρυον
χαμαί-δρυον, τό, und χαμαί-δρυς, υος, ἡ, eine Pflanze, trixago, Theophr. u. Diosc.
-
3 γεράν-δρυον
γεράν-δρυον, τό, 1) ein alter Baum, Stamm, Eryc. 9 (IX, 233); Theophr.; Ap. Rh. 1, 1118, wo υ lang. – 2) übertr., alter Mensch, alter Knast, Aristaen. 2, 1; – γεράνδριον ist falsche Schreibart; Hesych. u. B. A. 32 γέρανδρυς
-
4 μελάν-δρυον
μελάν-δρυον, τό, der schwarze Kern der Eiche (wofür Od. 14, 12 steht τὸ μέλαν δρυός), Theophr.
-
5 ἔν-δρυον
-
6 ακροδρυον
τό преимущ. pl.1) плодовое дерево(συκῆ καὴ τὰ ἄλλα ἀκρόδρυα Xen.; ἀκροδρύων καρπός Plat.)
2) плод с твердой скорлупой, орех Arst., Plut., Luc., Anth. -
7 γερανδρυον
-
8 ενδρυον
τό досл. перекладина впереди плуга ( с которой соединялось дышло), перен. плуг(ἔ. ἑλκέμεν μεσάβῳ Hes.)
-
9 μελάνδρυον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μελάνδρυον
-
10 πεντόδρυον
πεντό-δρῠον, τό,A = στρύχνον μανικόν, Dsc.4.73.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πεντόδρυον
-
11 γεράνδρυον
γεράν-δρυον, (1) ein alter Baum, Stamm. (2) übertr., alter Mensch, alter Knast -
12 ἔνδρυον
ἔν-δρυον, τό, der hölzerne Pflock am Pfluge, der quer durch das Jochholz und die Deichsel geht u. durch einen umgeschlungenen Riemen befestigt wird -
13 μελάνδρυον
μελάν-δρυον, τό, der schwarze Kern der Eiche -
14 χαμαίδρυον
χαμαί-δρυον, τό, u. χαμαί-δρυς, υος, ἡ, u. χαμαί-δρωψ, ἡ, eine Pflanze -
15 γεράνδρυον
Grammatical information: n.Meaning: `old tree-trunk' (Thphr.)Origin: GR [a formation built with Greek elements]Etymology: A hellenistic innovation, substantivized γεράνδρυος (Thphr. etc.), after μελάν-δρυον `heartwood' (Thphr.; vgl. τὸ μέλαν δρυός ξ 14), s. Strömberg Theophrastea 99; also γεράνδρυες H. from δρῦς.See also: s. γέρων.Page in Frisk: 1,299Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > γεράνδρυον
См. также в других словарях:
δρύον — δρύος woodland masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
SOLYMA — I. SOLYMA singularis, et pluralis numeri, et Solymae, urbs clarissima Iudaeae, quae et Hierosolyma. Iuvenal. St. 6. v. 544. Interpres legum Solymarum. Item Solyma, urbs Lyciae mediterran. in colle, quae Solymus Straboni dicitur apud urbem… … Hofmann J. Lexicon universale
SOLYMI — populi in summis Tauri montis iugis constituti, inter Lycios et Pisidas, proterea a Strabone nunc his nunc illis attribuuntur. Deos hic oluêre post mortem tres istos e Viris Principibus, Ἄρσαλον, Δρύον, Τροσωβιόν, ut eos appellat Plut. de defect … Hofmann J. Lexicon universale
ARYTUS — Graece Α῎ρυτος, Solymis cultus, vide Eusebium Praepar. Euang. l. 5. c. 5 Α῎ρυος vocat Theodoretus Graec. affect. cur. l. 3. Δρύον Plutarchus de Def. Oracul. Vide infra Solymi … Hofmann J. Lexicon universale
MONOXYLON — Graece Μονόζυλον, apud Plin. l. 6. c. 23. Regio autem, ex qua piper monoxylis lintribus Becaren convehunt, vocatur Cottonara; ubi τὸ lintribus ex glossemate in textum receptum esse, sentit Stewech. super Vegetium l. 3. c. 7. Navigii genus est, ex … Hofmann J. Lexicon universale
γεράνδρυον — γεράνδρυον, το (Α) γέρικο δέντρο, κορμός ή κούτσουρο. [ΕΤΥΜΟΛ. Σχηματισμός κατά τον τύπο τού μελάν δρυον] … Dictionary of Greek
