-
1 ἔθιμος
ἔθιμος, ον, gewohnt; καϑώς ἐστι Ῥωμαίοις ἔϑιμον D. Sic. exc. p. 577, 43; τὰ ἔϑιμα καὶ νόμιμα, Sitten u. Gewohnheiten, Ath. IV, 151 e; – ἐϑίμως, gewöhnlich, Apoll. D. pron. 361 a.
См. также в других словарях:
ἐθίμως — ἔθιμος accustomed adverbial ἔθιμος accustomed masc/fem acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)