ἐφελκίδα

См. также в других словарях:

• εφελκίδα — η (Α ἐφελκίς, ίδος) η σκληρή, στερεή ουσία που καλύπτει μιαν απώλεια δερματικής ουσίας και που σχηματίζεται πάνω σε έλκος, σε πληγή, κν. κάκαδο, κρούστα. [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + ἕλκος] …   Dictionary of Greek

• ἐφελκίδα — ἐφελκίς scab of a sore fem acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• έκθυμα — Μολυσματική πάθηση του δέρματος, η οποία προκαλείται από στρεπτόκοκκους και προσβάλλει συνήθως εξασθενημένους οργανισμούς. Το έ. εντοπίζεται κυρίως στις κνήμες και εκδηλώνεται, αρχικά, με τη δημιουργία μίας φυσαλίδας, με πυώδες ή πυσαιματηρό… …   Dictionary of Greek

• έρπης — Ιογενής πάθηση του δέρματος και των βλεννογόνων, που χαρακτηρίζεται από φυσαλιδώδες εξάνθημα. Διακρίνεται στον απλό έ. και στον έ. ζωστήρα. Ο απλός έ. είναι ιδιαίτερα συχνή νόσος, που προσβάλλει κατά προτίμηση τις περιοχές γύρω από το στόμα, τη… …   Dictionary of Greek

• εφελκίδωση — η σχηματισμός εφελκίδας. [ΕΤΥΜΟΛ. < εφελκίδα + κατάλ. ωση (< *εφελκιδούμαι)] …   Dictionary of Greek

• θραύσμα — το (ΑΜ θραῡσμα) [θραύω] κομμάτι που έχει αποσπαστεί από σκληρό σώμα με θραύση, σύντριμμα, θρύψαλο («θραύσμα οβίδας») αρχ. 1. (για τη λέπρα) η εφελκίδα* 2. (στον Διοσκ.) το καλύτερο είδος τού αμμωνιακού κόμμεως 3. κάταγμα …   Dictionary of Greek

• κρούστα — Μουσικά όργανα, των οποίων ο ήχος προκύπτει μέσω της κρούσης, δηλαδή ηχούν όταν τα χτυπήσει κάποιος κατά διάφορους τρόπους. Τα κ. αποτελούν την αρχαιότερη από όλες τις κατηγορίες μουσικών οργάνων. Από το απλό χτύπημα των χεριών ή των ποδιών μέχρι …   Dictionary of Greek

• πέτσα — η, Ν 1. επιδερμίδα, δέρμα 2. λεπτό στρώμα σκληρότερο από το υπόλοιπο υλικό, στην επιφάνεια τού οποίου σχηματίζεται (α. «πέτσα τής πληγής» εφελκίδα β. «πέτσα στο γάλα [ή στην κρέμα]» κρούστα γ. «πέτσα τού ψωμιού» η κόρα) 3. φρ. α) «δεν έχω πέτσα»… …   Dictionary of Greek